Bokt.nl

Koper schreef:

Janneke2 schreef:

Ik gebruik mijn kuiten als voorwaarts drijvende hulp,
om overgangen naar een lagere gang te maken draai ik mijn tenen naar binnen,
bij wendingen/ zijwaarts gebruik ik knie en dijbeen.

Bijvoorbeeld wending naar rechts:
'mijn navel wijst de weg'
ik draai iets in mijn eigen schouders en bekken,
binnenhand iets opzij en naar voor,
buitenteugel tegen de hals,
en een soort 'veeg' met buitendij en knie.
(De binnenkuit 'bewaakt het voorwaarts'.)

Ik ook precies zo. En als je dan met je heupen meedraait liggen je benen ook vanzelf al op de juiste plek.

Maar zo heb ik het niet op de manege geleerd. Dit kwam pas allemaal zo'n 25 jaar later, toen ik al jaren een eigen rijpaard had staan. Zo lang heeft het dus blijkbaar geduurd voordat ik vragen durfde te stellen Ik had een heel geschikt lesmens gevonden, en de lessen waren een soort dialoog tussen haar en mij, en natuurlijk ook het paard. Ze legde uit waaróm en hóé ik dingen moest doen. En hoe meer zij uitlegde hoe meer ik ging vragen, en hoe meer ik begreep, en hoe meer mijn rijden verbeterde. Echt een opluchting voor mijn paard ook
Terwijl ik vroeger op de manege helemaal geen vragen durfde te stellen. Het kwam gewoon niet in mij op want ik was de beginner en de instructeur was de instructeur die het allemaal wist. En zo kwam ik dus inderdaad in een cirkeltje van schoppen, trekken, slaan en bonken terecht. Wat ik later allemaal weer moest afleren.

GabberGill schreef:

Een dier wat zich afsluit is lastig te bereiken. Opzich staan er hierboven echt supergoede opmerkingen. Alleen bn ik bang dat dit bij een manegepaard (ivm de vele verschillende ruiters) alleennjelpt als deze correcte lijn gevolgd wordt.

Triest verhaal en helaas het lot van vele manegepaarden. Schoppen, slaan, omtrekken en ga zo maar door. Te weinig wordt er op correct rijden gebouwd. De uitleg is been, been, been en uiteindelijk zie je allemaal bonkende en trappende trekpoppetjes op die ruggen.

Janneke2 schreef:

Ten eerste:
naar voor jou en voor je rijdier.
En een dik compliment voor je vraag hier...!

Het probleem oplossen, ik zou het graag willen, maar er zitten heel veel haken en ogen aan...

Het verdriet dat ik er bij voel heeft te maken met:
ik zie mijn Knollie (ik bof, eigen paard) als mijn danspartner. En ik krijg les van mensen die mij op mijn fouten wijzen.
(... paardrijden is hartstikke moeilijk. Om het goed te kunnen zeiden de oude meesters al dat je er twéé volle levens voor nodig had.)
Ooit reed ik bij iemand 'schoolmeesters', en aan de telefoon zei ze meteen :'Wie voor het eerst bij mij komt rijden krijgt Lucera. Zij laat mij zien wat jij fout doet.'
Dat gaat over communicatie.

Ninaphan schreef:

Maar nu had ik vandaag toch wel echt een heel vervelende ervaring: mijn paard wilde totaal niet vooruit en hoe meer ik de instructies ( probeerde) op te volgen, hoe slechter het ging… meer benen geven, zweep gebruiken, nog meer je benen gebruiken, echt je zweep gebruiken, harder tikken! Ik werd er helemaal slecht van. En het paard uiteraard ook. Ze begon halt te houden midden in een galop, wilde geen voltes meer rijden, op t laatst wilde ze zelfs niet meer draven. Ze was onbereikbaar.
Achteraf zei mijn instructeur dat ze een volger is en ik dus veel kordater moet zijn, meer leiding moet geven, niet mis te verstane hulpen moet geven en van mijn hart een steen moest maken.

Ik heb een tijd van militairen les gehad - en 'van je hart een steen maken', dat soort (... kul) doen ze echt niet aan.

Citaat:

Ik haat agressie dus ik wil me ook niet zo gedragen tegenover een zo nobel dier.

