Nikass schreef:AnoukWelsh schreef:Omdat ik heel hard heb moeten leren dat als je niet terug vecht je dus slachtoffer wordt. Ooit vond ik carnaval super leuk, tot dat ik in een lift werd geduwd door 4 mannen en ze mij lastig vielen. Als ik toen niet fysiek gehandeld had, had het heel anders afgelopen.
Dus ja ik vecht terug en zal voor niets aan de kant stappen.
@prrr wanneer het genoeg is? Als hij weg zou zijn uit mijn huis en er geen seconde over na hoeft te denken om ooit nog in m buurt te komen.
Edit: er zijn 3 type reacties op een bedreigende situatie. Bevriezen, vluchten of vechten. Ik zou voor vechten kiezen.
Als er iemand op straat mishandeld zou worden zou ik de eerste zijn die er tussen springt om het slachtoffer te beschermen. Zouden jullie dat niet doen? Of ga je dan ook eerst toekijken en de politie bellen?
Wat een afschuwelijke ervaring heb jij gehad! Nu snap ik jouw reactie veel beter. Destijds is het je geluk geweest dat je de vechtreactie had.
Ik keur het ook zeker niet af als je terug vecht! Maar iemand berekenend invalide willen slaan gaat me wel wat te ver.
Maar wel logisch dat je ook gevormd bent door je ervaring (en door je daadkrachtige familie)
Love-western misschien interpreteer ik het niet goed, maar ik ben niet zo gecharmeerd van dat soort bloedlinke honden. Vooral niet als ze zich kunnen vergissen en bijna door de deur heen gaan...
Ik hoop wel dat je (op tijd) onderscheid kunt maken tussen iemand die kwaad in de zin heeft of in nood is of psychisch in de war.
Waar haal je het vandaan dat ze bloedlink zijn? Daarnaast weten mijn honden het onderscheidt tussen iemand die kwaad in de zin heeft of psychische niet in orde.
Met moeders vriend kwam de hond boven van de trap, die sprong letterlijk van boven in 1 keer naar beneden. En vanaf de trap naar de deur, is ook 1 sprong. Pas toen had hij door, dat het moeders vriend was. En schakelde meteen om.
Ja als het donker is en we liggen op bed en dr rammelt iemand aan de deur, dan reageren ze.
Zijn we beneden, slaan ze hooguit aan. Stuur ze naar de mand en zijn stil. En ik open de deur. Deur naar gang zit dicht, deze krijgen ze überhaupt niet los. Omdat de klink naar beneden staat.
Ik heb eenmaal geen kleine poedersuiker in huis, maar waakhonden uit zeer goede werklijnen. Die hun taak serieus nemen, als wij slapen of er niet zijn.
En zo bloedlink zijn ze niet, want als er visite komt. Dan moet ik ze juist naar de plek sturen. Want liefst knuffelen ze de hele tijd door.
Ook hebben we keer situatie gehad, dat we iemand op het erf hadden. Die zogenaamd ijzer wou ophalen voor zijn broer. Klopte van geen kant. Ik kende die hele vent niet. En toevallig liep de reu al buiten, enige wat ie deed was om die man heencirkelen. Totdat ik hem aan de voet roepte. Week geen moment meer van mijn zijde. Dus toen had ik wel in de gaten, dat de situatie niet klopte.
Dus nee ze grijpen niet zomaar. Gaan alleen zelf in actie als iedereen op bed ligt en/of niet thuis zijn.