Zoek een fijn braaf paard om weer mee te beginnen. Plus iemand die je vanaf de grond helpt. Soms is iemand die gewoon met je praat al genoeg. Iemand die jouw spanning herkent en je daar doorheen helpt.
Angstig zijn is heel normaal, zeker als je geen onbevangen tiener meer bent....
Herken bij jezelf de lichamelijke tekenen dat je angst hebt. Vaak is dat een beetje verkrampen, opgetrokken schouders, in elkaar duiken en oppervlakkig ademen. Ademhalingsoefeningen en ontspanningsoefeningen helpen goed.
Het kan heel goed helpen om een duidelijk doel te hebben om naartoe te werken. Dat hoeft niks met jouw onzekerheid te maken te hebben. Maar meer met focus. Als jij je moet concentreren op die ene oefening heb je geen tijd voor andere gedachten en twijfels.
Daadkracht moet je een beetje trainen, het is als dat laatste zetje voor je van de hoge duikplank springt. Dus ervoor gaan en je hele wezen erin gooien op dat moment.
Het mooie van paardrijden is dat je een stapje terug kan doen. Je kiest gewoon eerst een lagere 'duikplank', en dan ga je die vol overtuiging springen tot je wel meer durft.
Gewoon gaan proberen!
Er is een topic ergens met veel lotgenoten, ik kon hem allen zo gauw niet vinden