Bokt.nl

**Geplaatst**: 26-08-20 20:09

Re: “maar” een manegeruiter?

Geplaatst: 26-08-20 20:09

Ik denk dat mijn reactie anders over komt dan bedoelt. Mijn reactie was puur op de reactie "live is unfair", wat een reactir was op de bokker ervoor die zei "ik vind jammer hoe denigrerend gedaan wordt naar manegeruiters". Ik zeg toch ook juist dat het ook oke is als dat niet de ruiters zijn die je zelf zoekt (althans dat probeerde ik in ieder geval te zeggen). Niemand verplicht je iemand kansen te geven of iemand de mogelijkheid te geven om te leren. (Ook ik niet en vind dat ook zeker niet oneerlijk/neerbuigend). Maar de houdind die ik in de vroeger in de praktijk heb ervaren en nog steeds om mij heen zie (rij zelf echt al jaren niet meer op de manege maar op bijrijdpaarden) is in mijn ogen veelste vaak wel neerbuigend naar de manegeruiter

**Geplaatst**: 26-08-20 20:18

Re: “maar” een manegeruiter?

Geplaatst: 26-08-20 20:18

Ach, mijn eerste paard was een Fjord. Daar werd ik écht niet mee voor vol aangezien op de manege :))

**Geplaatst**: 26-08-20 20:19

Geplaatst: 26-08-20 20:19

Weet niet of het al gezegd is maar denk ook dat manegeruiters snel vinden dat ze gevorderd zijn, puur omdat ze in de gevorderden les rijden.
Dat is bijna niet te vergelijken met een eigen paard. Niet alleen de omgang maar ook de gevoeligheid in omgang en rijden, maar ook het individuele en de verantwoordelijkheid leer je niet vaak op een manege...

Het niveau van de instructeur is ook belangrijk; om de basis goed te leren moet de instructeur de basis écht begrijpen en dat is niet altijd het geval helaas ☺️

**Geplaatst**: 26-08-20 20:21

Geplaatst: 26-08-20 20:21

Gianti schreef:
Ik denk dat mijn reactie anders over komt dan bedoelt. Mijn reactie was puur op de reactie "live is unfair", wat een reactir was op de bokker ervoor die zei "ik vind jammer hoe denigrerend gedaan wordt naar manegeruiters". Ik zeg toch ook juist dat het ook oke is als dat niet de ruiters zijn die je zelf zoekt (althans dat probeerde ik in ieder geval te zeggen). Niemand verplicht je iemand kansen te geven of iemand de mogelijkheid te geven om te leren. (Ook ik niet en vind dat ook zeker niet oneerlijk/neerbuigend). Maar de houdind die ik in de vroeger in de praktijk heb ervaren en nog steeds om mij heen zie (rij zelf echt al jaren niet meer op de manege maar op bijrijdpaarden) is in mijn ogen veelste vaak wel neerbuigend naar de manegeruiter

Ah ok, zo las ik m dus niet

Ik herinner me dat ook niet uit mijn manegetijd. Juist omdat ik (en een vriendin hetzelfde) véél tijd doorbracht met klusjes doen, mocht ik wel eens paarden uitstappen. En toen wel eens een rondje écht rijden na de warming-up, en toen eens een hele training rijden onder begeleiding op een z-paard. Echte Brabantse hulpvaardigheid en gemoedelijkheid zogezegd

Ook nu zie ik dat nog niet, jaren later. De dochters van een kennis kwamen ook van de manege, gingen toen paard van hun instructeur rijden onder begeleiding en uiteindelijk kwam dat eigen paard er wel. Maar die hebben ook altijd de extra meters erin gestoken om gezien te worden en bij te leren. Eveneens in Brabant overigens, misschien zitten wij hier in een minder neerbuigende omgeving?

Ibbel schreef:
Ach, mijn eerste paard was een Fjord. Daar werd ik écht niet mee voor vol aangezien op de manege

Mijn huidige is een haflinger. Wat ik dáár nou mee moest na mijn Paint... van een sportpaard 'terug' naar zo'n boerenpony... Tjah, lol hebben en hard werken en doelen stellen. Net als met ieder ander paard :Y)

ze doet t Keurig overigens, ondanks de mensen die daar iets van vonden in het begin }:)

(Maar ik sta op echt een hele gemoedelijke stal met allemaal verschillende niveaus, rassen, leeftijden en nul komma nul snobs <<)

)

**Geplaatst**: 26-08-20 20:24

Geplaatst: 26-08-20 20:24

myk_en_shant schreef:
Nikass schreef:
Hoe kunnen manege ruiters ervaring opdoen met bijrijdpaarden als niemand ze op hun paard wil laten rijden?
Mensen willen iemand met ervaring, maar niet iemand de kans geven om die ervaring op te doen

Bedenk goed, dat niet alle paarden geschikt zijn voor een minder gevorderde ruiter.
Er zit zo dusdanig verschil tussen een manege paard en een privé paard. Dit wordt vaak vergeten en door manegeruiters onderschat.

