Idee voor een Wiki artikel? Lees in dit artikel hoe je kunt helpen!

Bokt:Focusop 2010

Uit Bokt


Een overzicht van alle jaargangen 'Focus op' vind je hier: Bokt:Focusop

week 52 2010

Focus op:

Het keuren van een paard wordt gedaan door een dierenarts om te controleren of het paard gezond is. Dit kan gebeuren voor aankoop of in opdracht van een verzekeringsmaatschappij.

Voordat men een paard gaat aanschaffen, laten sommige mensen het paard keuren door hun eigen of een onafhankelijke dierenarts. Als het paard goedgekeurd wordt, weet je ook zeker dat er niks aan de hand is met je toekomstige paard (op dat moment). Wil je je toekomstige paard laten verzekeren, dan heeft de verzekering meestal een aantal eisen voor het verzekeren. Sommige verzekeringen verzekeren het paard alleen als het ook röntgenologisch goedgekeurd is.

Als eerste wordt het paard klinisch gekeurd, dat wil zeggen dat er op stal een aantal simpele test gedaan wordt om te bekijken of het paard gezond is. Een voorbeeld hiervan is de buigproef.

Vindt de dierenarts, de toekomstige koper of de verzekering alleen een klinische goedkeuring niet genoeg, dan kun je het paard ook röntgenologisch laten keuren. Daarbij worden foto’s gemaakt van de gewrichten.

Wist je dat?

Foto van de week

Brandmerk Rheinland.jpg
Het brandmerk van een Duitse rijpony.

week 49, 50, 51 2010

Focus op:

Tegenwoordig moeten alle paarden regelmatig bekapt worden, omdat hun hoeven op de natuurlijke manier, door het lopen, niet meer genoeg afslijten. Het is erg belangrijk dat dat goed gebeurt omdat het paard anders last kan krijgen van de pezen en gewrichten in het been, of zelfs van zijn rug. Lees verder

Wist je dat?

Foto van de week

Mirandese Ezel 10.jpg


Het oog van een Mirandese ezel

week 45, 46, 47, 48 2010

Focus op:

Podagros is een paard uit de Griekse mythologie. Zij is één van de vleesetende merries van Diomedes, haar naam betekent 'de snelle', de andere drie merries zijn Lampon (de stralende,) Xanthos (de blonde) en Deinos (de verschrikkelijke)[1]. Podagros en de andere merries van koning Diomedes worden beschreven in de sage van held Herakles (Hercules) die 12 werken moet verrichten van het orakel van Delhpi. Er zijn veel verschillende vertellingen van deze 12 opdrachten, dit is er één van.

Voor zijn werk moet Herakles de vier merries van Diomedes stelen. Deze merries waren zo wild en onstuimig dat ze met ijzeren kettingen werden vastgeketend en iedereen die in hun buurt kwam aanvielen. De wrede koning van Thracië voerde de merries met het vlees van nietsvermoedende vreemdelingen die zijn hof bezochten. Lees verder

Wist je dat?

Foto van de week

Bokt hengstenveulen 2009 1e plaats Eclips.jpg


Eclips, het Bokt Hengstveulen 2009

week 39,40,41,42, 43, 44 2010

Focus op:

Er zijn diverse tandproblemen die kunnen voorkomen bij het paardengebit. Een goed en gezond gebit is nodig voor het goed functioneren van een paard. Het kauwen van het voedsel is het eerste stap van het spijsverteringsproces, kleine afwijkingen van het gebit kunnen grote gevolgen hebben voor de opname van voedingsstoffen door het paard. Ook voor het rijden van het paard is een goed gebit van belang. Het overgrote merendeel van de ruiters gebruikt immers een bit bij het rijden, en bij tandproblemen kan dat voor het paard een pijnlijke aangelegenheid worden. Een aantal tandproblemen zijn aangeboren, maar de meeste ontstaan tijdens het leven van een paard. Dit heeft verschillende oorzaken. Lees verder

Wist je dat?

Foto van de week

Bonte NRPS1.jpg


Een bonte NRPS hengst, kleinzoon van de hengst Ico.


week 37, 38 2010

Focus op:

Dravers worden oorspronkelijk voor maar één doel gefokt: zo hard mogelijk draven voor de sulky. Maar ook als rijpaard zijn ze populair in Nederland.

De fokkerij van de dravers is er jarenlang op gericht om zo hard mogelijk te kunnen draven. De snelheid in de drafsport staat voorop. De drafsport omvat het draven voor de sulky of onder het zadel in een montékoers. Drafkoersen vinden plaats op diverse drafbanen in Nederland, waaronder te Duindigt (Wassenaar), Alkmaar, Wolvega en een aantal zomer- en grasbanen zoals Groningen en Emmeloord. Dravers worden getraind in een entrainement, waarna ze moeten kwalificeren en kunnen koersen.

Niet alle dravers worden uitgebracht in koersen, om verschillende redenen. Ze kunnen te langzaam zijn om in de koers mee te komen, geen geschikt karakter hebben, een lichamelijk probleem of gewoon een gebrek aan talent. Ook zijn er veel paarden die na hun koerscarrière een tweede carrière tegemoet gaan als rijpaard. Het omscholen van een draver is meestal niet zo'n groot probleem, ze kennen al teugel- en stemhulpen en (vooral koerspaarden) zijn al veel gewend. Dravers zijn over het algemeen fijne, lieve en veelzijdige paarden die ideaal zijn voor recreatie en endurance. Ook voor de dressuur, springen, western of mensport zijn dravers geschikt.

Omdat er niet naar een bepaalde rasstandaard gefokt is, is er een grote verscheidenheid aan uiterlijke verschijningen mogelijk tussen en binnen de draverstamboeken. Sommige staan duidelijk erg hoog in het bloed, andere zijn zwaarder gebouwd, tot zelfs een barok uiterlijk. Toch is er een aantal kenmerken te noemen dat karakteristiek is voor de meeste dravers:

  • Slanke bouw
  • Gespierde achterhand
  • Lange smalle hoeven
  • Schuin aflopend kruis
  • Lange oren

De meest voorkomende kleuren zijn bruin, zwart en vos. De kleur schimmel komt ook voor, maar is zeldzamer. In sommige lijnen, zoals die van Action Skoatter, komt ook roodschimmel (roan) voor. Lees verder

Wist je dat?

Foto van de week

Petje pikken 2.JPG


Dit paard heeft een petje van iemands hoofd gepikt, als oefening in de vrijheidsdressuur.

week 36 2010

Focus op:

Naast de stemhulpen, beenhulpen en gewichtshulpen kun je invloed uitoefenen op het paard door middel van een bit. Een bit hangt aan het hoofdstel en zit in de mond van het paard. Het is meestal gemaakt van metaal (Argentaan, Aurigan, RVS etc.) of rubber, maar ook andere materialen zijn mogelijk. Er bestaan ook bitloze optomingen.

Een optoming kan op verschillende plaatsen op het paardenhoofd inwerken, in de mond:

  • Lagen
  • Mondhoeken en lippen
  • Tong
  • Gehemelte

En aan de buitenkant op het hoofd:

  • Nek
  • Kingroeve
  • Neusbeen

De meeste optomingen werken op meerdere plaatsen in. Dit kan tegelijk, maar ook na elkaar zijn. Dit is afhankelijk van hoe hard de ruiter aan de teugels trekt.

Een bit wordt vaak gecombineerd met een neusriem, ook deze heeft invloed op de inwerking.Bitten werden gemaakt van touw, beenderen, hoorns of zelfs hardhout. De leeftijd van het bit is niet erg duidelijk, er wordt gesproken van bitten gemaakt van beenderen die uit de jonge steentijd stammen. Er zijn metalen bitten gevonden die uit de bronstijd komen en van origine gemaakt zijn van brons. Bitten werden steeds verder ontwikkeld tot hun hoogtepunt ergens in de 16e eeuw waar het complete martelwerktuigen bleken. Lees verder

Wist je dat?

Foto van de week

Bart Eline Imke.jpg


Imke Schellekens-Bartels met Bokt-beheerders Bart en Eline tijdens Horse Event 2009.

week 35 2010

Focus op:

Het Amerikaanse Quarter Horse ras is het paardenras met de meeste geregistreerde paarden ter wereld (inmiddels over de 4 miljoen geregistreerde paarden). De oorspronkelijke naam van dit ras was 'Quarter Mile Horse' omdat dit ras oorspronkelijk voor paardenkoersen werd gebruikt die in die tijd vaak een kwart mijl lang waren. De naam is later verbasterd tot American Quarter Horse. Het American Quarter Horse wordt gezien als een van de snelste paarden op korte afstanden en wordt nog steeds voor paardenkoersen gebruikt. Daarnaast zijn het populaire paarden voor het werk op de ranch, rodeo’s, reining, barrel racing en western-onderdelen op wedstrijden. Om de veelzijdigheid van het ras te tonen laat men ook Quarters in dressuuronderdelen zien zoals Hunter en Hunter Hack en worden er menklasses uitgeschreven (Pleasure Driving).

Het Amerikaanse Quarter Horse ras is oorspronkelijk ontstaan uit de kruising van naar Amerika geïmporteerde Engelse volbloedhengsten. Een van de eerste en meest bekende was de volbloedhengst Janus, een kleinzoon van de Godolphin Arabier, die in 1756 op leeftijd van 10 jaar naar Virginia werd geïmporteerd. Daar werden er kruisingen gefokt met de al aanwezige paardenrassen, waaronder bijvoorbeeld de Percheron, Arabieren en andere rassen die door de emigranten en Conquistadores eerder naar Amerika waren meegenomen. Na Janus volgenden er meer: Steel Dust, Little Joe, Peter McCue, Cold Deck en Traveler hebben aan de wieg gestaan van het American Quarter Horse.

In 1940 werd de American Quarter Horse Associaton (AQHA) opgericht door o.a. Robert M. Denhardt. Denhardt was bijzonder gecharmeerd van de bouw van de zogenaamde Steel Dust paarden en ging samen met anderen een aantal ranches in Amerika af om paarden op uiterlijk te beoordelen en deze uiteindelijk in een register te kunnen opnemen. Zo kon het voorkomen dat bij volle broers of zussen de een wel en de ander niet geregistreerd werd. Eigenaren van ranches hadden voor bezoek van Denhardt een weiland vol Arabieren en na het bezoek een weiland vol Quarter Horses.

