Idee voor een Wiki artikel? Lees in dit artikel hoe je kunt helpen!

Frederiksborger

Uit Bokt
Frederiksborger
Frederiksborgerhoofd.jpg
Frederiksborgerstand.jpg
Stokmaat: 1,60 - 1,70 meter
Kleur: voskleurig
Land van herkomst: Denemarken
Link naar stamboek:

De Frederiksborger, ook wel Fredriksborger genoemd, is het oudste ras van Denemarken en beleefde zijn bloeitijd tussen de 16e en 18e eeuw maar verdween midden 19e eeuw. Tegenwoordig worden er nog op kleine schaal Frederiksborgers gefokt en dan vooral als tuigpaard. Vanwege de kleine fokkerij zijn de Frederiksborgers bijna alleen nog in Denemarken te vinden.

Geschiedenis

Frederiksborger.jpg
Merrie met veulen op keuring

In 1562 werd de staatsstoeterij Frederiksborg door Koning Frederik II van Denemarken opgericht. Op deze stoeterij werden cavaleriepaarden gefokt die geschikt waren voor het werk in het leger maar die ook geschikt waren als dressuur- en ceremoniepaarden.

De eerste Frederiksborgers waren kruisingen van Spaanse, Italiaanse en lokale paarden. Vanaf de 19e eeuw werden Engelse halfbloeden gebruikt om het uithoudingsvermogen en hardheid te verbeteren. Arabieren werden gebruikt om het uiterlijk te verfijnen.

Het fokdoel van de staatsstoeterij in 18e eeuw was tweeledig. Er werd een lichter type rijpaard gefokt met elegante en soepele gangen en er werd een tuigpaard gefokt dat geschikt was voor het trekken van de koninklijke koetsen.

Door de goede resultaten van de staatstoeterij werd de Frederiksborger populair in heel Europa en werden de Frederiksborgers op hun beurt gebruikt om andere rassen te verfijnen. Zo kreeg de Jutlander meer knieactie en kocht het Oostenrijkse Hof de Frederiksborger-schimmelhengst Pluto voor de Lipizzanerfokkerij. Hij stond aan de basis van de Pluto-lijn die nog steeds bestaat en naar hem genaamd is.

De grote populariteit van de Frederiksborgers betekende ook hun ondergang. Teveel goede fokdieren werden naar het buitenland verkocht en de gekoesterde, eeuwenoude bloedlijnen verdwenen snel. In 1839 werd de staatsstoeterij gesloten maar door particulieren werd nog op kleine schaal met Frederiksborgers gefokt maar gebrek aan diversiteit dwong de fokkers om vreemd bloed te gebruiken.

Begin 20e eeuw is een poging gedaan om de oorspronkelijke Frederiksborger terug te fokken door Friezen, Oldenburgers, Volbloeden en Arabieren te gebruiken maar de resultaten waren mager en de fokkerij is klein gebleven.

Om goede rijpaarden te fokken werden de Frederiksborgers halfweg de 20e eeuw gekruist met Engelse Volbloeden en Trakehners. Deze kruisingen leidden tot een nieuw type, het Deense Warmbloed paard.

Tegenwoordig zijn er nog wel Frederiksborgers te vinden in Denemarken en deze dieren stammen af van de oorspronkelijke Frederiksborgers maar qua type en bloedvoering lijken ze geheel niet meer op de Frederiksborger van de 16e-18e eeuw. De moderne Frederiksborger is nu een tuigpaard met minder aanleg voor het bereden werk.

Exterieur

De oorspronkelijke Frederiksborger was meestal voskleurig en had een gemiddelde stokmaat van 1,65 meter. De dieren waren elegant en vurig, kenmerken die in de Renaissance zeer gewenst waren bij de verschillende Europese Rijscholen en Koninklijke hoven. De paarden hadden dankzij de Spaanse voorouders een trotse knieactie die de paarden een heldhaftig uiterlijk gaven.

De moderne Frederiksborger is een tuigpaard met opvallende voskleur en lichtere manen en staart. Witte aftekeningen op hoofd en benen zijn gewenst. Het lichaam is sterk en goed gebouwd, de schouders zijn sterk en breed. De schoft is laag en de rug is lang. Het hoofd is mooi gevormd, de neuslijn is recht maar neigt soms naar een ramsneus. De expressieve ogen verraden het edele bloed van zijn voorouders.

Karakter

Frederiksborger op Horse Event

De moderne Frederiksborgers zijn rustig en zelfs onverstoorbaar. Ze zijn werkwillig en ongecompliceerd.

Gebruik

Het ras wordt op kleine schaal als tuigpaard gebruikt, maar is ook uitermate geschikt als recreatiepaard door zijn rustige karakter.

Foto's

Bronnen, referenties en/of voetnoten