Jurering (western)

De judge bekijkt de proef terwijl de ringsteward schrijft

De jurering in de westernsport gaat wat anders dan bij gewone wedstrijden. Hier lees je wat de judge, zoals dit heet, zoal doet op wedstrijden.

Veel termen zijn in het Engels omdat op grote wedstrijden regelmatig juryleden uit het buitenland worden gehaald. Daarnaast is het een manier om de Amerikaanse oorsprong te respecteren.

De judges

De writer of ringsteward noteert de scores

Op een wedstrijd kunnen er één of twee judges aanwezig zijn. Meestal heeft de judge een assistent(e), deze wordt de ringsteward of writer (schrijver) genoemd. Deze schrijft de scores op die de judge noemt. Dit is handig, omdat de judge zijn of haar ogen niet van de combinatie af hoeft te halen en dus niets zal missen (bijvoorbeeld een bok of een andere fout). Uitzondering hierop zijn soms de in-hand onderdelen showmanship at halter en halter, waarbij de judges zelf schrijven en de ringstewards de inspection uitvoeren. Dit omdat de judge op deze manier vanaf een afstandje kan toekijken hoe het geheel eruit ziet. Eventuele redenen voor diskwalificatie worden later gemeld bij de judge. Bij twijfel over de score zal de judge ook de ringsteward om advies vragen.

Waar de judge zich bevindt is afhankelijk van de wedstrijd. Bij de pleasure bevinden ze zich in de arena, in het midden. Vanaf hier kunnen ze iedereen goed zien vanaf een min of meer gelijke afstand op elk gewenst moment. Dit kan prima omdat bij de pleasure de combinaties zich meestal op de hoefslag bevinden. Bij wedstrijden als bij de reining staan of zitten ze meestal buiten de arena, het liefst op een verhoging zodat ze goed zicht hebben op de combinaties. In de arena is het niet veilig voor hen, en het is ook niet erg praktisch voor de combinaties om steeds op te moeten letten of zij de judges niet omver lopen. Bij de showonderdelen halter en showmanship at halter zijn de judges (of de ringstewards) eigenlijk een onderdeel van het parcours. Op de pattern staat aangegeven waar zij zich bevinden, hierin staat ook de inspection vermeld.

Op een wedstrijd zijn er één of twee judges aanwezig. Dit hangt ervan af wat de titel is waarom gestreden wordt, ook speelt logistiek een rol (wanneer een judge verhindert is om wat voor reden dan ook, en er is geen reserve beschikbaar, dan zal de wedstrijd meestal toch doorgaan met één judge).

Bij twee of meer judges is één van hen leading judge. Beide judges leveren onafhankelijk van elkaar hun score door aan degene die het klassement opmaakt. Deze telt de twee scores op, dit is je eindscore. Op basis hiervan wordt het klassement opgesteld.

Het trailparcours wordt nagekeken door de jury

Wanneer twee combinaties gelijke scores hebben, wordt bekeken wie de hoogste score heeft gehad van de leading judge; deze zal dan een plaats hoger eindigen dan de ander. Is dit ook gelijk, dan gaan de judges overleggen. Ze bekijken dan wie de minste penalties per onderdeel heeft. Wanneer bijvoorbeeld combinatie 1 enkele kleine foutjes heeft gemaakt en daardoor een lage score heeft, zal deze hoger eindigen wanneer combinatie 2 een gelijke score heeft behaald maar dat deze zijn penalties heeft gekregen vanwege hevig protest van het paard.

Naast het beoordelen van de proef is de jury ook verantwoordelijk voor de correcte indeling van de pattern (indien van toepassing). Vooral bij de trail en versatile horse is dit belangrijk: de jury controleert streng of alle onderdelen op de juiste afstand van elkaar liggen en op de goede plaats. Meestal zijn zij aanwezig in de arena tijdens de opbouw. Wanneer de jury groen licht geeft mogen de deelnemers de arena betreden voor inspectie van het parcours (in het geval van bijvoorbeeld de trail).