Het stamboek staat toe dat er nog steeds Engelse Volbloeden met Quarters gekruist worden, de hieruit geboren veulens krijgen dan een Appendix papier. Als deze nakomeling de nodige punten bij wedstrijden heeft behaald (afhankelijk van de geplaatste plek binnen een wedstrijd kun je bij de AQHA punten krijgen) en dus zijn RoM (Register of Merit) heeft gehaald, kan hij worden opgenomen in het hoofdstamboek. Lees verder

Wist je dat?

  • ... Podagros de naam van een van de Boktservers is, maar ook van een vleesetende merrie?
  • ... Wendell T. Robie in 1955 de eerste endurancerit, de 160 kilometer lange Tevis Cup, organiseerde?
  • ... een huifbed achterzijde bestuurd door een menner?

Foto van de week

Bereden politie Oslo.jpg


Een agent en paard van de bereden politie in Oslo, Noorwegen.

week 34 2010

Focus op:

Chris Irwin is een Natural Horsemanship trainer uit Canada die bekend staat om zijn focus op communicatie, hij werkt altijd vanuit het paard en maakt mensen bewust van hun lichaamstaal en gedrag en het effect hiervan op het paard.

Chris Irwin groeide op in een arbeidersbuurt van de stad St. Catharines in Ontario (Canada) en later in Swift Current in de provincie Saskatchewan, ook in Canada. Er was heel veel mis in het gezin. Chris heeft een afschuwelijke jeugd gehad. Hij werd constant vernederd door zijn stiefvader, hij kreeg slaag, en allebei zijn ouders waren alcoholist. Daardoor werd hij een eenzelvig, gesloten kind dat vaak in zijn eentje op zijn kamer gitaar zat te spelen. Om zijn zelfbeeld op te krikken en zijn ouders te laten zien dat hij heus wel iets kon, ging hij sporten, vooral roeien en hardlopen. Hij was daar enorm fanatiek in, hij vond het heerlijk om zichzelf te pijnigen door steeds tot het uiterste te gaan. Ook zat hij bij de scouting, totdat bleek dat ook daar een kinderverkrachter rondliep.

Op 18-jarige leeftijd liep hij van huis weg en ging zwerven. Hij vond werk op de paardenrenbaan van Longacres in Seattle (Noord-Amerika). Daar woonde hij temidden van de paarden in een stal. In de winter ging hij skiën in de Rocky Mountains. Hij leidde een onbezorgd leventje.

Een paar jaar later vertrok hij naar Lake Tahoe in de zuidelijke Amerikaanse staat Nevada. Hij woonde in een camper naast het enorme stuk grond waar de eigenaar van de ranch zo'n 100 paarden had lopen. Chris' werk bestond voornamelijk uit het zadelmak maken van halfwilde Mustangs. Tijdens het paardrijden in de bergen kreeg hij een ernstig ongeluk. Mede door een fout van hemzelf struikelde zijn paard tijdens een wilde galop. Ze sloegen over de kop en gleden van een rotsachtige helling af. Het paard (Rocky) had alleen een paar schrammen maar Chris zijn rechterbeen was verbrijzeld, drie ribben waren gebroken en hij had een schedelbreuk. Het kostte een half jaar om te revalideren. Daarna ging hij wat serieuzer met paarden om. Lees verder

Wist je dat?

Foto van de week

Knabstrupper wei.jpg


een Knabstrupper staat in de wei.

week 33 2010

Focus op:

Bij de aangespannen sport worden de paarden voor de wagen gereden en worden de paarden beoordeeld op hun 'wijze van gaan', dat wil zeggen hoe groot het zweefmoment van de draf is, of het paard zijn voorbenen ver genoeg naar voren zet, of hij zijn benen hoog genoeg optilt (knieactie) en zijn achterbenen goed gebruikt (krachtig ondertreedt). Deze draf gaat gepaard met een fiere houding mogelijk gemaakt door een lange verticaal uit de borst komende hals, met voldoende neklengte. Bij meerdere paarden voor de wagen wordt bovendien beoordeeld of de paarden als één geheel optreden en de mate van gelijkheid van kleur, type en bouw.

Aangespannen Sport is onderverdeeld in drie disciplines: Tuigpaarden KWPN, Hackney's (kleine maat en grote maat) en Tuigpaarden Fries ras. De bewegingen van een Hackney moeten flitsend zijn en bij Tuigpaarden Fries ras wordt in aanmerking genomen of de paarden in type in voldoende mate van het Friese ras zijn.

De paarden kunnen op in verschillende aantallen voor de wagen worden gezet. Ten eerste in het enkelspan. Het woord zegt het al: er staat slechts 1 paard voor de wagen. Daarnaast kunnen er twee paarden naast elkaar worden ingespannen. Je spreekt dan van een tweespan. Wanneer er twee paarden voor elkaar worden gezet, heet dit een tandem. Bij een tweespan en tandem maakt men gebruik van een spider en een gig. Een volgende optie is drie paarden voor de showwagen in een klavertje drie. De eerste twee paarden staan dan direct voor de wagen naast elkaar en daarvoor loopt een paard enkel. Als show gereden, maar geen officiële discipline is 'randem'. Hierbij lopen 3 paarden achter elkaar. Lees verder

Wist je dat?

  • ... een Vliegenmasker een handig hulpmiddel kan zijn voor paarden die veel last hebben van vliegen of muggen op hun hoofd?
  • ... je je paard kan longeren om het vanaf de grond te gymnastiseren, maar ook bij het zadelmak maken en inrijden?
  • ... het ontstaan van de Schwarzwalder Fuchs kan worden teruggeleid tot in de Middeleeuwen?

Foto van de week

Krauwen.jpg


Krauwen is een teken van sociaal gedrag bij paarden.

week 32 2010

Focus op:

Endurance is een vrij recente tak van paardensport, overgewaaid uit Amerika. In Nederland wordt deze sport nog geen 20 jaar officieel bedreven.
Het doel van Endurance is een vooraf uitgezette route zo snel mogelijk af te leggen, met een paard dat aan het eind van de rit 'fit to continue' is, dus nog een stuk verder zou kunnen lopen. Tijdens de hele rit worden de paarden regelmatig door dierenartsen gecontroleerd of zij niet oververmoeid of kreupel zijn.

Endurance is in Nederland en België een vrij nieuwe tak van sport, toch bestaat het al veel langer dan de meeste mensen denken. Endurance is eigenlijk ontstaan uit de noodzaak dat vroeger het paard het enige snelle vervoersmiddel was, het was belangrijk dat de paarden zo snel mogelijk over lange afstanden konden lopen en dus een goede conditie hadden. De paarden werden vaak gebruikt om zo snel mogelijk boodschappen over te brengen. Voor deze informatie waren ze puur afhankelijk van de boodschapper en zijn paard, want andere goede communicatie middelen waren er nog niet in die tijd. Maar ook voor het leger was een goede conditie van het paard belangrijk, daarom ontstonden er testen waarin paarden lange afstanden zo snel mogelijk af moesten leggen. Dit was de voorganger van wat wij nu als "endurance" beschouwen. Er werd destijds niet aan hartslag controle gedaan waardoor het voor kwam dat paarden kwamen te overlijden door oververmoeidheid.

De eerste verhalen in Europa waarbij we kunnen spreken van "endurancerijden" spelen in het begin van de 17e eeuw. In 1612 reed de Engelse prins Henry, zoon van James de Eerste, van Richmont naar Belvoir Castle, een afstand van zo'n 155 km, in twee dagen. Vanwege de hitte legde hij de eerste dag "slechts" 100 km af en de tweede de resterende 50 km. Henry overleed korte tijd later, maar of dit te wijten is aan deze prestatie wordt niet vermeld. Zijn jongere broer Charles deed er nog een schepje bovenop en legde twee keer de afstand tussen Benwick naar Greenwich (415 km!) af in 4 dagen. Vermoedelijk reed hij nog grotere afstanden tussen Schotland en Londen tijdens de burgeroorlog, maar daar is in de geschiedenisboekjes niets over te vinden. Tijdens deze ritten zal waarschijnlijk wél zeker regelmatig van paard zijn gewisseld. Lees verder

Wist je dat?

  • ... OO Seven de bijnaam is van James Bond, maar ook de naam van een KWPN goedgekeurde dekhengst?
  • ... Clinton de naam van een Amerikaanse oud=president is, maar ook de naam van het voormalige toppaard van de Belgische springruiter Dirk Demeersman?
  • ... een berggeit een dier is dat in de bergen leeft, maar ook de naam van een oefening in de vrijheidsdressuur?

Foto van de week

Verharende Zebra.jpg


Zebra's verharen ook, net als paarden en pony's.

week 31 2010

Focus op:

Jeannette Haazen is een Nederlandse dressuuramazone die op Grand-Prix-niveau uit kwam.

Jeannette van de Meerakker werd geboren in Schaesberg (Limburg) in het jaar 1954. Haar lagere schooltijd was erg gedisciplineerd want deze volgde ze op een internaat. De vader van Jeannette was een paardenman maar Jeannette was op jonge leeftijd nog meer geïnteresseerd in de barbies. Toch sprong de vonk over en ging Jeannette lessen bij Manege Kessels want ze wilde graag precies weten hoe je zo goed mogelijk kon paardrijden. Hierna leste ze op Manege De Rousche in Heerlen. Het eerste eigen paard volgde, de draver Aranka. Maar echt fanatiek de sport in ging Jeannette niet.

Tot ze haar huidge echtgenoot Chris Haazen ontmoette. Chris was instructeur en runde een manege in Landgraaf. Jeannette ging weer enthousiast bezig met de paarden. In 1973 trouwde ze met Chris en ging ze vanaf toen door het leven als Jeannette Haazen. Manege de Heihof in Landgraaf was de thuisbasis van Jeannette geworden, ze begon haar wedstrijdcarrière met succes. Met het paard Challista begon Jeannette een carrière in de springsport, maar samen met de Anglo-Arabische merrie Valerie kon Jeannette het beter vinden binnen de dressuurhekjes. Samen behaalden ze de Z2-dressuur. Na Valerie kwam Robert, het eerste Grand-Prix paard van Jeannette. Hierna bracht ze ook het paard Ushin op Grand-Prix niveau uit. In de lichte tour bracht Jeannette Ubiquiste uit, die verkocht is naar Duitsland en daar bij de Young Riders een gouden medaille behaalde. De hengst Usaluoky bracht Jeannette opnieuw naar de Grand-Prix en hierna kwam de schimmel Windsor. Windsor is een van de meest succesvolle paarden van Jeannette geweest en werd op latere leeftijd verkocht als leerpaard naar de USA. Ook de hengst Olympic Ramiro is een poosje onder het zadel van Jeannette geweest maar daarna weer terug gekeerd naar de springsport. Daarnaast heeft Jeannette de merrie Inatana gereden waarmee ze veel successen had op div. kampioenschappen en een overwinnning in Mechelen. Inatana werd verkocht naar de Dominicaanse Republiek maar is inmiddels terug in Nederland. Inatana is de grootmoeder van de hengst Santano.

