Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 01-03-05 12:09

ergste gebeurtenis met je vz paard

Geplaatst door de TopicStarter : 01-03-05 12:09

nou vertel hier, wat jou ergste gebeurenis is, die je met jou verzorgpaard/pony hebt mee gemaakt.

mijne:
ik verzorgde felicia net 2 maanden, toen kreeg ze hoefbevangen. Ze moest bijna afgemaakt worden, maar ik ging re elke dag heen, en haar goed verzorgen. tis is al bijna 2 jaar geleden, t ging echt weer super met haar, maar nu is ze helaas weer hoefbevangen......

maar nog niet zo erg als de vorige keer!!

xxiezz!

**Geplaatst**: 01-03-05 12:29

Re: ergste gebeurtenis met je vz paard

Geplaatst: 01-03-05 12:29

Ik heb mijn verzorgpony zien verdrinken.

29 december 2001. We gingen door het vieze weer met de trailer paarden van het land halen. Tammy en Max stonden in de berm aan een touw. Toen we terug kwamen van de paardenwinken stonden ze er beide nog, een half uurtje later was Max weg. Wij kijken waar hij was, we dachten los gebroken ofzo. Toen zagen we een hoopje in de sloot liggen. Dat bleek onze Max te zijn. Wij er heen, hoofd uit de blub getrokken (was een klein prut slootje wat nooit bevroor, het vroor toen, en sneeuwde wat). Er zat nog wat leven in toen we hem vonden, snel VA gebeld, de buurman gebeld om te helpen hem de sloot uit te krijgen(de boer liep toen met krukken dus kon zelf niet helpen), mijn ouders gebeld. Maar toen de VA er 5 min later was bevestigde ze waar wij al zo bang voor waren. Onze Max was er niet meer. Toen we naar binnen gingen(Tamara en ik hadden al zo'n 20 minuten tot ons knieen in een stootje van rond de 0 graden gestaan, dus de mannen haalde hem verder weg).
Zelfs de andere pony's waren al van slag toen wij binnen kwamen, die wisten direct dat het niet klopte.

**Geplaatst**: 01-03-05 13:17

Re: ergste gebeurtenis met je vz paard

Geplaatst: 01-03-05 13:17

Aawh wat erg, Dennis Verdrietig

Het is al 4 jaar geleden, maar alsnog heel veel sterkte enzo Ach gut

Maar ik heb zelf niet zoveel meegemaakt..

**Geplaatst door de TopicStarter** : 01-03-05 13:55

Re: ergste gebeurtenis met je vz paard

Geplaatst door de TopicStarter : 01-03-05 13:55

jeetje diedjee en dennis
wat vreselijk!

echt waar.... d8 k dat ik het best moeilijk had met felicia...
xxiezz

**Geplaatst**: 01-03-05 14:01

Re: ergste gebeurtenis met je vz paard

Geplaatst: 01-03-05 14:01

Tja, onze Max. Het is in gedachte nog steeds een beetje onze mascotte Lachen

. De dag na zijn dood heb ik Dennis gekocht, de afspraak om hem te kopen was al gemaakt en dat hebben we toen door laten gaan. Dus toen ben ik in een weekeind 2 verzorgpony's 'verloren', 1 op een verschrikkelijke manier en de ander werd m'n eigen pony. Wel dubbel hoor, de dag na zo iets je eerste eigen pony kopen!

**Geplaatst**: 01-03-05 14:41

Re: ergste gebeurtenis met je vz paard

Geplaatst: 01-03-05 14:41

het heeft er niet echt mee te maken nou ja

ik kreeg santos aangeboden als verzorgpaard en daar zeg ik geen nee tegen maar een ander meisje verzorgde santos ook ng maar die kwam bijna nooit meer ofzo daar om ben ik er gekomen. door haar kreeg ik ruzie steeds enzo en gewoon dikke trameland OM santos Boos!

**Geplaatst**: 01-03-05 15:19

Re: ergste gebeurtenis met je vz paard

Geplaatst: 01-03-05 15:19

Ik heb eigenlijk nog niets ergs met Amo en Amica meegemaakt geloof ik (even afkloppen). Gelukkig.

