Bokt.nl

**Geplaatst**: 26-08-20 10:52

Geplaatst: 26-08-20 10:52

Mijn eerste lessen waren op een shet die je wel moest schoppen, anders liep hij niet. Ik voor het eerst op een grotere pony los in de les...aandraven, schop. Hup, pony ervandoor in galop, stopt in de hoek. Ik eraf

dat schoppen heb ik dus noooooit meer gedaan :')

**Geplaatst**: 26-08-20 10:57

Geplaatst: 26-08-20 10:57

Nikass schreef:
Hoe kunnen manege ruiters ervaring opdoen met bijrijdpaarden als niemand ze op hun paard wil laten rijden?
Mensen willen iemand met ervaring, maar niet iemand de kans geven om die ervaring op te doen

Omdat het, heel krom en straight forward gezegd, niet mijn taak is om ervoor te zorgen dat iemand anders goed leert rijden. Je hebt zelf in de hand waar je lest en of je ergens rijdt waar je goed leert rijden.
Natuurlijk weet je als beginner niet erg veel van paarden en vertrouw je de professionals, of die nu goed zijn of niet, maar als je zelf kritisch bent, snap je ook wel dat het niet normaal is om je paard veel te moeten slaan.

Ik vind het krom dat de verantwoording van het goed opleiden van een manege ruiter neergelegd wordt bij de mensen die een eigen paard hebben, ipv ten eerste bij de manege ruiter zelf (want die kan ook verschillende maneges bezoeken en de juiste kiezen!) En ten tweede inderdaad bij het algehele niveau van maneges en manege instructeurs.

**Geplaatst**: 26-08-20 11:00

Geplaatst: 26-08-20 11:00

Het hangt inderdaad van de manege af. Waar ik ben begonnen is vlakbij Amsterdam en was bijv wel wei, hadden we mooie en goede tack. Zadels heel, mooie sjabrakjes, keurige hoofdstellen etc etc. Daar deden de meiden die hielpen het meest en werden paarden overgenomen.
De lessen waren achteraf in het begin niet zo geweldig.

Maar ik deed va mijn 8e mee met wedstrijden voor de npc en we deden aan diploma rijden. Bij L (pas ) had je theorie over het paard, je zadel en hoofdstel. En wij reden allemaal met rij jasjes, plastron etc wedstrijden. Nooit met trui.

De manege daarna, wel 7jr later en een iets andere omgeving, was juist minder qua spullen. Veel meer kapotte hoofdstellen, oude zadels en gevouwen dekens hier en daar.
Maar........veel meer zelf doen, theorie tijdens de les etc etc.
De drempel voor wedstrijden was lager en er werd in gewone broek en trui gereden.

Later nog bij een vrij nieuwe manege in Almere gekeken en daar waren gevouwen dekens dus standaard. Maar stonden ze ook in de wei met allemaal witte plekken op de schoft en rug.

Op mijn 1e manege had je in eerste instantie als manege ruiter geen echt contact met de pension gasten. Maar werd je wat serieuzer viel die grens wat weg.

Bij de 2e manege was er wel een grens, maar was het meer gemengd en waren er meer mensen met bijrijders uit de manege hoek.

Je kan echt wel leren rijden en kansen krijgen als je die echt wil. Ik weet echt behoorlijk wat paarden eigenaren die zelf niet zo goed kunnen rijden, of angstig zijn etc etc en een bijrijder hebben die vele malen beter rijdt, soms zelfs op niveau start.
Er wordt ook echt weleens misbruik van de bijrijder gemaakt. Bijrijders betalen, maar ondertussen trainen ze soms wel het paard...........

Waar ze het hebben geleerd? Vaak werken voor extra les. Of helpen op de manege voor les. Van verjaardags geld een prive les pakken. Ook op maneges lopen goede paarden rond.

Kwaliteit en serieus zijn komt er bij manege ruiters vaak pas later uit.

