Omgaan met bang ruitertje

Moderators: C_arola, Coby, Nicole288, Dyonne

Toevoegen aan eigen berichten
 
 
MoppieFilou

Berichten: 4956
Geregistreerd: 31-10-16
Woonplaats: België

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 11-07-20 11:46

Rex_Rolfo schreef:
Pff, jeugd van tegenwoordig.

Gewoon eraf laten vallen, huilend er weer op zetten en door. Dan leert ze dat er best iets mis kan gaan zonder dat ze er meteen dood aan gaat.

Ja ja, ik weet het, dat is in 2020 niet meer toegestaan. Maar afhankelijk van hoe ze is opgevoed, hoe vaak heeft dat meisje al een blauwe plek gehad bij het spelen? Of een schaafwond van het uit de schommel vallen? Op één of andere manier moeten kinderen toch leren dat dingen wel eens mis gaan. En dat dit niet het einde van de wereld is. Dat valt in de praktijk niet mee, ik heb zelf ook kleine kinderen gehad. Sterker nog, héél vroeger ben ik zelf nog de nodige jaren kind geweest. En heel vaak van de pony gedonderd ;)


Kan best begrijpen dat dat voor sommige kinderen werkt, maar als ik dat bij haar doe stapt ze nooit meer op een pony vrees ik...


Gillbo schreef:
MoppieFilou schreef:
Wat bedoel je juist met molentje? :) Koprol eraf gaat nog net teveel gevraagd zijn denk ik. Stappen en draven aan de longe durft ze, het probleem is dat ze het niet alleen durft. Dus dat ik in het midden blijf staan en zij zelf stuurt.

Molentje is been erover zodat ze eerst zijwaarts zit, dan achterste voren, weer zijwaarts en terug.
De hierboven genoemde oefeningen zoals beentjes op of je tenen aan raken zijn ook goed.
Sla lom rijden tussen staanders door ( dan kan ze niet vast) balkje stappen, ei op een lepel Allerlei oefeningetjes om vertrouwen te winnen.

Wat doet ze als je de longe niet vast maakt en steeds iets verder van haar wegloopt.

En gewoon laten vallen en laten huilen, wat zijn dat voor een middeleeuwse praktijken. Heeft niks met pamperen te maken maar een kind dwingen tegen angst in is gewoon ouderwets en achterhaald.
Paardrijden is een hobby geen strafkamp


Oh ja dat ken ik wel! Kan ik ze zeker eens laten proberen!

Dan stopt ze en begint ze te jammeren :') . Maar als ik het heel rustig opbouw en steeds iets verder van haar weg wandel zal het na een tijdje misschien wel lukken!


Marije112 schreef:
Geen persoonlijke vraag, maar een algemene: "Waarom rijdt een angstige ruiter? Zijn het dan de ouders die daar op aandringen? Of vind ze paardjes wel leuk, maar meer vanaf de grond?" Als het dat laatste geval is kun je misschien wat meer grondwerk doen? Wellicht helpt dat?

[EDIT] Als ze bang is om eraf te vallen kun je misschien valoefeningen doen? Zodat ze leert hoe ze moet vallen, mocht het ooit gebeuren?


Als haar ouders vragen hoe het was (toen ze nog op de manege reed, maar omdat ze bang is en de instructeur daar niet echt iemand is om met bange kinderen om te gaan, hebben ze dus aan mij gevraagd of ik haar bij haar thuis wat les wilde komen geven) zegt ze altijd dat ze het heel erg leuk vond! Dus ze snappen het niet helemaal haha.

Zou eerlijk gezegd niet weten hoe ik daaraan moet beginnen :o . Heb er ook niet echt de materialen voor. Maar als er mensen zijn met tips hiervoor, laat maar weten!


dierenfan schreef:
Wat mij persoonlijk enorm geholpen heeft is een les zonder rijden. Paard liep los en ik moest het paard met mijn houding laten stappen, draven, galopperen en stoppen. Heb in dat uur het vertrouwen gekregen dat ik het paard heel gemakkelijk kon laten doen met enkel duidelijkheid geven. Ook veel balans oefeningen en inmiddels na 13 lessen gaat stappen en draven al best wel lekker en zonder spanning. Galopperen terwijl ik er op zit nog niet gedaan en nog geen behoefte aan.


