Beuk

De beuk

De beuk (Fagus sylvatica) maakt onderdeel uit van de Beukenfamilie (Fagaceae) en groeit meestal op goed gedraineerde bodem in het bos. Tevens wordt de beuk gekweekt als sierboom in tuinen en parken. De beuk kan tot 46 meter hoog worden. De stam is glad en grijs en is eerder dun. Het blad is veernervig, licht gegolfd en licht glanzend.

De beukennootjes worden omsloten door een napje, dat gevormd wordt uit de vruchtbladen en de schutbladen. In elk napje zitten twee nootjes. Als de nootjes rijp zijn opent het napje in vier delen en vallen de beukennootjes op de grond. De beukennootjes worden onder andere verspreid door eekhoorns, die ze als wintervoorraad gebruiken.

De beuk bevat fagine, een saponine. Deze fagines kunnen in grote hoeveelheden hemolyse opwekken. Vooral paarden zijn zeer gevoelig voor deze giffen die vooral in de beukennoten zijn opgeslagen. De bladeren zijn weinig toxisch. Vergiftiging komt vooral voor na het eten van beukennootjes of 'koeken', bereid uit deze nootjes.

Symptomen

• acute buikpijn
• samentrekkingen
• schrikachtigheid
• koliek
• razernij
• verlamming achterhand
• dood door verstikking (ademhalingsverlamming)

Bronnen, referenties en/of voetnoten

• Beuk (Fagus sylvatica) op SoortenBank.nl (gebaseerd op de Heukels22, dit is de voorlaatste uitgave)