**Geplaatst**: 26-08-20 11:13

Geplaatst: 26-08-20 11:13

Gelukkig kunnen alle mensen met een eigen paard zo goed rijden

Niets mis met de manege, vele van ons zijn er begonnen. Ik heb al jaren eigen paarden, maar van de 5 is er op het moment niet een geschikt om te rijden (hoog bejaard, fokmerrie, te jong). Zodoende heb ik de afgelopen jaren een paar lesjes gedaan op de manege. De ene manege is de andere zeker niet. Op de laatste manege was het paard braaf (ja best fijn als je er al enige jaren niet hebt opgezeten) maar wel fijn te rijden. Ik was verbaasd over de kwaliteit van het lesgeven en het paard. Toch is het niets voor mij, ik mis de vrijheid van het eigen paard rijden. Het paard had ik zo wel mee naar huis willen nemen

Als je echt goed gemotiveerd bent zijn er echt wel mogelijkheden om ervaring uit te breiden. Ik zou wel beginnen met het leren van allerlei basis. Dat is echt noodzaak om verder te kunnen. Ik zou het prima vinden als er een net zittende manegeruiter zou komen als mijn pony's daar klaar voor zouden zijn. Met wilskracht, een beetje aanleg en begeleiding kom je al een heel eind.

**Geplaatst**: 26-08-20 11:14

Geplaatst: 26-08-20 11:14

Nikass schreef:
Hoe kunnen manege ruiters ervaring opdoen met bijrijdpaarden als niemand ze op hun paard wil laten rijden?
Mensen willen iemand met ervaring, maar niet iemand de kans geven om die ervaring op te doen

Omdat ik als ik een bijrijder zoek iemand wil waar ik van weet dat het voor mijn paard goed is en dat ik er zelf geen tijd moet insteken, omdat ik wss een bijrijder zoek omdat ik zelf weinig tijd hebben

**Geplaatst**: 26-08-20 11:15

Re: “maar” een manegeruiter?

Geplaatst: 26-08-20 11:15

Precies dat. Plus dat als ik 12-jarigen les had willen geven, ik wel schooljuffrouw was geworden :))

Ik zou niet eens weten hoe ik les zou moeten geven aan kinderen...

**Geplaatst**: 26-08-20 11:17

Geplaatst: 26-08-20 11:17

Ibbel schreef:
Precies dat. Plus dat als ik 12-jarigen les had willen geven, ik wel schooljuffrouw was geworden
Ik zou niet eens weten hoe ik les zou moeten geven aan kinderen...

Ow, kinderen vind ik eigenlijk makkelijk om les aan te geven. Vind ik héérlijk. Vooral de groep tussen 10 en 15 vind ik echt tof om te doen, maar ook de kleintjes. Maar goed, ik heb jaren lesgegeven op maneges

**Geplaatst**: 26-08-20 11:28

Re: “maar” een manegeruiter?

Geplaatst: 26-08-20 11:28

Ik vond kinderen ( zonder ouders langs de bak! ) ook vaak leuk, net als alle andere leeftijden. Het verschilt per kind of jongere, volwassene. Leeftijd zegt lang niet alles of het leuk is om iemand les te geven.
En ik had ook zeker de ambitie niet om voor een klas te staan.

**Geplaatst**: 26-08-20 11:29

Geplaatst: 26-08-20 11:29

Ik heb een zeer gevoelige bijrijdpony, maar daarvoor heb ik vooral op de manege gereden en toen ik kleiner was op mijn Shetlander kruising waarmee ik eigenlijk alleen door de bak sjeesde. Maar het meeste heb ik altijd geleerd op de manege.

De eigenaresse van mijn bijrijdpony zei op het begin 'hij is niet zoals manege pony's'. En dat klopt op een manier, maar alsnog heb ik met mijn 'manege kennis' ervoor gezorgd dat hij nu veel meer kan dan toen ik begon. Ook met veel meer zelfvertrouwen en rust.

Ik rijd nu nog steeds op de manege, op het moment rijd ik daar vaak op een paard die extreem gevoelig is en ik nog echt veel van moet leren. Ik les daar ook soms met mijn bijrijdpony, omdat ik weet dat zij daar genoeg ervaring hebben met verschillende pony's en verschillende aanpakken. Niet alleen dressuur en springen, maar ook veel grondwerkles.

Ligt er dus denk ik heel erg aan hoe de manege les geeft, hoe verschillend de pony's zijn en hoe ze de les daar op aanpassen.

