Sammie schreef:Kerst is ook anders in Engeland.
Oh vertel! Wel een christmas tree toch?
Moderators: Mjetterd, Dani, ynskek, Ladybird, xingridx, Polly, Hanmar
Suzanne F. schreef:Sammie schreef:Kerst is ook anders in Engeland.
Oh vertel! Wel een christmas tree toch?
mbkaatje schreef:Ha ha, is dat echt? Begin je op vrijdag later, of stoppen jullie eerder?
Klinkt verder erg leuk. Goed dat je je helemaal in het sociale gebeuren stort. Dan maak je het snelst vrienden.
Annash schreef:In Nederland liep het niet zoals ik wilde, plus ik heb me er nooit echt thuis gevoeld. Vanaf mijn tienerjaren riep ik al dat ik voor een internationaal bedrijf wilde werken (veel wilde reizen) of in het buitenland (Engelstalig) ging wonen. Het liefst ook warm. Dat is een beetje mislukt
Wil ik hier altijd blijven... dat is een vraag die nu moeilijk te beantwoorden is. Als het loopt zoals ik wil / goed bevalt, dan is die kans groot, maar na ervaringen in de afgelopen jaren ben ik voorzichtiger geworden met dergelijke uitspraken. Het leven loopt nooit zoals je denkt/hoopt (laat staan plant), dus ik leef met de dag, doe wat ik wil (binnen de grenzen) en zie wel hoe het loopt.
Ik voel me helemaal niet alleen. Doordat ik in een gedeeld huis woon en goed klik met mijn huisgenoot (sinds zondag nog een nieuwe) had ik gelijk aanspraak. Ook mijn collega's zijn heel vriendelijk. Veel van hen komen ook uit het buitenland. Sommigen zijn speciaal voor deze baan verhuisd, anderen wonen/werkten al in Engeland en zijn dus binnen het land verhuisd. Ik denk dat Italianen vs. Britten de grootste strijd is op kantoor. De Italianen lijken in de meerderheid te zijn, maar dat kan ook komen omdat ze luidruchtiger zijn.
De voertaal op kantoor is Engels, maar je hoort allerlei talen om je heen. In mijn team zitten nog wat Spanjaarden en Italianen en mijn teamleider is Portugees. Heel gezellig allemaal. Iedereen heeft een ander accent, andere gewoontes, andere uitdrukkingen... dus een echte vergelijking met Engeland maken lukt bijna niet.
Even zien of ik wel op wat Engels kan komen... black tea met milk en suger inderdaad, Engels ontbijt (al is dat lang niet standaard, cereal wordt ook veel gegeten!), toast, het linksrijden natuurlijk, maar ook een stuk openheid: het is hier heel normaal om mensen op straat te groeten. How are you is meer een begoeting dan een vraag, en 'cheers' is bijna altijd een goed antwoord/groet/afsluiting Maar dat wist ik natuurlijk al, omdat ik al eerder in Engeland heb gewoond. Echt 'nieuw' is het dus niet voor mij. Het accent is hier wel weer anders dan waar ik eerder woonde, iets minder 'posh'. Verder ruikt het regelmatig naar wiet Amsterdam is er niks bij, zou ik zeggen. Tuurlijk wordt wiet in Londen/omgeving ook gerookt, maar daar gebeurt het discreter. Die discretie is hier helemaal niet!
Verder is het heel normaal dat je op vrijdag na het werk met wat collega's naar de pub gaat. Dat heb ik vorige week ook gedaan en was supergezellig. Vanmiddag werd ik door een Poolse collega gevraagd mee te gaan winkelen (10 min lopen van kantoor is een groot shopping center, op donderdag open tot 20.00 uur) en daarna hebben we gezellig samen gegeten, ze wilde graag trakteren. Ik heb haar vervolgens een lift gegeven aangezien ze niet heel ver bij mij vandaan woont. Zaterdag is WK voetbal; Italie - Engeland, dus dat is een gewaagde wedstrijd vrees ik Ben benieuwd naar de sfeer op maandag op kantoor! Door een Italiaanse collega en haar Franse vriend (om het makkelijk te houden...) ben ik uitgenodigd zaterdag de wedstrijd te komen kijken. Ik heb helemaal NIKS met voetbal, maar voor de gezelligheid ga ik gewoon! Afgelopen weekend waren mijn ouders hier en toen zijn mijn collega's ook mee geweest wandelen, superleuk
Eeh... andere vragen zijn welkom. Het is alweer een heel verhaal.