Toen Jeannette en Chris besloten de Heihof achter zich te laten, vestigden ze zich tijdelijk in Neeroeteren en uiteindelijk definitief in het Belgische As. Het doel was een iets kleinere stal met meer aandacht voor de sport. Inmiddels is het stel weer terug naar Neeroeteren verhuisd en is Jeannette zowel met de sport op het hoogste niveau bezig als met het instructie geven. Na een breuk van haar heiligbeentje is Jeannette op het hoogste niveau teruggekomen. Lees verder

Wist je dat?

  • ... overhoef een botwoekering ter hoogte van het kroongewricht als gevolg van een chronische ontsteking van het kroongewricht is?
  • ... de Romeinen rond 500 voor Christus vanuit de stadstaat Rome met hun eerste veroveringstochten begonnen?
  • ... de Camargue onder de oerpaarden valt?

Foto van de week

Azteca2.jpg


Een Azteca in de wei

week 30 2010

Focus op:

De Dartmoor is een kleine stevige pony. Het ras dankt zijn naam, net als vele andere rassen, aan de streek waar hij oorspronkelijk vandaan komt. Het woord ‘moor’ zegt het al, de pony komt uit een moerassig gebied, gelegen in het zuidwesten van Engeland.

Honderden jaren leefden de Dartmoorpony’s in grote kuddes in het moerassige gebied middenin de heuvels in Dartmoor. De Dartmoor heeft erg lang in het wild geleefd, waardoor het geharde en fitte pony’s werden. En nog steeds lopen er enkele wilde pony’s rond op de heidevelden en moerassen van Dartmoor.

Waarschijnlijk stamt de pony af van een Europees ras uit de oudheid. Deze pony’s werden tijdens de Normandische invasie naar Engeland gebracht, waar ze lang in het wild hebben geleefd. Hierdoor zijn het robuuste pony’s geworden. Dit maakte ze uiterst geschikt voor het zware werk dat de Dartmoor vaak moest verrichten in de mijnen. Om het ras te verbeteren is het ras af en toe gekruist met andere rassen. Zo heeft de Dartmoor invloeden van de Arabisch Volbloed, de Welsh Mountain pony, de Shetlander en de Fell pony.

In 1898 zette de National Pony Society uit Engeland een rasstandaard op voor de Dartmoor. Hierdoor werd ervoor gezorgd dat er raszuiver met de paardjes werd gefokt. Ondanks dit heeft de Dartmoorpony een aantal keren op het punt van uitsterven gestaan, onder andere tijdens de Tweede Wereldoorlog (1940-1945). Toen werd namelijk hun natuurlijke leefgebied gebruikt als militair oefengebied. Tegenwoordig wordt het aantal Dartmoorpony’s op peil gehouden door een aantal particuliere fokkers. Deze mensen leveren een belangrijke bijdrage aan het behouden van dit ponyras.

Wist je dat?

  • ... de Budjonny oorspronkelijk werd gefokt om te dienen als caveleriepaard?
  • ... een travalje ook wel bekend staat als hoefstal?
  • ... er verschillende kleurmutaties zijn?

Foto van de week

Albert Okidoki.jpg


Albert Zoer rijdt de vorige week overleden Okidoki.

week 29 2010

Focus op:

De hoef is de voet van het paardenbeen, overdekt met een dikke laag hoorn. Paarden behoren tot de onevenhoevigen, dit houdt in dat de hoef van een paard bestaat uit maar één teen, in tegenstelling tot bijvoorbeeld koeien en schapen, die twee 'verhoornde' tenen (hoeven) hebben en tot de evenhoevigen behoren.

De wilde paarden die vroeger in kuddes over uitgestrekte vlaktes zwierven, zorgden zelf voor de natuurlijke slijtage van hun hoeven. Nu paarden per dag een stuk minder kilometers afleggen en soms over ander terrein (asfalt) is menselijk ingrijpen in het onderhoud van de hoeven van paarden vaak noodzakelijk. Een hoefsmid is opgeleid om paarden te bekappen en eventueel te beslaan. Wel moet gezegd worden dat hoefsmid in Nederland geen beschermd beroep (meer) is en in principe iedereen zich hoefsmid mag noemen.

Om de hoef tegen slijtage te beschermen kan de paardeneigenaar kiezen uit een steeds groter arsenaal van hoefbeslag. Naast de traditionele hoefijzers is bijvoorbeeld ook kunststofbeslag beschikbaar. Ook kan gekozen worden voor hoefschoenen al dan niet in combinatie met natuurlijk bekappen. Beslag kan ook gebruikt worden om een afwijkende hoefstand te corrigeren of om andere medische redenen. Lees verder

Wist je dat?

Foto van de week

Parzival 3.jpg


Adelinde Cornelissen en Parzival tijdens de KWPN Hengstencompetitie.

week 28 2010

Focus op:

Diederik van Silfhout is een succesvolle jonge dressuurruiter en zoon van de Nederlandse dressuurruiter Alex van Silfhout

Diederik van Silfhout werd op 20 april 1988 geboren als zoon van dressuurruiter Alex van Silfhout. De jonge Diederik kwam al snel in contact met de paarden en paardensport vanwege de dressuur en handelsstal van zijn vader in Lunteren.

Diederik ontwikkelt zich als een goede ruiter en boekt op vroege leeftijd al verschillende succesen bij de paarden. In 2002 won hij het overall ZZ-licht klassement met Dalwhinnie's Nirvana. Tijdens het internationale jeugdconcours in Roosendaal eindigde hij als vierde in de Kür finale voor Junioren. In 2003 was er een podiumplaats op het NK voor Diederik. Hij werd 3e bij de Junioren met het paard Luxform's Olympus. Diederik en Olympus werden als reserve geplaatst voor afvaardiging naar het EK in Saumur.

2004 was voor de jonge ruiter een erg mooi jaar. Hij werd opgenomen in het nationale A-kader bij de junioren en werd onder andere derde in de finale van de Junioren in Roosendaal. Het Nederlands Kampioenschap verliep niet helemaal vlekkeloos voor Diederik maar hij weet ondanks dat toch een plek te veroveren in het team voor het EK met het paard Sander. Op het EK gaat het ontzettend goed. Diederik behaalt met zijn Nederlandse teamgenoten een zilveren medaille en individueel eindigt de ruiter als vierde. Ondertussen heeft Diederik ook een goedgekeurde KWPN dekhengst onder het zadel gekregen. Deze Paddox start hij in de klasse ZZ-licht en behaald een 3e plaats tijdens het Nederlands Kampioenschap in deze klasse.

In 2005 was hij er opnieuw bij in het team voor het EK met Olympus. Samen met zijn teamgenoten veroverde hij de Europese Titel Junioren 2005. Individueel eindigde hij wederom op een vierde plaats. Tijdens het internationale concours in Saumur won hij alle drie de proeven, en later tijdens het NK Junioren werd hij derde. Ook brengt hij in 2005 de voshengst Dalwhinnie's Forum uit in de wedstrijdsport. Deze voorheen door zijn vader gereden hengst start hij in de Grand-Prix. Met zijn 17-jaren is hij de jongste Nederlandse Grand-Prix ruiter ooit. Daarnaast kwam hij ook uit in de Prix St. George met de vos Luxform's Popeye. Lees verder

Wist je dat?

  • ... beenstanden van de voor-, achter- en zijkant worden beoordeeld?
  • ... de hoefslijtage bij een menpaard afhankelijk is van de last die getrokken wordt?
  • ... de New Forest Pony zijn naam dankt aan 'the New Forest', een natuurreservaat gelegen in Zuid-West Engeland?

Foto van de week

Chris Irwin geeft een clinic.

week 27 2010

Focus op:

Kyra Kyrklund is een Finse amazone. Ze startte in de springsport, maar inmiddels haalt ze samen met haar huidige toppaard Max goede klasseringen tijdens internationale dressuurwedstrijden en nam ze al 5 maal deel aan de Olympische Spelen.

Kyra Kyrklund werd op 30 november 1951 geboren in Helsinki, Finland. Als klein meisje was Kyra al gek op paarden en bracht ze heel wat tijd door op de paarden van haar oma tijdens de zomervakanties. Nadat ze een val maakte van een van deze paarden en een arm brak lieten haar ouders haar rijles nemen op een manege in Helsinki.

In 1967, als 16 jarig meisje, kwam Kyra voor het eerst uit in de wedstrijdsport, tijdens de Nordic Cup in Lathis, Finland. Haar paard was de Poolse ruin Dragon en ze kwam uit in de springsport. Na twee overwinningen werd Kyra gevraagd door de bondscoach van het Finse springteam op dat moment of Dragon ook een hoger niveau aan zou kunnen. Als dat zo was dan zou Kyra een plaats in het junioren team krijgen en Kyra probeerde het. Met het team behaalde ze in de Nordic Cup de overwinning en individueel werd ze zelfs tweede.

Twee jaar later, in 1969, kreeg Kyra haar eerste eigen paard, de Zweeds gefokte ruin Kasper. Met Kasper kwam Kyra uit in de dressuur, het springen en de eventingwedstrijden. Datzelfde jaar nog belande ze in alle 3 de disciplines in het team voor de junioren. Ze won de Finse titel bij de dressuur, werd reservekampioen bij de eventing en werd 4e bij het springen.

In 1972 stopte Kyra met haar schoolopleiding en was van plan om dierenarts te worden. Maar eerst wilde ze er een jaartje tussen uit en ging naar de instructeursopleiding in Stromsholm, Zweden. Uiteindelijk bleef Kyra er 2 jaar en was ze zo enthousiast over het paardrijden en het lesgeven geworden dat ze haar droom als dierenarts opgaf. Ze ging in 1974 weer terug naar Finland en ging daar voor een jaar aan het werk met springpaarden. Lees verder

Wist je dat?

