Idee voor een Wiki artikel? Lees in dit artikel hoe je kunt helpen!

Suffolk Punch

Uit Bokt
Suffolk Punch
Suffolk Punch hoofdfoto.jpg
GeenfotolichaamT.jpg
Stokmaat: 1.65 - 1.70 meter
Kleur: vos, geen andere kleur toegestaan
Land van herkomst: East Anglia, Groot-Brittannië
Link naar stamboek: http://www.suffolkhorsesociety.org.uk

De Suffolk Punch is het oudste zware paardenras van Groot-Brittannië en vindt zijn oorsprong op de zware kleigronden van East-Anglia.

Geschiedenis

De precieze oorsprong van de Suffolk Punch is onduidelijk maar men vermoedt dat het ras afstamt van de zware middeleeuwse rassen die op het slagveld gebruikt werden. De eerste vermelding van het ras is te vinden in het middeleeuwse werk Britannia, geschreven door William Camden en uitgebracht in 1586.

Het ras werd in de graafschappen Norfolk en Suffolk gefokt als landbouw- en trekpaard. Door de geïsoleerde ligging in het oosten van Zuid-Engeland bleef de inbreng van vreemd bloed beperkt en werden er ook weinig paarden vanuit East-Anglia uitgevoerd.

Mede door het gebruik van de voskleurige draver Blakes Farmer (1760) werd de voskleur verankerd in de Suffolk Punch-fokkerij.

Alle huidige Suffolk Punches stammen af van de hengst Ufford (1768) en hij wordt beschouwd als de stamvader van de Suffolk Punch. Ufford had een edel hoofd, korte benen en een stokmaat van 1.57 meter. Zijn kleur was opvallend helderrood en zijn eigenaar, Thomas Crisp, prees de hengst aan als “in staat om goede koetspaarden voort te brengen”.

In 1877 werd de Suffolk Horse Society opgericht en de secretaris van de Society, Herman Biddell, richtte na 2 jaar speurwerk, in 1880 het 1e stamboek op: The Suffolk Horse History and Stud Book. Hierin beschreef hij de geschiedenis van het ras, de landbouwmethodes in de regio en een rasstandaard die nog steeds gebruikt wordt. Daarnaast werden een register van 1230 hengsten en 1120 merries en een lijst met kampioenen bijgehouden.

Tijdens keuringen in de 18e en 19e eeuw werd de trekkracht en de wil om te werken getest door een paard aan een boomstam vast te maken. Ook al kreeg het paard de boomstam niet in beweging, toch slaagde het paard voor de test als het bij het trekken op de voorknieën ging liggen. Deze houding in typerend voor het ras. Daarnaast moest het paard tijdens een proef achteruitlopen, dit omdat het werk in de binnensteden dit vereiste.

Na WO II en door de opkomst van de industrialisatie werden de Suffolk Punches overbodig en de aantallen daalden snel tot uitsterving van het ras dreigde. De paarden werden massaal op de paardenmarkten aangeboden en velen eindigden bij de slager. In 1966 werden er slechts 9 veulens geregistreerd bij de Suffolk Horse Association. Vanaf 1961 werd de fokkerij weer gestimuleerd met hulp van diverse fokprogramma’s en het ras is weer in opkomst maar met slechts 400 Suffolk Punches in Groot-Brittannië is het gevaar van uitsterven nog steeds niet verdwenen.

Tegenwoordig staat de Suffolk Punch op de kritieke lijst van de Rare breed Survival Trust, want bij de laatste telling bleek dat er in Groot-Brittannië minder dan 300 fokdieren over waren. Bij zulke lage getallen bestaat het risico dat genetische spreiding beperkt wordt door inteelt, iets dat uiteindelijk kan leiden tot gezondheidsproblemen. Daarom werken Engelse onderzoekers van de Animal Health Trust in Suffolk samen met de Suffolk Horse Society om een fokprogramma te ontwikkelen dat de toekomst van het ras veilig stelt. Hierbij wordt computer modellering gebruikt in een poging de Suffolk Punch te redden.

Het project heeft als doel heeft fokkers te helpen om optimaal gebruik te maken van de genetische kennis in hun pogingen om het ras te behouden. De onderzoekers kijken naar het huidige niveau van de genetische diversiteit binnen het ras in Groot-Brittannië. Deze informatie zal worden gebruikt om computermodellen te ontwikkelen die de uitkomst van verschillende fokstrategieën voorspellen. Diverse alternatieve strategieën kunnen zo worden ontwikkeld en beoordeeld om te zien welk effect deze hebben op de genetische diversiteit van het ras.

Exterieur

Het hoofd is breed, de ogen zijn groot en intelligent. De oren zijn klein in verhouding tot het lichaam.

De schouder is opvallend diep en laag aangezet, dit zorgt voor de grote trekkracht van de Suffolk Punch.

De benen zijn gespierd en hebben opvallend weinig beharing voor een trekpaard, dit was een groot voordeel gezien de vochtige gebieden waar het paard gebruikt werd. De benen zijn wel opvallend kort en brengen hierdoor het zwaartepunt omlaag. Ook dit draagt bij tot de grote trekkracht van het ras.

De voorbenen staan ver uit elkaar als gevolg van de brede en gespierde borst.

De borstomtrek kan wel 2.05 meter halen, dit is groter dan de gemiddelde borstomvang van een Clydesdale of Shire.

De achterhand is rond en zwaar bespierd. De manen en staart zijn lichter gekleurd dan de vacht en de staart wordt tijdens het werk en bij keuringen opgebonden en gevlochten.

De kleur van de vacht is voskleurig maar de Suffolk Horse Association onderscheidt 7 tinten, van een bleke, meelachtige voskleur tot een bijna bruine tint. Het meest komt de helderrode voskleur voor. Witte aftekeningen komen weinig voor, meestal in de vorm van een bles of wit aan het onderbeen.

De stap is krachtig en veerkrachtig, de draf is vlak maar met opvallende cadans.


Karakter

De Suffolk Punch heeft een opvallend uithoudingsvermogen en trekvermogen.

Daarnaast heeft de Suffolk Punch vriendelijk en makkelijk karakter. De paarden zijn vroegrijp, sober en hebben verhoudingsgewijs weinig voer nodig.

Gebruik

In het begin werd de Suffolk Punch vooral gebruikt voor het werk op de zware kleigronden in East-Anglia. Daarnaast werd hij als trekpaard in de binnensteden gebruikt. Zo werden de wagens van grote brouwers en omnibussen door de Suffolk Punches getrokken. In het leger werden de Suffolk Punches gebruikt om de zware artillerie te trekken.

In de loop der eeuwen is de Suffolk Punch vaker gebruikt om andere rassen te verbeteren, oa het Russisch trekpaard. Tegenwoordig wordt het ras gebruikt om in Pakistan de fokkerij van cavaleriepaarden en muildieren te verbeteren.


Foto's

Bronnen, referenties en/of voetnoten



Bij dit artikel ontbreken afbeeldingen.

We zijn specifiek op zoek naar: Standfoto van het ras

Als je dit artikel aan wilt vullen kun je op bewerk klikken om je kennis aan dit artikel toe te voegen.