Moderators: balance, C_arola, Sica, Neonlight
Mkango schreef:AlwaysH schreef:Maar hij heeft dan ook al een stuk meer gezien dan een driejarig sportpaard. Er even vanuit gaande dat zijn moeder in 2018 geen veulen heeft gekregen (in dat geval was hij namelijk gewoon meegegaan voor de dekking, zelfs al hadden ze naar Ierland of Frankrijk moeten rijden), hebben zijn eerste jaren er grotendeels als volgt uitgezien: beetje chillen als veulen, als jaarling is hij naar Goffs gegaan eind oktober. Meestal trekken ze zo'n drie maanden uit voor het klaarmaken van de jaarlingen voor de veilingen, dus is hij in de zomer dat hij 1 was, al verhuisd naar de plek waar dat gebeurt. Daar is hij dus dagelijks in handen geweest en ook actief getraind aan de hand om voldoende spieren op te bouwen voor de veiling.Vanuit de trailer naar de stal door de drukke poetsplaats en langs een nogal drukke hengst was spannend, maar hij bleef verder heel braaf. Je zou ‘m dan geen drie jaar geven.
Dankjewel Die blik maakt Nobli Nobli
Vervolgens is hij voor de veiling op het terrein van Goffs gestald, waar het een drukte van belang is: 's morgens worden ze in alle vroegte aan de hand enige tijd gestapt, gewassen, getoiletteerd en netjes gemaakt voor de kijkers. Paarden lopen of stuiteren de hele dag langs, mensen komen langs, willen de paarden uit de box hebben om te bekijken, dus die dieren worden ook de hele dag door in en uit stal gehaald. Dan komen ze op de dag van de veiling in een ring buiten waar ze met een stuk of 10 paarden tegelijk rondstappen en waar mensen ze wederom kunnen bekijken, alvorens ze de veilingring in gaan. Aan het einde van de dag worden ze dan op transport gezet naar hun nieuwe eigenaar (of gaan terug mee naar huis als ze niet verkocht zijn, wat Nobli niet was).
Vrij kort daarna begint, als het dier verder geen mankementen vertoont, het inrijden (NB: ze zijn dan dus nog geen twee). Dit wordt ook vrijwel altijd gedaan bij pre-trainers, wat dus weer een verhuizing betekent. Op die stallen is het ook niet rustig - zeker 's morgens is het wederom een drukte van belang. Bovendien worden ze ook ingereden met een hoop beweging op hun rug: ze moeten wennen aan gezwaai met armen, aanrakingen over heel hun lichaam tijdens het rijden, benen die uitsteken voor het korter of langer maken van de beugels, sheets die vanaf hun kont over het zadel gegooid worden en weer terug, etc.
Als er eenmaal een stuur, gas en rem op zit, verhuizen ze weer, ditmaal naar een trainer. Dit is voor het overgrote merendeel zo rond november/december/januari, met een handvol paarden die wat later zijn. Ook hier: een hoop bedrijvigheid 's morgens. Ze worden in principe zes dagen in de week gereden, met alleen op zondag rust. Daar wordt verder gewerkt aan ze om ze klaar te maken voor de races: ze gaan door weer en wind naar buiten, lopen vooraan, tussen of achter andere paarden, naast andere paarden, paarden die zich slecht gedragen, paarden die trager zijn dan zij, paarden die een stuk sneller zijn dan zij, ze leren weg te lopen van de groep, leren dat ze paarden voor zich zien waar ze níet achteraan mogen rennen, dat er paarden naast zich komen (letterlijk beugel aan beugel) waar ze wel mee mee moeten gaan etc. etc. En daarbij hebben ze bijna elke dag een andere ruiter op de rug.
Als ze klaar zijn om te racen, worden ze alleen of met meerdere paarden in een vrachtwagen geladen, uitgeladen op de baan en in een box gezet waar ze dan een paar uur de tijd krijgen om even uit te rusten en te ontspannen, zeker na een lange rit. Echter, zodra de eerste koers begint, komt ook het stallenterrein weer tot leven: paarden worden er aan de lopende band warm gestapt, gezadeld, stuiteren soms rond of misdragen zich anderszins, uitgestapt, gewassen etc. Er zijn dan geen vijf minuten waarin er geen "verkeer" voorbij komt.