Met eerdere verzorgpony's wel dingen, die mij meer pijn deden dan dat de paarden er last van hadden. Dat ze bijv. tijdens mijn vakantie plotseling verkocht werden zonder enige waarschuwing. Of dat ik ongeveer elke dag drie keer van mijn verzorgpony afviel omdat ze zo wild was dat niemand er iets mee kon beginnen... Scheve mond

**Geplaatst**: 01-03-05 15:45

Re: ergste gebeurtenis met je vz paard

Geplaatst: 01-03-05 15:45

Wat een erge verhalen Diedjee Ach gut

...

**Geplaatst**: 01-03-05 16:07

Re: ergste gebeurtenis met je vz paard

Geplaatst: 01-03-05 16:07

Niet egt bepaald iets super ergs met een verzorgpaard ofzo, maar wel erg ondankbare mensen .
We waren een keer zo met de 2 pony's aan het grazen in de ACHTERTUIN waar ze mochten grazen. Komt in een die vrouw naar buiten, jullie mogen niet in de VOORTUIN grazen( er waren daar hoef afdrukken van pony's). Wij waren daar helemaal niet geweest, dus zeiden we dat. ,, Ja, jullie mogen niet liegen hoor, ik weet dat jullie het gedaan hebben".
Wij hadden dat dus niet en weer uitleggen enzo. Toen werd ze heel erg gepist enzo. Maar okay, niet echt erg ofzo.

Later gingen we daar stoppen, omdat dat paardje verkocht werd naar een manege. Toen we dus gingen zeggen dat we gingen stoppen ( mochten nog wel door gaan, maar dan was het eigenlijk niet echt meer paarden verzorgen, maar alleen maar de stront uit de wei halen en meer niet ) Dus toen hadden we dus gezegd dat we gingen stoppen. Het enige wat ze zei was: ,, Mooi, eindelijk, jullie waren er toch helemaal niet geschikt voor. "
najah, ze banketstaaf nog wat van die dingen, maar het enige wat we moesten doen was de stront uit de wei halen... ik snap dus ook niet wat ze dan bedoeld met, jullie waren er niet geschikt voor.

Maar okay, dit is natuurlijk helemaal niet te vergelijken met zoiets als Dennis en Diedjee.

Nog sterkte Dennis

**Geplaatst**: 01-03-05 17:53

Re: ergste gebeurtenis met je vz paard

Geplaatst: 01-03-05 17:53

Euhm, nogal 'n waslijst...

Eerst verzorgde ik bij 'n boer die 'n hele zooi pony'tjes had staan, daarvan was eentje m'n grote lieveling.
Die is 'n keer met 'n achterbeen vast komen te zitten in 't prikkeldraad, z'n dunne a-welsh beentje was opgezwollen tot formaat volwassen koudbloed. Hij was niet meer te vangen, en er is nooit 'n DA bijgekomen.

Toen hij de winter daarop met z'n andere achterbeen in 't schot van z'n stand vast kwam te zitten, werd 't 'n soortgelijk verhaal... Al geloof ik dat de boer 'm toen wel 'n shot peniciline heeft gegeven.

Iemand was zo snugger om een van de pony's te verwennen met bix - koeienbix om precies te zijn. Gevolg: Koliek - maag leegspoelen - iets verbetering - overleden. Ik was er niet bij toen ze koliek kreeg, maar heb haar wel in 't land zien liggen, dood. En haar paar weken oude foetus gevonden (ze had 'm nog gebaard voor haar dood, instinct: als ie levensvatbaar was, had ie misschien nog zonder haar overleefd). En haar 2 maanden oude veulen zien "treuren". Gelukkig werd die opgevangen door 'n andere melkgevende merrie.

'n Andere werd van de ene op de andere dag ingeruild, wij misten d'r enorm want 't was echt 'n geniaal beestje... 'n Paar maanden later krijgen we via via te horen dat ze niet lang na de ruil dood in 't land was gevonden.

Twee ponytjes tijdens 'n buitenrit op hol, richting snelweg. Ik en 'n ander meisje erop, andere meisje viel (hersenschudding), waarop mijn paardje viel (m'n knie naar de klote). Gelukkig zijn ze gevangen, niet meer dan 100m van de snelweg af...

