Ayasha schreef:Maar heb je al eens echt stil gestaan bij hoeveel oefeningen een gemiddeld Z2 paard kent, en hoe erg die hulpen veelal op elkaar lijken? Het is eigenlijk een klein wonder dat paarden er uberhaupt in slagen om zoveel minieme verschillen te onderscheiden waardoor wij op een relatief simpele manier, heel veel oefeningen achter elkaar kunnen uit voeren met hen. Het is verwondering, die ik regelmatig voel als ik aan het rijden ben net als de verwondering over hun vermogen en wil om het te leren. En de dag dat ik die verwondering niet meer heb, stop ik met rijden.
Ik heb de blog nog niet volledig doorgelezen, maar man, dit stukje, kunnen we dat even laten inzinken en tot ons nemen. Verwondering...heel mooi! Maar het wordt jammer genoeg zo vaak vervangen door 'vanzelfsprekendheid'. Een paard mag niet meer, een paard moet. "Tot de Z is basissport en ieder gezond paard moet dat kunnen." En hoewel die uitspraak ook weer geen leugen is, vind ik het zo, ja, ik weet niet, een totale verwijdering van de verwondering. IEDER paard kan het. Met als gevolg dat ieder paard ook aan de bak moet. Rassen die eeuwenlang gefokt zijn voor hard werk, karren trekken, gewicht dragen, dapper zijn,... moeten nu ook opeens, in een evolutie van laat ons zeggen pakweg 50 jaar, elegant door de bak dansen. Paarden die totaal geen ambitie of zin hebben in een leven als springpaard zullen toch moeten wanneer ze op papier springgefokt zijn. En in plaats van zich dan te verwonderen over de weg die men heeft afgelegd (want hoe flexibel zijn die paarden wel niet), kijkt men alleen maar nors naar de afstand die men nog af te leggen heeft.
Kortom, ik pleit ook voor meer verwondering. En nu ga ik de rest van je blog lezen.