Geplaatst 
. Ruim negen weken geleden werd onze poes (ongeveer 13 jaar) krols. Omdat ze dan aan één stuk door mauwt, heb ik haar naar buiten gelaten, om zelf een beetje rust te hebben. Was ze nou zwanger of schijnzwanger?
Zwanger dus. Afgelopen maandag begon ze rond 22:00 te bevallen. De eerste kostte wat moeite, en werd zowat bij mij op schoot ter wereld gebracht. De navelstreng kreeg Fleur niet doorgebeten, en nadat de baby meerdere malen achter de poes hing te bungelen, hebben we de navelstreng doorgeknipt. De tweede liet daarna nog ongeveer twee uur op zich wachten, dit keer scheurde de navelstreng (niet de bedoeling, dus ongeveer even erg als door moeten knippen).
Voor ons was het duidelijk dat ze nog niet klaar was met de bevalling, dus we wachtten af. Maar op een gegeven moment stond ze op, en bracht de kittens naar een nieuw plekje (de kast). Zou het dan toch voorbij zijn? Haar buikje lijkt nog zo bol... En ze was nog steeds onrustig, kortademig, en hield ons wakker, ze wilde ons bij haar hebben. Om kwart voor vijf besloten we de dierenarts te bellen. Zij zei ons, dat poezen wel vaker tussendoor "pauzeren", om even op krachten te komen voor de volgende inspanning. Als ze over een uur nog niet was begonnen met baren, moesten we terugbellen, en dan zou ze langs komen.
Helaas hingen we een uur later dus weer aan de telefoon. Fleur kreeg een injectie met calcium (voor sterkere spiercontracties), en een injectie met oxitocine (dat stimuleert de weeën). Nog geen kwartier later kwam de derde baby, en met hem de reden van de vertraging. Het baby'tje was dood. En de beweging van het beestje zou de weeën moeten stimuleren, maar dat gebeurde dus niet.
De dierenarts zei dat de volgende (ze had gevoeld, er zaten er volgens haar nog minstens twee in) waarschijnlijk al snel zou volgen. Mocht dat niet het geval zijn, konden we zelf een tweede dosis oxitocine geven, een uur na de eerste injectie.
Dus om half acht gaven we de tweede injectie, want ook het vierde kitten nam de tijd. Na een uur was er nog steeds niets, en toen moesten we moeder en de tweeling alleen laten, ivm verplicht college, en werk. Gelukkig kon ik het college vervroegd verlaten, en ik ben snel weer teruggegaan naar het gezinnetje, half bang, half hoopvol... Zou het vierde kitten nog leven?
Maar er was nog steeds geen vierde kitten. Fleur was nog steeds onrustig, ademde oppervlakkig en snel, en schreeuwde het regelmatig uit, wij veronderstelden van de pijn. 's Middags belde de dierenarts, om te vragen hoe het afgelopen was. Ze was verbaasd dat er geen kitten meer was gekomen, en raadde ons aan op te letten of de poes koorts kreeg, en of de uitscheiding uit haar vagina (vruchtwater) ging stinken. Zo ja, dan moest ze geopereerd worden, en dan zou ze haar steriliseren (eierstokken eruit), en meteen ook de baarmoeder meenemen.
En de volgende ochtend, 07:00 (ondertussen was het woensdag) hingen we weer aan de telefoon. Haar oren waren heet, en ze bloedde uit haar vagina, en niet zo'n klein beetje ook. Om 09:00 waren we welkom in de praktijk, en dan zou zij kijken wat er moest gebeuren.
Toen we aankwamen, werd haar temperatuur gemeten, ze had had 40,1, waar voor katten 37,5 ongeveer normaal is. En het bloed uit haar vagina stonk, dus ze zou geopereerd gaan worden...
's Middags werden we door een blije dokter gebeld, dat het laatste kitten nog leefde. En dat het gezinnetje heerlijk onder de warme lamp lag te soezen. Dus wij gingen ze ophalen, helemaal blij dat, tegen alle verwachting in, het beestje nog leefde.
Ondertussen bleef het oudste gozertje maar zo klein, en hij leek niet te drinken. Dus we pakten 'm op, zetten 'm bij een tepel, maar drinken deed hij niet. Wanneer we de tepel eindelijk in z'n mond hadden, spuugde hij de tepel weer uit. De dierenarts had gezegd dat ie wel een lekker vol buikje had, dus wij gingen ervan uit dat hij dronk terwijl wij het niet zagen, en dat het wel goed zou komen.
Maar toen ik vanmiddag (donderdag) in z'n velletje kneep om te kijken of hij niet uitgedroogd was, was hij dat dus wel. Dus hing ik weer aan de telefoon, en even later (de dokter was bezig) werd ik teruggebeld, dat ik bij de dierenwinkel kattenmelk-poeder moest halen, en dan het beestje voorzichtig zelf moest voeren.
Ik ben meteen naar de dierenwinkel gereden, maar toen ik terugkwam, was Fleur overstuur. Toen ik bij de doos kwam, zag ik dat het beestje al dood was.
Ik heb geprobeerd hem nog te reanimeren, maar daar was ie te zwak voor, ook al had ik 't nog zo goed gedaan...
Ik zal zo wat foto's plaatsen...
In het midden ligt het poesje, die dus net pas "geboren" is. Opvallend genoeg heeft ze al veel meer haar (en hele schattige krulletjes). 
) 
Zet er snel weer nieuwe foto's op 
Ik was de afgelopen paar dagen nog vrij zenuwachtig voor negatieve berichtjes, maar gelukkig is alles nu oke. 
. 
Links het katertje (wordt een soort van grijzig) en rechts het poesje (wit met wat grijs tussendoor). 
. 