En ik moet eerlijk zijn, ik ken ook genoeg volwassen mensen die alleen maar op hun eigen paard rijden en veel minder goed rijden, dan wat 15 jarigen hier op de manege die elke week op een ander rijden.

**Geplaatst**: 26-08-20 12:03

Geplaatst: 26-08-20 12:03

Het gaat niet over 'maar' een manegeruiter of zich beter voelen dan een ander. Het gaat vooral over het feit dat manegepaarden professionals zijn om mensen te leren paardrijden en gewone paarden zijn dat niet.
Stel : ruiter geeft benen, paard vertrekt in draf, ruiter een beetje uit balans en ruiter klemt zich vast met zijn benen.
Reactie manegepaard: 'ik zal maar voorzichtig zijn en rustig blijven draven'
Reactie gewoon paard : 'ik moet harder gaan, ok dan doe ik dat !'
Stel : ruiter gaat een beetje scheef zitten.
Reactie manegepaard: 'die zit scheef, lastig'
Reactie gewoon paard : 'moet ik nou aangalopperen, wijken of nog iets anders? Ik zal het allemaal tegelijk doen, dan ben ik echt wel heel braaf!'
Stel : ruiter trekt aan de teugels
Reactie manegepaard: 'ik moet vertragen of stoppen'
Reactie gewoon paard : 'hela, beleefd blijven hé'
M.a.w. gewone paarden hebben geleerd prompt te reageren op elke hulp, manegepaarden hebben geleerd om af te wachten en sommige dingen te negeren. Wat uiteraard nodig is voor de veiligheid, maar wel maakt dat de hulpen van de meeste manegeruiters te sterk zijn voor gewone paarden.

**Geplaatst**: 26-08-20 12:17

Re: “maar” een manegeruiter?

Geplaatst: 26-08-20 12:17

@Sclimpre
En toch hebben al mijn paarden zich prima kunnen aanpassen aan beginners.
Mijn dochter kon nog amper lichtrijden en mijn heethoofd merrie kon daar prima mee overweg.
Mijn huidige arabier was/is echt gevoelig maar gedraagt zich als een waar manegepaard.
Wel laat ik beginners met lossere teugel rijden en een kunststof bitje.

**Geplaatst**: 26-08-20 12:21

Re: “maar” een manegeruiter?

Geplaatst: 26-08-20 12:21

Het hangt ervan af denk ik ook gewoon wat er gebeurt en hoe de ruiter dan doet. Manege paarden waar beginners op rijden, die zijn vaak niet zo snel onder de indruk van iets.

Ik heb het zelf de andere kant weten uitgaan. Braaf eigenaarspaard waar een manegeruiter op ging rijden, als bijrijder. In het begin ging alles goed in stap, tot bij de draf. Ruiter wiebelde iets teveel met zen benen (denk ik, was niet mijn paard heb het enkel maar zien gebeuren) waardoor het paard dacht dat hij sneller moest. Ruiter wou dit niet en ging vervolgens iets te hard trekken maar nog steeds benen. Daarna was het hek van de dam, paard is beginnen galopperen en niet meer kalm te krijgen. Uiteindelijk ruiter eraf gevallen en paard helemaal over zen toeren.

**Geplaatst**: 26-08-20 12:26

Geplaatst: 26-08-20 12:26

Brainless schreef:
@Sclimpre
En toch hebben al mijn paarden zich prima kunnen aanpassen aan beginners.
Mijn dochter kon nog amper lichtrijden en mijn heethoofd merrie kon daar prima mee overweg.
Mijn huidige arabier was/is echt gevoelig maar gedraagt zich als een waar manegepaard.
Wel laat ik beginners met lossere teugel rijden en een kunststof bitje.

Ik durf gerust iemand die nog nooit op een paard gezeten heeft laten rondstappen met onze paarden. Maar dan leg ik wel de hulpen uit zoals onze paarden ze kennen. Dat is zoveel gemakkelijker bij iemand die van nul begint. En dan sta ik erbij om in te grijpen als ik signalen van irritatie zie bij de paarden of wanneer er misverstanden dreigen te ontstaan.