Dat zal voor volwassenen zeker helpen maar denk voor zo'n klein meisje dat dat iets moeilijker gaat worden.



De rest ook weer bedankt voor het advies! :)

Marije112

Berichten: 3395
Geregistreerd: 27-11-05
Woonplaats: Pretoria, Zuid-Afrika

Link naar dit bericht Geplaatst: 11-07-20 11:55

MoppieFilou schreef:
Marije112 schreef:
Geen persoonlijke vraag, maar een algemene: "Waarom rijdt een angstige ruiter? Zijn het dan de ouders die daar op aandringen? Of vind ze paardjes wel leuk, maar meer vanaf de grond?" Als het dat laatste geval is kun je misschien wat meer grondwerk doen? Wellicht helpt dat?

[EDIT] Als ze bang is om eraf te vallen kun je misschien valoefeningen doen? Zodat ze leert hoe ze moet vallen, mocht het ooit gebeuren?


Als haar ouders vragen hoe het was (toen ze nog op de manege reed, maar omdat ze bang is en de instructeur daar niet echt iemand is om met bange kinderen om te gaan, hebben ze dus aan mij gevraagd of ik haar bij haar thuis wat les wilde komen geven) zegt ze altijd dat ze het heel erg leuk vond! Dus ze snappen het niet helemaal haha.

Zou eerlijk gezegd niet weten hoe ik daaraan moet beginnen :o . Heb er ook niet echt de materialen voor. Maar als er mensen zijn met tips hiervoor, laat maar weten!


Is ze erbij als de pony van de weide wordt gehaald? Borstelen, zadelen etc? Stappen met de pony aan de hand? Voetjes geven? Misschien met zulke dingen beginnen? Als ze de pony niet vertrouwd als ze er op de grond mee werkt kan ik me indenken dat het moeilijk is om de pony te vertrouwen als ze er op zit. Er zijn vast allerlei leuke grondwerk-filmpjes op youtube etc. en er zijn vast ook wat bokkers die je kunnen helpen :j

MoppieFilou

Berichten: 4956
Geregistreerd: 31-10-16
Woonplaats: België

Re: Omgaan met bang ruitertje

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 11-07-20 13:20

Dat doet ze allemaal mee idd en vindt ze geen probleem :) . Maar zoals met de rest wil ze hierbij wel altijd iemand dicht in de buurt hebben.

Shadow0

Berichten: 43505
Geregistreerd: 04-06-04
Woonplaats: Utrecht

Link naar dit bericht Geplaatst: 11-07-20 13:37

Rex_Rolfo schreef:
Gewoon eraf laten vallen, huilend er weer op zetten en door. Dan leert ze dat er best iets mis kan gaan zonder dat ze er meteen dood aan gaat.


Of ze houdt er nog meer angst aan over en mist een leuke hobby voor de rest van haar leven.
Dat was bij mij gebeurd.

Ik ben uit mezelf best een angstige ruiter... nog NOOIT heeft het geholpen om ergens doorheen te gaan met angst. Iedere val die ik gemaakt hebt betekent dat ik een aantal stappen terug ga, en weer vertrouwen op moet bouwen. Dat doe ik en kan ik omdat ik gelukkig ook genoeg leuke, angstvrije momenten heb meegemaakt op een paard. Maar 'laten vallen en door' is echt een stragegie van niks en werkt voor een aantal kinderen totaal averechts.

Rytir

Berichten: 5359
Geregistreerd: 30-05-04

Link naar dit bericht Geplaatst: 11-07-20 13:41

Marije_jiplover schreef:
Gymnastiek oefeningen deden het altijd erg goed in mijn beginnerslessen.
Van een simpel "probeer de oren van je pony aan te raken", naar knieën optrekken, benen juist lang houden en tenen aanraken, been over de hals in "amazonezit" en als dat goed gaat een heel rondje draaien (eerst in stilstand, later bij meer vertrouwen ook al stappend).
Heel hoog gaan staan, proberen het dak (als je in een binnenbak rijdt) aan te raken, knieën optrekken en met je neus naar je knieën, van jezelf een balletje maken.