Daarbij zoeken de meeste eigenaren een ruiter die ze niet eerst moeten opleiden, maar iemand die zelfstandig aan de slag kan.

Niet elke manege ruiter is minder gevorderd of een slechte ruiter en een eigen paard hebben maakt niet dat iemand kan rijden.
Je moet dus imo gewoon naar de persoon kijken en niet al bij voorbaat iemand afwijzen omdat het een manege ruiter is.

**Geplaatst**: 26-08-20 20:41

Geplaatst: 26-08-20 20:41

Skippy01 schreef:
Gianti schreef:
Ik denk dat mijn reactie anders over komt dan bedoelt. Mijn reactie was puur op de reactie "live is unfair", wat een reactir was op de bokker ervoor die zei "ik vind jammer hoe denigrerend gedaan wordt naar manegeruiters". Ik zeg toch ook juist dat het ook oke is als dat niet de ruiters zijn die je zelf zoekt (althans dat probeerde ik in ieder geval te zeggen). Niemand verplicht je iemand kansen te geven of iemand de mogelijkheid te geven om te leren. (Ook ik niet en vind dat ook zeker niet oneerlijk/neerbuigend). Maar de houdind die ik in de vroeger in de praktijk heb ervaren en nog steeds om mij heen zie (rij zelf echt al jaren niet meer op de manege maar op bijrijdpaarden) is in mijn ogen veelste vaak wel neerbuigend naar de manegeruiter

Ah ok, zo las ik m dus niet
Ik herinner me dat ook niet uit mijn manegetijd. Juist omdat ik (en een vriendin hetzelfde) véél tijd doorbracht met klusjes doen, mocht ik wel eens paarden uitstappen. En toen wel eens een rondje écht rijden na de warming-up, en toen eens een hele training rijden onder begeleiding op een z-paard. Echte Brabantse hulpvaardigheid en gemoedelijkheid zogezegd
Ook nu zie ik dat nog niet, jaren later. De dochters van een kennis kwamen ook van de manege, gingen toen paard van hun instructeur rijden onder begeleiding en uiteindelijk kwam dat eigen paard er wel. Maar die hebben ook altijd de extra meters erin gestoken om gezien te worden en bij te leren. Eveneens in Brabant overigens, misschien zitten wij hier in een minder neerbuigende omgeving?

Ibbel schreef:
Ach, mijn eerste paard was een Fjord. Daar werd ik écht niet mee voor vol aangezien op de manege

Mijn huidige is een haflinger. Wat ik dáár nou mee moest na mijn Paint... van een sportpaard 'terug' naar zo'n boerenpony... Tjah, lol hebben en hard werken en doelen stellen. Net als met ieder ander paard ze doet t Keurig overigens, ondanks de mensen die daar iets van vonden in het begin
(Maar ik sta op echt een hele gemoedelijke stal met allemaal verschillende niveaus, rassen, leeftijden en nul komma nul snobs )

En zo is het toch overal, als ik met mijn paint tussen de dressuurruiters kom, worden ze daar over het algemeen ook niet zo warm van. Voorheen ging ik met een vriend samen naar de les, hij haalde mij dan onderweg op en kwamen we op een spring/dressuurstal aan met een vrachtwagen van zijn werk van een bekende springstal. Dan werd er met smart gewacht daar door de pensionklanten van die stal wat er uit die vrachtwagen zou komen, nou 2 paintjes in E pony formaat

Geen springkanonnen dus

Ik heb prachtige paarden gehad in het verleden met kwaliteit, maar na veel pech wilde ik niet meer een enorm startbedrag in een paard stoppen, heb geen wedstrijdambities meer, maar wil wel lekker thuis trainen. Naast mijn paint heb ik dan nu een enorme tuiger, ook niet het standaard sportpaard, maar wat ben ik er trots op en trek me niets aan wat anderen er van vinden. Een super fijn paard, kan enorm sjouwen, dat verwacht je niet als je hem in de wei ziet staan en heeft ook netjes in de basissport gelopen, maar ik rijd niet paard om de waardering van anderen te ontvangen, ik rijd voor mezelf, wil mezelf verbeteren en er van genieten. Afgunst, neerkijken is overal, of je nu gaat paardrijden, voetballen, tennissen, noem het maar. Overal zijn mensen die het beter weten dan jij, en ja, ze zijn er zeker in de paardensport, maar troost je indien je een manegeruiter bent, onder paardeneigenaren is dat er dus ook hoor. Ook daar zie je verschil in niveau, verschil in het paard dat je hebt etc. Volg je eigen pad, wil je meer, is het gewoon soms knokken om daar te komen, maar zeker niet onmogelijk!