**Geplaatst**: 26-08-20 12:27

Geplaatst: 26-08-20 12:27

Sclimpre schreef:
Het gaat niet over 'maar' een manegeruiter of zich beter voelen dan een ander. Het gaat vooral over het feit dat manegepaarden professionals zijn om mensen te leren paardrijden en gewone paarden zijn dat niet.
Stel : ruiter geeft benen, paard vertrekt in draf, ruiter een beetje uit balans en ruiter klemt zich vast met zijn benen.
Reactie manegepaard: 'ik zal maar voorzichtig zijn en rustig blijven draven'
Reactie gewoon paard : 'ik moet harder gaan, ok dan doe ik dat !'
Stel : ruiter gaat een beetje scheef zitten.
Reactie manegepaard: 'die zit scheef, lastig'
Reactie gewoon paard : 'moet ik nou aangalopperen, wijken of nog iets anders? Ik zal het allemaal tegelijk doen, dan ben ik echt wel heel braaf!'
Stel : ruiter trekt aan de teugels
Reactie manegepaard: 'ik moet vertragen of stoppen'
Reactie gewoon paard : 'hela, beleefd blijven hé'
M.a.w. gewone paarden hebben geleerd prompt te reageren op elke hulp, manegepaarden hebben geleerd om af te wachten en sommige dingen te negeren. Wat uiteraard nodig is voor de veiligheid, maar wel maakt dat de hulpen van de meeste manegeruiters te sterk zijn voor gewone paarden.

Ik heb een hele brave ruin, western gereden, heel gevoelig op de knopjes zonder dat het TE is.

Daar heb ik echt weleens een mede pensionner op laten zitten. Mensen die zeggen; o, ik heb nog nooit op een western zadel gezeten........
Nou, kom maar dan.

Ik heb ze erop gehad van B tm ZZ licht en ze kwamen echt niet weg met hem. Ik heb vaak stom verbaasd staan kijken.
Heb mijn eigen training met hem met een bekende trainer nog eens onder de loep genomen etc.

Maar ook mensen met eigen paarden kunnen niet altijd zo goed rijden en je bent echt verbaasd hoe ze soms door rollen naar het M of Z.

En er zijn vaak ex wedstrijd paarden die in manege lessen lopen die echt wel voor de meer ambitieuze ruiter worden gebruikt en men wat meer op kan leren.
Ik weet een manege vrouwtje die zo goed en netjes reed, dat mensen met eigen paarden juist in de rij stonden om haar als bijrijdster te krijgen.

Maar dat lag wel aan haar zelf. Zij nam zelf meer tijd om haar rijpaard te komen verzorgen, vroeg de instructrice nog eens wat na de les etc. Die toonde inzet en veel wil.

**Geplaatst**: 26-08-20 12:31

Re: “maar” een manegeruiter?

Geplaatst: 26-08-20 12:31

Denk dat het verschil tussen een manege paard en een eigen vooral zit in het wat afgestompter en geduldiger zijn van het manegepaard. Dat moet ook wel, want anders krijg je ongelukken.

Manege ruiters en eigen paarden ruiters zit vaak het verschil in de nuance. Als je leert op een manege paard rijden, moet je echt been geven, terwijl je op de meeste eigen paarden met kuitdruk weg komt.

Maar goed, op de manege zijn ook goede ruiters die zo over stappen en in de eigen ruiters zijn ook genoeg ruiters die je niet op een ander paard hoeft te zetten.

