Idee voor een Wiki artikel? Lees in dit artikel hoe je kunt helpen!
Kelso
| Kelso | |
|---|---|
| |
| Geboren: | 04-04-1957 |
| Overleden: | 16-10-1983 |
| Sexe: | ruin |
| Kleur: | donkerbruin |
| Stokmaat: | - |
| Ras: | Engels Volbloed |
| Ruiter: | John Block |
| Website: | - |
Kelso was een geweldig renpaard, in de Top 100 U.S. Thoroughbred Champions of the 20th Century staat hij op nummer 4, vlak achter Man o' War, Secretariat en Citation.
Afstamming en signalement
Kelso zijn afstamming was niet heel erg interessant, zijn vader was Your Host. Een bekende hengst, maar hij had zich in de fokkerij nog niet bewezen. Zijn moeder was Maid of Flight, een merrie zonder enige reputatie, hoewel haar vader Count Fleet was (v. Man o' War). Kelso was haar eerste veulen en het was niet bepaald een makkelijk veulen. Voordat Kelso ook nog maar één race gelopen had besloot eigenaar Allaire du Pont het paard te laten castreren met de hoop dat hij een beter karakter kreeg. Hij werd onvruchtbaar maar een goed karakter heeft hij nooit gekregen.
Carrière
Kelso werd getraind door Dr. John Lee en maakte op 4 september zijn debuut op de Atlantic City Race Course. Hij werd gereden door John Block. Het was een vrij gewone race die hij wist te winnen. Tien dagen later liep hij zijn tweede race, waarin hij tweede werd. Plotseling was hij favoriet bij zijn derde race en weer werd hij daar tweede.
Zijn derde seizoen begon pas na de Triple Crown races in 1960. Kelso kreeg een nieuwe trainer: Carl Hanford. De eerste race werd verreden in de Monmouth Park, waar Kelso wist te winnen. Na de Monmouth race wist hij van de 9 starts 8 keer te winnen. Het jaar daarna won hij 7 van de 9 starts. Kelso was geen paard dat tot z'n derde levensjaar racen liep en dan vervolgens verdween in een stoeterij voor de fokkerij. Hij liep races vanaf 1959 tot er met 1966. En elk jaar wist hij weer te winnen, records te verbreken en indruk te maken op de mensen. Hoe langer hij liep hoe meer fans hij kreeg.
In 1965 raakte Kelso geblesseerd bij een training. Zijn trainer besloot hem nog één jaar mee te laten rennen maar uiteindelijk moest Kelso dan echt met pensioen, hij was toen negen jaar. Hij had een winsom van totaal $1,977,896. Dit was een recordbedrag. Het record hield maar liefst 13 jaar stand.
Van zijn 63 starts viel hij slechts 12 keer buiten de prijzen.
Kelso kon niet met pensioen als dekhengst en is daarom uiteindelijk een nieuwe carrière begonnen als springpaard.
Resultaten
Overwinningen
- Hawthorne Gold Cup Handicap (1960)
- Jockey Club Gold Cup (5 times, 1960-1964)
- Suburban Handicap (1961, 1963)
- Woodward Stakes (1961, 1962, 1963)
- Whitney Stakes (1961, 1963, 1965)
Awards
- Outstanding U.S. 3-Year-Old Male Horse (1960)
- 3rd New York Handicap Triple Crown (1961)
- U.S. Champion Older Male Horse (1961-1964)
- U.S. Horse of the Year (5 times, 1960-1964)
Honours
- U.S. Racing Hall of Hame (1967)
- Aiken Thoroughbred Racing Hall of Fame (1977)
- #4 - Top 100 U.S. Racehorses of the 20th Century
- Kelso Breeders' Cup Handicap at Belmont Park
Citaten
Hanford said: "He was an extremely determined horse. If he saw a horse in front, he wanted to get to him. You could take him back or send him to the front. He was an extremely sound horse who was light on his feet with incredible balance. Kelso could wheel on a dime, spinning round in a circle and never letting his feet touch each other."
Bronnen, referenties en/of voetnoten
We zijn specifiek op zoek naar: Foto of afbeelding van het paard Als je dit artikel aan wilt vullen kun je op bewerk klikken om je kennis aan dit artikel toe te voegen. |