Beoordeling

Je kunt op verschillende manieren je punten verdienen, of juist verliezen.

Oefeningen

Bij elke oefening die je uitvoert, krijg je een beoordeling. Deze varieert van -1,5 tot +1,5, in stappen van 0,5. Wanneer je een oefening goed doet, krijg je 0 punten, bij een zeer goede uitvoering krijg je +1,5 punten, en bij een zeer slechte uitvoering -1,5 punten. Elke afwijking zal worden gezien als een fout van de ruiter; met het excuus 'hij wilde niet in galop' of 'hij liep te klieren' hoef je dus niet aan te komen.

Op het juryformulier staan vakjes waarbij in elk vakje de plus- en min punten worden gezet. Aan het eind wordt dit opgeteld, en dit saldo wordt opgeteld bij 70. Dit is de eindscore. Bij meerdere judges worden de scores vervolgens opgeteld en dat wordt dan de eindscore. Wanneer je 0 op alle onderdelen hebt, en dus een score van precies 70, dan heb je een nette proef gereden, precies volgens het boekje. Alles wat je hierboven zit voeg je zelf toe: bijvoorbeeld een extra lange sliding stop, een fantastische galopswissel of een zeer mooie harmonie tussen paard en ruiter.

Penalties

Buiten de minpunten zijn er nog een aantal zaken waarvoor je penalties (strafpunten) kunt krijgen. Dit verschilt vaak per vereniging, maar in het algemeen worden de volgende regels gehanteerd:

Vijf penalties worden gegeven bij de volgende overtredingen:

• Het gebruik van sporen voor de singel.
• Het aanraken van het paard of het zadel met de vrije hand of het anderszins beïnvloeden van het paard met deze hand.
• Ernstig protest (zoals schoppen, bokken of steigeren )

Twee penalties worden gegeven bij de volgende overtredingen:

• Break of gait tot een lengte zoals voorgeschreven. (Bij enkele passen kunnen er bijvoorbeeld twee strafpunten worden toegekend, na een langere afstand wordt dit een diskwalificatie.)
• Bij het begin van de proef niet in de gevraagde gang zijn bij de aangegeven markering.

Zero score en diskwalificatie

Bij zero score en diskwalificatie is de deelnemer uitgesloten van plaatsing voor een prijs. In sommige gevallen kan je alleen gediskwalificeerd worden. Bij een wedstrijd waar voorrondes verreden worden maakt een deelnemer met een zero score wel kans op een finaleplaats, bij diskwalificatie kan dit niet. Uiteindelijk hangt het oordeel af van de jury: waar de ene judge een staking niet ernstig vindt kan de ander dit wel vinden, wat in het eerste geval tot strafpunten leidt en in het tweede geval tot een zero score of diskwalificatie. Bij dergelijke meningsverschillen vindt er meestal overleg plaats voor de definitieve score wordt vastgesteld.

Er zijn ook verenigingen waar er alleen een diskwalificatie plaats kan vinden, geen zero score. In dat geval zullen meestal alle onderstaande punten tot diskwalificatie leiden.

Een zero score wordt toegekend in de volgende gevallen:

• Teugelvoering anders dan toegestaan (bijvoorbeeld meer dan één vinger tussen de teugels of een tweehandige teugelvoering waar eenhandig verplicht is). Herschikken van de teugels is toegestaan bij pauzes in de proef waar dit ook in de proef staat omschreven (een zogenaamde 'hesitation'), zolang dit geen invloed heeft op het paard.
• Een fout in het afleggen van het parcours: hieronder valt het uitvoeren van manoeuvres in de verkeerde volgorde; het vergeten van manoeuvres; toegevoegde manoeuvres die niet staan omschreven in het parcours.
• Break of gait (uit de gang vallen) voor meer dan een bepaalde afstand, afhankelijk van het niveau van de proef en de judges.
• Staking of weigering die een onderbreking van de proef veroorzaakt (denk aan het niet door een hek willen lopen tijdens de trail.
• Fouten van de ruiter waaruit blijkt dat het paard niet onder volledige controle van de ruiter is (denk aan een rennerig paard, het rijden van slordige cirkels).
• Een val van ruiter of paard.

