Bokt.nl

Rizette schreef:

Bedankt voor je uitgebreide antwoord. Ze nemen dus zelf ook een groot risico met waar de pups terecht komen. Als niemand het verhaal van de aanvrager ter plekke bekijkt en controleert. Zat de vliegreis ook bij de 300 euro in?

DeMolenhoek schreef:

In de eerste plaats willen mensen een pup, die ze bij die stichtingen goedkoop vinden. Anderzijds is de selectieprocedure hier in België en Nederlanf belachelijk moeilijk. Het asiel bij ons wil geen honden plaatsen in een gezin met een kind en een andere hond. Bij een andere stichting mochten wij niet adopteren omdat ik 18 uur per week werkte, verdeeld over 3 dagen en bijna altijd in het weekend, wanneer mijn vriend thuis was. Dus de hond zat 1 x om de 2 weken enkele uren thuis met onze andere hond.

Bij een ander asiel gingen wij te weinig wandelen. 1 x per dag ipv 2. Dat wij buiten die wandelingen constant buiten werken en de honden dus ook bij ons buiten aanwezig zijn deed er niet toe. 1 x zelfs een hond toegezegd en opeens verdween de contactpersoon van de radar. Na meerdere teleurstellingen en flut excuses was het genoeg voor ons en hebben wij een pup bij een kleinschalige fokker besteld.

Moesten de asielen dus niet zo belachelijk doen zou er in eigen land ook veel meer geadopteerd worden.

oomens schreef:

Even voor iedereen die hier wat over meent te moeten vinden: broodfok, het produceren van puppies om daarmee geld te verdienen, is gewoon een legale bezigheid. Broodfokhonden verkopen maakt een stichting niet ineens malafide, ook niet als die honden van over de grens komen.
Klanten onjuist informeren of misleiden, dat is wel verboden, maar dat is dan weer niet iets waar de dierenwelzijnsorganisaties en inspectiediensten iets mee te maken hebben. Daarbij is dat vaak bijzonder goed dicht te timmeren door ergens verstopt in je kleine lettertjes te vermelden hoe het echt zit.

Zinzi_jewel schreef:

Elke keer als ik stichting voorbij zie komen die nagenoeg alleen pups aanbieden zeg ik er wat van .
Vindt t vreemd
Waar zijn de volwassen honden
Hoezo " vinden " ze complete nesten .
Apart
Verkapte broodfok

Xanthippe schreef:

DeMolenhoek schreef:

In de eerste plaats willen mensen een pup, die ze bij die stichtingen goedkoop vinden. Anderzijds is de selectieprocedure hier in België en Nederlanf belachelijk moeilijk. Het asiel bij ons wil geen honden plaatsen in een gezin met een kind en een andere hond. Bij een andere stichting mochten wij niet adopteren omdat ik 18 uur per week werkte, verdeeld over 3 dagen en bijna altijd in het weekend, wanneer mijn vriend thuis was. Dus de hond zat 1 x om de 2 weken enkele uren thuis met onze andere hond.

Bij een ander asiel gingen wij te weinig wandelen. 1 x per dag ipv 2. Dat wij buiten die wandelingen constant buiten werken en de honden dus ook bij ons buiten aanwezig zijn deed er niet toe. 1 x zelfs een hond toegezegd en opeens verdween de contactpersoon van de radar. Na meerdere teleurstellingen en flut excuses was het genoeg voor ons en hebben wij een pup bij een kleinschalige fokker besteld.

Moesten de asielen dus niet zo belachelijk doen zou er in eigen land ook veel meer geadopteerd worden.