**Geplaatst**: 26-08-20 20:49

Geplaatst: 26-08-20 20:49

MightyMike schreef:
En zo is het toch overal, als ik met mijn paint tussen de dressuurruiters kom, worden ze daar over het algemeen ook niet zo warm van. Voorheen ging ik met een vriend samen naar de les, hij haalde mij dan onderweg op en kwamen we op een spring/dressuurstal aan met een vrachtwagen van zijn werk van een bekende springstal. Dan werd er met smart gewacht daar door de pensionklanten van die stal wat er uit die vrachtwagen zou komen, nou 2 paintjes in E pony formaat Geen springkanonnen dus Ik heb prachtige paarden gehad in het verleden met kwaliteit, maar na veel pech wilde ik niet meer een enorm startbedrag in een paard stoppen, heb geen wedstrijdambities meer, maar wil wel lekker thuis trainen. Naast mijn paint heb ik dan nu een enorme tuiger, ook niet het standaard sportpaard, maar wat ben ik er trots op en trek me niets aan wat anderen er van vinden. Een super fijn paard, kan enorm sjouwen, dat verwacht je niet als je hem in de wei ziet staan en heeft ook netjes in de basissport gelopen, maar ik rijd niet paard om de waardering van anderen te ontvangen, ik rijd voor mezelf, wil mezelf verbeteren en er van genieten. Afgunst, neerkijken is overal, of je nu gaat paardrijden, voetballen, tennissen, noem het maar. Overal zijn mensen die het beter weten dan jij, en ja, ze zijn er zeker in de paardensport, maar troost je indien je een manegeruiter bent, onder paardeneigenaren is dat er dus ook hoor. Ook daar zie je verschil in niveau, verschil in het paard dat je hebt etc. Volg je eigen pad, wil je meer, is het gewoon soms knokken om daar te komen, maar zeker niet onmogelijk!

Wat naar zeg. Ik ken het wel van met haflingers en tinkers ergens heen gaan hoor. Maar ken het ook andersom: vriendinnetje krijgt met haar Paint best positief commentaar in de B tussen de paarden. Nog een ukje ook, haalt net de e-maat.
Inderdaad: uiteindelijk rijd je voor jezelf. Ik ben ontzettend blij met mijn oranje oostenrijkse :Y)

Toevallig dat er gisteren een bloedmooie PRE op stal aangekomen is. Maar ik zag hem stuiteren en dacht 'nope, no way dat ik zoiets zou prefereren boven mijn kleine oranje pony'. Zolang ik dat nog denk, weet ik heel zeker dat ik het goede paard heb lopen. Jij zo te horen ook! Veel fijner toch op die manier, dan om rekening te moeten houden met wat een ander ervan denkt waar jij op klimt...

**Geplaatst**: 26-08-20 22:23

Geplaatst: 26-08-20 22:23

Toen had ik een ukje, nu een tank van 1.60 m, haha, maar goed, naast mijn kasteel van een KWPN'er is dat natuurlijk voor de engelse ruiters nog maar klein. Idd, als je er zelf maar helemaal voor gaat, de tuiger is echt mijn once in a lifetime paard, de paint is ook een echte topper, rijd ik dan wel western mee. Ik geniet ontzettend van ze, maakt me helemaal niet uit wat een ander er van vind en ik ben best wel eens raar aangekeken als ze mijn reus zien, waarbij de fokrichting gelijk opvalt, totdat mensen ons als combinatie zien en zien dat hij helemaal niet onder doet, je houd er van of niet en dat heb je overal, zeker als je iets anders rijd dan standaard. Ze worden nu wat ouder beiden, maar hoop dat ik nog zo lang van ze mag genieten. Geen idee of ik daarna nog aan een nieuw paard ga beginnen, die moet dan nl wel enorme schoenen vullen, maar mocht ik dat wel doen, dan kijk ik alleen naar mijn eigen rijdoelen, ik moet er verliefd op zijn.