**Geplaatst**: 26-08-20 12:33

Geplaatst: 26-08-20 12:33

superpony schreef:
Sclimpre schreef:
Het gaat niet over 'maar' een manegeruiter of zich beter voelen dan een ander. Het gaat vooral over het feit dat manegepaarden professionals zijn om mensen te leren paardrijden en gewone paarden zijn dat niet.
Stel : ruiter geeft benen, paard vertrekt in draf, ruiter een beetje uit balans en ruiter klemt zich vast met zijn benen.
Reactie manegepaard: 'ik zal maar voorzichtig zijn en rustig blijven draven'
Reactie gewoon paard : 'ik moet harder gaan, ok dan doe ik dat !'
Stel : ruiter gaat een beetje scheef zitten.
Reactie manegepaard: 'die zit scheef, lastig'
Reactie gewoon paard : 'moet ik nou aangalopperen, wijken of nog iets anders? Ik zal het allemaal tegelijk doen, dan ben ik echt wel heel braaf!'
Stel : ruiter trekt aan de teugels
Reactie manegepaard: 'ik moet vertragen of stoppen'
Reactie gewoon paard : 'hela, beleefd blijven hé'
M.a.w. gewone paarden hebben geleerd prompt te reageren op elke hulp, manegepaarden hebben geleerd om af te wachten en sommige dingen te negeren. Wat uiteraard nodig is voor de veiligheid, maar wel maakt dat de hulpen van de meeste manegeruiters te sterk zijn voor gewone paarden.

Ik heb een hele brave ruin, western gereden, heel gevoelig op de knopjes zonder dat het TE is.

Daar heb ik echt weleens een mede pensionner op laten zitten. Mensen die zeggen; o, ik heb nog nooit op een western zadel gezeten........
Nou, kom maar dan.

Ik heb ze erop gehad van B tm ZZ licht en ze kwamen echt niet weg met hem. Ik heb vaak stom verbaasd staan kijken.
Heb mijn eigen training met hem met een bekende trainer nog eens onder de loep genomen etc.

Maar dat is toch net hetzelfde? Als paard en ruiter mekaar niet begrijpen, ahw een verschillende taal spreken, dan lukt het niet. Hoeveel goede wil er van beide kanten ook is.

**Geplaatst**: 26-08-20 12:34

Geplaatst: 26-08-20 12:34

@superpony herkenbaar ja! Daarom ook dat mijn lesklanten er wél mee weg kunnen rijden en sommige wedstrijdruiters (zelfs in de M of hoger) helemaal niet. Denk dat ik overigens ook diep ongelukkig zou worden van met hun paarden te rijden overigens. Je spreekt uiteindelijk als combinatie toch een beetje je 'eigen taal'. En dat is nog maar het verschil tussen 'wedstrijddressuur' en 'klassiek'. Mijn vroegere western gereden paint denk ik dat ze helemaal niet zomaar mee weg zouden rijden :')

**Geplaatst**: 26-08-20 12:49

Geplaatst: 26-08-20 12:49

Maar een manege ruiter zou ik het niet noemen. Ik heb de marzel dat mijn ouders beide hebben gereden en dus kregen ik en mijn broertje na 4 maanden les op een manege onze eerste eigen pony. Want ze vonden dat we daar veel meer van konden leren. Tussendoor hebben wij ook nog wel op de manege en manege pony's/paarden gereden.

Op mijn huidige paard (al ruimschoots 8 jaar bij ons) heb ik in de begin jaren echt wel zo maar eens manege ruiter(tje) op gezet. Puur om te leren dat hij ook weleens iemand anders op zijn rug moest dragen. Het was toen die tijd een jong maar zeker braaf paard voor zijn leeftijd (goed hij wilde nog wel eens de andere kant op gaan op de volte dan dat jij wilde ).

Een instructrice heeft er wel eens op gereden onder mijn toezicht en daar was mijn paard echt niet van gediend, maar die komt er ook nooit meer op die had hem zo vast in zijn rug gereden dat ik de osteo kon laten komen. Een goede vriendin heeft er wel eens opgezeten zonder zadel. Zij is wel een angstige ruiter en mijn paard was toen niet van plan om te gaan lopen. De laatste keer dat er een manege ruiter op zat is hij aan de ren gegaan en is het kleine meisje er van af gevallen (gelukkig kon ik haar op vangen). Daar ben ik toen zo van geschrokken dat ik er nooit meer iemand anders tot nu toe op heb laten zitten.

Nu zou ik het ook niet meer aandurven met alle blessures die mijn paard heeft en heeft gehad.

Als ik mijn broertje niet als 2de ruiter had gehad. Had ik misschien wel een verzorgster en/of bijrijdster gehad voor 1 a 2 dagen in de week. Maar niet voor meer dagen in de week. Mijn moeder zegt altijd een paard heb je voor jezelf en niet voor andere. Als je er geen zin of tijd meer voor heb dan kan je er beter een ander huisje voor zoeken want voor een paard moet je zorgen en het heeft voldoende aandacht nodig !

