Daphara schreef:Nou nou, niet zo op de teentjes getrapt doen. Ik vond het gewoon jammer dat je het stuk weg liet dat de reactie was op Sherans stukje over wat nou een hoger niveau is. Omdat het in mijn optiek zeker wel van toepassing is op de redelijkheid van een eigen bijdrage van de ruiter (of juist niet). Zoals ik al zei, jouw vriendin zou je niet voor niets op haar sportpaarden laten rijden als je er geen feeling voor zou hebben en niets toe te voegen hebt in het rijden.
Maar dan de berekening die jij doet en het aantal uur rijden die er tegenover staat. Voor een amateur/basis ruiter, zijn dat vaak toch geen hele vreemde bedragen als je het terug rekent naar wat er betaald wordt per keer dat je er op zit.
In het geval dat er in alles voorzien is, iemand geen klusjes hoeft te doen en gewoon lol met de knol mag hebben een X aantal keer per week... Ik heb het omgerekend nog niet voor meer dan €10 per keer dat er gereden wordt, in dit topic voorbij zien komen. Zijn dat nou echt zulke onoverkomelijke bedragen en weggegooid geld wanneer er gestopt wordt met een bijrijpaard?
Telt de training die je er van als ruiter hebt helemaal niet mee?
Klopt dat jouw bericht niet heel lekker bij me binnenkwam.
Ik had eerder zelf ook al de vraag gesteld of een ruiter enkel een dienst bewijst wanneer het paard naar een hoger niveau gereden wordt. Levert een ervaren en goede ruiter niet sowieso een dienst juist door het dier te rijden? Als het paard met bijrijder 5 dagen in de week bereden wordt en zonder bijrijder 2, is het dan geen dienst om een paard 'op regelmatige basis te trainen' zonder dat dat meteen in wedstrijdniveau zichtbaar is?
Uiteraard rijd ik de paarden van die vriendin omdat het een toegevoegde waarde heeft. Maar die waarde uit zich niet echt in het bekomen van een hoger sportniveau. Dat is toch nog steeds grotendeels de verdienste van mijn vriendin die zelf intensief met haar paarden traint. Mijn taak bestaat erin om dus de paarden netjes en soepel en getraind te houden op dagen dat zij er niet aan toekomt om alle paarden te rijden. En uiteraard zal mijn training onrechtstreeks ook bijdragen aan een betere sportprestatie, maar ik zie mezelf daarin niet als hoofdrolspeler, dat is de eigenaar.
Welke bijrijder vindt het gemiddeld genomen wel oké om een bedrag te betalen? Mensen zonder een eigen paard die de verantwoordelijkheid van een eigen paard (op alle vlakken) niet willen of kunnen dragen, mensen die van de manege komen en het bijrijdpaard als tussenstap zien naar een eigen paard, mensen die nog relatief onervaren zijn en waarbij het paard echt de leermeester is,...
Dat is oké he! Ik ben absoluut niet tegen een bijdrage. Maar ik zie wel in dat het verschillende doelgroepen aanspreekt. En ervaren ruiters die netjes rondrijden en een paard goed kunnen rondsturen gaan minder snel geneigd zijn om een bijdrage te betalen. Die krijgen via via wel altijd een paard onder hun kont, zeker als ze het gratis doen. Want dan spreek je eerder over win-win: de eigenaar van het paard heeft ademruimte en weet dat zijn paard altijd goed gereden wordt ook wanneer hij/zij zelf geen tijd heeft. En de ruiter heeft natuurlijk een paard om mee te trainen.
Wat me dus bij mijn punt brengt: als je zoektocht naar een echt goede, ervaren bijrijder heel stroef verloopt, dan zou dat dus juist kunnen liggen aan het feit dat een bijdrage gevraagd wordt. Met die bijdrage spreek je in mijn ogen juist de doelgroep aan van de basisruiters waar ik hierboven een beeld van heb geschetst.
In mijn logica zie ik het grofweg als volgt (wanneer het puur om rijden gaat en er geen klusjes bij komen kijken):
Paard verbetert de ruiter = ruiter betaalt aan eigenaar
Paard en ruiter verbeteren elkaar = win-win, niemand betaalt
Ruiter verbetert paard = eigenaar betaalt aan ruiter