sweetheart schreef:Wat leuk! Nog iemand die naar het mooie UK is vertrokken. Ik ben 6 maanden geleden geëmigreerd. Ik woon in zuid Wales. De omgeving is fantastisch mooi. Ik heb ook het geluk dat ik voor mijn werk redelijk veel moet rijden, dus ik zie ook nog eens veel van de omgeving.Annash schreef:In Nederland liep het niet zoals ik wilde, plus ik heb me er nooit echt thuis gevoeld. Vanaf mijn tienerjaren riep ik al dat ik voor een internationaal bedrijf wilde werken (veel wilde reizen) of in het buitenland (Engelstalig) ging wonen. Het liefst ook warm. Dat is een beetje mislukt
Wil ik hier altijd blijven... dat is een vraag die nu moeilijk te beantwoorden is. Als het loopt zoals ik wil / goed bevalt, dan is die kans groot, maar na ervaringen in de afgelopen jaren ben ik voorzichtiger geworden met dergelijke uitspraken. Het leven loopt nooit zoals je denkt/hoopt (laat staan plant), dus ik leef met de dag, doe wat ik wil (binnen de grenzen) en zie wel hoe het loopt.
Ik voel me helemaal niet alleen. Doordat ik in een gedeeld huis woon en goed klik met mijn huisgenoot (sinds zondag nog een nieuwe) had ik gelijk aanspraak. Ook mijn collega's zijn heel vriendelijk. Veel van hen komen ook uit het buitenland. Sommigen zijn speciaal voor deze baan verhuisd, anderen wonen/werkten al in Engeland en zijn dus binnen het land verhuisd. Ik denk dat Italianen vs. Britten de grootste strijd is op kantoor. De Italianen lijken in de meerderheid te zijn, maar dat kan ook komen omdat ze luidruchtiger zijn.
De voertaal op kantoor is Engels, maar je hoort allerlei talen om je heen. In mijn team zitten nog wat Spanjaarden en Italianen en mijn teamleider is Portugees. Heel gezellig allemaal. Iedereen heeft een ander accent, andere gewoontes, andere uitdrukkingen... dus een echte vergelijking met Engeland maken lukt bijna niet.
Even zien of ik wel op wat Engels kan komen... black tea met milk en suger inderdaad, Engels ontbijt (al is dat lang niet standaard, cereal wordt ook veel gegeten!), toast, het linksrijden natuurlijk, maar ook een stuk openheid: het is hier heel normaal om mensen op straat te groeten. How are you is meer een begoeting dan een vraag, en 'cheers' is bijna altijd een goed antwoord/groet/afsluiting Maar dat wist ik natuurlijk al, omdat ik al eerder in Engeland heb gewoond. Echt 'nieuw' is het dus niet voor mij. Het accent is hier wel weer anders dan waar ik eerder woonde, iets minder 'posh'. Verder ruikt het regelmatig naar wiet Amsterdam is er niks bij, zou ik zeggen. Tuurlijk wordt wiet in Londen/omgeving ook gerookt, maar daar gebeurt het discreter. Die discretie is hier helemaal niet!
Verder is het heel normaal dat je op vrijdag na het werk met wat collega's naar de pub gaat. Dat heb ik vorige week ook gedaan en was supergezellig. Vanmiddag werd ik door een Poolse collega gevraagd mee te gaan winkelen (10 min lopen van kantoor is een groot shopping center, op donderdag open tot 20.00 uur) en daarna hebben we gezellig samen gegeten, ze wilde graag trakteren. Ik heb haar vervolgens een lift gegeven aangezien ze niet heel ver bij mij vandaan woont. Zaterdag is WK voetbal; Italie - Engeland, dus dat is een gewaagde wedstrijd vrees ik Ben benieuwd naar de sfeer op maandag op kantoor! Door een Italiaanse collega en haar Franse vriend (om het makkelijk te houden...) ben ik uitgenodigd zaterdag de wedstrijd te komen kijken. Ik heb helemaal NIKS met voetbal, maar voor de gezelligheid ga ik gewoon! Afgelopen weekend waren mijn ouders hier en toen zijn mijn collega's ook mee geweest wandelen, superleuk
Eeh... andere vragen zijn welkom. Het is alweer een heel verhaal.
Deze post had ik ook zo kunnen schrijven. Ik werk dan wel bij een lokaal bedrijf en woon alleen, maar eenzaam... nee hoor! Veel te druk met leuke dingen eigenlijk.
Wat het emigreren betreft. Ik denk dat het ook ligt aan wat voor persoon je bent en hoe je opgevoed bent. Mijn vader reist ontzettend veel voor het werk daardoor veel van de wereld gezien en altijd al geroepen dat ik niet in NL zou blijven. Natuurlijk mis ik mijn ouders ontzettend en mijn vriendinnen, maar we mailen, skypen, whatsappen heel veel en ik heb het zo naar mijn zin dat ik verlopig hier blijf. Precies wat Annash zegt, ik zie wel wat het leven brengt.