Dit verhaal ken ik idd. Een vriendin van me wou een hond adopteren uit het asiel. Op de vragenlijst stond of de hond in elke kamer van het huis mocht komen?
Ze vroeg wat daarmee bedoeld werd, aangezien ze de badkamer qua hygiëne geen plaats voor een hond vond. Daarop werd de vragenlijst weggenomen en het gesprek afgebroken. Hond moest wel degelijk in elke kamer mogen komen.
Dat maakt het adopteren vanuit een asiel wel echt heel moeilijk.

bruceandnoon schreef:

Het blijft een beetje lastig om je te moeten verdedigen tegenover het “bokttribunaal” die blijkbaar aan summiere manipulatieve informatie genoeg heeft om een een mening te vormen zonder dat iemand beschikt over enige kennis van zaken of van de situatie ter plaatse. Maar ik zal nog 1 poging doen.
Zeker omdat de term “ broodfok” blijft rondzingen in dit topic en pertinent niet van toepassing is op deze stichting en een grove beschuldiging is wil ik toch nog even reageren.
Op dit moment worden er op de site van de stichting 27 volwassen honden ter adoptie aangeboden en ong 70 pups. Daarnaast lopen er op de finca 10 tallen volwassen honden rond die niet plaatsbaar zijn. Ik denk dat deze verhouding wel weergeeft wat de situatie is in Spanje. Pups komen letterlijk uit de lucht vallen! Spanjaarden nemen het niet zo nauw met sterilisatie en castratie . Hun (vaak huis-) hond zwerft rond wordt gedekt, vaak meerdere nestjes in hun leven. De pups worden als ze geluk hebben uitgedeeld aan vrienden en familie en nog veel vaker gedumpt op de meest onbeschrijfelijke manieren. Elke dag worden er pups gevonden in plastic zakken in rivierbeddingen, in vuilniscontainers, ze worden over de schutting gegooid noem maar op. Om een voorbeeld te noemen, mijn vriendin woont net als deze opvang in Andalusië , het achterland daar is echt arm en achtergesteld te noemen, haar naaste buurvrouw is een oudere vrouw met een zestal honden die elk jaar opnieuw pups hebben. Mijn vriendin en de stichting hebben zich de eerste keer nog ingezet om de pups te redden van een wisse dood ( ze liepen gewoon over de weg) met als enige tegenprestatie dat de oudere vrouw haar honden op kosten van de stichting zou laten helpen, dat weigerde zij. Helaas had de dame dit jaar weer pups. Letterlijk dus dweilen met de kraan open. Maar zet daar tegenover dat er in Nederland een tekort is aan honden, vraag blijft groter dan aanbod. ( ik heb exacte cijfers niet paraat maar als iemand geïnteresseerd is maar Stray AFP heeft een rapport geschreven) vind ik de invoer van adoptiehonden uit het buitenland ( niet te verwarren met broodfokhondjes uit Oostblok) een mooie oplossing. Maar dat is weer een andere discussie.
Een mogelijke verklaring waarom deze stichting veel pups heeft is omdat zij zich in de loop van de jaren hebben gespecialiseerd jn het grootbrengen van flessenpups die in andere gevallen geen kans zouden hebben gehad. De Veel lokale rescue mensen brengen pups die gevonden zijn dus ook naar hun adres. Daarnaast is de finca tevens de prive woning van de familie. Bij veel andere organisaties zitten de volwassen honden in kleinere groepjes in daarvoor gebouwde kennels. Deze stichting is meer ingericht ( op prive terrein dus rondom het woonhuis ) op pups die in groepsverband in verschillende ruimtes rondscharrelen. Kennels ontbreken. Grote groepen volwassen honden op deze manier houden zou niet mogelijk zijn.
Ik vind het dus nogmaals erg jammer dat TS niet ingaat op uitnodiging van Stichting zodat ze dit met eigen ogen kan aanschouwen. Bedreigingen aan haar adres die impliceren dat zij zich onveilig zou moeten voelen zijn iig niet gedaan door het team of oprichters. Wat andere adoptanten , de vele die wel heel tevreden zijn, haar benaderen met verwensingen daar kan de stichting niets aan doen. Enkele maanden geleden is TS een facebookgroep begonnen onder naam van de stichting ik geloof omdat ze het niet eens was met de “censuur” op de pagina van stichting . Ze gebruikte hiervoor de officiële naam van de stichting en heeft andere adoptanten actief benaderd. Vervolgens werd deze groep een broeinest van suggestieve beschuldigingen. Veel adoptanten hebben besloten deze groep te verlaten vanwege de stemmingmakerij.
Overigens zijn er over elke stichting wel negatieve ervaringen te vinden. Het blijft mensenwerk, gedaan door vrijwilligers die naast hun baan en gezin avonden en weekenden opofferen. Je kunt het nog zo goed willen doen, niet iedere adoptie is een succes. Maar dat is ook niet elke aankoop van een door een gerenommeerde fokker gefokte rashond. Ik geloof ook direct dat er in het voortraject verbetering te behalen valt maar dat is in dit geval echt omdat er tekort aan mankrachten is. Je hebt gewoon heel veel vrijwilligers en die zijn lastig te vinden want niemand heeft tegenwoordig nog tijd ( vooral omdat ze het te druk hebben achter hun beeldscherm om daar de Facebook activist uit te hangen) Daar in tegen zijn er zoveel succesverhalen over deze stichting te vinden. Veel meer dan de enkele negatieve ervaringen die TS graag benadrukt.