Foto van de week

Secretariat1.jpg


Het renpaard Secretariat heeft een eigen standbeeld in Belmont Park.

week 26 2010

Focus op:

De Vereniging Nederlandse Studentenruiters (KNHS-VNS) behartigt de belangen van de Nederlandse studentenruiters. Het is een landelijk overkoepelend orgaan van alle aangesloten studentenrijverenigingen in Nederland. De KNHS-VNS is opgericht in 1969 als SNS (Stichting Nederlandse Studentenruiters), en staat open voor iedereen die als voltijdstudent staat ingeschreven bij een universiteit of erkende HBO-opleiding.

In vrijwel iedere studentenstad in Nederland bevindt zich een studentenpaardrijvereniging. Studenten hebben vaak geen tijd of geld om een eigen paard te hebben. De rijverenigingen maken het voor studenten mogelijk om te (blijven) paardrijden tijdens hun studententijd. De verschillende verenigingen zijn verder autonoom, dus iedere vereniging regelt het paardrijden en de overige (al dan niet paardrijgerichte) activiteiten autonoom. Vaak kunnen er interessante kortingen worden geboden.

Iedereen die lid is van een studentenpaardrijvereniging mag meedoen met een studentenwedstrijd. Deze worden georganiseerd door één (of meer) van de studentenpaardrijverenigingen, waarbij de overige verenigingen worden uitgenodigd om mee te doen. Deze wedstrijden worden Stedenontmoetingen (SO's) genoemd. Lees verder

Wist je dat?

Foto van de week

thymb
Monty Roberts geeft een clinic tijdens het CHIO in Rotterdam, 2010.

week 25 2010

Focus op:

Jazz is een KWPN goedgekeurde dekhengst en is Grand-Prix dressuur. Jazz is zowel keur als preferent verklaard bij zijn stamboek en nam deel aan de Wereldkampioenschap in Jerez de la Fontera,2002. In 2008 is Jazz de meest succesvolle hengst op de Wereldranglijst. [2]

Jazz is een voskleurige KWPNhengst met een stokmaat van 1.73 meter.

Jazz zijn vader, Cocktail, werd in het verleden gereden door Anky van Grunsven in de internationale dressuursport en is Keur verklaard bij het KWPN. Moeder Charmante verdiende eveneens het keurpredikaat bij het KWPN. Overgrootvader Nimmerdor is internationaal actief geweest in de springsport.

Jazz werd als 'Jacob' geboren op 21 mei 1991. Als 3-jarige werd hij voorgesteld bij het KWPN stamboek en goedgekeurd voor de dekdienst onder de naam Jazz. Fokker van Jazz is H. van Helvoirt en daar heeft de vos hengst voor het eerst kennisgemaakt met een ruiter. Hij is daar een poosje getraind en is vervolgens te koop aan geboden. Dhr. Cees Broere had zeer veel interesse in Jazz maar helaas was een andere koper hem voor. Jazz kwam op stal bij Academy Bartels, de stal van Tineke Bartels. Tineke leidde de hengst op tot Grand-Prix dressuur en maakte met Jazz haar rentree in de dressuursport op internationaal niveau in 2000. In 2002 wint Jazz de Kür op muziek tijdens het CHIO Eindhoven en plaatst hij zich voor afvaardiging met het Nederlandse team naar het Wereldkampioenschap dressuur in Jerez de la Fontera. Jazz verdiend hier een 5e plaats met het Nederlandse team. In 2004 wordt tijdens het Nederlands Kampioenschap een 7e plaats behaalt. Dan dreigt een verkoop van de hengst naar het buitenland. Er wordt een syndicaat van eigenaren opgericht en de eerder genoemde Cees Broere werd alsnog mede-eigenaar van Jazz. De afspraak met zijn huidige amazone Tineke was dat deze combinatie in stand zou blijven tot na de Olympische Spelen in Athene van 2004. Lees verder

Wist je dat?

  • ... de Marwari is genoemd naar het district Marwar?
  • ... er vier domeinen zijn binnen de Equi-Therapie?
  • ... de verlichte zit is ontwikkeld door de Italiaan Frederico Caprilli?

Foto van de week

Muenchhausen 9.jpg
De Trakehner hengst Münchhausen poseert voor de camera.

week 24 2010

Focus op:

De New Forest Pony behoort tot de grotere ponyrassen die ons land fokt. Zij worden vooral afgericht en bereden door de jeugd.

De New Forest Pony dankt zijn naam aan 'the New Forest', een natuurreservaat gelegen in Zuid-West Engeland, dat een bebost en moerassig gebied gelegen tussen Southhampton en Bournemouth is. Van oudsher werden de pony's hier min of meer wild gehouden, en ook tegenwoordig zijn er in de genoemde gebieden nog kuddes te vinden.

De New Forest Pony werd voornamelijk gebruikt als trekkracht in de landbouw en aangespannen voor het vervoer van mensen. Zoals het echter met bijna alle paardachtigen verging, raakte het werk verloren door de toenemende mechanisering en werd de New Forest Pony steeds vaker ingezet als rij- en sportpony. In 1957 werden de eerste New Forest Pony's in Nederland geïmporteerd. In datzelfde jaar werd tevens het Stamboek opgericht.

Het fokken van New Forest Pony's is een serieuze aangelegenheid. Het Nederlandse stamboek is een gesloten stamboek, dat jaarlijks vier regionale en regionale centrale merriekeuring organiseert. Daarnaast is er een keuring voor jonge hengsten en een centrale hengstenkeuring. Er zijn verschillende predikaten die worden uitgegeven: Lees verder

Wist je dat?

  • ... een goed spronggewricht ervoor zorgt dat het pijpeen en het onderbeen een hoek van ongeveer 150 graden vormen?
  • ... Darley Arabian geldt als één van de 3 stamvaders van de Engels volbloed?
  • ... de Fasna trail wordt gereden bij het KNHS-centrum in Ermelo?

Foto van de week

JeroenDubbeldam.jpg


springruiter Jeroen Dubbeldam en zijn paard Anatol.

week 23 2010

Focus op:

Inspekteur is een bruine goedgekeurde KWPN dekhengst. De hengst doet het goed in de fokkerij en in de sport. Met verschillende amazones behaalde hij grote successen.

Inspekteur is gefokt door de heer Dorrestijn, vader van amazone Coby van Baalen. Inspekteur werd goedgekeurd als dekhengst bij het KWPN en genoot zijn sportieve opleiding onder Marlies van Baalen. Marlies en Inspekteur behaalde vele successen. Onder andere de Nederlandse titel bij de junioren en twee gouden en één bronzen medaille tijdens Europese Kampioenschappen.

De volgende amazone van 'Spekkie' was de Nederlandse Danielle van Aalderen. In 2002 werd dit duo reserve-kampioen van Nederland bij de junioren. In 2003 komt Inspekteur onder het zadel van Vincent van Gasselt, stalruiter van Dressuurstal van Baalen. Vincent en Inspekteur werden opgenomen in het nationale A-kader van de Young-Riders. Vervolgens kwam Inspekteur in de wedstrijdring uit onder amazone Wendy van der Helm. Ook met Wendy maakte de hengst deel uit van het nationale A-kader.

Eigenaresse Wendy van der Helm stelde de hengst beschikbaar aan het nichtje van Coby, Marrigje van Baalen. Marrigje en de toen in de sport als BMC Inspekteur bekende hengst waren erg succesvol. Ook dit duo werd opgenomen in het A-kader. Tijdens de Europese Kampioenschappen van 2006 werden ze met het Nederlandse team Europees Kampioen Junioren. Ook wonnen ze onder andere de ZZGP-Cup en werd de combinatie opgenomen in het A-kader van de Young-Riders. Weer volgt een Europees Kampioenschap, dit maal in Nussloch (Duitsland). Inspekteur en Marrigje worden Europees Kampioen Young-Riders en behalen individueel een 5e plaats. Lees verder

Wist je dat?

Foto van de week

Uphill1.jpg


Christa Laarakkers rijdt de KWPN goedgekeurde dekhengst Uphill.

week 22 2010

Focus op:

Appaloosa is de verzamelnaam voor een bijzonder witpatroon. Appaloosa paarden vertonen patronen waarin een basiskleur (met eventuele verdunningen of andere kleurfactoren) te zien is met daarin een duidelijk zichtbaar stippenpatroon. De stippen worden gescheiden door witte delen. Over het algemeen worden appaloosa’s tijdens hun leven steeds lichter. Hun basiskleur en het patroon blijven hetzelfde maar naarmate de paarden ouder worden krijgen ze meer witte haren door hun vacht. Dit is echter niet bij iedere appaloosa het geval.

Er zijn verschillende variaties waarin de appaloosa witpatronen voorkomen. Deze staan hieronder uitgewerkt. Ze staan gerangschikt op dominantie, degene die bovenaan staat is het meest dominant, verder naar onder worden de patronen steeds recessiever.

Paarden met de kleur few-spot zijn altijd homozygoot appaloosa. Ze zijn helemaal wit met enkele kleine stippen verspreid over het lichaam. Deze stippen komen overeen met de kleur van het paard (basiskleur + eventuele verdunningen). Onder de hals, op en achter de ellebogen, in de flank en op de onderbenen kunnen donkerder gekleurde gebieden voorkomen.

Paarden met het patroon snowcap zijn homozygoot appaloosa. Ze hebben een gekleurde voorhand en een witte deken over de achterhand. Deze deken kan erg in grootte verschillen. Zo kan het blijven bij enkele witte vlekken op de kont, maar de vlekken kunnen ook uitgroeien tot een bijna volledige deken. Bij een snowcap verlopen de randen van de witte deken niet vloeiend en zijn er geen basiskleurige stippen op de deken te zien. Ook zijn er op de rest van het lichaam heel weinig tot geen witte vlekjes te zien. Lees verder

Wist je dat?

Foto van de week

Bonte NRPS1.jpg


Een bonte NRPS hengst draaft in de wei.

week 21 2010

Focus op:

Teken komen door de klimaatverandering steeds meer voor. Ook brengen ze steeds meer de ziektes mee naar Nederland. Er zijn 3 ziektes die de teken bij paarden kunnen overbrengen.

  • Borreliose (ziekte van lyme)
  • Babessiose (Piroplasmose)
  • Ehrlichiose

Besmette teken kunnen al besmetten als ze zich twee uur hebben vast gebeten. Het is belangrijk ze zo snel mogelijk te verwijderen. Je kunt het paard inspuiten met Frontline spray maar dat is natuurlijk een dure zaak. Ook mag je hier niet teveel van gebruiken en het liefst alleen op de benen. Paarden kunnen gevoelig reageren op Frontline. Als je het gras in de wei kort houdt is de kans op teken een stuk kleiner. Maar bij buitenritten kan je paard behoorlijk wat teken oplopen.

