Join-up

De join-up is een methode binnen de Natural horsemanship die bekend is geworden door Monty Roberts. Monty Roberts gebruikt deze methode bij het zadelmak maken van jonge paarden, maar ook voor de correctie van probleempaarden, door het gedrag na te bootsen dat een dominante merrie in een kudde vertoont. Het is een manier om snel toegang te krijgen tot het paard, te laten zien dat jij de baas bent, zonder lichamelijk geweld te gebruiken.

Natuurlijk kuddegedrag

Om te begrijpen hoe de join-up werkt, moet je je verdiepen in het kuddegedrag van een paard.

Een kudde in de natuur bestaat uit een groep merries van verschillende leeftijden, hengsten t/m een jaar of twee, een leidende merrie en een leidende hengst. De hengst bevindt zich vaak achter de kudde, beschermt deze tegen roofdieren en rivalen, drijft de kudde van achteren op. Daarbuiten is hij ook verantwoordelijk voor het drachtig maken van de merries. Meer niet, maar minder ook niet. Hengstveulens die ouder worden, worden door de leidende hengst uit de groep verstoten, en vormen vaak vrijgezellenkuddes, tot het moment dat ze een eigen kudden stichten en/of het bij een gevecht om het leiderschap winnen van een rivaliserende hengst en zijn kudde overnemen.

De leidende merrie - meestal een wat oudere merrie - beslist waar de kudde die dag heengaat, waar wordt gegeten, waar wordt gedronken. Deze merrie is ook verantwoordelijk voor de opvoeding van de paarden in de kudde. Jonge paarden kunnen af en toe heel vervelend zijn, en kunnen dan als straf uit de kudde worden gezet, uit de kudde gejaagd voor een onbepaalde tijd, tot de leidende merrie beslist dat de straf lang genoeg heeft geduurd en het paard weer terug de kudde in mag. Om te begrijpen wat deze straf eigenlijk inhoudt moet je weten dat een paard een kuddedier is. In de kudde vindt een paard zijn veiligheid, een paard alleen is in levensgevaar, moet altijd op zijn hoede zijn, loopt altijd gevaar op een onachtzaam moment ten prooi te vallen aan roofdieren. Als je een kudde paarden bekijkt, dan is er altijd wel eentje die de wacht houdt, die de anderen kan waarschuwen als deze liggen of staan te slapen. Een paard kan niet zonder kudde.

Uitvoering van de join-up

De join-up bootst in principe het gedrag na van de leidende merrie die een paard uit de kudde jaagt, en die het paard na tekenen van overgave en onderdanigheid weer terug de kudde in vraagt. De persoon die de Join-Up gaat uitvoeren maakt daarbij gebruik van een afgesloten ronde kraal, en bevind zich ten tijde van de join-up alleen met het paard in die kraal. De persoon in het midden van de kraal jaagt het paard van zich weg met behulp van het gooien van een longeertouw naar de achterhand van het paard, zonder dit paard echter te raken. Hij maakt daarbij abrupte en agressieve bewegingen, schouders breed en gaat met de volle breedte naar het paard staan. Het paard zal door het touw de reactie vertonen naar voren weg te lopen, de voorkeur is dat hij galoppeert. Na verloop van een paar rondjes wordt er van hand veranderd, de persoon snijdt het paard de pas af en laat het paard, weer door agressieve en hoekige bewegingen de andere kant opgaan. Op een gegeven moment gaat het paard doorkrijgen dat hij toch niet bij de persoon in het midden vandaan kan, en krijg je de eerste tekenen van onderdanigheid. Een oortje op de persoon in het midden gericht, het hoofd gaat zakken, het paard gaat likken en kauwen. Op dat moment stopt de persoon in het midden met opjagen, draait zich half van het paard af, blik op de grond gericht, met een beetje een bolle rug. Het paard gaat met zijn hoofd naar de persoon in het midden staan, en zoekt toenadering, komt op de persoon in het midden af en gaat met het neusje bij de schouder van de persoon staan. Dit is de join-up. Als de persoon dan wegloopt, nog steeds zonder het paard aan te kijken, zal het paard de persoon doorgaans volgen. Dit heet follow-up. De hele procedure duurt niet langer dan een vijf tot tien minuten. Je moet daarbij het paard goed kunnen lezen, het ene paard heeft wat meer druk nodig, het andere paard wat minder. Sommige paarden, en dat risico heb je helemaal bij de wat dominantere paarden, zullen de correctie die ze krijgen niet zonder meer accepteren, het risico is dan altijd aanwezig dat het paard je aanvalt. Maar de join-up, mits goed uitgevoerd, lukt altijd.

Zelf een join-up uitvoeren

Wanneer je voor het eerst een join-up wilt gaan doen, zorg dan dat je begeleiding hebt van iemand die er veel ervaring mee heeft. Ook is het goed om eerst een aantal keer te kijken hoe iemand anders het doet.

Vergeet ook niet dat het wegsturen van het paard feitelijk een straf is. Het is dus absoluut geen goed plan om (bijvoorbeeld) dagelijks voor het rijden even een join-up te doen, zodat je paard 'weet wie de baas is'. Dit zorgt voor veel stress bij je paard, hij weet immers niet wat hij fout heeft gedaan, waarvoor hij gestraft wordt. De join-up dient alleen gebruikt te worden wanneer er echt iets mis is. Gebruik de join-up alleen zelf wanneer je echt weet waar je mee bezig bent en wanneer je zeker weet dat de verstandshouding tussen jou en je paard ervan zal verbeteren.

De neutraliteit van dit artikel is betwist.