Moderators: Mjetterd, Dani, ynskek, Ladybird, xingridx, Polly, Hanmar
dromertje2 schreef:Imandra: Je hoeft niet persoonlijk te worden, hier houd het dan ook voor mij op.
Petrichor schreef:Tja ik vraag me wel eens af of studeren beter is voor je financiële toekomst dan gewoon optijd aan het werk gaan.
Marriefloor schreef:Daarnaast wat sommige dit een raar topic vinden. Wij zijn gewend om vanaf jongst af aan hard mee te werken en dat dit beloond wordt. Dit heeft er toe geleid dat wij op onze leeftijd een woning van meer dan een 1 met 6 nullen kochten. Omdat we toen al 'goed' gespaard hadden. Ik zag op mijn werk ook een mentaliteit van studerenden die zich in schulden staken met het motto ' later heb ik een goede baan ( lees een normale baan )en betaal ik het terug'. Dat zijn ze nu aan het doen. Echter zie ik nog niet dat ze het 'beter' hebben.
IMANDRA schreef:Over dat jongeren het makkelijker zouden hebben.. ik denk ook zeker dat vroeger opleidingen minder druk hadden. Minder druk op goede/hogere cijfers, minder assignments, minder vakken om aan te denken... En ik gok dat het vroeger ook een stuk goedkoper was om te studeren.
MairiMacBran schreef:Van jongs af aan hard werken resulteert lang, lang niet altijd in een flinke beloning. Laat staan dat je op relatief jonge leeftijd daarvan een huis van meer dan een miljoen kunt kopen, ook niet als je je het schompes spaart.
Ik ga er tenminste vanuit dat de werknemers in je man's bedrijf niet dermate goed betaald krijgen dat ook zij een huis kunnen kopen van een miljoen of wat? De "van krantenjongen tot miljonair"-utopie is dat niet voor niets. De meeste mensen die met hun handen keihard werken worden daar niet rijk van. Hun werkgevers vaker wel.
Marriefloor schreef:MairiMacBran schreef:Van jongs af aan hard werken resulteert lang, lang niet altijd in een flinke beloning. Laat staan dat je op relatief jonge leeftijd daarvan een huis van meer dan een miljoen kunt kopen, ook niet als je je het schompes spaart.
Ik ga er tenminste vanuit dat de werknemers in je man's bedrijf niet dermate goed betaald krijgen dat ook zij een huis kunnen kopen van een miljoen of wat? De "van krantenjongen tot miljonair"-utopie is dat niet voor niets. De meeste mensen die met hun handen keihard werken worden daar niet rijk van. Hun werkgevers vaker wel.
Dat zeg ik ook niet. Het gaat om keuzes die je maakt. Wij zijn verder geen miljonair of iets dergelijks. Wij kozen ervoor / groeiden ermee op om te werken voor datgene wat je wilt. En dat is in ons geval een huis geworden. Deze keuzes kan je ook maken bij het studeren. Je kunt kiezen om te studeren en om er naast te werken om zo min mogelijk schulden te maken. Je kunt ook kiezen voor een zware studie waar je veel uur in moet stoppen waarbij je het net haalt en dan vanwege de hoge druk tegen eem burn out aan zitten. Zo zijn er veel keuzes. Ts stelt hier dat ze bepaalde keuzes zelf niet zou maken. The same here.
dromertje2 schreef:Persoonlijk? Dan zal ik mijn 2de droom moeten waarmaken.
Ik zou bv ook een zangeres willen worden, maar zing zo vals als een kat, ja dan zoek ik iets anders.
Sommige zaken zullen dromen blijven, sommige niet, dat is het leven.
En is dat eerlijk? Misschien niet, maar t leven is gewoon niet eerlijk.
Gianti schreef:dromertje2 schreef:Persoonlijk? Dan zal ik mijn 2de droom moeten waarmaken.
Ik zou bv ook een zangeres willen worden, maar zing zo vals als een kat, ja dan zoek ik iets anders.
Sommige zaken zullen dromen blijven, sommige niet, dat is het leven.
En is dat eerlijk? Misschien niet, maar t leven is gewoon niet eerlijk.
Maar dan heb je de capaciteiten er niet voor.
Ik heb wel de capaciteiten ervoor, maar geen ouders met zak centen over.
dromertje2 schreef:De 1 kan het niet, de andere heeft er geen geld voor, de andere weer iets anders,...
Maakt de reden iets uit? Is navenant de reden of het eerlijk is of niet?
foxy80 schreef:Ik vind deze discussie zo raar.
In België bestaat het systeem van studieschuld niet.
Als je ouders onder een bepaalde inkomensgrens zitten, kan je een studiebeurs aanvragen. Die krijg je van de staat, die moet je niet terugbetalen (maar ja, je ouders mogen daar echt niet veel voor verdienen)
Tango1979 schreef:foxy80 schreef:Ik vind deze discussie zo raar.
In België bestaat het systeem van studieschuld niet.
Als je ouders onder een bepaalde inkomensgrens zitten, kan je een studiebeurs aanvragen. Die krijg je van de staat, die moet je niet terugbetalen (maar ja, je ouders mogen daar echt niet veel voor verdienen)
Dat is hier in Nederland dus niet meer. Als je ouders het niet kunnen betalen, krijg jij niets extra's van de staat.