Je neemt een tekentang (dezelfde als je voor een hond kunt gebruiken). Je zet deze over de teek zo dicht mogelijk bij de huid. Dan trek en draai je gelijk naar links of naar rechts. Controleer altijd of de teek compleet is en er niks achter is gebleven wat een ontsteking kan veroorzaken. De teek is over het algemeen compleet als hij 8 poten bevat en het vetachtige deel dat volgezogen wordt met bloed. Deze moet ook nog in tact zijn anders heeft het zijn speeksel met eventuele bacteriën zeker geleegd in de bijtplek. Verdoof nooit de teek met alcohol of andere middelen. Ook dan zal de teek zijn sappen in de wond legen. Blijft er een deel achter, haal dan de dierenarts erbij, die dan de kop van de teek kan verwijderen. Heb je de teek verwijderd, dan kun je de bijtplek ontsmetten met betadine en dan insmeren met een antibiotische oogzalf om een eventuele ontsteking te voorkomen.

Wist je dat?

Foto van de week

Hoefsmid koudbloed.jpg
Een hoefsmid bekapt een Nederlands trekpaard in een travalje.

week 20 2010

Focus op:

De zwarte Trakehnerhengst Kasparow was met dressuurruiter Tommie Visser in het zadel succesvol tot op Prix St. Georges niveau. Daarnaast kwam hij met eventingamazone Chantal Megchelenbrink uit in de 2-sterren eventing. Als dekhengst is Kasparow goedgekeurd bij het Trakehner Verband, Oldenburger Verband, Westfaler Verband, Deens Warmbloed, Rheinland en bij het NRPS.

Kasparow is een zwarte Trakehnerhengst van 1,70 meter. Hij heeft geen aftekeningen.

Kasparow werd gefokt door de in Soest (Duitsland) woonachtige Friedrich Isaak. In 1997 wisselde Kasparow van eigenaar op de Trakehner Hengstmarkt in Neumünster. Tijdens de veiling kwam hij in handen van Wilhelm Lange. Hij liet de hengst trainen door de Duitse amazone Katja Camp, die Kasparow in 1998 voorstelde op het Trakehner Bundesturnier in Keulen. In de rijpaardenproef moest hij nog tevreden zijn met het reservekampioenschap, in de finale eiste hij de kampioenstitel op.

In 1999 kwam Kasparow onder de hamer op de Eliteveiling van Klosterhof Medingen. Daar kwam Kasparow in handen van de Nederlandse Arja van der Laarse. In datzelfde jaar legde Kasparow een zeer goede 100-daagse Hengstenleistungsprüfung af. Kasparow behaalde fantastische punten voor zowel dressuur als springen en was daarmee de beste Trakehnerhengst van zijn jaargang. In het daaropvolgende jaar werd Kasparow bij de Trakehner voorjaarskeuring in Alsfeld goedgekeurd als dekhengst. Met Dieter Ingwersen in het zadel behaalde hij goede resultaten in zowel de dressuur- als springsport. In 2002 kwam hij onder het zadel bij het bekende multitalent Ingrid Klimke. Na een jaar bij deze amazone in training te hebben gestaan, kwam hij onder het zadel van dressuurruiter Tommie Visser. Tommie heeft Kasparow destijds succesvol uitgebracht tot op Prix St. Georges niveau. Omdat Kasparow echter zo veelzijdig was, wisselde de hengst daarna weer van ruiter. Dit keer was het de beurt aan eventingamazone Chantal Megchelenbrink. Zij heeft Kasparow uitgebracht in de 2-sterren eventing en behaalde tijdens het CIC* in Ede een prachtige tweede plaats. Sinds 2006 is de hengst niet meer actief in de wedstrijdsport. Lees verder

Wist je dat?

Foto van de week

Ijslander hengst.jpg


Een [[schimmel (kleur)|schimmelkleurige IJslander hengststaat in de wei.

week 19 2010

Focus op:

De Lipizzaner is een ras dat wereldberoemd is dankzij de fameuze Spaanse Rijschool in Wenen. Oorspronkelijk komt het ras uit Lipica, dat in het huidige Slovenië ligt.

Lipizzaners komen oorspronkelijk uit het plaatsje Lipica in Slovenie. Nog steeds staat daar de oude stoeterij en worden er nog regelmatig shows gegeven met de witte Lipizzaner-hengsten.

De Lipizzaner dankt zijn naam aan het plaatsje Lipica maar de verschillende schrijfwijzes van Lipica (Sloveens), Lippiza (Duits) en Lipizza (Italiaans) hebben gezorgd voor een waar probleem. Sinds 1920 is de officiële internationaal gehanteerde naam: Lipizzaner maar wereldwijd worden de termen Lippizaner (Duits) en Lipizzan (USA) ook gebruikt. Zelfs in het Groene Boekje wordt een "Lippizaner" vermeld, ongeacht de afspraken uit 1920.


Deze stoeterij is in 1580 gesticht door Karel van Oostenrijk, een Oostenrijkse Aartshertog. Deze aartshertog wilde een indrukwekkend en gracieus rij- en koetspaard fokken dat licht en wendbaar was en een groot uithoudingsvermogen had.

Er werden verschillende hengsten en merries in Spanje aangekocht en naar de stoeterij gebracht. Behalve van Spaanse hengsten maakte men gedurende de ontwikkeling en stabilisering van het ras ook veelvuldig gebruik van paarden die in het Iberische type stonden maar elders gefokt waren op vergelijkbare (hof)stoeterijen uit geheel Europa. Zo zijn door de eeuwen heen bijvoorbeeld ook veel Napolitaanse, Deense, Kladruber en Duitse paarden gebruikt. Lees verder

Wist je dat?

  • ... Houston niet alleen een stad in Texas is, maar ook de naam van een bekende dekhengst ?
  • ... een travalje een verbastering is van ‘travaille’ van het Franse werkwoord ‘travailler’ ?
  • ... het American miniature horse zowel bij de AMHA als de AMHR geregistreerd kan worden?

Foto van de week

Trens.jpg


De trens is een van de meest gebruikte bitten voor paarden in allerlei takken van sport.

week 18 2010

Focus op:

Naast de stemhulpen, beenhulpen en gewichtshulpen kun je invloed uitoefenen op het paard door middel van een bit. Een bit hangt aan het hoofdstel en zit in de mond van het paard. Het is meestal gemaakt van metaal (Argentaan, Aurigan, RVS etc.) of rubber, maar ook andere materialen zijn mogelijk. Er bestaan ook bitloze optomingen.

Een optoming kan op verschillende plaatsen op het paardenhoofd inwerken, in de mond:

  • Lagen
  • Mondhoeken en lippen
  • Tong
  • Gehemelte

En aan de buitenkant op het hoofd:

  • Nek
  • Kingroeve
  • Neusbeen

De meeste optomingen werken op meerdere plaatsen in. Dit kan tegelijk, maar ook na elkaar zijn. Dit is afhankelijk van hoe hard de ruiter aan de teugels trekt.

Een bit wordt vaak gecombineerd met een neusriem, ook deze heeft invloed op de inwerking. Lees verder

Wist je dat?

  • ... de dikte van een western pad goed te bepalen is door de "vingernageltest"?
  • ... het KWPN geen ras is, maar een stamboek?
  • ... Tuschinski niet alleen de naam is van een theater, maar ook van een goedgekeurde dekhengst ?

Foto van de week

Jambette.jpg


een Fjord voert de jambette uit.

week 17 2010

Focus op:

Een SGW wedstrijd bestaat uit drie onderdelen, dressuur, springen en een crosscountry die door dezelfde combinatie van ruiter en paard/pony moeten worden afgelegd. De combinatie met de minste strafpunten over deze drie onderdelen wint.

Winstpunten in de sgw worden sinds 1 maart 2009 bepaald door je resultaten in alle disciplines. Om voor winstpunten in aanmerking te komen moet je in de dressuur tenminste 55% scoren (dwz 165 punten of meer in de klasse B t/m M en , wat in beide gevallen neerkomt op maximaal 67.5 strafpunten), en maximaal twaalf strafpunten in het springen behalen, exclusief strafpunten voor tijdsoverschrijding. In het B geldt als bijkomende eis dat je een voldoende (>= 6) voor de stijl in de cross hebt gekregen.

Als je aan alle bovenstaande eisen hebt voldaan, krijg je voor een foutloze cross 2 winstpunten. Met maximaal 1 weigering heb je nog 1 winstpunt. Tijdfouten tellen niet mee. Voor verliespunten geldt dat alleen de cross daarvoor telt. Bij uitsluiting krijg je twee verliespunten, tenzij je vrijwillig het parcours verlaat. Ook bij uitsluiting door kreupelheid die is vastgesteld door de dierenarts krijg je geen verliespunten.

Lees verder

Wist je dat?

  • ... een paard of pony vanaf de geboorte tot de leeftijd van één jaar een veulen wordt genoemd en daarna een jaarling?
  • ... de oorsprong van westernrijden bij de vaquero's in Spanje ligt?
  • ... Sabino een witpatroon is dat vermoedelijk wordt veroorzaakt door een combinatie van verschillende genen?

Foto van de week

Wielkopolski standfoto.jpg


Standfoto van een Wielkopolski.

week 16 2010

Focus op:

De evolutie van de paardachtigen is achterhaald aan de hand van fossielen en DNA onderzoek. De belangrijkste veranderingen waren de tanden en de tenen. Paardachtigen zijn onevenhoevigen of perissodactyla. De dieren lopen op de derde teen, de middelste, deze is de steun-as. Onevenhoevigen worden onderverdeeld in hippomorpha (paardachtigen) en ceratomorpha (onder andere neushoorns en tapirs). Onevenhoevigen hebben een enkele maag en geen gewei.