Dat is een prima eigenschap en doe hier vooral geen consessies!!
Paarden zijn lief, nobel, vergevingsgezind - en hebben een groot gevoel voor rechtvaardigheid.

.... wat mij ook verdriet doet,
is wat je instructeur niet gezegd heeft.
Nou snap ik dat groepsles ingewikkeld is, maar er is natuurlijk een optie dat het hele ellende gedoe begon met een foutje van jouw kant.
(OF dat zo is weet ik niet, laat staan welke fout. Maar aangezien het moeilijk is, is het een optie.)
Foutje of niet - het paard wordt gezien als een soort motorfiets dat/die vooral moet doen wat de instructeur zegt.
.... hoe ter wereld moet JIJ leren rijden zo?

Citaat:

Dus ik weet het even niet. ‘Je benen meer gebruiken?’. Ik heb een aantal lessen gehad om mijn zit en dus ook beenligging te verbeteren ( 2 point, zonder stijgbeugels balansoefeningen etc) en dat ging eigenlijk heel goed.

Prima...! De zitlessen dan, hè. Heel belangrijk, maar er was een tijd dat er nauwelijks maneges waren die het in de aanbieding hadden.

Maar schoppen met de kuiten /hakken maakt ook dat een paard de ribkorf 'vast gaat zetten'.
Van slaan wordt het dier ook niet soepel of voorwaarts.
(En afdeling correct hippisch woordgebruik: stel je zou je dier een tik met de zweep geven en het dier schiet vooruit: dat geldt niet als 'voorwaarts' of impuls.)

Citaat:

Overal lees ik dat je als beginner zeker niet moet klampen met je benen dus ik begrijp ‘ meer druk uitoefenen met je benen’ niet zo goed. Kan iemand mij aub helpen hiermee?

Er is een subtiele hulp om je dier te 'remmen' en dat is een beetje knijpen met de bovenbenen.
Drijvende hulpen gaan over 'even de kuit aandrukken en weer los'.

Citaat:

Ps ik heb trouwens na deze vervelende les direct terug een les geboekt overmorgen want dit negatief gevoel mag niet blijven sudderen.

Prima!
En misschien heeft het zin om een keer een privé les op deze merrie te boeken.
Ik heb veel respect voor de instructrice die ooit zei 'Vaak is het zo dat als mensen voor het eerst op Perhaps rijden, het lekker gaat. En de tweede keer lukt het niet, want dan willen mensen het resultaat van de eerste keer te snel bereiken.' - Dat is je pappenheimers kennen!
En hier is in feite de vraag 'wat gaat er vooraf aan dat dit dier zich afsluit?'
(Dat hoeft geen ruiterfout te zijn - maar het puzzelen op dit soort zaken is voor mij een onderdeel van wat rijden zo bijzonder maakt.)

Zilfstar schreef:

Wow… dat is een lesgever waar ik heel snel bij weg zou zijn. Een beginner en dan maar lekker met de zweep erover? Het is een volger dus jij moet maar harder worden? Dat paard is volledig klaar ermee, maak ik uit jouw woorden op. Niet gek ook als er zo omgegaan wordt met het paard. Ga eens na hoe de paarden er daar bij staan? Staan ze al gezadeld te wachten? Hoe is de blik in de ogen? Wat voor gevoel krijg je erbij? Is dit wel paardvriendelijk? Wil jij inderdaad ZO leren rijden? Alsof het een auto is met knopjes zus en zo? Of wil jij leren goed om te gaan met een paard en uit samenwerking verder komen?

Koper schreef:

TS, ik lees dat je yoga doet. Heb je interesse in een linkje naar een youtube-kanaal met ruiteryogafilmpjes en ook wat mentale oefeningen voor ruiters?

Eventueel heb ik ook nog wel ruiterfitness voor je.

Koper schreef:

Komt eraan, ik stuur je PB

Koper schreef:

Wat fijn dat het goed ging

En weet je. Ik ben inmiddels 35 bezig met leren rijden. Je bent nooit uitgeleerd. Maar voor mij is het wel zo dat als je je wil verdiepen in hoe een paard beweegt, en dat jouw lijf en dat van het paard invloed hebben op elkaar, en dat ook dingen als waar je kijkt en hoe je ademhaalt grote impact hebben. Als je zorgt dat je zelf in vorm bent. Al dat soort dingen bij elkaar. Dat maakt voor mij een goede ruiter, ongeacht hoe veel ervaring je hebt.