Andere keer gingen ze ervandoor, en kwam 't andere meisje (zelfde als eerder) op de nek van 't paardje terecht. Dus 't paardje viel, paard lag open bij de knie en neus, 't meisje bij elleboog en knie geloof ik. Dus wij snel terug naar stal, paardjes verzorgd, en meisje naar huis gebracht. Vroeg ik of ik naar de boer mocht bellen dat z'n paard openlag, mocht dat niet Scheve mond

"Want ze had genoeg van het gezeur met die beesten, d'r kind lag open." (Kind mocht wel zelf even pleisters gaan kopen, want daar had mams geen zin in. )

Ik heb moeten toezien hoe 'n 2 jarig b-ponytje werd ingeragd (inrijden kan je 't niet noemen) door 'n meid die er nog niet op had gekund qua gewicht, al had 't beestje volwassen en bespierd geweest.

En uiteindelijk heb ik al die ponytjes vaarwel moeten zeggen omdat de bovengenoemde meid ruzie met me had, en bij de eigenaar over me was gaan liegen (ze zegt dit, ze doet dat (nooit), enz). Liegen deed ze altijd al (had ik met 'n ander meisje 'n hele dag tuig zitten vetten, kwam zij toevallig de eigenaar tegen en meldde ze doodleuk dat zij dat had gedaan, dat soort dingen).

Met m'n verzorgfjordje had 'k 'n onwijs sterke band opgebouwd, hij was onwijs goed gaan lopen doordat ik onwijs veel tijd in z'n training had gestopt, en van de ene op de andere dag besloot de eigenaresse dat ze 't beter zelf afkon, omdat ik haar paard verwaarloosde.

't Eerder genoemde ventje dat in 't prikkeldraad terecht was gekomen, heb ik later gekocht om te voorkomen dat ie naar de markt ging. Later bleek dat 't mens aan wie ik 'm had verkocht 'n handelaar-achtig-iets was, en 'm had doorverkocht. Bij 't elfjarige meisje waar ie terecht is gekomen, is ie al z'n levenslust en trots kwijtgeraakt, en nou is 't 'n afgestompt sukkeltje geworden. Ook nogal pijnlijk, omdat hij onwijs goed liep altijd, hij sprong voor de lol galopwissels bijvoorbeeld...

Ach... Je leert ervan he?

**Geplaatst**: 01-03-05 17:54

Re: ergste gebeurtenis met je vz paard

Geplaatst: 01-03-05 17:54

Afgelopen zomer, ik haalde m'n verzorgpony uit de wei, maar hij zat helemaal onder de bultjes! Grote en kleine... Dus heb naar de eigenaresse gebeld, en die belde haar vader (de andere eigenaar) en de dierenarts, en die kwamen er toen allebei aan en hij kreeg een spuitje ertegen. Was waarschijnlijk een allergische reactie van een bepaald beest ofzo, maar was wel even eng...

**Geplaatst**: 01-03-05 18:01

Re: ergste gebeurtenis met je vz paard

Geplaatst: 01-03-05 18:01

mh getsie zeg allemaal erge verhalen.

Helaas heb ik zel fook wel eens zoiets meegemaakt.

Afbeelding

Op 4 augustus 2001 is "mijn" pony Risje overleden. Nou je mijn pony, ze was op papier van iemand anders, maar ik mocht er alles mee doen wat ik wilde. We waren echt een super duo, kon er alles mee doen en zij deed alles voor mij.
Toen ik haar ging rijden was ze echter al 27 en je weet dat het dan een keer afgelopen kan zijn. Ze was echter nog super gezond, goede conditie en nooit iets gehad. We hebben vaak aan onderlinge wedstirjden meegedaan (en gewonnen), puzzelrit, voorop bij de beginners als begeleiding, buitenritten begeleiden en gewoon zelf lekker buiten rijden.
Buitenrijden vond ze helemaal geweldig en deden we dus ook vaak. Omdat ze al wat ouder was deden we uiteraard wel rustig aan. Als we echter met een groep naar buiten gingen dan liep ze het liefst voorop en als we dan gingen galopperen hiled ze met gemak de grote veel jongere paarden bij. Leek dan net alsof ze zelf niet wist dat ze al zo oud was.