De eerste soort van ‘het paard’ die bekend is heet de Hyracotherium. Deze soort wordt ook wel Eohippus genoemd of dageraadspaard. Het diertje leefde 55 tot 45 miljoen jaar geleden en was ongeveer 25 tot 45 centimeter hoog. De Hyracotherium had het gebit van een alleseter, maar at voornamelijk zacht fruit en bladeren. Ook had het dier relatief lange benen om te vluchten. Het paardje liep op de tenen. Het beest had 5 voortenen, waarvan 4 met hoef. De vijfde teen, de duimteen, kwam niet op de grond. Ook had hij 5 achtertenen, waarvan 3 met hoef, de eerste en vijfde rudimentaire tenen raakten de grond niet. De hoeven hadden kussentjes aan de onderkant. Tijdens het Eoceen ontwikkelden zich, uit de Hyracotherium, een nieuwe tak afstammelingen die steeds verder ontwikkelden:

  • De Orohippus leefde ongeveer 50 miljoen jaar geleden. Hij had langere benen dus was een goede sprinter. De twee rudimentaire tenen bij de achterbenen waren er niet meer. Uit de ontwikkeling die de tanden doormaakten bleek dat de Orohippus ruwere planten at dan de Hyracotherium.
  • De Epihippus leefde ongeveer 47 miljoen jaar geleden, in het midden Eoceen. Hij had nog betere maaltanden dan de Orohippus.
  • De Mesohippus ontwikkelde zich ongeveer 40 tot 32 miljoen jaar geleden. 32 tot 24 miljoen jaar geleden, Oligoceen, kwam er een klimaatverandering in Noord-Amerika. Het werd droger, er ontstond gras en droge prairies. De Mesohippus ontwikkelde zich verder: hij kreeg langere benen om snel te kunnen rennen op de open vlaktes (om roofdieren te ontwijken) en steviger tanden, voor het grazen. De Mesohippus liep op 3 tenen voor en 3 tenen achter, en de andere tenen waren kleine stompjes geworden. De derde (middelste) teen was sterker dan de buitenste tenen. De Mesohippus was groter dan de Epihippus, hij was ongeveer 61 cm. Zijn kop en nek waren langer, en hij had grotere hersenen. Hij had een duidelijke fossa (de ondiepe verlaging in het schede, die heel duidelijk te zien is bij paarden). Lees verder

Wist je dat?

Foto van de week

Berber standfoto1.jpg


Een Berber hengst geniet van de Tunesische zon.

week 15 2010

Focus op:

En ze zijn LOS!!! Voor de doorgewinterde bezoeker van de metworstrennen is dit een bekend citaat. Deze uitspraak betekent namelijk dat je zo snel mogelijk naar het hek moet en je tussen de menigte door moet zien te wringen om een plaatsje langs de renbaan te kunnen bemachtigen en de racende paarden van de metworstrennen te kunnen zien. Ze zien los! is namelijk het startsein voor de toeschouwer, het betekent dat de paarden begonnen zijn aan de spannende race.

Op carnavalsmaandag, de dag voor Vastenavond, wordt in alle vroegte op het Vortumsveld door ruiters uit Boxmeer gestreden om de felbegeerde koningstitel. Het Vortumsveld is een weg door de weilanden tussen het dorpje Sambeek en Vortum-Mullem in. De deelnemers racen in groepen van 3 tegen elkaar over de 800 meter lange verharde weg die speciaal voor deze gelegenheid met 700 kuub zand wordt bedekt.

De metworstrennen bestaan uit afvalraces van meestal 13 ritten, verdeeld over 3 manches. Er wordt eerst begonnen met "voorrondes". De winnaars hiervan mogen nog een keer tegen elkaar strijden. De drie ruiters die dan overblijven rijden de beslissende koningsrit. Degene die dan als eerste over de finishlijn komt, die mag zich de Koning van de Metworst noemen.

Tussen de finales en de grote koningsrit in is het tijd voor de befaamde "Knollenrit". Hierin strijden alle knollenruiters om de winnende titel. Zij dingen niet mee voor de koningstitel. De metworstkoning haalt bij de belaste hoeve de jaarlijkse schenking van goederen en wordt daar door de beschermvrouwe met het zilveren koningsschild omhangen. Onder begeleiding van de andere ruiters gaat de koning dan terug naar Boxmeer waar hij door de beschermvrouwe te koning zal worden bekroond. Lees verder

Wist je dat?

  • ... het Fjordenpaard zijn naam dankt aan het natuurfenomeen in Noorwegen?
  • ... Ruffian in haar carrière slechts 1 race heeft verloren?
  • ... een pelham een gebroken en ongebroken mondstuk kan hebben?

Foto van de week

Drumhorse1.jpg


Een Drum Horse in het bos.

week 14 2010

Focus op:

De Letlander (ook wel Letvian of Letlands paard genoemd) komt, zoals de naam al zegt, uit Letland, een landje op de grens met Rusland en vroeger onderdeel van de Sovjet-Unie. Ze zijn daar gefokt door Letlandse paardenfokkers.

De Letlander ontstond in de vroege 20ste eeuw in Letland en kan worden verdeeld in drie types te weten: Letlandse Lichte Tuigpaard, Letlandse Rijpaard en het Letlandse Zware Tuigpaard. Deze laatste wordt apart beschreven want hij valt onder de trekpaarden. De paarden stammen af van dezelfde voorouders als alle Europese trekpaarden. Het heeft invloeden ondergaan van Dole Gudbrandsdal, Noord-Zweeds paard, Zemaituka, Fins Trekpaard en Oldenburger. Het Letlandse Rijpaard heeft daarbij nog Engels Volbloed, Arabier, Hannoveraan en Holsteiner in zijn stamboom.

Paarden zijn in Letland altijd al gebruikt voor het helpen van de boeren op het land en in oorlogstijd werden ze gebruikt door het leger. De Letlander is hoogstwaarschijnlijk een directe afstammeling van de Tarpan, een wild paard dat voor kwam in Europa.

Er was na de Eerste Wereldoorlog een groot tekort aan paarden in Letland. Nadat in 1918 de republiek Letland was gevormd waren de fokkers vooral gericht op het vinden van geschikte paarden om de fok mee te starten en ze wilden de fok ook gaan registreren. In 1921 vond voor het eerst de registratie van alle merries en hengsten plaats. In 1921 en 1922 kwamen alle paardenfokkers bij elkaar en besloten ze samen om met normaal gebouwde paarden en warmbloeden zoals de Oldenburger, Hannoveraan en Holsteiner de basis te leggen voor de fok. Lees verder

Wist je dat?

  • ... een eeneiïge tweeling bij paarden bijna niet voorkomt? Een tweeling ontstaat vrijwel altijd door een dubbele ovulatie.
  • ... Edward Gal veertien was toen bij begon met paardrijden?
  • ... het springpaard Milano werd geboren als Milona?

Foto van de week

Merrieveulen.jpg
Een merrie en haar veulen genieten van elkaar en het weer in de wei.

week 13 2010

Focus op:

Hubertus Smidt is een zeer bekende Duitse dressuurruiter. Hij presteert met verschillende paarden op hoog niveau en maakt vaak deel uit van het Duitse nationale team.

Hubertus Schmidt werd geboren op 8 oktober 1959 in Haaren (Duitsland). Als 9-jarige ging hij voor het eerst een uurtje paardrijles nemen op een manege. Thuis was er een boederij met paarden en ponys en het rijden van Schimdt was vooral voor de lol. Hij was zeer geïnteresseerd in voetbal. Uiteindelijk stopt Hubertus in zijn 18e levensjaar met voetbal spelen. Maar nog altijd is de Duitser een echte voetballiefhebber. In 1973 richte zijn vader de rijschool en stoeterij Fleyenhof op. Hubertus was op dat moment 14 jaar oud en kreeg meer intresse in het paardrijden. Zijn vader begeleidde hem daar zeer intensief in en in 1978 behaalde hij zijn 'Bereitersprüfung'. 5 jaar later behaalde Schmidt ook zijn 'Meistersprüfung" in Warendorf. De begeleiding van Schmidt wordt overgenomen door Britta Buschmeyer en Klaus Langer, die werkzaam waren op de stoeterij. In 1984 behaalt de dan 25-jarige Schmidt zijn eerste overwinning in de Z-klasse dressuur. Dit met het paard Pacifik. In 1987 behaalt hij zijn eerste klassering in de Grand Prix met het paard Playboy. In deze periode was Hubertus ook te vinden in de springring. Hij was op Z-niveau actief tussen de hindernissen. Hubertus traint bij vele verschillende mensen, onder andere de bekende Dr. Reiner Klimke en Klaus Balkenhol.

Inmiddels heeft Hubertus meer dan 30 paarden naar de Grand Prix gereden en heeft hij deelgenomen aan zowel Europese als Wereldkampioenschappen. In 2004 breekt het moment aan dat hij deel zal nemen aan de Olympische Spelen van Athene. Dit verloopt goed, hij behaalt een 5e plaats overall en is daarmee de 2e beste Duitse deelnemer. Met het team behaalt hij de gouden Olympische medaille. Lees verder

Wist je dat?

  • ... de Kladruber oorspronkelijk uit Tsjecho-Slowakije komt??
  • ... de aftekeningen van een veulen niet alleen genetisch bepaald worden, maar ook afhankelijk zijn van omgevingsfactoren in de baarmoeder?
  • ... krauwen een vorm van sociaal gedrag is, waarmee het meest onderdanige paard van de twee over het algemeen begint?

Foto van de week

Harsdruppels.jpg


Harsdruppels aan de tepels geven aan dat het eind van de dracht voor de merrie in zicht is.

week 12 2010

Focus op:

Michelle van Lanen is een bekende Nederlandse dressuuramazone. Ze begon haar carrière bij de pony's en reed hier zowel nationaal als internationaal met haar D-pony Basalt. Inmiddels rijdt Michelle ook bij de paarden internationaal succesvol mee met Incredible.

Michelle van Lanen werd in 1991 geboren en is woonachtig in Uden. Al op 4-jarige leeftijd begon Michelle met ponyrijden. Zus Chantal van Lanen had een Shetlander die Michelle maar al te graag wou poetsen en later ook rijden. Maar dit bleek niet zo succesvol aangezien de shetlander zich weinig van Michelle aantrok. Er werd door de familie Van Lanen een nieuwe pony voor Michelle aangekocht. Ook met deze pony was er geen klik, maar met de volgende aankoop wel. Dit was de B-pony Prima Donna. Samen met Prima Donna werd Michelle verschillende keren Kringkampioen, Brabants Kampioen en ook Nederlands Kampioen. Prima Donna werd verkocht aan de familie Rothenberger en Michelle ging verder met de C-pony Silver Queen, die ze van zus Chantal overnam. Inmiddels is Michelle 11 jaar oud.

Vervolgens komt de zwarte D-pony ruin Basalt op het pad van de familie van Lanen. Basalt liep onder Ashley Biesmans selecties voor het EK maar haalde geen teamplaats. Basalt werd gekocht en Michelle startte hem in de M1-dressuur. Toen Michelle zich met zowel Silver Queen als Basalt selecteerde voor de KNHS-Kampioenschappen moest er een keuze worden gemaakt. Silver Queen werd verkocht. Lees verder

Wist je dat?

