18 juli 2015, de dag dat je officieel van mij was! Groen als gras mocht ik je opleiden vanaf net zadelmak. Vol vertrouwen ging jij de uitdaging aan. Vanaf dag 1 was jouw motto, als Merel het zegt zal het wel kunnen.
We groeiden in no time naar het Z1 dressuur en geen hindernis in de eventing was jouw te gek. Vele overwinningen volgden, maar ook mooie strand- en bosritten en gewoon 'lol met je knol'. Jij was echt mijn droompaard! Een klik zoals ik nog niet eerder had gevoeld.
Helaas raakte je in oktober 2018 geblesseerd. Vol goede moed gingen we bouwen aan herstel, maar de blessure kwam terug. Weer revalideren en verschillende behandelingen. In juli 2020 reden we eindelijk weer een dressuurwedstrijd. Helaas was de vreugde van korte duur. Ik oktober raakte je weer geblesseerd.
Nog 1 laatste kans, nog 1 keer behandelen. Weer herstelde je goed en dachten we voorzichtig weer vooruit. Maar op 5 november 2021 werd de grond onder mijn voeten weg geslagen. Weer een blessure. De dierenarts was duidelijk, behandelen kan niet meer.
Op 25 november heb ik afscheid van je moeten nemen. Ons sprookje is nu echt ten einde. Je hoeft niet meer te vechten, want jij ging voor mij door het vuur! Maar wat ga ik je ontzettend missen. Mijn hart is in duizend stukken gebruiken en zal echt tijd nodig hebben om te helen.
Gelukkig heeft Renate Vos Fotografie nog hele mooi foto's gemaakt en heb ik nog 1 laatste ritje in het bos kunnen maken.
Wat een vreselijk verlies. Wat fijn dat je zulke mooie foto's hebt en nog 1 keer samen buiten hebt kunnen rijden. De herinneringen zullen je dierbaar zijn.