Als je paard zelf aan de beurt is, ondergaat hij hetzelfde riedeltje: hij wordt warm gestapt tussen alle andere paarden die arriveren, weggaan, uitgestapt of warm gestapt worden en opgezadeld. Dan loop je naar de pre-parade ring, met of zonder paard voor je neus, waar je met een behoorlijke hoeveelheid paarden rondstapt. Paarden komen erbij, gaan eruit om bij de ring gezadeld te worden, komen weer terug, er is geluid van de omroepsystemen van de race callers, geluid van het publiek, van alles. Dan loop je door naar de paddock, waar je wederom met een hele zwik paarden loopt die zich niet allemaal even goed gedragen, of in ieder geval gespannen zijn, er lopen trainers en eigenaren rond, er staan mensen langs de rail te kijken, te praten, geluid te maken, nog steeds hoor je de omroepsystemen etc. Voor de race begint zijn er de starthekken, waar ze met z'n allen naast elkaar staan. Het is er smal, als er eentje tegenaan stoot, beweegt het hele ding mee, het maakt geluid. Na de race worden ze opgevangen door hun groom, gewassen, uitgestapt en verzorgd en een uur later gaan ze weer op huis aan.
Kortom, op deze leeftijd heeft hij al een hoop meer gezien en meer ruiters op z'n rug gehad dan het gemiddelde pensionpaard in zijn hele leven zal zien. Dus ik blijf erop hameren: niet zo stressen. Hij is geen baby meer die niets kent: hij is gewend aan vervoerd worden, hij is gewend aan verhuisd worden, hij is gewend aan z'n ding doen terwijl andere paarden staan te klieren, hij is gewend aan verschillende mensen op zijn rug die maffe dingen doen, jassen uittrekken, dingen over z'n kont gooien en alles. Er zijn dingen die we als "gewone" ruiters doen waar hij misschien wat vreemd van zal opkijken, er zijn momenten waarop hij inderdaad dingen spannend zal vinden of fris zal zijn, want het blijft een paard, maar je hoeft echt niet zo bezorgd te zijn om het feit dat hij "zo jong" is. Doe gewoon je ding met 'm zonder de hele tijd te denken: o, hij is "pas" drieënhalf. Vanuit racing oogpunt zeg ik eerder: hij is al vier (nou ja, overmorgen dan), hij hoort nu gewoon te weten hoe het moet zonder getrut. Behandel hem eerder als een 5/6/7-jarige die al wat meer van de wereld gezien heeft en ik denk dat je er zelf ook nóg meer plezier van gaat hebben!
Overigens, wat betreft gevoeligheid op zijn buik: is hij nagekeken op maagzweren? Dat is een vrij veelvoorkomende aandoening bij renpaarden, dus mocht de Psylliumkuur niet het gewenste effect hebben, dan is het denk ik geen overbodige luxe om dat voor de zekerheid even te checken. Mocht je het trouwens leuk vinden, dan kan ik de video's van zijn twee races wel voor je opzoeken!
Sintara schreef:Ow dat is ook een mooie
Blaze1994 schreef:Gefeliciteerd! Dat gevoel van het niet kunnen beseffen dat je een eigen paard hebt is bij mij nooit weg gegaan had altijd het idee dat ik mij moest verantwoorden bij iemand en het niet echt was. (nu inmiddels10 jaar later)
Ga nu een 2e paard kopen en ben benieuwd of er dan een besef moment komt.
Maar aan de updates te zien komt dat helemaal goed met jullie!
kyrkelover schreef:Wen er maar aan wat volbloeden tja zijn nogal wondjes gevoelig
Bij Roi vind ik ook iedere dag weer nieuwe. Echt last heeft hij er meestal niet van dus vind het wel prima.
Heb vorige week nog gezworen hem voortaan met bubbeltjesplastic in te pakken.