Spelenderwijs laten merken dat de pony braaf is en het kind meer evenwichtsgevoel geven en hierdoor ook meer vertrouwen.

En vooral niet forceren, ponyrijden is leuk, maar alleen als ze dat zelf ook zo ervaren.


Zo deed ik het ook inderdaad. En dan steeds een stukje verder er van af lopen om de oefeningen 'voor te doen' . Als dat dan goed ging spelenderwijs een potje pak mij dan.

josien_m_
Berichten: 2406
Geregistreerd: 23-11-09
Woonplaats: Haule

Re: Omgaan met bang ruitertje

Link naar dit bericht Geplaatst: 11-07-20 14:11

Maar waarom "moet" ze het alleen kunnen? Is toch helemaal niet nodig. Dat doen wat ze wel leuk vind, zo bouwt ze vertrouwen op. Is het erg als ze nooit alleen durft te rijden? Nee, natuurlijk, er is niet maar één manier om met paarden te genieten. Je hoeft niets te behalen, je mag gewoon samenzijn met die pony. Wie weet komt het uiteindelijk vanzelf, ze wordt ook groter en doet ervaringen op. Maar wij, grote mensen hebben het in ons hoofd dat je moet leren (alleen te) rijden...

tjaakje

Berichten: 919
Geregistreerd: 16-07-13

Re: Omgaan met bang ruitertje

Link naar dit bericht Geplaatst: 11-07-20 15:06

Maak vooral een spelletje van het rijden en geen rijles/dressuurles. Zet pionnen neer en laat haar er zelf tussendoor sturen. Of laat haar zelf de pony stoppen bij elke pion, zodat ze leert dat er een rem op zit en zij die rem zelf kan bedienen. Tikkertje doen met jou is ook een goeie. Of doe een paar lesjes voltige. Als je een voltigesingel hebt, laat haar zelf op de pony springen en vooral ook, laat haar van de pony springen als hij stapt en later draaft. Dan leert ze dat het helemaal geen drama is om van een lopend paard "af te stappen".

Domino_2006
Berichten: 671
Geregistreerd: 20-05-15

Link naar dit bericht Geplaatst: 11-07-20 17:33

Wat mij als kind goed hielp was het praten over angst. Als de instructrice te ver weg liep en ik bang werd kreeg ik de vraag: ‘Waar ben je bang voor?’. Als ik dan antwoord gaf (bijv. dat de pony in draf gaat gaat) kreeg ik de volgende vraag: ‘Wat kun jij doen als je pony in draf gaat?‘ En dan bespraken we dus wat ik kon doen in zo’n situatie. Dat gaf mij rust en vertrouwen. Het heeft wel maanden geduurd voor de angst weg was.

tengeltje11
Berichten: 7137
Geregistreerd: 16-06-05
Woonplaats: w-vl,belgie

Re: Omgaan met bang ruitertje

Link naar dit bericht Geplaatst: 11-07-20 17:42

idd,als zij gewoon plezier heeft met rijden met iemand ernaast,dan is dat het toch?
waarom zou ze nu perse alleen moeten rijden?

plots komt er waarschijnlijk wel een moment waarop ze alleen wil proberen.

zoiets kan je niet forceren en net zo'n kinderen moet je alles behalve laten vallen, wenen en terug opzetten om door te doen, die zie je nooit meer terug.

laat ze vooral gewoon zelf aangeven wat zij wel en niet leuk vindt,daar kom je het beste mee.

draagt ze een body protector? kan ook een veiligheidsgevoel bevorderen. en hoe groot is de pony waarop ze rijdt?
want bv een tank van 1.60m voor een kleine 10-jarige kan ook een totaal ander gevoel geven dan een b-ponytje.
(daarom gaat onze dochter bv rijden in frankrijk,net over de grens,daar zijn de pony-clubs tenminste aangepast en lopen er daar 10 brave a en b ponytjes de kinderlessen en niet d-pony's zoals in alle manege's in de buurt)

josien_m_
Berichten: 2406
Geregistreerd: 23-11-09
Woonplaats: Haule

Re: Omgaan met bang ruitertje

Link naar dit bericht Geplaatst: 11-07-20 17:46

Het is eigenlijk vreemd dat de meeste adviezen er op gericht zijn om het kind er links om of rechts om af te helpen van wat het kind zelf prettig vind... Je bent prima zoals je nu bent toch? En dat geldt ook voor kinderen!