Tango1979 schreef:Petrichor schreef:En dan is het voor iedereen de keus wat vind jij belangrijk? Een minder leuke baan maar een leven zonder (financiële) zorgen, of hoog in de schulden en je droombaan? Ik denk dat niemand daar over mag oordelen, dat is echt per individu!
Ik denk dat je hier ook het stukje toekomst vergeet. Misschien heeft die hoogopgeleide starter met een forse schuld hier een aantal jaar best kopzorgen over.
Maar die schuld wordt afgelost, laten we zeggen (als je gewoon een redelijk betalende baan hebt) in 15 jaar zoals ik dat doe.
Ja dan heb ik die eerste 15 jaar misschien minder inkomen, omdat ik moet aflossen. Maar daarna heb je nog 25 jaar als werkende, waarin je inkomen gemiddeld gezien echt wel fors hoger ligt dan wat je zou verdienen op MBO niveau. En je hebt dus nog 25 jaar die droombaan.
__Sannne schreef:Ja maar voor het hoger onderwijs is er altijd nog de aanvullende beurs. Die krijg je als je ouders te weinig verdienen en, zodra je een diploma behaald, hoef je deze ook niet terug te betalen. Net zoals het studentenreisproduct. Die hoeft ook niet terug betaald te worden als je je diploma binnen 10 jaar haalt.
Wat er, voor alle studenten die na 2015 begonnen zijn op het hoger onderwijs, is veranderd is dat de basisbeurs is komen te vervallen. Dit was een bedrag van ongeveer 280 voor uitwonenden, en 100 voor thuiswonenden. Hier moest je ook net zo goed een diploma voor behalen om het niet terug te betalen. Dus technisch gezien is er echt niet zo super veel veranderd met het nieuwe stelsel. Het scheelt dus max 280 euro per maand wat er nu terugbetaald moet worden ipv omgezet tot gift.
Tango1979 schreef:dromertje2 schreef:De 1 kan het niet, de andere heeft er geen geld voor, de andere weer iets anders,...
Maakt de reden iets uit? Is navenant de reden of het eerlijk is of niet?
Maar zie je niet dat dit op de lange termijn enorm slecht is voor een land? Dat niet de best gekwalificeerde mensen gaan studeren, maar alleen de mensen die het kunnen betalen?
Oftewel: dan wordt je straks behandeld door een arts wiens ouders de opleiding konden betalen. Niet door de meest getalenteerde.
Of kijk naar onderzoek, op allerlei gebieden. Hoeveel ontdekkingen worden niet gedaan, op het moment dat je iedereen die het niet kan betalen, uitsluit van studies?
En wat gebeurt er met de tevredenheid van de beroepsbevolking op het moment dat alleen de rijke (bepaalde) opleidingen kunnen gaan doen? Je krijgt dan weer een enorm klassesysteen, waardoor niet je talenten, maar het geld van je ouders bepaald wat jouw toekomst wordt.
Petrichor schreef:Daar heb je voor een deel gelijk in, maar niemand garandeert dat jij over 15 jaar nog leeft (dan heb je dus 15 jaar zorgen gehad). Of misschien is je iets overkomen waardoor je niet meer kan werken, dan zit je dus nog wel mooi met die schuld.
Nu kan je wel zeggen of denken van ja lekker zwart/wit, maar ik vind echt dat daar best even bij stil gestaan mag worden.
We zitten hier op bokt dus 90% van de mensen hier heeft dus een risicovolle hobby waarin dus veel kan gebeuren en nee je gaat er niet van uit maar het kan dus wel.
BrittOllie schreef:Petrichor schreef:Daar heb je voor een deel gelijk in, maar niemand garandeert dat jij over 15 jaar nog leeft (dan heb je dus 15 jaar zorgen gehad). Of misschien is je iets overkomen waardoor je niet meer kan werken, dan zit je dus nog wel mooi met die schuld.
Nu kan je wel zeggen of denken van ja lekker zwart/wit, maar ik vind echt dat daar best even bij stil gestaan mag worden.
We zitten hier op bokt dus 90% van de mensen hier heeft dus een risicovolle hobby waarin dus veel kan gebeuren en nee je gaat er niet van uit maar het kan dus wel.
Er zijn wel richtlijnen vanuit Duo dat er sprake is van kwijtschelding in geval van medische redenen etc. https://duo.nl/particulier/minder-of-ni ... elding.jsp Je moet maandelijks 4% van je draagkracht terugbetalen, ze houden er echt wel rekening mee of jij dat in jouw situatie kwijt kunt of niet.
Dat je iets overkomt waardoor je het niet kan terugbetalen is een risico. Maar dat heb je met alles in je leven toch? Stel je raakt arbeidsongeschikt, dan kun je duo niet meer betalen maar je hypotheek ook niet. Is dit (kleine) risico dan ook een reden om geen huis met hypotheek aan te schaffen?
Verder las ik iets over dat mensen uit een minder milieu minder kansen hebben. Ik denk dat je dankzij de lage rente van Duo, Duo juist deze personen meer kansen biedt om ook een goede opleiding te volgen.
Als je de capaciteiten en motivatie hebt, en duo je de mogelijkheid biedt, waarom zou je het dan in godsnaam niet doen?
dromertje2 schreef:Maar met hele goede voorwaarden toch? Daar moet je ook niet omheen draaien he.
Welke lening mag je op zo n lange termijn afbetalen, de 1ste jaren zelfs nog niet, naar loon en na 35 jaar wordt het