Over wat je schrijft over de pionnen en het langzamer gaan. Ik kan daar twee oorzaken voor bedenken.
De eerste is dat een paard, wanneer het in buiging loopt, wat langzamer kan gaan lopen. In een rechte lijn lopen is makkelijker dan wanneer het paard in buiging loopt. Buiging is een gelijkmatige "bocht" van het hoofd tot de staart, het lijf van het paard loopt als het ware rond als je van bovenaf zou kijken.
Een andere reden kan zijn dat het paard voorzichtig was. De beste lespaarden/beginnerspaarden zijn die paarden die op hun ruiter passen, en die bij voorbeeld niet willen dat je valt wanneer je merken dat je gaat wiebelen. Ik heb dat eens bij mijn eigen paard gezien. Als hij merkte dat je (dacht dat je) kon rijden ging hij in "okee, laat maar zien wat je kunt" modus Maar ik heb er ook eens een vriendin op gezet die 16 jaar eerder één keer op een paard had gezeten. Ze heeft een buitenritje met 'm gemaakt, en elke keer als ze wat wiebelde in draf ging hij weer stappen Daarnaast paste hij ook op mijn merrie, en als ik ziek was ook op mij. Paarden zijn enorm lieve wezens.

Janneke2 schreef:

Het is een uitstekende vraag...!
... nou het antwoord nog.

"We hebben een schaal van nul tot tien."
In principe hangen je benen los en ontspannen tegen het paard aan - laten we zeggen dat dit een nul is, dwz geen drijvende hulp.

Zeker bij een paard dat je niet kent, begin 'met een één', dus lichte druk, en kijk wat de reactie is.
Reactie: hiephoi.
Geen reactie: dan wordt het zoeken...
Soms is een 1 te subtiel, dus de 2 uitproberen heeft beslist zin, en ik ben niet tegen het uitproberen van de 3.
Let wel: hier gebeuren twee dingen tegelijk - je stelt een vraag waar je reactie op wil EN je bent het dier aan het leren kennen.
... en ondertussen heb je zelf ook zo je voorkeuren zoals 'graag een reactie op een lichte hulp'.

Ik heb verschillende 'recepten' gehoord, bijvoorbeeld '1, 2, 10', klein duwtje, duwtje, schop.

Ik heb zelf goede resultaten met '1, 5, 1'. Klein hulpje, 'ik meen het', zo wil ik het'.
(En het is wel eens 1, 5, 1, 10 geworden.)

Welk 'recept' het beste werkt bij welke combinatie is een vraag.

(En er is een valkuil bij de grotere kuithulpen: je moet in principe even rustig en stil zitten bij de één als bij de tien. Dat is niet makkelijk!)

Koper schreef:

Het is vooral belangrijk hóé je been langs het paard ligt. Beenhulpen geef je niet met de achterkant met de kuit. Maar met de binnenkant. Dus zeg maar de stukken van je been die elkaar "aankijken" wanneer je rechtop staat.

Overigens is er niks mis met een zweepje, vooral niet bij paarden die niet supergoed aan de hulpen staan zoals manegepaarden. Een zweepje is niet om mee te slaan. Als je naar een standaard dressuurzweepje kijkt zul je zien dat er aan het einde een kwastje zit. Daarmee kun je je paard even kriebelen. Bij voorbeeld wanneer je een beenhulp geeft en het paard reageert niet, en ook niet op sterkere beenhulpen, is het beter om hem even met het zweepje te kriebelen (zo van: ik meen het) dan dat je gaat zitten schoppen. Geef de zweepkriebelhulp wel vlot na je beenhulp, zodat je paard het verband begrijpt. Een paard hoort vlot op je been te reageren. Bij geen reactie binnen een seconde of twee: sterkere beenhulp of kwastjekriebel.

Elke hulp geef je kort. Als het paard niet reageert, geef de hulp dan opnieuw, eventueel sterker. Anders wordt het paard "doof" op de hulp (wat de meeste manegepaarden ook zijn).