**Geplaatst**: 26-08-20 13:15

Geplaatst: 26-08-20 13:15

Ik heb meerdere ruiters als bijrijder/verzorger gehad die rechtstreeks van de manege af kwamen. Ook onder de 16. Enkele dingen die ik in de loop der jaren heb geleerd:

- Men heeft zeer weinig zicht op eigen niveau. Dat is geen onwil en ook geen arrogantie maar simpelweg een gebrek aan referentiekader. Immers hoeveel manegeruiters komen regelmatig op een regionale, laat staan een subtop wedstrijd? Hoeveel manegeruiters zien echt regelmatig iemand trainen op een veel hoger niveau dan hunzelf?
Wat ik daarin de beslissende factor vind is of iemand wil leren. En echt letterlijk iedereen zegt dat ze willen leren hoor, maar ik denk dat max 10% er uiteindelijk ook wat voor wil doen. Want als je vooruit wil, moet je er gewoon induiken. Boeken, tijdschriften, filmpjes, lessen kijken, lessen nemen, je zal er echt tijd en energie in moeten steken.

- Ze hebben zeer weinig inzicht in de kosten en het werk dat bij het hebben van een paard komt kijken. Begrijpelijk, hetgeen wat ik daarin storend vond is dat met name de ouders nog weleens de instelling hebben van we gaan wel kijken voor een verzorgpony want de manege is zo duur. Die schrikken zich kapot als blijkt dat een fatsoenlijke priveles al gauw 30 euro kost. Dan krijg je heel snel ruiters die wel willen rijden maar niet willen lessen en denken dat 50 euro in de maand een flinke bijdrage is. Ik heb overigens altijd alleen een vergoeding gevraagd voor lessen, maar voor 50 euro in de maand ga ik je geen 2x in de week staan lesgeven (en dat was dan wel nodig want anders kwamen ze niet aan het rijden met mijn, overigens hele brave, paard).

- Weinig geleerd over paarden. Wat eerder al aangehaald is in dit topic, men heeft meestal te weinig inzicht in hoe een paard dingen beleeft en hoe hij leert. Dat zorgt dat ze soms dingen doen zie onhandig of ronduit gevaarlijk zijn. Denk zo simpel als hem binnendoor een bochtje laten maken zodat hij met zijn achterbenen ergens aan blijft hangen, onduidelijk zijn in de hulpen, vastzetten op gevaarlijke plek of gevaarlijke manier of gewoon geen rekening houden met de omgeving en hoe je paard daarop kan reageren. Eigenlijk komt het een beetje neer op dat men dingen doet met een soort blindelings vertrouwen dat het wel goed zal gaan allemaal. Want op de manege ging het ook altijd goed. En heeft er nooit iemand gezegd van joh is dat nou wel zo handig. Dus als ik dat wel zeg is het meestal eerst verbazing omdat ik er iets van zeg, en daarna de verbazing waarom ze dat al die tijd zo hebben gedaan en er nooit bij stil hebben gestaan hoe gevaarlijk het kan zijn....Overigens ook maar heel zelden iemand hier gehad die correct kon zadelen, ook degenen die het wel zelf moesten doen. Meestal gewoon slordig, dekje scheef, niet omhoog trekken, singelstoot gedraaid, dingen niet controleren etc. Heel vaak ook zadel te ver naar voren.

- Rijtechnisch. Ik heb nog nooit een verzorgster getroffen waar ik niet eerst een jaar bezig ben met dingen afleren. Veel te grof in de hulpen, wijze van hulpen geven vaak niet correct (been optrekken bijv), sturen aan 1 teugel, onduidelijk naar het paard, 0 inzicht in het opbouwen van een training of belang van een warming up en cooling down. Wil ik daar tijd in gaan steken, moet ik wel zeker weten dat iemand gemotiveerd is en doorzet anders vind ik het echt zonde voor beide partijen. Ik zeg altijd maar zo, als je tevreden bent over hoe je nu rijd en gewoon lekker af en toe een uurtje wil rijden zonder je daar teveel vragen bij te stellen en teveel over na moeten denken...Ook prima. Maar niet hier. Als je echt leuk dressuur wil leren rijden en wil leren trainen ipv erop zitten...dan kunnen we verder zien.

