Idee voor een Wiki artikel? Lees in dit artikel hoe je kunt helpen!
Regenschurft
 |
Regenschurft is de meest voorkomende bacteriële huidaandoening bij paarden en wordt ook wel regenrot genoemd, naar het Engelse Rainrot. De Latijnse benaming is Dermatophilose. De naam regenschurft is eigenlijk een onjuiste naam. Bij schurft zijn mijten de oorzaak, bij regenschurft is dit een bacteriële infectie en is vergelijkbaar met mok. Wanneer een paard eens regenschurft heeft gehad blijft het hier vatbaar voor.
Oorzaak of etiologie
Regenschurft wordt veroorzaakt door een bacterie met de naam Dermatophilus congolense in combinatie met een vochtige licht beschadigde huid.
Ziekteverloop of pathogenese
Bij paarden worden voornamelijk problemen gezien bij dieren die buiten lopen in regenachtig weer zonder mogelijkheid tot schuilen, bij paarden die gehouden worden onder slechte hygiënische omstandigheden of bij dieren die bij te warm weer onder te dikke dekens staan en daardoor gaan zweten. De infectie lijkt in het begin op een schimmelinfectie, maar later ontstaan korstjes die bij verwijdering een roze open plekje achterlaten. De korsten zijn vochtig en zien er soms geelgroenig uit. Het is pijnlijk voor paarden maar leidt niet tot jeuk. Het komt vooral voor op de benen, zelden bij de rest van het lichaam. Het wordt ook wel ‘regenschurft’ genoemd.
De bacterie Dermatophilus congolense kom binnen via wondjes op de huid, vooral wanneer huid en haren nat zijn. De haren en huid krijgen niet de kans om goed op te drogen, waardoor de bacterie zich goed op de huid kan vermenigvuldigen. Ook onhygiënische omstandigheden kunnen zorgen voor regenschurft, zeker bij een verminderde weerstand van het paard. De kiem kan overgedragen worden op andere paarden, maar zal niet aanslaan als de huid van het paard in goede conditie is. De ziekte kan voorkomen bij mens en koe, men moet dus voorzichtig zijn als men een paard met regenschurft behandelt.
Symptomen
De plekjes zitten vaak op de rug of zijkant van het paard, maar kunnen ook de weg volgen waarlangs zweet afvloeit. Ook aantasting van de kootholte komt regelmatig voor. In eerste instantie lijkt het op schimmel. De vacht gaat op plekjes wat opstaan of de huid wordt wat kaler. Hierna ontstaan er korstjes. Wanneer je deze korstjes verwijdert zal er een open plekje te zien zijn. De onderzijde van de korstjes is vochtig en soms is er wat pus te zien. De korstjes jeuken meestal niet, maar kunnen wel pijnlijk zijn.
Diagnose
De dierenarts kan de diagnose klinisch stellen. Eventueel kan een kweek van de korstjes en/of huid onderzocht worden door middel van een bacterieel onderzoek of een uitstijkje.
Behandeling
Bij milde gevallen de korsten dagelijks voorzichtig verwijderen en wassen met betadine-shampoo (geen betadinescrub) of hibitane oplossing, dagelijk of om de paar dagen (afhankelijk van de ernst van de situatie). Daarna moet goed worden afgedroogd, of gewoon in de zon laten opdrogen. Erg pijnlijke letsels kunnen eventueel met droogzetters met penicilline behandeld worden. Bij een ernstige vorm van regenschurft is een week lang elke dag wassen noodzakelijk om de bacterie te doden. Eerst maak je de plekken waar de korsten zitten goed nat. De korstjes dienen te weken. Dit kan alleen met water, maar eventueel ook al met de betadineshampoo. Je verwijdert de losgeweekte korstjes en masseert de open plekken goed in met de betadineshampoo. Daarna goed uitspoelen zodat alle shampoo resten zijn verwijderd. Omdat de ziekte ook bij mensen voor kan komen is het aan te raden met handschoenen te wassen. Na het wassen moet het paard goed drogen. Liefst in de zon of in stal, eventueel met een zweetdeken op. Wanneer je paard daarna toch naar buiten gaat zorg dan dat hij goed beschermt is tegen de regen door middel van een regendeken. In sommige gevallen, als de dieren zeer erg aangetast zijn of als de letsels te pijnlijk zijn om de korsten te kunnen verwijderen zal er antibiotica ingespoten moeten worden gegeven. Dit kan dan later aangevuld worden met lokale behandeling. Ook moet de omgeving (stal, wei, etc.) een betere hygiëne krijgen.
Dekjes en dekens die in aanraking zijn geweest moeten ontsmet worden. Dit kan door wassen. Dekens kunnen aan de binnenkant ook besprayed worden met een dettoloplossing. Dit geldt ook voor borstels en tuig. Wanneer de aandoening door een slechte verzorging of onhygiënische omstandigheden komt is het zaak deze te verbeteren.
Preventie
Zorg ervoor dat paarden altijd kunnen schuilen tegen de regen en geef paarden niet goed tegen de regen kunnen op tijd een regendeken. Eventuele huidparasieten zoals teken en mijten moeten bestreden worden om wondjes te vermijden.
Foto's
Bronnen, referenties en/of voetnoten
- http://www.dierenklinieklemmer.nl/
- Cursus ziekteleer grote huisdieren, 2012-2013, professor Deprez, Universiteit Gent
