Moderators: C_arola, Coby, Nicole288, Dyonne
Evamarie schreef:Daphara schreef:De meningen zijn over dit onderwerp erg verdeeld.
In mijn opinie is balanseren het beste wat je kunt doen. Ik ben niet tegen jong beginnen met zadelmak maken er een (lichte) ruiter op zetten. Wat vooral belangrijk is om het paard tijd te geven om alles te kunnen verwerken, zowel lichamelijk als mentaal.
Ik heb heel veel gehad aan dit artikel van Gisella Bartels in de keuze hoe ik mijn jonge paard zou beleren, maar ook in de keuze hoe haar opfok zou verlopen.
https://bartelshorseandhealthinstituut. ... ong-paard/
Hoe ik het gedaan heb (kun je rustig overslaan, is gewoon mijn verhaal):
Ik heb dus gekozen om de mijne in haar 2e levensjaar voor 7 maand een groot natuurgebied op te sturen om in een kudde te leven in de wintermaanden stond ze dan 24/7 buiten bij een boerderij met andere paarden en deed ik spelenderwijs grondwerk met haar. Voordat ze het daarop volgende jaar weer de uiterwaarden op ging hebben we haar rustig zadelmak gemaakt en heeft er een paar keer een lichte ruiter op gezeten. Daarna dus weer 7 maand pauze in een kudde op een uitgestrekt natuurgebied, met hoogteverschillen, verschillende ondergronden, ze moesten het water in om te drinken, soms zwommen ze over naar een ander eiland binnen het gebied. Elke keer als ik haar daar ophaalde na het seizoen was ze weer mega gegroeid in maat, maar ook in bespiering. Zoveel voordeel aan het houden op een natuurgebied in plaats van een postzegel weiland.
De winter erna weer eens rustig opgezadeld en twee of drie keer een ruiter op gezet, maar meer nog bezig geweest met dubbele lijnen en alles op stem commando zetten.
Het 3e seizoen in het natuurgebied werd afgelopen zomer (nadat ze er weer 3 maand had gelopen) onderbroken door extreem hoog water, een kans bij uitstek om haar tussendoor weer op te pakken bij stal. In die 6 weken hebben we een zadel aan laten meten, doorgewerkt met de dubbele lijnen, om het stuur en commando’s te bevestigen. Enkele weken later met een goed passend zadel hebben we het rijden echt op kunnen pakken (in de winter hadden we het zadel van mijn andere paard gebruikt, maar die lag niet ideaal, dus niet geschikt voor het inrijden, alleen voor het wennen aan gewicht op haar rug). Toen we wisten dat het water was gezakt en ze terug mocht naar het natuurgebied, hebben we voor het eerst ook los in de bak kunnen rijden, was een mooie afsluiting. Daarna ging ze de uiterwaarden weer op en kon ze weer alles verwerken.
Toevallig viel er anderhalve maand later een paard uit voor de al geboekte paardenvakantie met vriendinnen, aangezien mijn 4-jarige in theorie ingereden was en goed in conditie (immers op het natuurgebied werden elke dag vele kilometers afgelegd door de kudde) besloten om haar uit het natuurgebied te vissen en mee te nemen op vakantie.
Ze heeft het zo ontzettend top gedaan! De eerste buitenrit op vakantie was pas de 2e keer los onder het zadel en waarschijnlijk iets van de 10e keer dat ze een ruiter op haar rug had. Men geloofde op ons vakantieadres bijna niet dat dit paard nog maar net ingereden was, zo braaf en makkelijk dat ze zich gedroeg en zelfs vol vertrouwen voorop liep met de buitenritten.
Daarna heeft ze nog twee maand op de uiterwaarden kunnen lopen voordat ze definitief naar stal is gekomen.
Nu wordt ze gemiddeld 2x in de week gereden, meestal op buitenritjes van ongeveer 10 km per keer. Lekker veel rechtuit draven en galopperen.
Eens per twee weken hebben we een half uurtje les in de bak, maar ze is meer een buitenrit fan dan van het werk in de bak. Toch doet ze echt super goed haar best. Het is een mega evenwichtig paard geworden die zich makkelijk aan elke situatie aanpast. Ze moet nog 5 jaar worden, maar ik durf er echt elke ruiter op te zetten, van “beginner” tot gevorderd.
Geweldig voorbeeld. Dankjewel voor je bijdrage!
Wat voor natuurgebied is het, kunnen daar meer mensen met hun jonge paard gebruik van maken in overleg? (mag ook via BP)
Daphara schreef:Daphara schreef:De meningen zijn over dit onderwerp erg verdeeld.
In mijn opinie is balanseren het beste wat je kunt doen. Ik ben niet tegen jong beginnen met zadelmak maken er een (lichte) ruiter op zetten. Wat vooral belangrijk is om het paard tijd te geven om alles te kunnen verwerken, zowel lichamelijk als mentaal.
Ik heb heel veel gehad aan dit artikel van Gisella Bartels in de keuze hoe ik mijn jonge paard zou beleren, maar ook in de keuze hoe haar opfok zou verlopen.
https://bartelshorseandhealthinstituut. ... ong-paard/
Hoe ik het gedaan heb (kun je rustig overslaan, is gewoon mijn verhaal):
Ik heb dus gekozen om de mijne in haar 2e levensjaar voor 7 maand een groot natuurgebied op te sturen om in een kudde te leven in de wintermaanden stond ze dan 24/7 buiten bij een boerderij met andere paarden en deed ik spelenderwijs grondwerk met haar. Voordat ze het daarop volgende jaar weer de uiterwaarden op ging hebben we haar rustig zadelmak gemaakt en heeft er een paar keer een lichte ruiter op gezeten. Daarna dus weer 7 maand pauze in een kudde op een uitgestrekt natuurgebied, met hoogteverschillen, verschillende ondergronden, ze moesten het water in om te drinken, soms zwommen ze over naar een ander eiland binnen het gebied. Elke keer als ik haar daar ophaalde na het seizoen was ze weer mega gegroeid in maat, maar ook in bespiering. Zoveel voordeel aan het houden op een natuurgebied in plaats van een postzegel weiland.
