Idee voor een Wiki artikel? Lees in dit artikel hoe je kunt helpen!

Mountain pleasure horse

Uit Bokt
Mountain pleasure horse
Mountain pleasure horse.jpg
Standfoto Mountain pleasure horse.jpeg
Stokmaat: 14.2-16 hands
Kleur: alle kleuren
Land van herkomst: waar komt het ras vandaan
Link naar stamboek: Mountain Pleasure Horse Association

zet hier een korte inleiding over het ras of het soort paard neer

Geschiedenis

De Mountain Pleasure Horse vindt zijn oorsprong in de afgelegen berggebieden van Oost-Kentucky en is nauw verweven met het dagelijks leven van de eerste kolonisten in de Appalachen. Al rond het einde van de 18e eeuw ontstond hier een landras van kleine, sterke en soepel gaande paarden dat bekendstond om zijn uithoudingsvermogen, zekere tred en comfortabele viertakt-gang. Deze eigenschappen maakten de paarden ideaal voor het ruige terrein, waar goede wegen schaars waren en afstanden vaak te paard werden afgelegd. [1]

Hoewel de precieze oorsprong van het ras moeilijk te achterhalen is, wijzen historische verbanden op invloed van vroegere gangenpaarden zoals de Narragansett Pacer en mogelijk ook Ierse en Schotse paarden die in de koloniale periode naar Noord-Amerika werden gebracht. Deze paarden stonden bekend om hun telgangachtige gangen en hun vermogen om lange afstanden te overbruggen. Dit zijn eigenschappen die duidelijk herkenbaar zijn in de Mountain Pleasure Horse.[1]

In het bergachtige Oost-Kentucky waren de paarden meer dan een vervoermiddel. Ze hielpen bij het bewerken van het land, het vervoer van oogst en handelswaar, en droegen reizende predikanten, artsen, leraren en postbezorgers door de ruige, ontoegankelijke valleien. Hun kleinere formaat en zuinige voerbehoefte waren ideaal in een gebied met arme grond en schaarse middelen. Door hun leefomgeving en intensief gebruik ontwikkelden deze paarden een reputatie voor hardheid, intelligentie, betrouwbaarheid en een sterke wil om te werken. Families waren trots op hun bergpaarden en hielden het type generaties lang zuiver, wat ertoe heeft geleid dat de hedendaagse Mountain Pleasure Horse sterk lijkt op zijn voorouders uit de 19e eeuw.[1]

In de eerste helft van de 20e eeuw werden de goed-gangende paarden uit Oost-Kentucky populair bij fokkers buiten de regio. Zij droegen bij aan de ontwikkeling van onder andere de Tennessee Walking Horse, de American Saddlebred en later de Rocky Mountain Horse. Toch bleven in de Appalachen paarden tot ver in de jaren 1950 onmisbaar voor landbouw en vervoer, aangezien mechanisatie door armoede en afgelegen ligging later op gang kwam dan elders.[1]

Pas in de late 20e eeuw werd de naam “Mountain Pleasure Horse” officieel in gebruik genomen. Dierenarts Gordon Layton en andere fokkers maakten zich zorgen dat de oorspronkelijke bergpaarden door kruisingen met andere gangenpaarden zouden verdwijnen. In 1989 richtten zij de Mountain Pleasure Horse Association op en startten zij met een eigen stamboek en verplichte DNA-registratie om de bloedlijnen te beschermen. Door dalende aantallen kreeg het ras in 2009 de status “kritiek” van de Equus Survival Trust. Sindsdien bestaat het stamboek uit een Purebred-register en een Appendix voor paarden met enige buitenbloed, om tegelijkertijd behoud en voorzichtig populatieherstel mogelijk te maken.[1]

Vandaag de dag blijft het aantal Mountain Pleasure Horses klein, slechts 2,500 wereldwijd, maar de betrokkenheid van fokkers en eigenaren is groot. De meeste paarden bevinden zich nog steeds in Oost-Kentucky, waar de gemeenschap zich actief inzet voor behoud en promotie van het ras. Mountain Pleasure Horses worden veel gezien op demonstraties, in showteams en als veelzijdige recreatiepaarden. Dankzij hun zekere tred en comfortabele gang zijn ze bijzonder geliefd voor het rijden in bergachtig terrein, maar ze presteren ook in disciplines zoals endurance, obstacle-riding, drill team en zelfs ranch-werk.

Met hun diepe wortels in de Appalachen blijft de Mountain Pleasure Horse een levend symbool van de geschiedenis, cultuur en veerkracht van Oost-Kentucky.[1]

Als een kritisch bedreigd paardenras heeft de Mountain Pleasure Horse hulp nodig om te blijven bestaan. De organisaties die zich voor dit ras inzetten zijn de Mountain Pleasure Horse Association, de Equus Survival Trust en het Equine Legacy Project. Al deze projecten kunnen hulp gebruiken om het voortbestaan van de Mountain Pleasure Horse te beschermen.

Exterieur

De Mountain Pleasure Horse is een middelgroot paard, met een gemiddelde schofthoogte tussen de 1,47 en 1,63 meter. Het ras heeft een goed uitgebalanceerde bouw: een schuin geplaatste, ontspannen schouder van ongeveer 45 graden zorgt voor een ruime, vloeiende pas. Sterke heupen en krachtige benen met stevige botten geven het paard voldoende kracht en uithoudingsvermogen, ideaal voor heuvelachtig terrein en lange ritten. Het hoofd is aantrekkelijk en goed gevormd, de nek sierlijk gebogen, de oren middelgroot en de ogen levendig. Mountain Pleasure Horses komen in diverse kleuren voor; officieel is elke kleur toegestaan. [2]

Karakter

De Mountain Pleasure Horse heeft een rustig, vriendelijk en nieuwsgierig karakter. Dankzij hun soepele gangen en betrouwbare aard zijn ze geschikt voor lange ritten, uitdagende paden en verschillende rijdisciplines. Ze zijn uitstekende familiepaarden en ook goed inzetbaar voor therapeutisch werk. [2]

Gebruik

De Mountain Pleasure Horse is een betrouwbare partner voor trailritten, met een soepele, comfortabele gang en een opvallend evenwicht op lastig en oneven terrein. Zijn kenmerkende saddle rack zorgt voor een zachte, wiegende rit, ideaal voor ruiters op leeftijd of met rugpijn. Sommige paarden hebben daarnaast natuurlijke gangen zoals stepping pace of foxtrot, wat hun veelzijdigheid vergroot. Naast buitenritten, doen Mountain Pleasure horses het ook goed in andere disciplines zoals obstakelrijden, endurance, drillteam, vee drijven, barrel racing en dressuur. [3]

Foto's

Bronnen, referenties en/of voetnoten

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 http://www.equinelegacy.minhdanvu.com, Equine Legacy Project, Koffietafelboek Fading Hoofprints, pagina's 296-298
  2. 2,0 2,1 http://www.equinelegacy.minhdanvu.com, Equine Legacy Project, Koffietafelboek Fading Hoofprints, pagina 290
  3. http://www.equinelegacy.minhdanvu.com, Equine Legacy Project, Koffietafelboek Fading Hoofprints, pagina 298, 316


Dit artikel is een beginnetje.

We zijn specifiek op zoek naar: algemene informatie

Als je dit artikel aan wilt vullen kun je op bewerk klikken om je kennis aan dit artikel toe te voegen.