**Geplaatst**: 27-08-20 05:51

Geplaatst: 27-08-20 05:51

Is wel off topic, maar mensen hebben toch al snel aannames. Wij hebben een spring gefokt paard. Daar kun je volgens velen ook echt geen dressuur mee rijden. Of met ons vorige paard (bruine uit profiel) ja met een KWPN'er is dat allemaal makkelijk. Uhm... maar het is geen KWPN'er. Wat voor soort paard je hebt, geen 1 paard is een automaat je zal hem nog altijd zelf netjes en correct moeten rijden. De een heeft zijn bouw misschien iets meer mee als de ander, of een iets ingewikkelder gebruiksaanwijzing, maar in theorie zouden ze in de basissport allemaal een net rondje moeten kunnen rijden. Mensen zien op wedstrijd alleen je rondje op dat moment, ze weten niet wat je er thuis allemaal voor werk mee hebt (gehad) om dat voor elkaar te krijgen. Ja, die bruine van ons leek het allemaal super makkelijk op te pakken. Maar we hebben er rijtechnisch altijd heel veel werk mee gehad. Wat niet erg is, maar makkelijk was het zeker niet. Wel veel van geleerd

**Geplaatst**: 27-08-20 08:38

Geplaatst: 27-08-20 08:38

Ik was 10 jaar "maar" een manegeruiter voor ik een eigen paard had (ik was 19 jaar toen ik hem kreeg).
En toén voelde ik pas dat ik inderdaad "maar" een manegeruiter was.

Weet je wat het is? Die manegepaarden zijn heel vaak al gereden of eventueel gelongeerd vooraleer je opstapt in een vorige les die dag. Heel vaak zijn ze dus ook al opgezadeld, en stap jij op nadat de vorige heeft uitgestapt. Niet poetsen, niet opzadelen, niet afzadelen. Niet longeren, niet voeren.

Natuurlijk is dit vrij normaal voor een manege, maar wanneer je dan een eigen paard hebt, merk je hoe weinig je eigenlijk weet/kunt. Je hebt zeer weinig ervaring met verzorging, basic poetsen lukt de meesten nog wel maar veel verder dan dat ga je als manegeruiter niet. Van voeren kende ik echt nul komma nul. Longeren had ik ook nog nooit gedaan op de manege.

Ik heb wel, tussen de manege en een eigen paard, verzorgpaarden gehad. Bij de ene moest ik alleen maar poetsen, opzadelen en rijden, bij een ander moest ik ook alle klusjes doen zoals de stal + weide uitmesten, voeren, verzorgen, longeren, ... Dat was meteen al een heel goede leerschool!

Want als je dat eigen paard hebt, kan je niet meer terug. Nou ja, je zou nog altijd kunnen verkopen, maar dat probeer je natuurlijk net niet te doen

Maar dan is het JOUW paard, en JOUW verantwoordelijkheid, en dan is het wel de bedoeling dat je voldoende kennis/ervaring hebt. Je kan mettertijd nog steeds bijleren, maar er moet toch een bepaalde basis zijn om te voorkomen dat de dingen grondig mis gaan. Jij haalt dan dat frisse paard van stal, en jij bent de eerste en vaak de enige die het dier in handen en onder het zadel hebt. Er is niemand meer die hem "even moe maakt" voor je opstapt, je moet nu zelf voor alle beweging zorgen. Jij neemt de beslissingen ivm voer, weidegang, ... Als je daar geen/te weinig kennis over hebt, kan het mis gaan.

Nee, ik zou geen manegeruiter op mijn paard laten. Ik laat sowieso zéér weinig mensen op mijn paard, ik ben nogal zuinig op haar. Ze is er braaf genoeg voor hoor, maar ik zie het gewoon niet zitten. Vooral door eigen ervaring - nu ik er op terug kijk, heb ik heel wat jaren verspild door manegelesjes te rijden. Om de basis te leggen zit je daar misschien goed, maar verder is het bij mij nooit gegaan. Dat lag aan het niveau daar, maar dat besef je op dat moment zelf niet, op de leeftijd. Stap - draf - galop, en dat allemaal in een treintje achter elkaar aan. Voltes en van hand veranderen was ook gewoon het paard voor jou volgen, dus zelfs zoiets simpels als sturen kwam er amper aan te pas.

Wat ik wel leuk vond, waren de beginnerslessen. Daar ben ik, na jaren gevorderden, weer naar overgestapt, omdat er daar aan gym te paard werd gedaan. Ook mocht ik daar "kopman" (eerste) rijden, dus moest ik eindelijk zélf leren sturen in plaats van achter het voorgaande paard aan te hobbelen.