MoppieFilou

Berichten: 4956
Geregistreerd: 31-10-16
Woonplaats: België

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 11-07-20 18:06

Er zijn weer goede tips voorbij gekomen!


tengeltje11 schreef:
idd,als zij gewoon plezier heeft met rijden met iemand ernaast,dan is dat het toch?
waarom zou ze nu perse alleen moeten rijden?

plots komt er waarschijnlijk wel een moment waarop ze alleen wil proberen.

zoiets kan je niet forceren en net zo'n kinderen moet je alles behalve laten vallen, wenen en terug opzetten om door te doen, die zie je nooit meer terug.

laat ze vooral gewoon zelf aangeven wat zij wel en niet leuk vindt,daar kom je het beste mee.

draagt ze een body protector? kan ook een veiligheidsgevoel bevorderen. en hoe groot is de pony waarop ze rijdt?
want bv een tank van 1.60m voor een kleine 10-jarige kan ook een totaal ander gevoel geven dan een b-ponytje.
(daarom gaat onze dochter bv rijden in frankrijk,net over de grens,daar zijn de pony-clubs tenminste aangepast en lopen er daar 10 brave a en b ponytjes de kinderlessen en niet d-pony's zoals in alle manege's in de buurt)


Ze draagt een bodyprotector ja! :) En ze rijdt op haar eigen grote shetlander dus wat de maat betreft zit het wel goed. In vergelijking met de manegepony's gaat het soms beter op haar eigen shet en de andere keer weer minder.

Zonnetje81
Berichten: 18675
Geregistreerd: 15-08-01
Woonplaats: Noord-Brabant

Link naar dit bericht Geplaatst: 11-07-20 18:12

Ik was ook zo’n kind vroeger. Moest je echt niet aankomen met draaien op de pony en dar soort dingen. Ik zou haar gewoon even haar ding laten doen en niet teveel druk zetten. Ik denk dat aan de longe en steeds verder van je af laten rijden een uitdaging opzich is.

Edit: ik ben nog geen held maar heb wel meerdere paarden naar het Z gereden. Dus ee is hoop.

Mijn vader mocht niet bewegen dan was het papaaaaaaa waar ga je heen!!!!!

DaisyDarling
Berichten: 4225
Geregistreerd: 15-04-09
Woonplaats: Noord Holland

Link naar dit bericht Geplaatst: 11-07-20 18:31

Ziet ze wel eens andere mensen rijden? Zou ze misschien eens bij een rit van jou kunnen komen kijken? Dan doe je hetzelfde als je haar wilt laten oefenen, tussen pionnen door, etc. Misschien kan ze jou ook wat instructies geven, ‘rij naar die letter’ zodat ze ziet dat controle over een paard/pony houden helemaal niet zo moeilijk/eng is :)

