Idee voor een Wiki artikel? Lees in dit artikel hoe je kunt helpen!
Romeinen
In navolging van het Griekse Rijk dat in de 6e eeuw voor Christus al een grote bloei kende, begonnen de Romeinen rond 500 voor Christus vanuit de stadstaat Rome met hun eerste veroveringstochten. In een kleine 300 jaar ontstond er het Keizerrijk dat liep van Groot-Brittannië tot in Armenië in het Midden-Oosten.
De Romeinse oorlogvoering
Het leger van de Romeinen bestond grotendeels uit voetvolk, de zogenaamde legioenen. Eén legioen bestond uit 5300 man en was onderverdeeld in negen cohorten van 500 man en één elitecohort van 800 man. Het staande leger, de mensen die altijd in dienst waren, telde 28 legioenen. De rest bestond uit soldaten van de veroverde landen.
Naast deze legioenen werden al vanaf de eerste veldslagen gebruik gemaakt van strijdwagens en cavalerie. Deze eerste cavalerie-eenheden bestonden uit niet-georganiseerde ruiters die de legioensoldaten ondersteunden. In de derde eeuw vormde de cavalerie al een derde van het leger en werden er paarden gefokt voor de cavalerie. Desondanks was het merendeel van de ruiters huursoldaten. Pas twee eeuwen na Christus werd de cavalerie een apart legeronderdeel.
In de West-Europese delen van het Romeinse Rijk was de cavalerie onmisbaar. De eerste poging van Julius Caesar om Groot-Brittannië te bezetten, mislukte omdat de cavalerie te laat was. Bij zijn tweede poging wachtte hij wijselijk tot de cavalerie vanuit Rome gearriveerd was.
Paarden in het dagelijkse leven
Ondanks dat het paard een beperkte rol speelde in het leger, was het paard populair in het burgerlijk leven. Zo werden er paarden gefokt voor de wedrennen, voor de jacht en als paradepaard.
Werkpaarden waren overal te vinden in het Romeinse Rijk. Door de welvaart in de provincies en de troepen in de verste uithoeken van het Rijk, was het noodzakelijk om het transport goed te regelen. Zoals bekend werden de heirbanen aangelegd waarlangs grote konvooien met paarden, pakezels en muildieren de rijkdommen en voorraden vervoerden.
De paradepaarden waren vurige paarden met mooie elegante gangen waarop de overwinnende Keizer tijdens zijn intocht reed. Deze paarden beheersten de passage en maakten grote indruk op vriend en vijand. Ook werden tijdens deze intochten strijdwagens gebruikt voor de intocht van de generaals en andere hoge officieren. Afhankelijk van de triomfen werden de strijdwagens door wel tien paarden getrokken.
Een belangrijk onderdeel van het dagelijkse leven waren de wedrennen. De vier wagens die tijdens de races tegen elkaar streden, werden gesteund door een politieke partij. De Romeinse strategie van “verdeel en heers” werd zelfs op het eigen volk toegepast door het populaire wagenrennen met de lokale politiek te verbinden. Door de grote rivaliteit tussen de verschillende groepen was er vaak sprake van straatgevechten en oproer. De races werden verreden in grote amfitheaters. Naast races werden hier ook gladiatorengevechten te paard gehouden.
Bronnen, referenties en/of voetnoten
- http://www.suyderland.com
- De nieuwe encyclopedie van het paard - Elwyn Hartley Edwards