Het enige verschil bij ons tussen beginner en gevorderde was dat je in de beginnersles dus gym te paard kreeg, om je evenwicht te leren bewaren. En bij de gevorderden galoppeerde iedereen mee, terwijl bij de beginners een aantal ruiters in het midden van de piste gingen staan terwijl de rest hun rondjes galop reden.

Ik dacht als manegeruiter ook dat ik alle wijsheid in pacht had, want na 10 jaar daar te rijden had ik heel wat uren en kilometers op de teller staan. Helaas waren die niet kwalitatief, en ben ik pas echt beginnen bijleren door privélessen te nemen.

Mijn paard is gereden hoe ik het wil. En hoewel ik zeker geen topruiter ben, is ze voor mij goed genoeg gereden, en daar laat ik niemand anders mee rommelen. Ik wil niet dat er geplukt of getrokken wordt aan haar, dus pas ik altijd vriendelijk als iemand vraagt "of ze er eens op mogen".

**Geplaatst**: 27-08-20 08:42

Geplaatst: 27-08-20 08:42

Vooroordelen zijn er altijd, toen ik met mijn springpaard met springzadel in de dressuurring verscheen was ook niet elke jury daarvan gecharmeerd.
Komen weer op het stukje dat veel eigenaren ook hard moeten werken voor hun paard en spullen en ik had dus geen dressuurzadel. Omdat ik ook nog sprong.
Maar de winstpunten kwamen toch wel binnen, als je goed genoeg rijd krijg je die toch wel. Ook een vaak gehoord smoesje, mijn paard is niet goed genoeg, de jury kijkt neer op mijn paard, heb geen geld voor duurder paard blabla, daarom geen wp.
Nee hoor, je rijd nog niet goed genoeg.

Dus ook bij de eigen paarden stikt het van de vooroordelen maar ook smoesjes.

**Geplaatst**: 27-08-20 08:50

Geplaatst: 27-08-20 08:50

_Penotti schreef:
Dus ook bij de eigen paarden stikt het van de vooroordelen maar ook smoesjes.

In de hele paardenwereld is dat.
Als ik in de Divoza zei dat ik een fjord had zag je aan het personeel dat ik minder was en wilde ze het liefst van me vandaan lopen.

Hier op Bokt ook, ik heb 2 shetlanders, maar je wordt gewoon niet serieus genomen.
Zijn grasmaaiers, weidemaatjes, leuk voor bij een paard. Maar zeker niet geschikt als hoofddier.
Om maar te zwijgen over het vooroordeel van ontsnappen/ alleseters ed.

Oordelen voordat je iemand kent is gewoon hoe wij als mens leven.
Zal misschien vroeger vast ons leven hebben gered, nu kan het zeer kwetsend zijn voor de andere partij.

**Geplaatst**: 27-08-20 09:32

Re: “maar” een manegeruiter?

Geplaatst: 27-08-20 09:32

Oef, ik lees heel erg veel aannames en vooroordelen in dit topic. Is het niet altijd belangrijk te kijken naar het individu en niet iedereen over één kam te scheren? En hetzelfde geld voor paarden? Kijk naar hoe de instelling is van iemand, de persoonlijkheid, leergierigheid en uiteindelijk naar hoe iemand rijdt. Dat zegt veel meer over die persoon als ruiter dan alleen maar het label "manegeruiter".

Bovendien, iedereen begint ergens. En ik denk dat de meeste ruiters in Nederland simpelweg leren te rijden op de manege. Omdat niet iedereen de kans heeft om gelijk een eigen paard te kopen of met een bijrijdpaard te beginnen. Daarnaast denk ik dat je als ruiter het meest leert van het paard dat je rijdt (in combinatie met goede instructie, en wellicht zit zoals eerder genoemd daar ook een groot probleem). En dat dus ook de (diverse) paarden die je te rijden krijgt maken in hoeverre je jezelf als ruiter kan ontwikkelen. Of dat nu op manegepaarden, eigen paarden of bijrijdpaarden is.

Daarnaast lijkt me de discussie 'ik laat iemand anders op mijn paard rijden' een hele andere discussie dan of manegeruiters minderwaardig zijn of niet.