MightyMike

Berichten: 2827
Geregistreerd: 08-11-04

Link naar dit bericht Geplaatst: 11-07-20 18:33

Precies Zonnetje81, bang zijn wil zeker niet zeggen dat je er niet komt met paardrijden! Helaas zijn er in de paardensport meer mensen die ook zo denken als Rex_ Rolfo, zelf durven ze en dan geen begrip voor een ander. Op die manier haakt zeker een kwart van de paardrijdende kinderen snel af, bovendien kan vallen zeker lijden tot meer dan een blauwe plek, uit de schommel vallen is dan geen vergelijking. Mijn oudste brak 2 keer haar arm, in totaal is ze nog maar 3 keer van een pony gevallen. Pech natuurlijk, maar van hoog en snel, kom je soms hard af.. Zeker weten dat deze tactiek bij dit meisje stoppen met rijden is, zo ook bij onze jongste. Ze is bang, heeft ze met meer dingen in het leven, en gaandeweg nu het rijden beter gaat, zie je haar zelfvertrouwen ook op andere gebieden groeien. Een paard is geen fiets, dieren doen soms onverwachte dingen, maar heel begrijpelijk dat het in het begin soms heel spannend is. Totdat ze leren hoe ze met de situatie om kunnen gaan, sommigen worden nooit helden, ik ben ook geen top held, maar heb al ruim 20 jaar eigen paarden en daar heb ik best wat muiters tussen gehad. Lekker aan de slag in haar tempo, nadruk niet op het rijden leggen, maar op vertrouwen met de pony. Maak poetsen, knuffelen etc onderdeel van de les. Bouw uit met het idee dat de pony heel lief is, al is dat dan door er een periode naast te blijven lopen. Kijk wat ze leuk vind en wel durft, komt vast goed!

pateeke
Berichten: 2213
Geregistreerd: 12-05-06

Re: Omgaan met bang ruitertje

Link naar dit bericht Geplaatst: 11-07-20 19:19

Het hangt van kind tot kind af. Sommigen hebben er heel veel aan als je benoemt wat ze goed doen en dan evt aanvult met wat er nog beter kan om het super te doen. Voor andere kinderen is dit geen geschikte aanpak. Als ze teveel afhankelijk zijn van complimenten, moet je bekijken of je het op een andere manier kan doen.
Geef haar vooral de tijd en bouw het dingen zelfstandiger doen rustig aan op. Bijvoorbeeld: als ze gereden heeft eerst uitstappen zonder dat er iemand naast loopt, de persoon die ernaast loopt steeds wat verder van haar laten lopen enz...

Wat wil ze zelf met betrekking tot rijden? Hoe zou ze het zelf aanpakken? Waarvan denkt ze zelf dat het haar zou helpen? Als je er echt je tijd en werk in wil en kan steken, kan je bv aan de slag gaan met de methode Kids Skills van Ben Furmann. Onder begeleiding stellen kinderen dan hun eigen doelen op (--> zorgt voor intrinsieke motivatie) en stippelen ze de weg uit om die doelen te bereiken.

Zonnetje81
Berichten: 18675
Geregistreerd: 15-08-01
Woonplaats: Noord-Brabant

Link naar dit bericht Geplaatst: 11-07-20 20:39

MightyMike schreef:
Precies Zonnetje81, bang zijn wil zeker niet zeggen dat je er niet komt met paardrijden! Helaas zijn er in de paardensport meer mensen die ook zo denken als Rex_ Rolfo, zelf durven ze en dan geen begrip voor een ander. Op die manier haakt zeker een kwart van de paardrijdende kinderen snel af, bovendien kan vallen zeker lijden tot meer dan een blauwe plek, uit de schommel vallen is dan geen vergelijking. Mijn oudste brak 2 keer haar arm, in totaal is ze nog maar 3 keer van een pony gevallen. Pech natuurlijk, maar van hoog en snel, kom je soms hard af.. Zeker weten dat deze tactiek bij dit meisje stoppen met rijden is, zo ook bij onze jongste. Ze is bang, heeft ze met meer dingen in het leven, en gaandeweg nu het rijden beter gaat, zie je haar zelfvertrouwen ook op andere gebieden groeien. Een paard is geen fiets, dieren doen soms onverwachte dingen, maar heel begrijpelijk dat het in het begin soms heel spannend is. Totdat ze leren hoe ze met de situatie om kunnen gaan, sommigen worden nooit helden, ik ben ook geen top held, maar heb al ruim 20 jaar eigen paarden en daar heb ik best wat muiters tussen gehad. Lekker aan de slag in haar tempo, nadruk niet op het rijden leggen, maar op vertrouwen met de pony. Maak poetsen, knuffelen etc onderdeel van de les. Bouw uit met het idee dat de pony heel lief is, al is dat dan door er een periode naast te blijven lopen. Kijk wat ze leuk vind en wel durft, komt vast goed!