De winter erna weer eens rustig opgezadeld en twee of drie keer een ruiter op gezet, maar meer nog bezig geweest met dubbele lijnen en alles op stem commando zetten.
Het 3e seizoen in het natuurgebied werd afgelopen zomer (nadat ze er weer 3 maand had gelopen) onderbroken door extreem hoog water, een kans bij uitstek om haar tussendoor weer op te pakken bij stal. In die 6 weken hebben we een zadel aan laten meten, doorgewerkt met de dubbele lijnen, om het stuur en commando’s te bevestigen. Enkele weken later met een goed passend zadel hebben we het rijden echt op kunnen pakken (in de winter hadden we het zadel van mijn andere paard gebruikt, maar die lag niet ideaal, dus niet geschikt voor het inrijden, alleen voor het wennen aan gewicht op haar rug). Toen we wisten dat het water was gezakt en ze terug mocht naar het natuurgebied, hebben we voor het eerst ook los in de bak kunnen rijden, was een mooie afsluiting. Daarna ging ze de uiterwaarden weer op en kon ze weer alles verwerken.
Toevallig viel er anderhalve maand later een paard uit voor de al geboekte paardenvakantie met vriendinnen, aangezien mijn 4-jarige in theorie ingereden was en goed in conditie (immers op het natuurgebied werden elke dag vele kilometers afgelegd door de kudde) besloten om haar uit het natuurgebied te vissen en mee te nemen op vakantie.
Ze heeft het zo ontzettend top gedaan! De eerste buitenrit op vakantie was pas de 2e keer los onder het zadel en waarschijnlijk iets van de 10e keer dat ze een ruiter op haar rug had. Men geloofde op ons vakantieadres bijna niet dat dit paard nog maar net ingereden was, zo braaf en makkelijk dat ze zich gedroeg en zelfs vol vertrouwen voorop liep met de buitenritten.
Daarna heeft ze nog twee maand op de uiterwaarden kunnen lopen voordat ze definitief naar stal is gekomen.
Nu wordt ze gemiddeld 2x in de week gereden, meestal op buitenritjes van ongeveer 10 km per keer. Lekker veel rechtuit draven en galopperen.
Eens per twee weken hebben we een half uurtje les in de bak, maar ze is meer een buitenrit fan dan van het werk in de bak. Toch doet ze echt super goed haar best. Het is een mega evenwichtig paard geworden die zich makkelijk aan elke situatie aanpast. Ze moet nog 5 jaar worden, maar ik durf er echt elke ruiter op te zetten, van “beginner” tot gevorderd.
Die van mij stond op 100 hectare uiterwaarden bij Wijhe in de buurt. Nou ja, 70 tot 100 hectare afhankelijk van de waterstand en of er een deel afgezet was voor de jonge koeien, meestal de eerste 2-3 maand van het seizoen. De kudde bestaat uit ongeveer 30 paarden van alle leeftijden, maar zeker 20 jonge paarden. Vorig jaar liep er ook een merrie met veulen bij en soms wat oudere paarden die moeten bijkomen. Alleen ruinen en merries en geen hengsten (behalve het veulen) om duidelijke reden natuurlijk.
Als je wat terug gaat op mijn Insta kom je genoeg foto’s en filmpjes tegen van Pleun op de uiterwaarden.
Je komt er bij een dergelijke plek niet zomaar tussen, ik ben ook via een paardenhandelaar (die goed bekend was met de beheerder) doorverwezen, zijn vrouw is een tijd lang mijn instructrice geweest en zo kon ik met een beetje geluk er tussen komen met een goede referentie.
Maar er zijn meer van dit soort natuurgebieden in NL waar paarden op een kudde mogen lopen, de ene veiliger dan de ander (meer toezicht), onze kudde werd dagelijks gecontroleerd en er liep een wandelroute doorheen, waardoor er ook altijd veel meldingen kwamen van wandelaars als er iets was met één van de paarden. Zo erg zelf dat ze een iets wat kreupel paard een verband je om het been gedaan hebben. De dierenarts was al geweest en het was niets ernstigs, het paard mocht blijven lopen, maar de beheerder kreeg wel 10 telefoontjes per dag, dus toen maar een verband je om het zere been gedaan om te laten zien dat het “behandeld” was en gelukkig werkte dat. Je hoort soms ook horror verhalen over paarden die vermist worden, maar dit gebied voelde heel erg veilig, juist omdat er zoveel controle was en alle uitgangen in het zicht langs de drukke dijk waren. Een ieder die een paard er uit wilde halen viel meteen op.
Enige nadeel was dat het in de winter onder water staat, dus het was echt maar van 1 mei tot eind november dat ze er op konden.
Voordeel van onder water staan is wel dat het elk voorjaar daar weer met een frisse lei begon en de wintermaanden nuttig besteed werden aan grondwerk en later het zadelmak maken.
Bokker Britt1 heeft haar paard ook op een natuurgebied gehad.
[PP] [volg] Van vrije natuur naar 'huis'
Misschien dat zij je kan laten weten hoe zij daar tussen is gekomen? Het loont ook om met gemeenten te bellen van natuurgebieden in de buurt waar paarden lopen, misschien kunnen zij je helpen aan een mooi plekje.