Op de een of andere manier heb ik vanaf het moment dat ik wist da tik haar ging rijden geweten dat ik de laatste was die erop zou zitten.
Op die bewuste dag waren we aan het buitenrijden. Een heerlijke rit gehad, niks aan de hand. Even daarvoor nog over de heide gegaloppeerd en nu waren we op de terug weg. We reden langs een stle schotse hooglanders, die vond ze nooit leuk, maar ging er wel langs.
Stukje verder zakte ze ineens door haar achterhand, ik sprong er dus snel af, leek net alsof ze ging zitten. Ze viel om , zuchtte en keer diep en toen niks meer. En daar stond ik dna alleen in het bos.....ik stond er echt als verdoofd. Ik wist natuurlijk wel dat ze oud was enzo, maar toch op het moment dat het dan gebeurd heb je zo'n shock dat is echt niet leuk meer en wens je niemand toe.
Ik keek nog even bij haar tandvlees, maar je zag het echt al wat wit wegtrekken en oog werd ook helemaal dof. Toen wist ik dat het echt afgelopen was, maar toch wilde ik het nog neit weten. Ik bleef denken dat z zo zou opstaan.
Maar goed ik moest wat doen en oh wat was ik blij dat ik een mobiele telefoon had. Het was vlak achter de manege gebeurd overigens. Ik heb dus de manege gebeld, gezegd dat er wat gebeurd was en dat ze direct iemand het bos in moesten sturen. Was volgens mij nogal een warrig verhaal, maar goed ik kon ze nog uitleggen waar we ongeveer waren.
De manege -eigenaar is toen direct het bos ingereden met de tractor en even later kwam iemand die net met zijn paard wilde buitenrijden er ook aan. De eigenaar van de manege was het eerste en die concludeerde idd ook dat ze dood was. Hij vroeg of ik de eigenaar al gebeld had, maa rik sotnd er eignelijk de hele tijd als verdoofd bij. Hij heeft toen heel lief de eigenaar van Risje gebeld. Toen moesten we besluiten hoe we haar terug kregen. We konden een speciale truck bellen maar dat kon erg lang duren dus we besloten om haar terug naar de manege te slepen. Is niet leuk om zoiets over je lieveling te beslissen, maar je moet iets, in het bos latne liggen kan ook niet. Ondertussne had ik al het tuig er al afgehaald en op de trekker gelegd. John reed met zijn paard snel terug naar de manege om een touw te halen. Toen hij terug was deden we dat touw om haar achterbenen en op die manier moest ze terug gesleept worden. Geloof me echt geen prettig gezicht. Mijn mooi spierwitte pony die over d ebosgrond gesleept werd. Onderweg schoot het touw nog los en moesten we het nog eens vastmaken. Na kleine tien minuten waren we bij de manege. Een vriend die ik direct gebeld had was al op de manege die was direct gekomen en heeft me toen opgevangen. Ik kon even echt niks anders dan huilen.

Er was toen een kleine paddock die helemaal met hoge schotten omheind was en daar hebben we Risje ingelegd. Het was namelijk zaterdag dus ze kon niet direct worden opgehaald door de destructor. Klinkt echt heel erg, maar goed daar gaan dode paarden heen.....
Probleem was overigens dat het de zaterdag van ponykamp was. Het was dus giga druk op de manege met allemala kleine kindjes die op kamp waren. Omdat je die niet buiten kunt laten als er een dode pony langs wordt gesleept hebben ze die tijdelijk "opgesloten" in de kantine tot Risje in de paddock lag met een zeil erover.
Ik was best bang voor de reacties, maar iedereen was zo lief toen. Dat was echt heel fijn. Kon en wilde niet meteen anar huis gaan dus heb ik met die vriend al het tuig ingevet en gewoon een eind van me afgekletst, had ik op da tmoment gewoon nodig.
Met de eigenaar die die middag ook nog kwam hebben we haar ook nog gepoetst. Zoals de eigenaar al zei, dat deed ik elke zaterdag dus nu ook. Ze zou in elk geval wee rhelemala mooi wit weggaan. Heb ook nog een stuk staart en een pluk manen bewaard. Wel raar hoor om een dode pony te poetsen, ama rop de een of andere manier voelt het gewoon goed. We hadden altijd vele gedaan samen dus dit was het laatste wat ik voor haar kon doen en wilde ik dus ook graag doen.

Met lood in mijn schoenen ben ik naar huis gegaan, had eigenlijk geen zin om alles nog eens te moeten vertellen. Gelukkig had die vriend al gebeld en het verteld.

