Idee voor een Wiki artikel? Lees in dit artikel hoe je kunt helpen!
Byerley Turk
| Byerley Turk | |
|---|---|
| |
| Geboren: | ± 1679 |
| Overleden: | 1701 |
| Sexe: | hengst |
| Kleur: | donker bruin |
| Stokmaat: | |
| Ras: | |
| Ruiter | - |
| Website: | |
Byerley Turk geldt als één van de 3 stamvaders van de Engelse volbloed. De andere stamvaders zijn Godolphin Arabian en Darley Arabian. Hun afstammelingen hebben de Engelse volbloed gevormd, daarnaast hebben ze veel invloed gehad op de ontwikkeling van andere rassen zoals de Hackney en de American Standardbred.
Afstamming en signalement
Van de precieze afstamming van Byerley Turk is niets bekend omdat hij tijdens een veldslag buitgemaakt werd. Van schilderijen uit begin 19e eeuw is af te leiden dat de hengst hoogstwaarschijnlijk Arabische voorouders had en weinig tot geen aftekeningen had maar verder is er niets bekend. De egale kleur en het ontbreken van aftekeningen heeft Beyerley Turk doorgegeven aan zijn nakomelingen en op hun beurt vererfden zij dit.
Carrière
Het paard werd in 1688 tijdens de Slag om Buda (Hongarije) tussen Turkse en Europese troepen buitgemaakt door Kapitein Robert Byerley. Hij was kapitein van het 16e Regiment Dragonders onder Koning Willem III van Oranje. Het paard was toen vermoedelijk 8 jaar oud.
Kapitein Byerley leidde het paard op tot cavaleriepaard en in 1689 werden beiden naar Ierland overgeplaatst. In 1690 werd er in Down Royal in Noord-Ierland een race georganiseerd die door Byerley’s hengst gewonnen werd. Eind 1690 werd de hengst weer als cavaleriepaard ingezet in de Slag om de Boyne.
Na de militaire carrière van Kapitein Byerley kwam de hengst naar Engeland waar hij op het landgoed van kapitein Byerley, Goldsborough Hall in Yorkshire, ter dekking aangeboden werd. Hieraan dankt hij ook zijn naam, in die tijd was het de gewoonte om de hengst naar zijn eigenaar te noemen. Turk verwijst naar het oosterse type.
Tijdens zijn actieve dekperiode kreeg hij weinig merries van goede kwaliteit aangeboden. Daarom is het des te opvallender dat hij zoveel goede nakomelingen gebracht heeft uit mindere merries.
Hij heeft tot zijn dood in 1701 ter dekking gestaan en waarschijnlijk is zijn lichaam op Goldsborough begraven.
De beste nakomeling van Beyerley Turk op de renbaan was Basto. Op latere leeftijd werd deze hengst aan de Hertog van Devonshire verkocht. Basto was net als zijn vader een donkerbruin, bijna zwart paard zonder witte aftekeningen.
De meest invloedrijke zoon was echter Jigg. Deze hengst reisde door het hele land om de merries te bedienen. Via zijn zoon Partner en diens zoon Tartar, bleef de lijn van Byerley Turk bewaard in Herod. Herod wordt naast Matcham (v. Godolphin Arabian) en Eclipse (v. Darley Arabian) gezien als een van de grondleggers van de huidige Engels volbloed.
Stamlijn
Beyerley Turk
- Jigg (1701)
- Partner (1718)
- Bumper (1728)
- Grisewood’s Partner (1730)
- Moore’s Partner (1730)
- Barforth (1731)
- Cato (1731)
- Little John (1731)
- Sedbury (1734)
- Alfred (1749)
- Tantivy (1749)
- Golden Ball (1735
- Merry Andrew (1735)
- Traveller (1743)
- Dainty Davy (1752)
- Squirrel (1754)
- Tartar (1743)
- Miner (1752)
- Beaufremont (1758)
- (King) Herod (1758)
- Partner (1718)
- Basto (1703)
- Soreheels (17--)
Resultaten
Hoewel hij vele winnaars en goede vaderdieren voortgebracht heeft, lag de werkelijke kracht van Beyerley Turk in zijn vrouwelijke afstammelingen. Hij was met recht een moeder-maker. Maar liefst 4 van zijn dochters stonden aan de basis van de ontwikkeling van de Engelse Volbloed. De eerste was een dochter van Taffolet Barb, zij stond aan de basis van familie #1 in de volbloedfokkerij. De tweede was “Dam of the two True Blues”, zij stond aan de basis van familie #3 en werd als een van zijn eerste nakomelingen geboren. Beide andere merries stonden aan de basis van de families #8 en #35.
Bronnen, referenties en/of voetnoten