Al met al begrijp ik de vooroordelen echt heel goed, ik ben zelf ook heel veel kritischer geworden. In bepaalde gevallen begin ik nog steeds aan zowel jong als manegeruiter als bijrijder maar enkel bij een passend paard. Als ik in een advertentie zet manege ervaring niet voldoende, is dat met een reden en is dat ook echt echt echt niet voldoende. Ook niet als je de beste ruiter uit je groep bent en de moeilijkste pony's rijd. Beste advies, probeer verder te kijken dan de manege. Ga eens naar een subtop wedstrijd kijken, zoek eens wat goed beeldmateriaal. Dan krijg je een idee van wat er allemaal mogelijk is en hoe veel verder paardrijden nog gaat dan hetgeen wat jij kent. Ik denk dat je dan veel meer besef krijgt van waar je zelf staat en ook een beetje beeld kan krijgen bij wat je wil. Wil je lekker het bos in, lol met je knol of serieus rijden? In dat laatste moet je, flink!, investeren. En er zijn absoluut eigenaren die passen bij wat je wil maar reageren op passende advertenties scheelt beide kanten een hoop frustratie. En als je daarbij dan nog eerlijk en realistisch bent over wat je kan en wat je te bieden hebt, dan denk ik dat je al veel positievere reacties krijgt.

**Geplaatst**: 26-08-20 13:20

Re: “maar” een manegeruiter?

Geplaatst: 26-08-20 13:20

Ik vind maar een manegeruiter best wel denigrerend. Maar op veel maneges is het niveau niet al te best(zoals op de manege waar ik 10 jaar heb gereden) als ik kijk naar wat mijn niveau was na al die jaren vind ik dat best weggegooid geld. Mijn voormalige bijrijdster heeft 4 jaar op een manege gereden en haar niveau was haast nog beter dan dat van mij.

Ik zou op mijn vorige paard wederom een manege ruiter zetten, echter op mijn 3-jarige nu niet.

**Geplaatst**: 26-08-20 13:26

Geplaatst: 26-08-20 13:26

Dat hangt van de manegeruiter af. Persoonlijk vind ik het wel een verschil of er alleen maar op manegeponies en paarden is gereden of ook nog een enkeling een verzorgpaard. Er zit absoluut verschil tussen het rijden van een manege-dier tegenover een paard die geen 'algemeen bezit' is.

Op mijn eigen merrie: Niet rijden, men mag er best op zitten met mij er bij en best een rondje draf, maar niet écht rijden. Dat is voor zowel mijn merrie als voor de ruiter niet leuk.

**Geplaatst**: 26-08-20 13:26

Geplaatst: 26-08-20 13:26

Niet maar een manegeruiter maar zo afhankelijk van hoe ze daar leren rijden.
Heb toendertijd met mijn pony meegereden in de lessen voor hem om te leren in een groep te rijden.
Dat was meestal treintje rijden en na 3 lessen wist ik op de minuut af welke oefening we wanneer gingen doen. Als je in zo een les rijdt leer je niks.
Terwijl ik vroeger zelf op die manege heb leren rijden en het geluk had in een groepje van 4 te zitten met een hele kundige instrutrice die ons leerde zelf na te denken en voor ons zelf te rijden met uitleg en begeleiding.
Correct hoeken doorrijden is iets wat al nauwelijks meer geleerd wordt, als je gebroken lijn scheef gaat hoe ga je dat oplossen.

Dat is wat ik verlang van een bijrijder, bereid zijn om te lessen en vermogen om zelfstandig te rijden en zich aan te passen aan wat het paard op dat moment aanbied en hoe iets te verbeteren. Niet iemand die een manegeles kopieert zonder aandacht voor hoe de oefening ging.

**Geplaatst**: 26-08-20 13:44

Geplaatst: 26-08-20 13:44

0000 schreef:
Wil je lekker het bos in, lol met je knol of serieus rijden? In dat laatste moet je, flink!, investeren.