Pas de dinsdag erna kon ze worden opgehaald. Weer werden de ponykamp kids opgesloten in de kantine en werd ze naar de weg gesleept. Ik was toen ook op de manege omdat ik toen nog een ander bijrijdpaard had. NEt toen de wagen kwam om haar op te halen kwam ik weer aanlopen. Het was nie tleuk om te zien hoe ze in de wagen getakeld werd, maar wederom had ik wle het gevoel alsof het goed was, alsof ik haar op die manier voor het laatst kon uitzwaaien. Toen de wagen wegreed ben ik naar de weg gelopen en heb hem nagekeken tot ze echt weg was.....

Het voelde zo leeg daarna......en als ik terug denk voelt het nu weer of bete rgeezegd nog steeds leeg. Na risje nooit meer zo'n band met een paard of pony gehad.

Afbeelding

Sorry voor het lange verhaal, maar toen ik dit topic zag moest het er ff uit.....

JO!!

**Geplaatst**: 01-03-05 18:23

Re: ergste gebeurtenis met je vz paard

Geplaatst: 01-03-05 18:23

Ik heb twee jaar lang een friese hengst gereden. Ik had ook echt een super band met dit paard.... En ik kon ook echt alles met hem doen ook naast hengstige merries enzo rijden. Toen werd hij hoefbevangen...Nou dat was nog wel te genezen en de eigenaar vroeg aan mij of wij hem over wilde nemen. Nou dat wilde we maar een maand voor de overdracht werd er hoefkanker bij hem geconstateerd. Toen moesten we hem laten inslapen.... Huilen

**Geplaatst**: 01-03-05 18:41

Re: ergste gebeurtenis met je vz paard

Geplaatst: 01-03-05 18:41

ik ben er zelf (gelukkig!) niet bij geweest, maar iris is een keer bijna gestikt in brood.
t was beetje van dat verse brood en ze is er zo gek op (op brood) en dus at ze een beetje gulzig, en omdat het vers was word het altijd kleverig enzo, en het bleef dus in het keel steken,
t had niet veel langer moeten duren voor de da kwam anders had ik geen irisje meer gehad,
sindsdien word het brood ook altijd een tijdje neergelegd voor we het geven zodat het oud en wat harder kan worden,
ben nog altijd bang dat als ik haar, als is het maar een klein korstje, vers brood geeft dat ik de volgende morgen word gebeld door de eigenaresse van iris en dat die mededeelt dat iris niet meer is omdat ze is gestikt...

brrr....

**Geplaatst**: 01-03-05 18:43

Re: ergste gebeurtenis met je vz paard

Geplaatst: 01-03-05 18:43

ik ging met de eigenaar van mijn verzorgpony hem losgooien samen met nog een pony van stal. het ging allemaal goed enzo maar er lag dus achter in de bak een plank wat we niet hadden gezien. dus wij er snel heen om hem weg te halen maar toen was het al te laat. dandy (mijn verzorgpony) rende voor die andere pony en hij zag die plank dus hij stopt zodat die andere pony ook zou stoppen maar dandy glee nog iets door en toen klapt hij met ze kogel als het waren op die plank. hij had wel peesjes om dus wel als een gek naar stal om te kijken of er niks was deden we dat peesje af lag ze kogel dus half los zeg maar dus wij veearts gebeld die zij dat hij met spoet naar utrecht moest.
hij direct geopereerd.toen moest hij daar ong 3 maanden staan.we hebben toen echt geluk gehad want zijn pezen hadden door gescheurd of gesneden konden zijn. maar gelukkig is het weer helemaal goed gekomen met hem Lachen

**Geplaatst**: 01-03-05 18:47

Re: ergste gebeurtenis met je vz paard

Geplaatst: 01-03-05 18:47

brr wat een enge verhalen allemaal.....

**Geplaatst**: 01-03-05 18:52

Re: ergste gebeurtenis met je vz paard

Geplaatst: 01-03-05 18:52

Ik heb mijn vorige verzorgpaardje Chipie verscheidene keren zien vallen en koprollen maken. Was er echt kapot van iedere keer Huilen

Want toen wist ik dat haar knie helemaal stuk was!

Twee maanden erna zijn ze haar komen halen...

R.I.P mooie lieve meid!