**Geplaatst**: 27-08-20 09:35

Geplaatst: 27-08-20 09:35

MightyMike schreef:
En zo is het toch overal, als ik met mijn paint tussen de dressuurruiters kom, worden ze daar over het algemeen ook niet zo warm van. Voorheen ging ik met een vriend samen naar de les, hij haalde mij dan onderweg op en kwamen we op een spring/dressuurstal aan met een vrachtwagen van zijn werk van een bekende springstal. Dan werd er met smart gewacht daar door de pensionklanten van die stal wat er uit die vrachtwagen zou komen, nou 2 paintjes in E pony formaat Geen springkanonnen dus Ik heb prachtige paarden gehad in het verleden met kwaliteit, maar na veel pech wilde ik niet meer een enorm startbedrag in een paard stoppen, heb geen wedstrijdambities meer, maar wil wel lekker thuis trainen. Naast mijn paint heb ik dan nu een enorme tuiger, ook niet het standaard sportpaard, maar wat ben ik er trots op en trek me niets aan wat anderen er van vinden. Een super fijn paard, kan enorm sjouwen, dat verwacht je niet als je hem in de wei ziet staan en heeft ook netjes in de basissport gelopen, maar ik rijd niet paard om de waardering van anderen te ontvangen, ik rijd voor mezelf, wil mezelf verbeteren en er van genieten. Afgunst, neerkijken is overal, of je nu gaat paardrijden, voetballen, tennissen, noem het maar. Overal zijn mensen die het beter weten dan jij, en ja, ze zijn er zeker in de paardensport, maar troost je indien je een manegeruiter bent, onder paardeneigenaren is dat er dus ook hoor. Ook daar zie je verschil in niveau, verschil in het paard dat je hebt etc. Volg je eigen pad, wil je meer, is het gewoon soms knokken om daar te komen, maar zeker niet onmogelijk!

Klopt! Ik ben een tijdje met mijn harige IJs in de naburige manege gaan rijden in de binnenbak in de winter. Moet zeggen dat ik daar door de trainende dressuur- en springruiters ook niet echt met open armen ontvangen werd. "Wat is dàt? Een overgroeide Shetlander?" "Let je een beetje op? Mijn paard is nogal bloederig en schrikt van dat rare loopje van die pony." "Hahahahah, was je geld op voor een grotere?" zijn een aantal van de reacties die ik kreeg. Gelukkig ben ik zelf ook nogal van de tongriem gesneden, en kregen ze direct lik op stuk, maar inderdaad, afgunst en neerkijken is er overal.
Maar als ik hun 'bloederige' paarden dan zag springen en bokken dacht ik : hmmm. Toch blij met mijn lieve kleine haarbol.

**Geplaatst**: 27-08-20 11:16

Re: “maar” een manegeruiter?

Geplaatst: 27-08-20 11:16

Wij hebben ook een shetlander. Al 20jr en het is echt ons alles. Is ook aardig goed gereden, is de meest brave pony die je gaat tegenkomen etc.
Toch laatst was het lastig om de veearts te laten komen en ook nog 1 te vinden die je serieus neemt.

Mensen hebben altijd een smoes. Wij hebben dus een d-pony en quarters naast de shet. Ze zijn braaf en reageren niet zo op dingen buiten de bak of schrikkerige paarden in de bak etc. Als je op een gewone engelse stal staat, maak je nl nogal eens wat mee..........

Weet je wat mensen echt standaard altijd zeggen?; Ja, maar die van jou zijn braaf..........

Ze kijken niet hoe je management is, hoe je voert, hoe je met je paarden omgaat, hoe je traint. Ze lopen weg, weten alles beter en verzinnen 100 smoesjes.

Ja, natuurlijk is jouw paard anders. Maar ook als we er weer eentje bij kregen was die elke keer braaf en ging mee in ons ritme en de manier van omgaan etc. Maar mensen willen niet veranderen. Ze willen bij die grote kudde horen en vinden dekjes, setjes etc belangrijker. Is prima, niet mijn probleem.............Maar de paarden krijgen een naam die vaak echt niet terecht is.

Een paard moet soms gewoon een beetje mazzel hebben waar die terecht komt. Sommige paarden zijn echt beter af op een manege dan bij een prive persoon.

**Geplaatst**: 27-08-20 11:37

Geplaatst: 27-08-20 11:37

Ik herken dat neerkijken op eigenlijk niet. Ja, sommige mensen vinden koudbloeden niks aan, maar andere mensen gaan snel uit de weg als je met een rille Jazz aan komt. Niet iedereen vind nu eenmaal hetzelfde type paard leuk.

Ik heb ooit een springparcours gesprongen met een dressuurzadel. Ja, mensen keken raar, maar dat snap ik want je ziet het eigenlijk nooit (en terecht want het rijdt voor geen meter), maar iedereen die er daadwerkelijk wat van zei vond het stoer.

En ook ja, als ik op een wedstrijd voor jonge springpaarden aan kom met een dressuurgefokt paard, dan lopen mensen ook weg als ik antwoord geef op de vraag wat de afstamming is. Logisch want dat dressuurbloed heeft hun interesse nu eenmaal niet (inderdaad, veel mensen zijn daar heel kortzichtig in). Dat heeft niks met neerkijken op te maken.

