Weinig ervaring met het specifieke probleem, maar ik kan je wel zeggen dat er straks niemand wat aan je heeft als je jezelf blijft voorbijlopen, ook je werk niet. Ik denk dat je echt niet mag onderschatten hoe belangrijk die work-life balance is en dat het echt niet raar is dat jij die grenzen nodig hebt. Dus zeker eerlijk zijn in dat gesprek. Het hoort gewoon bij je arbeidsvoorwaarden dat je vrije dagen vrije dagen zijn en je hoeft het niet al schreeuwend te brengen, maar je mag zeker opkomen voor jezelf.
Als je daardoor je baan verliest, is dat ten eerste geen wettige reden om je te ontslaan en kan je stappen nemen, en ten tweede ben je in ieder geval jezelf niet verloren, want echt: op lange termijn kan je hier serieuze (onherstelbare) schade door krijgen en je nooit meer uitgerust voelen.
Dus geef jezelf een schouderklopje dat je zo goed voor jezelf en daardoor je omgeving zorgt en lekker assertief, maar vriendelijk zijn tijdens dat gesprek.
Men mag nooit vergeten dat de dressuur er is voor het paard. Het paard is er niet voor de dressuur.