**Geplaatst**: 01-03-05 19:40

Re: ergste gebeurtenis met je vz paard

Geplaatst: 01-03-05 19:40

hey,
wat een erge verhalen zeg, zit het echt met kippenvel te lezen.
ik heb ook al het nodige meegmaakt heel wat jaren geleden toen ik een verzorg shet had, reed ik vaak in een natuurpark en daar had je van die roosters. en daarnaast een hek en daar ging ik altijd door. want de hoeven zijn veelste klein om over zon rooster te lopen.
dus op een mooi dag met me vriendin die op de fiets meeging, wezen rijden daar. toen we bijna (op de terug weg) bij het rooster waren ging me vriendin in een vaartje voor, om alvast het rooster over tefietsen. nou toen ging het dus helemaal fout, op het moment dat ze me voor bijging dacht Rel dat het een wedstrijdje was of zo en schoot zo het rooster op achter me vriendin aan. dus ik echt zo van help niet over het rooster domme knol! op het moment dat ze dus midden op het rooster was stond ze plots stil en draaide zich om, net of ze tot bezinnen kwam en dacht :hey zo gaan we nooit!
maar op het moment dat ze zich omdraaide, schoten haar haar achterbenen door het rooster! nou werkelijk wat was ik in de paniek, met geen mogelijk heid waren die benen er uit tekrijgen. gauw hulp gehaald bij een huis wat daar dichtbij stond, en die vrouw heeft de brandweer gebeld. ondertussen het zadel er afgehaald en haar gekalmeert, ze kalmeerde meer ons dan wij haar, want ow wat was ze dapper! toen de brandweer er was, kwam er ook een fotograaf aan, hadden wij weer (er stond dus een grote foto van ons in de krant)
en toen is ze er uitgezaagd (de ijzeren stangen he) nadat ze een kalmerend middel van de DA had gehad. daarna nog een uur bij een stuk gras gezeten met haar, en toen de verdoving uitgewerkt was, terug naar huis gegaan. ze had aleen een schaafplek aan 1 achterbeen en liep lichtjes kreupel, wat na een weekje weer weg was. gelukkig.

**Geplaatst**: 01-03-05 19:48

Re: ergste gebeurtenis met je vz paard

Geplaatst: 01-03-05 19:48

risje;

Joun verhaal, zo mooi verteld! Verdrietig

Zit hier met een brok in m'n keel en tranen in mijn ogen. Meid wat zou dat erg zijn geweest! Huilen

Ook al is het een tijdje geleden gebeurd, nog heel veel sterkte! Verdrietig

**Geplaatst**: 01-03-05 20:31

Re: ergste gebeurtenis met je vz paard

Geplaatst: 01-03-05 20:31

Ahh bah wat allemaal een vervelende verhalen Ach gut

k heb ook wel een paar dingetjes meegemaakt
mun eerste verzorgpony was een beetje een overbekrachtvoerde pony,
die bijna elke keer als k dr op reed op hol sloeg en dan maar bleef bokken en springen en rennen en eigenlijk pas op hield als je dr naast lag,
toen kwam dr een klein ponietje bij en daar mocht een vriendinnetje van mij dan wel op rijden.. dus wij een keer naar de wei ik had 'mijn' pony al aan het touw en zei wou net dat kleintje pakken toen die dr ineens heel hard tussen uit naaide en dus los liep... dat beesje overal heen rennen ( ongeveer 100 m van de snelweg) dus wij behoorlijk in paniek, maarja ik stond daar nog met mijn pony die ook helemaal wild werd dik begon te steigeren nou gelukkig hebben we dr toen wel te pakken gekregen (paardjes worden ook wel es moe Tong uitsteken

)

en nu heb ik een andere verzorg pony, toen hadden we een keer een verjaardag op stal dus ieder1 was dr heel gezellig, was 1 van de paarden in de wei gevallen (ouder paard, fries die Z2 gelopen had Haha!

) maar dat paard kon dus niet meer op staan en lag eigenlijk gewoon dood te gaan voor onze ogen, dat was best heel erg zielig en ieder1 huilen enzo, maarja ze was al oud

met mun pony zelf is het engste wat ik ooit meegemaakt heb denk ik dat ik een keer met nog 5 mensen buiten reed en dat er toen een trekker aan kwam die nogal hard reed, ik stond achteraan en de andere paarden waren niet heel bang en bleven stil staan maar mijn pony was wel behoorlijk bang en begon dus te lopen maar ik kon dr onmogelijk de straat op laten gaan omdat de trekker te dicht bij was, toen reed de trekker behoorlijk hard langs ons sprong mun pony opzij en belanden we dus in de sloot, echt ik zweer je ik ben nog nooit zo bang geweest, ik liet me dr gauw afvallen toen klom mun pony de sloot ook wel weer uit
mun beugels lagen nog in de sloot, en mun pony is als de dooooood voor trekkers (kan het dr ook niet kwalijk nemen)