Ja ik Poingte ook nog met 8 jaar van mn nieuwe pony en krak arm doormidden. Alssssss ik val is het foute boel. En no way dat als ik meerdere keren zou zijn gevallen van och val maar dan ging ik er noooooit meer op. Ook met gym liet ik mezelf niet vrijwillig uit het klimrek vallen ofzo.

Dus ik zou echt zeggen. Benadrukken wat ze goed doet en heeeeeeeeeeleeeee kleine mini stapjes. Een meter verderop rijden is voor haar een uitdaging opzich. Als je zelf niet bang bent heb je geen idee hoe dat voelt. Op de manege kotste ik op commando van de angst als ik maar dacht de verkeerde pony te krijgen en no way dat ik opstapte!!!!

prugelpiet

Berichten: 12563
Geregistreerd: 20-01-12

Link naar dit bericht Geplaatst: 11-07-20 20:53

Rex_Rolfo schreef:
Pff, jeugd van tegenwoordig.

Gewoon eraf laten vallen, huilend er weer op zetten en door. Dan leert ze dat er best iets mis kan gaan zonder dat ze er meteen dood aan gaat.

Ja ja, ik weet het, dat is in 2020 niet meer toegestaan. Maar afhankelijk van hoe ze is opgevoed, hoe vaak heeft dat meisje al een blauwe plek gehad bij het spelen? Of een schaafwond van het uit de schommel vallen? Op één of andere manier moeten kinderen toch leren dat dingen wel eens mis gaan. En dat dit niet het einde van de wereld is. Dat valt in de praktijk niet mee, ik heb zelf ook kleine kinderen gehad. Sterker nog, héél vroeger ben ik zelf nog de nodige jaren kind geweest. En heel vaak van de pony gedonderd ;)


Je weet dat het grootste gros van de kinderen dan meteen stopt met rijden?
Ze mogen best even schrikken, even huilen en even een knuffel van papa of mama. Ik zet en krijg ze eingelijk altijd wel weer op de pony, maar als ze daar even 10 minuten voor nodig hebben dan is dat prima. Als ze daarna even samen willen stappen en draven, dan is dat prima. Druk ze teveel door terwijl ze het spannend vinden, is de kans bij veel kinderen groot dat ze nooit meer zonder spanning op het paard kunnen zitten. En dan stoppen ze.

TS: hoe zijn de ouders in dit verhaal? Ik heb namelijk ook zat kinderen in de les gehad waarbij ouders zich er teveel mee bemoeiden, en kids daardoor onzeker werden. Hup, ouders in de kantine en kinderen rijden maar.

Over het los laten rijden kan ik geen tips geven. Ze zitten hier vanaf les 1 zonder longeerlijn erop.

En inderdaad; geef het tijd. Vaak moeten ze net even wat meer zelfvertrouwen krijgen dat ze het wel kunnen, en dat komt vanzelf.

Koekie73

Berichten: 2659
Geregistreerd: 30-10-16

Link naar dit bericht Geplaatst: 11-07-20 20:59

Mijn dochter, die een tijdje heel onzeker en wat angstig is geweest door wat ze meemaakte met haar vorige pony zegt dat je het het ruitertje het beste zelf kunt vragen. En dat het volgende het beste bij haar heeft gewerkt: heel, heel, heel veel geduld en nog eens heel veel geduld. En dus ook veel tijd. Haar vooral zelf haar tempo laten bepalen. Wij hebben veel overgelaten aan haar; zij heeft zelf aangegeven wat ze wel/niet wilde en wanneer. Ze heeft een instructrice die haar hierin goed aanvoelt en bij wie ze zich op een gegeven moment zo vertrouwd voelde dat ze weer stappen verder durfde te gaan. Deze instructrice kon op een gegeven moment als enige ook wel een grensje op gaan zoeken.

En nu gaat het heel erg goed. Soms loopt ze nog wel eens ergens tegenaan, maar dan doet dochter (14) zelf een stapje terug (keertje rijden in de longeercirkel, kijken of de controle/samenwerking/het vertrouwen er nog is) en dan is het weer goed.