Foto van de week

Bonte NRPS.jpg


Hoofdfoto van een bonte NRPS, een kleinzoon van de hengst Ico.

week 11 2010

Focus op:

Champagne is een verdunningskleur die zowel de zwarte als rode (vos) haren lichter maakt of verdunt. Deze kleur komt vooral voor bij gangenpaarden zoals het American Saddlebred en het Tennessee walking horse maar ook bij het Minipaard en in mindere mate bij de Quarterhorse en Paint Horse.

Omdat het Champagne-gen dominant is is er maar 1 ouder nodig om een Champagne veulen te krijgen.

  • Roze huid met spikkels

Alle Champagne paarden hebben een roze huid met donkere spikkels of sproetjes. Deze is het beste te zien ronde de ogen, neus en geslachtsdelen en zien er anders uit dan de kenmerkende vlekken van Appaloosa´s en heeft daar ook niets mee te maken.

  • Amber kleurige ogen, blauw bij geboorte

Bij de geboorte hebben champagne kleurige paarden blauwe ogen, naar mate ze ouder worden veranderen de ogen naar Amber kleurig. Het kan echter voorkomen dat de ogen groen of blauw blijven op latere leeftijd, of zo donker bruin kleuren dat er weinig verschil zichtbaar is met een gewoon paardenoog.

  • Veulens donkere vacht

De eerste veulenvacht is vaak donkerder dan de uiteindelijke vachtkleur als volwassen paard.

  • Omgekeerde appeltjes

Geen lichte ronde vlekjes maar donkere ronde vlekjes op de vacht komen vaak voor bij Champagne kleurige paarden Lees verder

Wist je dat?

  • ... de centauren in de Griekse mythologie afgeschilderd worden als boosaardige en moordlustige wezens met peil en boog?
  • ... de Metworstrennen stammen uit de middeleeuwen?
  • ... Eric van der Vleuten pas echt begon in de springsport toen hij bij Manege Heijligers te Asten kwam?

Foto van de week

Berber3.jpg


Een Berber en zijn ruiter in traditioneel kostuum tijdens "Fantasia".

week 10 2010

Focus op:

De steeplechase is een snelheidswedstrijd op een renbaan waarin diverse hindernissen zijn opgenomen. Enkele beroemde steeplechases zijn de Grand National in Liverpool (UK) en die in Pardubice, Tsjechië.

Daarnaast was de steeplechase in het verleden ook een onderdeel van een Eventingwedstrijd en gold als voorbereiding op de crosscountry. Deze steeple leg je af binnen een vooraf bepaalde tijd. De hindernissen zijn zogenaamde flinke steeplehagen. Sinds 2006 worden in de eventing geen steeplechases meer gereden.

De steeple chase onstond in de 18e eeuw in Ierland, het was toen een onderdeel van cross country. De eerste race werd verreden in 1752 door Mr. Cornelius O'Callaghan en Mr. Edmund Blake. De race was 6 mijl lang en ging van Buttevant Church naar St. Leger Church in Doneraile, in Cork. Omdat de steeple chase steeds van kerktoren naar kerktoren ging kregen de race al snel de naam steeple chase. ("church steeple" is Engels voor kerktoren). Steeple chase was steeds een onderdeel van de cross country, in 1810 werd de eerste onafhankelijke steeple chase georganiseerd in Bedlam, England. De eerste Steeple chases waren over ruig terrein, behalve hindernissen moesten de paarden waterplaatsen oversteken, en moeilijke afdalingen maken. Het spreekt voor zich dat de steeple chase in die periode een zeer gevaarlijke sport was voor zowel paard als mens. Lees verder

Wist je dat?

Foto van de week

Haflinger sooty.jpg


Een Haflinger met het sooty gen.

week 9 2010

Focus op:

Romeinse wedrennen behoorden tot de meest populaire sporten in Oud Griekeland en onder de Romeinen. Het was een gevaarlijke sport voor zowel mens als paard en serieuze verwondingen waren geen uitzondering. Het is eigenlijk wel een beetje te vergelijken met de crossmotoren van vandaag de dag. In het Romeinse tijdperk waren de wedrennen maatschappelijk zeer van belang, de teams vertegenwoordigden verschillende lagen van de bevolking. Er ontstond concurrentie wie de beste rijders had en welke wagen het snelst was. De races trokken veel publiek dat hun team aanmoedigde door spandoeken te tonen in de kleuren van hun team. Soms kwam er zelfs politiek bij kijken. De races waren dus veel meer dan alleen maar races. Ze waren echt een onderdeel van de maatschappij. Dit verklaart ook waarom meerdere regeringen controle namen over bepaalde teams. De populariteit van de sport nam af met de val van het Romeinse rijk. Vandaag de dag is de drafsport de hippische sport die nog het meest op de Romeinse wedrennen lijkt.

Het is onduidelijk wanneer wedrennen voor het eerst werden gehouden, maar het is mogelijk dat de races al zo oud zijn als de strijdwagens zelf. Op potten zijn meerdere afbeeldingen gevonden van racende strijdwagens. Deze potten stamden uit de bronstijd en het is dus aannemelijk dat er toen al races werden gehouden met strijdwagens. Een van de oudst bekende geschreven bronnen waarin races met strijdwagens vermeld staan, zou van de hand van de Griekse schrijver en filosoof Homeros zijn. Hij schreef over een race tussen vijf goden; Diomedes, Eumelus, Antilochus, Menelaus, en Meriones. Ze moesten een recht stuk racen, om een boom heen en weer terug. Diomedes wist deze race te winnen, als prijs kreeg hij een slavin en een ketel. Lees verder

Wist je dat?

Foto van de week

Strandrit.jpg


Veel paarden en ruiters vinden het heerlijk om over het strand te rijden.

week 8 2010

Focus op:

De beroemde dekhengst Indoctro heeft zijn stempel op de springpaardenfokkerij gedrukt. Bovendien was hij in de internationale springsport actief onder Ulrich Kirchhoff.

Indoctro is een bruine Holsteiner hengst met een stokmaat van 1.68 meter. Hij kort voort uit Holsteiner stam 7299. Indoctro werd op 6 augustus 1990 in Holstein geboren en werd gefokt door G. Hansen uit Wiemerstedt.

Vader Capitol I is een Holsteiner topvererver die zijn nakomelingen zijn vermogen doorgeeft. Grootvader Caletto II is de vader van het paard waar Ludger Beerbaum in 1992 Olympisch kampioen werd: Classic Touch. Caletto is een zoon van Cor de la Bryere. Aan moeders kant is Cor de la Bryere nog een keer te vinden: als vader van Indoctro’s overgrootvader Calypso I. Cor de la Bryere geeft zijn voorzichtigheid door aan zijn nakomelingen. Zo worden in Indoctro twee belangrijke eigenschappen voor een springpaard verenigd: vermogen en voorzichtigheid. Van zijn moeder heeft Indoctro hardheid, ras en uitstaling meegekregen. Dit geeft hij op zijn beurt ook weer door aan zijn nakomelingen. Indoctro’s volle broer C-Indoctro II is ook internationaal springpaard en dekhengst (goedgekeurd in Holstein en in Frankrijk). Zijn andere volle broer, National Guard is ook een internationaal springpaard en kwam in 2000 op de Olympische Spelen uit voor Saoedi-Arabië. Lees verder

Wist je dat?

  • ... door te veel borstelen en wassen de vetlaag aangetast kan worden?
  • ... Netelroos een niet-besmettelijke huidziekte is als gevolg van een afwijking in het afweersysteem?
  • ... het paard van Pippi Langkous een Knabstrupper is?

Foto van de week

Solarium.jpg


Een paard staat te genieten van de warme infraroodlampen van een solarium.

week 07 2010

Focus op:

Gribaldi is een goedgekeurde dekhengst en komt uit op internationaal niveau in de dressuursport onder Edward Gal. Gribaldi heeft al enkele grote overwinningen op zijn naam staan waaronder het reservekampioenschap van Nederland en 2 maal achtereen de titel van ´Best Stallion´ tijdens de Stallionshow te Zwolle. In 2008 is Gribaldi uitgeroepen tot Trakehner van het jaar.

Gribaldi is een zwarte Trakehnerhengst van 1.72 meter.

Vader Kostolany bracht in 1995 de Siegerhengst en de Siegermerrie, een unieke prestatie. Gribaldi is maar één van de vele goedgekeurde zonen van de hengst. Uit de moederlijn van de hengst komt onder andere het Olympiade-dressuurpaard Immanuel. Moeder Gondola II werd in 1995 Elite merrie vanwege haar goede nafok. Ook is ze de moeder van de goedgekeurde hengst Goldino die al tijdens zijn 7e levensjaar op Prix St. George niveau presteerde. Grootvader Ibikus is ook een dressuurvererver bij uitstek en heeft de DLG-Sier en viermaal Championatsieger op zijn naam staan.

Gribaldi werd gefokt door de in het Duitse Mittenaar woonachtige Marika Werner. Samen met haar echtgenoot kocht ze in 1988 de destijds 16-jarige Trakehnermerrie Gondola II (Ibikus x Flugsand) voor haar zoon aan als leerpaard. Deze werd echter snel te groot voor Gondola. Vandaar dat de merrie werd ingezet voor de fokkerij.

Gondola was echter een beetje aan de kleine kant omdat ze één van een tweeling was. Daarom koos Werner voor de hengst Kostolany. Naast veel maat had hij uitstraling, een heel goed karakter en ook hij voerde het bloed van de hengst Ibikus, voor Werner het voorbeeld van een sportpaard. Uit deze combinatie werden vier veulens geboren, eerst het hengstveulen Gaston, het jaar daarna merrieveulen Georgina II en het jaar daarop Gribaldi. Dat Gribaldi veel kwaliteit had was Werner direct al opgevallen, maar ze wilden geen hengsten houden, dus werd Gribaldi verkocht. De gelukkige koper was Otto Langels, de eigenaar van zijn vader Kostolany. Langels had besloten om Gribaldi voor te brengen op de Trakehner Hengstmarkt in Neumünster. Echter maakte hij voor die tijd al kennis met Joop van Uytert. Van Uytert was naar het bedrijf van Langels gekomen om de eerste veulens van zijn hengst Partout te komen kijken, en toen viel viel zijn oog op Gribaldi. Lees verder

Wist je dat?