Je zou ook voor voorwaarts nog met je tong kunnen klikken. Wat ook kan helpen is om zelf even flink in te ademen. Zoals je ook inademt wanneer je aan een fikse wandeltocht begint of vlak voordat je het zwembad in duikt. Als jij er op zit van: ja hop, we gaan! Zal elk paard dat merken. Afhankelijk van hoe afgestompt hij is zal het paard er ook voorwaarts op reageren.

Probeer bij jezelf uit te zoeken welk van jouw benen sterker is. Ieder mens is scheef, net zoals dat elk paard scheef is. Ik weet van mijzelf dat mijn rechterbeen minder sterk is. Wanneer ik hardloop moet ik er bij voorbeeld goed op letten dat dat been evenveel doet en evenveel van mijn gewicht draagt als het linker. Daarom heb ik wanneer ik rijd het zweepje in mijn rechterhand. Aan die kant heb ik het vaker nodig om mijn been te ondersteunen. Ik ben linkshandig. Maar zweepje ondersteunt de beenhulp, niet de handen.

Edit: ik vind het echt fantastisch dat je veel vragen stelt Superleuk om jou te helpen, het is zo gaaf om te zien dat jij een fijne ruiter wil worden

Mar_jolijn schreef:

Ik bén manegeinstructrice (en tevens instructrice van particulieren t/m Z2 niveau) en ik zal mijn klanten nooit maar dan ook nooit vertellen dat ze mogen slaan. In tegendeel. Dat is in mijn les echt verboden en ik schiet uit mijn slof als ik het zie. De eerste keer beleefd, met feedback, de tweede keer toch wat minder politiek correct. We gaan toch potverdorie geen dieren slaan?! Wie dat normaal is gaan vinden? Aanleggen van het zweepje of een minimaal tikje (met een kracht wat geen pijn mag doen, namelijk dezelfde kracht waarmee je jezelf op de binnenkant van je pols zou slaan zonder dat het pijn doet is voldoende). Wanneer een paard staakt of afremt gaan we kijken of dit door fysiek ongemak komt wat 9 van de 10 keer zo is, aangezien veel (manege)paarden door ongemak heen lopen en proberen we het paard met positieve reinforcement uit die bubbel te krijgen. Schouders plaatsen, motiveren en belonen bij de juiste reactie in plaats van straffen bij de verkeerde. Simpelere vragen stellen die hij makkelijk kan beantwoorden. Wachten met een vraag stellen tot het paard weer kan en wil reageren ipv 'schreeuwen'(schoppen/slaan) tegen een afgesloten dier.
Tevens pas ik mijn lessen aan aan de combinaties die ik heb ingedeeld en zal ze niet snel iets boven hun kunnen vragen. Waardoor je dit al snel voorkomt. Ik ben echt niet onfeilbaar, maar zal t.a.t voorkomen dat er geschopt, geslagen of getrokken zal worden. Liever geef ik ze kennis en uitleg over het gedrag. Lieve ts, wat goed dat je hier zo bewust mee bezig bent. Good for you! Geef het aan bij je manege. Niet alle eigenaren weten dat hun instructeurs dergelijke dingen zeggen in hun lessen en als de eigenaar er toch ook zo over denkt is het niet de manege voor jou. Of voor wie dan ook...

Kinke schreef:

let er bij aansporen ook op dat je niet met de teugels tegenhoudt. Dit gaat vaak ongemerkt. Wat ook vaak gebeurt als een paard naar voren 'schiet' dat dan automatisch de reactie is om tegen te houden

Ninaphan schreef:

Koper schreef:

Het is vooral belangrijk hóé je been langs het paard ligt. Beenhulpen geef je niet met de achterkant met de kuit. Maar met de binnenkant. Dus zeg maar de stukken van je been die elkaar "aankijken" wanneer je rechtop staat.

Overigens is er niks mis met een zweepje, vooral niet bij paarden die niet supergoed aan de hulpen staan zoals manegepaarden. Een zweepje is niet om mee te slaan. Als je naar een standaard dressuurzweepje kijkt zul je zien dat er aan het einde een kwastje zit. Daarmee kun je je paard even kriebelen. Bij voorbeeld wanneer je een beenhulp geeft en het paard reageert niet, en ook niet op sterkere beenhulpen, is het beter om hem even met het zweepje te kriebelen (zo van: ik meen het) dan dat je gaat zitten schoppen. Geef de zweepkriebelhulp wel vlot na je beenhulp, zodat je paard het verband begrijpt. Een paard hoort vlot op je been te reageren. Bij geen reactie binnen een seconde of twee: sterkere beenhulp of kwastjekriebel.