Zelfde geldt voor de manegeruiter. Het is geen neerkijken op om te onderkennen dat ze meestal maar weinig kunde hebben.

**Geplaatst**: 27-08-20 12:06

Geplaatst: 27-08-20 12:06

Nikass schreef:
Niet elke manege ruiter is minder gevorderd of een slechte ruiter en een eigen paard hebben maakt niet dat iemand kan rijden.
Je moet dus imo gewoon naar de persoon kijken en niet al bij voorbaat iemand afwijzen omdat het een manege ruiter is.

Elke manegeruiter is minder gevorderd ook al heeft deze wat meer gevoel voor paardrijden dan iemand met een eigen paard. Dat heeft gewoon te maken met de uren die je op een paardenrug doorbrengt.
Niet iedereen met een eigen paard is ook een goede ruiter, dat is waar.
Iemand met alleen manege ervaring zou ik nooit op 1 van mijn paarden zetten. Daar komen ongelukken van, gewoon omdat ze jong en sensibel zijn. Ook iemand met een eigen paard moet ervaring hebben met dit soort paarden eer ik ze erop zou laten rijden.

Dan is er ook nog een verschil tussen "eens een keertje" of een aantal malen per week.

**Geplaatst**: 27-08-20 12:08

Geplaatst: 27-08-20 12:08

Dat is ook zo!

Mensen zijn echt hele erge kudde dieren. Ze willen ergens bij horen.........

Heel veel mensen denken of zeggen dat zij een eigen mening en smaak hebben, maar de meesten hebben dat niet en hebben dat waarschijnlijk niet eens zelf door.

Als je op stallen kijkt, zie je altijd veel kliekjes vorming. Er zijn dan enkele die hun eigen weg gaan en zich nergens wat van aan trekken.
Bij de kliekjes stoken ze elkaar op en maken elkaar ook echt gek. Met setjes, met welk voer, welke therapeut langs moet komen etc.

Ze laten zich zolang door van alles en iedereen beinvloeden, dat als er iemand is die daarvan afwijkt of heel anders is, ze raar op kijken en iets zeggen of elkaar opzoeken voor een roddel links en rechts. Dat lijkt op neerkijken, maar is feitelijk hun eigen gebrek.

**Geplaatst**: 27-08-20 12:11

Geplaatst: 27-08-20 12:11

Het is niet zo dat mensen met een eigen paard meteen per definitie kundiger zijn. Want feitelijk kan iedereen gewoon een paard kopen en maar wat gaan knoeien zonder zelfs les te krijgen.
Daarbij zijn er ook manege ruiters die zelfs op de manege ingezet worden om paarden te trainen of eens goed te rijden. Je vind op maneges ook talent en inzet.

Een goede ruiter is een goede ruiter en een slechte ruiter is een slechte, dat ligt niet zozeer aan wáár je ze vindt.
Wel is het zo dat manege ruiters vaak groepsles krijgen en zeer langzaam vorderen omdat ze ook niet altijd de beste paarden tot hun beschikking hebben, hoewel dat laatste op den duur ook in hun voordeel kan werken in het kundig worden in problemen oplossen.
Ook rijden ze vaak gewoon minder uren, vaak 1 x in de week en niet elke dag.

Mensen met eigen paarden hebben meestal privé les, en ze kunnen dagelijks oefenen, dat vorderingen vrij snel laat gaan, maar het nadeel is wel dat ze (meestal) maar 1 of 2 paarden rijden en dat kan soms betekenen dat ze ook alleen maar goed zijn in dát paard rijden, want ze raken op elkaar ingesteld.

Mensen die een eigen paard hebben en geen les, kunnen vervallen in fouten die nooit gecorrigeerd worden en zelfs hun paard verpesten...

Maar dit geldt ook voor mensen die op minder goede maneges rijden, waar ze alleen maar bezig gehouden worden, zeg maar, of waar er zoveel moeite is om een les alleen maar een beetje orderlijk te laten verlopen omdat de paarden niet werkwillend zijn (vaak terecht).

Je moet gewoon altijd kijken naar het individu.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 27-08-20 18:35

Geplaatst door de TopicStarter : 27-08-20 18:35

Wat ik wel nog even wou toevoegen:
ik reed het eerste jaar van rijden eigenlijk bijna alleen in een treintje achteraan.
nu haat ik dat zo erg en doe ik het nooit. het heeft toch na een jaar geen zin meer?
ik rijd altijd ergens zelf in de bak en als ik meerijd om beginners te helpen vooraan het treintje.