  • ... er 3 manieren zijn om drachtigheid vast te stellen?
  • ... het geluid van fluiten sommige paarden aanmoedigt om te plassen?
  • ... het Camargue Zadel gebruikt wordt door Guardians?

Foto van de week

Letlands zwaar trekpaard 01.jpg


Een [[Letlands zwaar trekpaard poseert voor een standfoto.

week 06 2010

Focus op:

De Kelpie is een watergeest en leeft vanzelfsprekend in meren, moerassen en zeeën. De geest staat erom bekend dat hij van gedaante kan veranderen. De Kelpie verandert meestal in een paard. Hiermee hoopt de geest een onschuldige uitstraling te wekken.

De verhalen lopen heel erg uiteen als het gaat om een mens die op Kelpie (in paardengestalte) wil rijden. Het ene verhaal neemt Kelpie de mens mee op een mooi ritje door het water terwijl het andere verhaal beschrijft hoe de moordlustige Kelpie de mens het water in lokt en vervolgens opeet. Dat deze verhalen uiteenlopen klopt wel, want de Kelpie staat erom bekend dat hij de mens uitdaagt om een ritje te nemen. Als het je lukt de kelpie de baas te zijn zal je rijkelijk beloond worden en zullen hartenwensen in vervulling gaan. Lukt het je echter niet zal de kelpie je meenemen de diepte in.

Hoewel Kelpie in meeste gevallen verandert in een paard zijn er ook andere gedaantes die een voorkeur hebben. Een bloedmooie jonge vrouw, een jong rund maar ook een mens met paardenhoofd of -staart zijn gedaantes van de Kelpie. Ten slotte kan de Kelpie ook het gedaante van een paardenzeemeermin aannemen. Dit is een paard met het achterlijf van een vis. Lees verder

Wist je dat?

Foto van de week

Bokt merrieveulen 2009 1e plaats Esmeralda.jpg


Een merrie veulen speelt met een bal.

week 05 2010

Focus op:

De Kabardin is een sterk en intelligent paard. Hij staat uitzonderlijk stevig op zijn benen wat hem groot voordeel bezorgt op de steile bergpaden in zijn vaderland. Opvallend is zijn instinct om de weg naar huis terug te vinden.

Vanaf de 16de eeuw is de Kabardin bekend. De Kabardin werd gefokt door bergbewoners in Noord Kaukasus. De oorsprong ligt ruim 400 jaar geleden toen men Arabische, Toerkmener en Karabagh-hengsten kruiste met inheemse Mongoolse merries. De Kabardin is een ras ontstaan uit eeuwenlange primitieve selectie om te overleven onder de zwaarste condities. De Kabardin is het belangrijkste ras in Noord Kaukasus en wordt vaak gebruikt om de paarden in Armenië, Azerbeijan en Georgië te verbeteren. De beste Kabardins worden gefokt op de Karachai en Malka stoeterijen. Graaf Stroganov heeft de Kabardin gekruist met Arabieren. Hieruit ontstond de Anglo-Kabardin. Tegenwoordig is kruisen met Volbloeden erg populair.

De Kabardin leeft op zwaar bergterrein en op grote hoogtes. Daarnaast ligt er vaak sneeuw in het gebied en zijn er snelle rivieren die ze moeten oversteken. Vanwege de stabiliteit en betrouwbaarheid op dat zware terrein mag de Kabardin gerekend worden tot 's werelds beste bergpaardenrassen. Lees verder

Wist je dat?

Foto van de week

Beredenpolitie Qatar.jpg


Twee agenten van de bereden politie in Qatar rijden met hun Arabieren over straat.

week 04 2010

Focus op:

De ezel (Equus asinus) behoort tot de familie van de paardachtigen en is een hoefdier uit de orde der onevenhoevigen. Ezels kunnen met gemak de dertig jaar halen; vaak worden ze zelfs ouder. Er zijn verschillende ezelrassen bekend.

  • Mannelijk dier: Hengst.
  • Vrouwelijk dier: Merrie (ook wel ezelin).
  • Gecastreerd mannelijk dier: Ruin (ook wel oen of kluns).
  • Dier tot één jaar oud: Veulen.

De ezel is, in tegenstelling tot het paard, geen vluchtdier. Een ezel blijft bij gevaar stilstaan en wacht tot er een reactie van de andere kant komt. Gebeurt dit niet, dan loopt de ezel door en zal de volgende keer zonder al te veel moeite langs het vreemde voorwerp gaan.

Ezels zijn over het algemeen slim, aanhankelijk, leergierig, trouw, sober, sterk en voorzichtig. Dit kan natuurlijk per dier verschillen. Wel is er vaak een verschil tussen de geslachten: een ezelhengst is van nature een enorm dominant dier. Hengsten zijn dus niet zo geschikt voor kinderen en onervaren mensen. Ze hebben een rechtvaardige hand nodig, anders kunnen ze onhandelbaar worden. Jonge dieren zijn erg leergierig en hebben enorm veel geduld en tijd nodig. Merries zijn vaak het meest geschikt voor kinderen; ze zijn vrij rustig en lief. Maar nogmaals, dit kan per dier verschillen. Lees verder

Wist je dat?

Foto van de week

Rijden met 7 IJslanders.JPG


Een ruiter rijdt met zijn IJslander en 6 handpaarden door de natuur.

week 03 2010

Focus op:

Ongeveer 1/600 deel van het lichaam van een paard bestaat uit hersenen. De hersenen wegen in totaal zo’n 650 gram, ter vergelijking; die van een mens wegen zo’n 1500 gram. Maar waaruit bestaan de hersenen eigenlijk? En hoe zien die hersenen er nu precies uit en wat is de functie van de verschillende delen?

De hersenen zijn het waarnemende, aansturende, controlerende en informatieverwerkende orgaan dat dieren, dus ook paarden, hebben. De hersenen bevinden zich in het hoofd van het paard. De hersenen zijn een erg ingewikkeld orgaan. Het is opgebouwd uit vele verschillende onderdelen die allemaal een andere functie hebben en toch met elkaar in verbinding staan. Het brein bestaat uit miljarden neuronen, ook wel zenuwcellen genoemd. Ieder van deze zenuwcellen staat in verbinding met vele andere (soms wel duizenden) neuronen.

In de hersenen van een paard is er verschil te zien tussen grijze en witte stof. De grijze stof bestaat uit neuronen (zenuwcellen) en de witte stof bestaat uit axonen (vezels). Deze axonen verbinden de neuronen met elkaar over grote afstanden. De witte stof dankt zijn kleur aan myeline. Dit vormt een vettige, isolerende en beschermende laag om de axonen. Lees verder

Wist je dat?

Foto van de week

Fossielpaardachtige.JPG


Een fossiel van een paardachtige uit het Paleogeen, gevonden in Darmstadt.

week 02 2010

Focus op:

Een paard steigert door op zijn achterste benen te gaan staan en eventueel met de voorbenen te slaan. In het wild of in de wei steigeren paarden vaak tijdens spelen of vechten met soortgenoten. Een steigerend paard ziet er imposant uit, het is dan ook een populaire, maar zeker niet ongevaarlijke, oefening in de vrijheidsdressuur. Ook enkele hogeschooloefeningen zijn varianten van steigeren. Soms steigeren paarden onder het rijden uit angst, of proberen ze bokkend en steigerend duidelijk te maken dat ze het niet met de ruiter eens zijn.

Een vrijheidsdressuuroefening die mensen hun paard graag aanleren is het steigeren. De oefening is imposant om te zien en vaak heeft een paard de bedoeling al snel door, het is in veel gevallen dan ook een oefening die relatief eenvoudig aan te leren is. Dat neemt niet weg dat deze oefening ook een zeker risico inhoudt, iets wat men immer in gedachte moet houden.

Voor men aan steigeren begint is het verstandig om vooraf een heel aantal andere oefeningen aan het paard aangeleerd te hebben. En dan worden de "grote" oefeningen bedoeld, niet de kleine, zoals bijvoorbeeld het flemen of het nee schudden. Onder grote oefeningen verstaan we de buiging, het compliment, het knielen, het liggen, het zitten, de berggeit en de spaanse pas. Dit zijn oefeningen die een behoorlijke trainerscapaciteit vergen en het dier duidelijk maken dat het een oefening enkel op commando uit mag voeren. ook kan het dier met een aantal van deze oefeningen in een onderdanige positie geplaatst worden waardoor het snel tot rust gebracht kan worden mocht het druk worden van het steigeren. Lees verder

Wist je dat?

Foto van de week

Horseball opraapsingel.jpg


Om bij horseball de bal makkelijker van de grond op te kunnen rapen worden de stijgbeugels met elkaar verbonden door een zogenaamde opraapsingel.

week 01 2010

Focus op:

De Berber is net als het andere bekendere Oosterse paard, de Arabier, een woestijnpaard maar hij verschilt sterk van de Arabier in uiterlijk en karakter. Er is een theorie die beschrijft dat de Berber is ontstaan uit een geïsoleerd groepje wilde paarden, dat ontsnapte aan de verwoestingen van de IJstijd. Als dit waar zou zijn, zou het ras ouder zijn dat de Arabier maar bij gebrek aan bewijsmateriaal is dit niet aan te tonen. Er bestaat een onderverdeling in rassen tussen de zuivere Berber en de Berber-Arabier (kruising van Berber en Arabier).

De oorspronkelijke Berberpaarden leefden al in 1200 voor Christus en ze werden gehouden door Noord-Afrikaanse nomaden. Tijdens de diverse moslim-oorlogen in de 7de en 8ste eeuw werd de Berber gebruikt als oorlogspaard. De paarden waren moedig, wendbaar en snel. Tijdens oorlogen werd met een speciale tactiek gestreden, de ruiters hadden 2 paarden bij zich in het gevecht waarbij het 2e paard de kwetsbare linkerzijde van de ruiter beschermde door de aanvallers te bijten of te slaan.

Het Berberpaard was en is een volwaardig lid van de nomadenfamilie. De veulens werden van kleins af aan temidden van de andere dieren en mensen in het tentenkamp aan een touwtje gezet. Hierdoor groeide er van jongs af aan een sterke band tussen paard en ruiter. Merries mochten in de tent veulenen waarna ze gewassen en versierd werden met bandages en sieraden. Lees verder

Wist je dat?

Foto van de week

Sandelhout 01.jpg


Twee Soembanezen op hun Sandelhoutpaard.