Don

Don
Stokmaat:	1.60 - 1.70 meter
Kleur:	vos en lichtbruin zijn meest voorkomend
Land van herkomst:	Rusland
Link naar stamboek:	link naar het stamboek

De Don is genoemd naar de streek waar hij vandaan komt, namelijk de steppegebieden rond de rivier de Don in Rusland.

Geschiedenis

De Don is in de 18e en 19e eeuw ontstaan uit een mengelmoes van rassen. Zo werden de lokale nomadepaarden gekruist met Mongoolse paarden, Arabieren uit Perzië en Turkmeense paarden verwant aan de Akhal-Teke.

De eerste pogingen om het ras te verbeteren werden in de 18e eeuw gedaan. Men liet grote aantallen Karabaghs los op de steppes. Deze lichtbruine paarden hadden een grote invloed op de populatie en zorgen nog tot op de dag van vandaag voor de typische gouden gloed in de vacht van de Dons.

Later werd de Don nog veredeld door kruisingen met de Orlov draver, de Strelets-Arabier en de Engels Volbloed.

In de 20ste eeuw bleek dat het gewenste type voldoende verankerd was in de genen van de Dons en werd geen nieuw bloed meer toegelaten in de fokkerij.

De moderne Don werd gebruikt om andere rassen te verbeteren, het beste voorbeeld hiervan is de Budjonny. De Budjonny werd gefokt uit de beste Don-paarden die gekruist werden met Engelse Volbloed merries.

Exterieur

Wat betreft de bouw is er op de Don het nodige aan te merken. Zo heeft de Don een lage schoft en korte schouders die in verhouding klein zijn. De nek is kort en recht en weinig buigzaam. De beenstanden zijn vaak afwijkend: ingesnoerde knieën, sabelbenigheid en steile koten komen veel voor. Vaak zijn de benen te lang in verhouding met de rest van het lichaam. Voor de omtrek van het lichaam gelden de volgende normen: 1,93m omtrek ter hoogte van de singel en een rompomvang van 1,65m.

Als gevolg van deze exterieurfouten is de beweging soms beperkt. Ondanks de regelmaat in de beweging zijn de gangen niet elastisch en soms zelfs oncomfortabel.

Als gevolg van de vermenging van Karabagh en Toerkmeens bloed hebben de Dons een typisch metalige gouden gloed over de vacht.

Karakter

De Don heeft een rustig karakter en is werkwillig. Het ras heeft een groot uithoudingsvermogen. Het is een sober ras dat erg taai is en dat slechts weinig voeding nodig heeft. De Dons leven het hele jaar buiten, ook tijdens de strenge Russische winters.

Gebruik

Ondanks alle exterieurgebreken en een gebrek aan souplesse en kwaliteit in de gangen wordt de Don gebruikt als rijpaard. Zijn kracht ligt in het enorme uithoudingsvermogen en de taaiheid. De Dons zijn daarom erg geschikt voor Endurance. Jonge paarden worden getest op hun uithoudingsvermogen, een standaardtest is een rit van 275 km die in 24 uur afgelegd moet worden.

Daarnaast worden de Dons ook gebruikt voor races op de renbaan.

Typisch voor het ras is de Quadriga, een speciale koets waarvoor vier Don-paarden ingespannen worden. De buitenste twee paarden worden met een vaste hulpteugel naar buiten gebogen en galopperen terwijl de binnenste twee paarden rechtgesteld blijven en draven.

Bronnen, referenties en/of voetnoten

• De nieuwe encyclopedie van het paard - Elwyn Hartley Edwards