**Geplaatst**: 01-03-05 20:46

Re: ergste gebeurtenis met je vz paard

Geplaatst: 01-03-05 20:46

het ergste wat ik met mijn verzorgpony heb meegemaakt is alweer een tijd geleden.
ik kwam aan op de wei en iemand kwam mij halen dat ginger in de bak stond en dat ik niet moest schrikken.
dus ik er naartoe had ze een flinke wond op haar been en van haar borst tot haar kont aan 1 kant allemaal sneeen.
bleek dat een andere verzorgster (die goed zat wist dat ze van ginger af moest blijven) haar opgejaagd had met een vuilniszak en in onze bak ligt in de winter altijd op 1 plek een plas. daar was ze over uitgegleden door het prikkeldraad heen en met haar been tegen een paaltje aan.
en wat ik dan helemaal niet uit kan staan is dat die meid gewoon weggegaan is en niet eens heeft gewacht op de eigenaar en de volgende dag het lef had om gewoon terug te komen alsof er niks gebeurd was.
maar toen was ylona gelukkig op de wei en die heeft haar weggejaagd en we hebben haar nooit meer gezien.
sorry verhaal is langer geworden dan de bedoeling was.

**Geplaatst**: 01-03-05 21:06

Re: ergste gebeurtenis met je vz paard

Geplaatst: 01-03-05 21:06

Dat ze losschoot, tussen de kettingen en dat ze naar achter viel, bijna met der hoofd tegen de muur Huilen

**Geplaatst**: 01-03-05 21:07

Re: ergste gebeurtenis met je vz paard

Geplaatst: 01-03-05 21:07

ow ik vergeet nog iets.
niet het ergste maar wel het engste,
afgelopen zaterdag had ik met ylona en fleur lekker in de bak gereden en naderhand lieten we ze met zijn 3en los om lekker te rollen.(doen we wel vaker en gaat altijd goed). maar deze keer begon ronald opeens te flippen en hij ging achter ginger aan en wij lache want wij dachten dat het een spelletje was.
mar toen hij ginger begon te bijte kwame we erachter dat het menens was. we kregen ronald op geen enkele manier gestopt en ginger durfde ook niet te stoppen, maar gelukkig kwam de eigenaar van ronald eraan en die heeft ronald weten te stoppen.
ginger had gelukkig niks behalve wat kale plekjes en een schaafwond, maar toen was ik echt ontzettend bang.

**Geplaatst**: 01-03-05 21:41

Re: ergste gebeurtenis met je vz paard

Geplaatst: 01-03-05 21:41

mijn eerste verzorgpony (haf) is verkocht Verdrietig

en mijn 2de verzorgpony (welsh) liep in de wei met dr halster aan
(ja ik weet dat dat niet slim is maar anders kreeg je dr echt niet te pakken)
en ze is blijven hangen met dr halster en uitgegleden (het was nogal glad)
en ze is dus gestikt Verdrietig

ze was echt mijn lievertje
ik heb dr maar 2 maanden ofzo kunnen verzorgen
ze is op 4 februari 2004 overleden Verdrietig

en mijn lieveling op mijn oude manege was naar de hengstenkeuring gegaan
het was een arabische hengst
echt een geweldig beestje maar niet voor op een manege
want hij is nog wel eens achterop een merrie gesprongen
maar het was echt mijn maatje
Jerom dekte veel merries maar op een gegeven moment is er iets fout gegaan hoorde is en is hij overleden Verdrietig

**Geplaatst**: 01-03-05 23:03

Re: ergste gebeurtenis met je vz paard

Geplaatst: 01-03-05 23:03

Ik kwam met mijn ouders naar mijn tante 2jaar geleden toen verzorgde ik hun pony's nog, ben er inmiddels ver uitgegroeid. ik ging niet naar mijn tante naar binnen maar meteen naar de stallen.. Toen zag ik daar het veulen van raysa opgehangen liggen aan het poortje al opgezwollen van het warme weer maar toch ijskoud en stijf Verdrietig

cindy was blijven haken met haar halstertje, heeft toen waarschijnlijk gepoept omdat ze bang was, en is daar over uitgegleden en heeft zich zo opgehangen Huilen

en verder dit:

viewtopic.php?f=15&t=375792