Elke hulp geef je kort. Als het paard niet reageert, geef de hulp dan opnieuw, eventueel sterker. Anders wordt het paard "doof" op de hulp (wat de meeste manegepaarden ook zijn).

Je zou ook voor voorwaarts nog met je tong kunnen klikken. Wat ook kan helpen is om zelf even flink in te ademen. Zoals je ook inademt wanneer je aan een fikse wandeltocht begint of vlak voordat je het zwembad in duikt. Als jij er op zit van: ja hop, we gaan! Zal elk paard dat merken. Afhankelijk van hoe afgestompt hij is zal het paard er ook voorwaarts op reageren.

Probeer bij jezelf uit te zoeken welk van jouw benen sterker is. Ieder mens is scheef, net zoals dat elk paard scheef is. Ik weet van mijzelf dat mijn rechterbeen minder sterk is. Wanneer ik hardloop moet ik er bij voorbeeld goed op letten dat dat been evenveel doet en evenveel van mijn gewicht draagt als het linker. Daarom heb ik wanneer ik rijd het zweepje in mijn rechterhand. Aan die kant heb ik het vaker nodig om mijn been te ondersteunen. Ik ben linkshandig. Maar zweepje ondersteunt de beenhulp, niet de handen.

Edit: ik vind het echt fantastisch dat je veel vragen stelt Superleuk om jou te helpen, het is zo gaaf om te zien dat jij een fijne ruiter wil worden

Dank je voor de heldere uitleg, hier kan ik mee aan de slag. Ik heb gemerkt dat mijn rechterkant sterker is en mijn rechterbeen is ook 2 cm langer. Dus dan moet ik mijn zweepje links houden? Maar euh… dan heb ik weeral een vraag: ze zeggen tegen ons altijd dat je het zweepje moet hebben aan het binnenbeen want anders zou het paard naar buiten gaan kijken in de richting van het zweepje en geen mooie stelling hebben in een volte bv? Of is dat onzin?
Ik heb net een filmpje gezien van horseclass waar de instructrice uitlegde dat je bij dove manegepaarden vrij veel succes kunt boeken door ze 1 x lichte kuit druk te geven en als ze niet reageren direct ritmisch te ‘kriebelen’ met de zweep , aanhoudend tot ze reageren. Zij zegt dat dit vriendelijker en efficiënter is dan een kriebel , geen reactie een tikje enz… waard om te proberen denk je? In het filmpje zag het er wel spectaculair uit. Ze liet benen geven zien in stijgende lijn en het paar tjokte gewoon verder en wilde niet in draf en toen liet ze het zien met dat ritmisch’ kriebelen’ en hij ging netjes. Ze heeft dit 2 keer moeten herhalen en toen begon hij met een lichte kuitdruk al netjes te draven.
Zoveel te leren, zoveel vragen hahaha!
Bedankt de reactie en alle gulle hulp! Ik weet wel zeker dat je paard een grote bofkont is !

IngeK schreef:

Koper schreef:

TS, ik lees dat je yoga doet. Heb je interesse in een linkje naar een youtube-kanaal met ruiteryogafilmpjes en ook wat mentale oefeningen voor ruiters?

Eventueel heb ik ook nog wel ruiterfitness voor je.

Waarom per PB? Ik ben ook wel geïnteresseerd


Verder, prachtig topic. TS is de reden dat ik beginnerslessen wil gaan geven met mijn paarden. Waarvan mensen zeggen "weet je wel niet wat je je paarden aandoet?" Ja, dat weet ik, maar hoe moeten mensen dán leren rijden? De paarden(sport)sector doet altijd maar alsof iedereen de basis wel vanzelf en als klein kind met een eigen pony meekrijgt, en alsof maneges en manegeklanten zich in een ander soort universum bevinden waar je maar ver vandaan moet blijven. Terwijl we toch allemaal ergens zijn begonnen.