Ik weet iets of het zo bedoeld is, maar nu komt het (iig op mij) over alsof je niets hoef te investeren als je het bos in wilt of lol met je knol.

Ook wij willen een goed luisterend paard en willen een team vormen.
Nee mijn pony's zullen nooit een appuyment kunnen, maar ik verwacht wel gehoorzaamheid van ze.

En ook dat stukje over de Subtop, moet maar net je interesse hebben.
Ik kom ook van een slechte manege af, maar dressuur heeft mij nooit geïnteresseerd.
Toen ik volwassen was en zelf kon bepalen hoe ver ik wilde rijden voor les ben ik western gaan rijden.
En toen ik m'n eerste paard overnam ben ik inderdaad gaan bos hobbelen.

**Geplaatst**: 26-08-20 13:50

Geplaatst: 26-08-20 13:50

Onali schreef:
0000 schreef:
Wil je lekker het bos in, lol met je knol of serieus rijden? In dat laatste moet je, flink!, investeren.

Ik weet iets of het zo bedoeld is, maar nu komt het (iig op mij) over alsof je niets hoef te investeren als je het bos in wilt of lol met je knol.

Ook wij willen een goed luisterend paard en willen een team vormen.
Nee mijn pony's zullen nooit een appuyment kunnen, maar ik verwacht wel gehoorzaamheid van ze.

En ook dat stukje over de Subtop, moet maar net je interesse hebben.
Ik kom ook van een slechte manege af, maar dressuur heeft mij nooit geïnteresseerd.
Toen ik volwassen was en zelf kon bepalen hoe ver ik wilde rijden voor les ben ik western gaan rijden.
En toen ik m'n eerste paard overnam ben ik inderdaad gaan bos hobbelen.

Zeker niet niets, maar wel minder. Ik ken geen recreatieve bosruiter die 30-40 euro per week wil uitgeven aan les. Iedere week. Jarenlang. Plus kosten voor startpas en startgelden. Misschien zijn ze er, maar ik verwacht niet erg veel. Rijden met de focus op gehoorzaamheid en controle is echt wel wat anders dan rijden met de focus op steeds beter, sterker, soepeler maken van je paard. Nieuwe oefeningen aanleren, proeftechnisch leren rijden. Als je veilig op pad kan met je paard, controle kan behouden, en liefst hem een klein beetje recht en prettig in zijn lijf kan houden op de lange termijn, kan je heel erg fijn bosritten maken volgens mij. Daarmee kom je echter niet erg ver in je dressuurproef. En Subtop kan je natuurlijk ook vervangen voor CSI of westernwedstrijd op niveau. Het gaat erom dat je verder kijkt dan je manege en ziet wat er allemaal kan. Het gaat me er dan niet eens om of dat hetgeen is wat je wil doen, maar het geeft je een veel beter idee van waar je staat. En je kan dus ook beter inschatten of jij past bij hetgeen gevraagd word in een advertentie.

En voor de duidelijkheid, ik vind het niet minder ofzo, ik vind het gewoon een andere manier van benaderen van de sport. En dat is prima, maar ik denk dat het goed is als mensen reageren op advertenties die passen bij wat zij willen en bij wat ze kunnen. Ik denk dat je dan ook minder snel het gevoel krijgt dat je 'maar een manegeruiter' bent of een afwijzende reactie kan verwachten.

**Geplaatst**: 26-08-20 13:55

Re: “maar” een manegeruiter?

Geplaatst: 26-08-20 13:55

@oooo maar dat hoeft toch allemaal niet op wedstrijden? Ik geef die bedragen al jaaaaren uit. En daarbij nog cursussen en opleidingen. Maar ik voel geen enkele behoefte om dat voor een jury te laten zien. Betekent niet dat ik stop bij 'braaf en beetje rechtgericht'. Mijn trainer, paard en ik gaan uiteindelijk ook gewoon voor gedragenheid, kracht, en als je een concreet doel zou willen noemen 'een zuivere, gedragen piaffe'. Ambitie en wedstrijden zijn niet 1 op 1 verbonden