**Geplaatst**: 27-08-20 19:51

Geplaatst: 27-08-20 19:51

PAARDENLOVE8 schreef:
Wat ik wel nog even wou toevoegen:
ik reed het eerste jaar van rijden eigenlijk bijna alleen in een treintje achteraan.
nu haat ik dat zo erg en doe ik het nooit. het heeft toch na een jaar geen zin meer?
ik rijd altijd ergens zelf in de bak en als ik meerijd om beginners te helpen vooraan het treintje.

Het kligt er ook aan hoe oud je bent als je begint, hoe groot de groepen zijn, hoe goed de instructie etc.

Mijn eerste instructeur was niet heel geweldig denk ik achteraf. Ik was net 5 dat ik in de les mocht, had 3 slagen in mn beugelriemen en een knoop in de teugels. Dat duurde wel even voor ik zelf kon sturen. Niet eens omdat ik te jong was of misschien niet handig, maar ik kon gewoon ook nog nergens bij eigenlijk.

Maar ik heb lol gehad en het gevoel met paarden jong meegekregen, dus dat is ook wat waard. Zat er voor die tijd al wel elke week op en dan wordt het toch een 2e natuur denk ik.

Ik reed va mijn 8e wedstrijden, ook geweldig veel lol gehad, maar het was qua punten wel een drama.........

Maar als je iets ouder begint en het sneller allemaal begrijpt, goed les hebt, kan je veel sneller gaan.

**Geplaatst**: 27-08-20 20:13

Re: “maar” een manegeruiter?

Geplaatst: 27-08-20 20:13

Er is veel verschil tussen maneges, maar degene waar ik heb gereden hebben eigenlijk allemaal hetzelfde probleem. De lessen zijn voor een poosje best okay, maar je blijft heel vaak op hetzelfde spoor doorgaan. Ik denk dat dat deels komt doordat de lesgevers te maken hebben met gemengde groepen waarin zowel beginners al meer gevorderde ruiters zitten, en ze dus niet heel veel uitdaging kunnen bieden. Deels ook door de paarden, die met alle mogelijke ruiters moeten presteren, hoe slecht (of goed) ze ook rijden.

Maar het is me wel opgevallen dat het zelfde riedeltje door eenzelfde instructeur eindeloos wordt herhaald. Je zou wat dat betreft geregeld van instructeur moeten wisselen om weer een nieuw riedeltje te leren.

Er zijn echt wel goede instructeurs, maar die moet je met een lantaarntje zoeken en meestal vind je ze niet bij maneges.

**Geplaatst**: 27-08-20 20:33

Re: “maar” een manegeruiter?

Geplaatst: 27-08-20 20:33

Als ik hier zo lees valt mij op dat veel mensen ook ontevreden zijn over het niveau van de instructeurs die je soms op maneges tegen komt. Hoe zit het daar dan mee? Wanneer mag je les geven op een manege, aan welke eizen en opleiding moet je voldoen?

Het lijkt me toch ook dat mensen die op een manege les geven daar les geven omdat ze willen dat ruiters een goeie basis hebben...?

**Geplaatst**: 27-08-20 20:34

Geplaatst: 27-08-20 20:34

Als je je wilt onderscheiden dan kun je als manegeruiter het beste vaak privéles nemen en naar clinics gaan om te kijken. Jezelf als hulp aanbieden bij een grote stal, om zo ervaring op te doen en mensen te leren kennen.
De wereld is klein, via via kent men elkaar vaak wel. Grote inzet loont uiteindelijk wel.
Maar het gros van de manegeruiters, nee die laat ik niet op mijn paard ivm onduidelijke en onbewuste hulpen.

**Geplaatst**: 27-08-20 20:39

Geplaatst: 27-08-20 20:39

Liekemo schreef:
Als ik hier zo lees valt mij op dat veel mensen ook ontevreden zijn over het niveau van de instructeurs die je soms op maneges tegen komt. Hoe zit het daar dan mee? Wanneer mag je les geven op een manege, aan welke eizen en opleiding moet je voldoen?

Het lijkt me toch ook dat mensen die op een manege les geven daar les geven omdat ze willen dat ruiters een goeie basis hebben...?

Veel mensen komen ook om een uurtje te hobbelen hoor, gewoon als ontspanning.
Een manege kan ook geen toploon bieden.je moet gewoon je instructeursdiploma hebben. De paarden moeten vaker per dag lopen, dus een zware training is niet verstandig.
Daarbij grote lessen, dus de tijd die je aan elk persoon kunt geven is weinig.
Je kunt graag willen, maar je moet wel overal rekening mee houden.