Rembrandt

Rembrandt
Dressuurpaard
Geboren:	15 mei 1977
Overleden:	november 2001
Sexe:	ruin
Kleur:	bruin
Stokmaat:
Ras:	Westfaler
Ruiter:	Nicole Uphoff
Website:

Rembrandt is een ware dressuurlegende. De Hannoveraanse ruin wist 4 Olympische Gouden medailles te winnen, werd 3 maal Wereldkampioen, 5 maal Europees Kampioen en wist driemaal de Duitse Kampioenschappen te winnen. Dit alles bereikte hij met zijn vaste amazone Nicole Uphoff.

Afstamming en signalement

Rembrandt is een Westfaler ruin.

Afstamming van Rembrandt
Rembrandt	Romadour II	Romulus I	Remus I
			Fabriana
		Gunda(staastpremie)	Grunfink
			Dorette
	Adone	Angelo xx	Oliveri xx
			Antibes xx
		Dodona	Donar
			Mieze

Meder is de merrie Adone,een volle zuster van de bekende Ahlerich, die zeer succesvol was onder Dr. Reiner Klimke en Amon die bekend werd onder Annemarie Sanders-Keizer. Zowel Rembrandt als Ahlerich en Amon zijn gefokt door Herbert de Baye. Vader Roumadour II was de Westfalerhengst van 1970.

Carrière

In 1977 wordt Rembrandt geboren bij Herbert de Baey uit de merrie Adone. Adon was een volle zus van de meervoudig Olympisch Kampioene Ahlerich. Voor het vaderschap van Rembrandt tekende Romadour II, de Westfaler hengst van het jaar 1970. Ondanks zijn bloedvoering en zijn toch niet verkeerde bouw werd hij onderschat op keuringen en ook bekende ruiters die hem probeerden wilde hem niet kopen. Rembrandt werd daarom op 2 en half jarige leeftijd geruind, en door de zoon van zijn fokker ingereden waarna hij voor 16.500 dm ( ca 8.500 euro) van eigenaar wisselde en in handen kwam van de handelaar Josef Hahne. Daar werd Rembrandt in 1980 door Jürgen Uphoff, de vader van de toen 14 jarige Nicole Uphoff ontdekt en tezamen met de ruin Askan aangekocht om te dienen als vervanger van Nicole’s merrie Waldfee. Rembrandt werd door Nicole Uphoff en Antonius Holland gereden en opgeleid. Een jaar later nam Klaus Balkenhol met succes de training over. Vanaf 1984 werd de training van Nicole Uphoff en haar paarden voortgezet door oud-kampioen Frits Tempelmann.

Het dressuurtalent van Rembrandt bleef niet onopgemerkt. In 1985 nam het duo deel aan de "Preis der Besten" voor jonge talenten. In 1986 ging Nicole met Rembrandt trainen bij Dr. Uwe Schulten-Baumer senior. Vooral de piaffe en passage werd door hem bij Nicole en Rembrandt sterk verbeterd. In dit jaar presteerde Rembrandt ook met succes in zijn eerst klasse S proeven.

In 1987 kwam Rembrant voor het eerst internationaal aan de start. Tijdens de Europese Kampioenschappen voor Young Riders in Italië werden ze Europees Kampioen individueel en Europees Kampioen met het Duitse team. In mei 1987 startte Nicole Rembrandt voor het eerst internationaal in Grand Prix van Lausanne. De Special wist Nicole te winnen en bleef hiermee de Reserve-wereldkampioene Christine Stuckelberger en Lully CH voor. Dit betekende een doorbraak naar de absolute wereldtop dressuur.

In 1988 werden Nicole en Rembrandt genomineerd voor het team voor de komende Olympische Spelen van Seoul. Vlak voor de Spelen stopte Nicole te trainen bij Schulten-Bauer, en ging ze trainen bij de Duitse bondstrainer Harry Boldt. Tijdens de Duitse kampioenschappen wonnen ze Goud bij de senioren. Een goede voorbereiding op wat later zou volgen tijdens de Spelen. Tijdens de Olympische Spelen in Seoul was Nicole nog maar 21; samen met de nog relatief onervaren Rembrandt zorgde ze voor een ware sensatie: Dubbel Olympisch Goud.

In 1989 werd Rembrandt opnieuw Duits kampioen. Daarna volgden de Europese Kampioenschappen in Luxemburg waar hij wederom dubbel Goud won. Van 1987 tot 1989 won Rembrandt samen met Nicole Uphoff in totaal 30 Grand Prix en Special-wedstrijden, waarvan 21 op rij.

In 1990 werden voor het eerst de Wereldkampioenschappen verreden in Stockholm. In mei dat jaar, 2 maanden voor de wereldkampioenschappen, leek aan de succesreeks tijdelijk een eind te komen door een trainingsongeval van Nicole die bij een val een drievoudige breuk van haar linker onderarm opliep. Maar niets bleek minder waar: wat de experts voor onmogelijk hielden, gebeurde: Rembrandt won dubbel goud en behaalde met Nicole in een fabelachtige rit een wereldrecord met een eindscore van 1569 punten individueel.