Diskwalificatie vindt plaats in de volgende gevallen

• Gebruik van verboden uitrusting (zoals een zweep of een verboden optoming).
• Gedrag in de arena dat als mishandeling bevonden kan worden, of bewijs dat dit tijdens of voor de proef plaats heeft gevonden (denk hierbij aan wonden op de plaats waar de sporen worden gebruikt of striemen op het lichaam).
• Het gebruik van de teugels als zweep.
• Het gebruik van voorwerpen die de beweging of doorbloeding van de staart beïnvloeden, of bewijs dat er ingrepen hebben plaatsgevonden die de beweging minimaliseren
• Verzuimen om paard en tuig aan te bieden aan de jury voor inspection na de proef wanneer hier wel om gevraagd wordt.
• Ernstige misdragingen van de deelnemer buiten de arena en gebrek aan respect naar andere deelnemers, paarden en de jury.

Er is altijd de mogelijkheid om verhaal te halen bij de jury om de redenen voor diskwalificatie of zero score. Een goede judge zal je er eventueel op wijzen waar je verbeteringen kunt aanbrengen als dit niet voor zich spreekt.

Wanneer er meerdere malen ernstige overtredingen worden geconstateerd kan de deelnemer worden uitgesloten van verdere deelname aan wedstrijden bij de betreffende verenigingen. In enkele gevallen kan er zelfs aangifte gedaan worden van dierenmishandeling. Deelnemers die zich netjes gedragen op het wedstrijdterrein en hun paard respectvol behandelen zullen hier echter niet voor hoeven vrezen.

Inspection bij de showmanship at halter

Inspection

In elk onderdeel kan een inspection gevraagd worden. Over het algemeen is dit bedoeld om eventuele tekenen van mishandeling op te merken, bij de in-hand onderdelen is het ook bedoeld als beoordeling van het exterieur van het paard. In de showmanship at halter en de halter is het een onderdeel van de proef, bij de onderdelen onder het zadel kan het achteraf gevraagd worden.

Bij de halter houdt inspection in dat het paard op het exterieur beoordeeld wordt. Dit is enigzins subjectief, maar er zijn wel richtlijnen voor.

In de showmanship at halter is het exterieur van ondergeschikt belang. Het gaat hier bij de inspection om de vaardigheid van de 'handlers' om hun paard te showen. Belangrijk is dat de deelnemer het paard 'toont' aan de judge: hij of zij staat altijd op zo'n manier dat het paard en de handler altijd samen in het blikveld van de judge zijn. Het paard staat nooit tussen de judge en de handler in, en de handler ontneemt de judge ook nooit het zicht op het paard. Bij beide in-hand onderdelen is het belangrijk dat het paard netjes stil en vierkant blijft staan.

Wanneer er bij de onderdelen onder het zadel inspection wordt gevraagd, is het de bedoeling dat de deelnemer afstijgt en op verzoek het hoofdstel van het paard uitneemt. Er wordt dan gecontroleerd of het bit geen attributen bevat die als paardonvriendelijk bevonden zouden kunnen worden. Tevens wordt er een rondje om het paard gelopen om de goede gezondheid van het paard te bevestigen. Uiteraard blijft het paard al deze tijd netjes staan.

Bronnen, referenties en voetnoten

Bij dit artikel zijn nog geen bronnen vermeld of is de bronvermelding niet op de juiste manier gebeurd. Als je dit wilt verbeteren kun je op bewerk klikken.

Dit artikel is een beginnetje. We zijn specifiek op zoek naar: algemene informatie Als je dit artikel aan wilt vullen kun je op bewerk klikken om je kennis aan dit artikel toe te voegen.