Geplaatst Ik ben zelf op een mangege begonnen met een uurtje per week.
Daarna het echte verzorgen van paarden geleerd op een andere manege waar ik een avond in de week hielp.
Bij toeval zag ik op een dag een advertentie in de krant staan voor een verzorgpony. Was de eerste die belde en had geluk. Mijn concurente maakte een behoorlijk blunder waardoor ze meteen afviel. Op die manier kreeg ik de kans om een d-pony te rijden (heel wat anders dan die slome manege pony's) Ik mocht bij de ponyclub en deed mee aan wedstijden. Op deze manier zijn mijn ouders en ik het wereldje ingerold. Had ik op de manege nooit kunnen bedenken.
Helaas ontstonden er wat problemen met de eigenaar.
Maar ook hier kwam een oplossing voor. Mijn eigen pony!! Iemand op de club moest hem verkopen en een ander clublid had net een nieuwe pensionstal gebouwd voor leden van onze club!! Op deze manier viel alles op zijn plaats. Samen met mij zusje kreeg ik mijn pony Een arabier e-pony!
Nu na een groot aantal jaren zet ik binnenkort een punt achter het paardrijden. Mijn pony wordt verkocht doordat ik o.a. vanwege studie er geen tijd genoeg meer voor heb.
Zo zie je maar soms komen dromen uit. En ook verhalen uit de penny door niet voor je lijken weggelegd kunnen echt gebeuren. Ik had nooit gedacht een eigen pony te bezitten en wedstrijden te rijden maar toch....
Vroeg met af of er nog meer mensen op dit forum zijn die onverwachts een eigen paard/pony hebben gekregen?
)
en ik had er niet eens om gevraagd (tja tuurlijk wel stiekem gehoopt.. maja) 