In 1991 werd Rembrandt voor het eerst in 3 jaar verslagen door Gigolo van Isabell Werth. Teamgenoot Werth en Gigolo werden Individueel Europees kampioen tijdens het EK in Doneauschingen. Nicole en Rembrandt wonnen zilver en werden als Europees Kampioen gehuldigd met het Duitse team. Men kreeg toen twijfels over of de inmiddels 14 jarige Rembrandt nog wel mee kon op dit niveau. Rembrandt maakte hier abrupt een einde aan door tijdens de Olympische Spelen in 1992 te Barcelona opnieuw tweemaal Olympisch Goud te winnen. Een zeer ervaren Duitse TV-commentator noemde Rembrandt "A living work of art".

Op 13 juni 1993 won Rembrandt de Duitse kampioenschappen maar desondanks was het een donkere dag in zijn leven en die van Nicole. Tijdens de ereronde gebeurde het ondenkbare, door een trap van een ander paard liep Rembrandt een breuk en een botsplinter op aan zijn rechter achterbeen, net onder zijn knie. In een gespecialiseerde kliniek werd door Dr. Cronau tijdens een 90 minuten durende operatie 2 schroeven gezet. Rembrandt verbleef 11 dagen in de kliniek en de daaropvolgende maanden kreeg hij lichte beweging. Zijn sterke bouw zorgde ervoor dat hij volledig herstelde en kwam bijna tot zijn oude vorm terug in het voorjaar van 1994. Remmi, zoals Rembrandt genoemd wordt, blijkt een vechter te zijn, na de gedwongen pauze van 11 maand start Rembrandt in Steinhagen voor het eerst weer in een Grand Prix Special en wint, bij de eerste selectiewedstrijden voor de Wereldkampioenschappen in het pinksterweekend in 1994 te Wiesbaden. Rembrandt wint zowel in de Grand Prix als de Special. Later dat jaar wint Rembrandt opnieuw een zilveren medaille tijdens de Wereldkampioenschappen in Den Haag. Wederom moet hij Gigolo voor laten gaan.

In 1994 en 1995 liep Rembrandt zijn carrière op zijn einde. Hij had een kleine terugval in resultaten. Hij was nog steeds buitengewoon maar was niet meer die jonge "danser" van vroeger. Toch wist hij in 1995 op 18 jarige leeftijd zijn 4e Europese Gouden medaille te winnen.

1996 is het jaar van de Olympische Spelen in Atlanta. Rembrandt wordt dat jaar door Nicole maar selectief uitgebracht op wedstrijden en liet fitheid en een goede vorm zien. Toch wordt het duo niet geselecteerd voor het Duitse team, een grote tegenvaller! Nicole maakt gebruik van de mogelijkheid om als titelverdediger alleen individueel te startten. Helaas kwam er een niet glorieus einde aan Rembrandt zijn carrière. Tijdens de veterinair keuring voor de Kürfinale werd hij naar de wachtbox gestuurd en Nicole besloot hem terug te trekken.

In de herfst van 1996 nam Rembrandt officieel afscheid van de wedstrijdsport tijdens de indoorwedstrijd in Stuttgart. De volgende 5 jaar heeft hij van zijn pensioen genoten bij Nicole Uphoff. In november 2001, op 24 jarige leeftijd verslechterde Rembrandts gezondheid en werd hij ingeslapen.

Resultaten

Olympische Spelen

• 1988, Seoul: Olympisch Kampioen individueel, Olympisch Kampioen team
• 1992, Barcelona: Olympisch Kampioen individueel, Olympisch Kampioen team

Wereldkampioenschappen

• 1990, Stockholm: Wereldkampioen individueel, Wereldkampioen team
• 1994, Den Haag: Reservekampioen individueel, Wereldkampioen team

Europese Kampioenschappen

• 1987, Italië: Europees Kampioen individueel, Europees Kampioen team, Young-Riders
• 1989, Luxemburg: Europees Kampioen individueel, Europees Kampioen team
• 1991, Duitsland: Reservekampioen individueel, Europees Kampioen team

Nationale Kampioenschappen

• 1988: Nationaal Kampioen
• 1989: Nationaal Kampioen
• 1993: Nationaal Kampioen

Foto's

• Rembrandt

Bronnen, referenties en/of voetnoten

• http://www.bayernspferde.de
• http://www.nicole-uphoff.de

Bij dit artikel ontbreken afbeeldingen. We zijn specifiek op zoek naar: Foto of afbeelding van het paard Als je dit artikel aan wilt vullen kun je op bewerk klikken om je kennis aan dit artikel toe te voegen.