capopjekop schreef:

Bruceandnoon: De ts heeft aangegeven dan niet te kunnen ivm drukte op werk en eigen dieren, maar op een later tijdstip graag langs te komen. Dat kon niet zei de stichting. En het is ook apart dat ze als tegenprestatie honden moet meenemen.

Daarbij zou ik me zelf afvragen of je wel alles ziet en hoort of dat men je daar het beeld gaat schetsen van wat ze graag willen laten zien.

Ik snap haar terughoudendheid wel, zeker als ze zich al bedreigt voelt doordat haar naam op hun fb wordt gezet

Xanthippe schreef:

DeMolenhoek schreef:

In de eerste plaats willen mensen een pup, die ze bij die stichtingen goedkoop vinden. Anderzijds is de selectieprocedure hier in België en Nederlanf belachelijk moeilijk. Het asiel bij ons wil geen honden plaatsen in een gezin met een kind en een andere hond. Bij een andere stichting mochten wij niet adopteren omdat ik 18 uur per week werkte, verdeeld over 3 dagen en bijna altijd in het weekend, wanneer mijn vriend thuis was. Dus de hond zat 1 x om de 2 weken enkele uren thuis met onze andere hond.

Bij een ander asiel gingen wij te weinig wandelen. 1 x per dag ipv 2. Dat wij buiten die wandelingen constant buiten werken en de honden dus ook bij ons buiten aanwezig zijn deed er niet toe. 1 x zelfs een hond toegezegd en opeens verdween de contactpersoon van de radar. Na meerdere teleurstellingen en flut excuses was het genoeg voor ons en hebben wij een pup bij een kleinschalige fokker besteld.

Moesten de asielen dus niet zo belachelijk doen zou er in eigen land ook veel meer geadopteerd worden.

Dit verhaal ken ik idd. Een vriendin van me wou een hond adopteren uit het asiel. Op de vragenlijst stond of de hond in elke kamer van het huis mocht komen?
Ze vroeg wat daarmee bedoeld werd, aangezien ze de badkamer qua hygiëne geen plaats voor een hond vond. Daarop werd de vragenlijst weggenomen en het gesprek afgebroken. Hond moest wel degelijk in elke kamer mogen komen.
Dat maakt het adopteren vanuit een asiel wel echt heel moeilijk.

NenaC schreef:

Wat ik mij afvraag is hoe oud die pups zijn als ze hier geadopteerd worden?

Want pups fokken is ook niet illegaal en ze verkopen ook niet. Voorlichting is altijd een relatief iets, die behoefte is bij iedereen anders.

DeMolenhoek schreef:

bruceandnoon schreef:

Het blijft een beetje lastig om je te moeten verdedigen tegenover het “bokttribunaal” die blijkbaar aan summiere manipulatieve informatie genoeg heeft om een een mening te vormen zonder dat iemand beschikt over enige kennis van zaken of van de situatie ter plaatse. Maar ik zal nog 1 poging doen.
Zeker omdat de term “ broodfok” blijft rondzingen in dit topic en pertinent niet van toepassing is op deze stichting en een grove beschuldiging is wil ik toch nog even reageren.
Op dit moment worden er op de site van de stichting 27 volwassen honden ter adoptie aangeboden en ong 70 pups. Daarnaast lopen er op de finca 10 tallen volwassen honden rond die niet plaatsbaar zijn. Ik denk dat deze verhouding wel weergeeft wat de situatie is in Spanje. Pups komen letterlijk uit de lucht vallen! Spanjaarden nemen het niet zo nauw met sterilisatie en castratie . Hun (vaak huis-) hond zwerft rond wordt gedekt, vaak meerdere nestjes in hun leven. De pups worden als ze geluk hebben uitgedeeld aan vrienden en familie en nog veel vaker gedumpt op de meest onbeschrijfelijke manieren. Elke dag worden er pups gevonden in plastic zakken in rivierbeddingen, in vuilniscontainers, ze worden over de schutting gegooid noem maar op. Om een voorbeeld te noemen, mijn vriendin woont net als deze opvang in Andalusië , het achterland daar is echt arm en achtergesteld te noemen, haar naaste buurvrouw is een oudere vrouw met een zestal honden die elk jaar opnieuw pups hebben. Mijn vriendin en de stichting hebben zich de eerste keer nog ingezet om de pups te redden van een wisse dood ( ze liepen gewoon over de weg) met als enige tegenprestatie dat de oudere vrouw haar honden op kosten van de stichting zou laten helpen, dat weigerde zij. Helaas had de dame dit jaar weer pups. Letterlijk dus dweilen met de kraan open. Maar zet daar tegenover dat er in Nederland een tekort is aan honden, vraag blijft groter dan aanbod. ( ik heb exacte cijfers niet paraat maar als iemand geïnteresseerd is maar Stray AFP heeft een rapport geschreven) vind ik de invoer van adoptiehonden uit het buitenland ( niet te verwarren met broodfokhondjes uit Oostblok) een mooie oplossing. Maar dat is weer een andere discussie.
Een mogelijke verklaring waarom deze stichting veel pups heeft is omdat zij zich in de loop van de jaren hebben gespecialiseerd jn het grootbrengen van flessenpups die in andere gevallen geen kans zouden hebben gehad. De Veel lokale rescue mensen brengen pups die gevonden zijn dus ook naar hun adres. Daarnaast is de finca tevens de prive woning van de familie. Bij veel andere organisaties zitten de volwassen honden in kleinere groepjes in daarvoor gebouwde kennels. Deze stichting is meer ingericht ( op prive terrein dus rondom het woonhuis ) op pups die in groepsverband in verschillende ruimtes rondscharrelen. Kennels ontbreken. Grote groepen volwassen honden op deze manier houden zou niet mogelijk zijn.
Ik vind het dus nogmaals erg jammer dat TS niet ingaat op uitnodiging van Stichting zodat ze dit met eigen ogen kan aanschouwen. Bedreigingen aan haar adres die impliceren dat zij zich onveilig zou moeten voelen zijn iig niet gedaan door het team of oprichters. Wat andere adoptanten , de vele die wel heel tevreden zijn, haar benaderen met verwensingen daar kan de stichting niets aan doen. Enkele maanden geleden is TS een facebookgroep begonnen onder naam van de stichting ik geloof omdat ze het niet eens was met de “censuur” op de pagina van stichting . Ze gebruikte hiervoor de officiële naam van de stichting en heeft andere adoptanten actief benaderd. Vervolgens werd deze groep een broeinest van suggestieve beschuldigingen. Veel adoptanten hebben besloten deze groep te verlaten vanwege de stemmingmakerij.
Overigens zijn er over elke stichting wel negatieve ervaringen te vinden. Het blijft mensenwerk, gedaan door vrijwilligers die naast hun baan en gezin avonden en weekenden opofferen. Je kunt het nog zo goed willen doen, niet iedere adoptie is een succes. Maar dat is ook niet elke aankoop van een door een gerenommeerde fokker gefokte rashond. Ik geloof ook direct dat er in het voortraject verbetering te behalen valt maar dat is in dit geval echt omdat er tekort aan mankrachten is. Je hebt gewoon heel veel vrijwilligers en die zijn lastig te vinden want niemand heeft tegenwoordig nog tijd ( vooral omdat ze het te druk hebben achter hun beeldscherm om daar de Facebook activist uit te hangen) Daar in tegen zijn er zoveel succesverhalen over deze stichting te vinden. Veel meer dan de enkele negatieve ervaringen die TS graag benadrukt.

Ts geeft aan nu niet te kunnen ivm drukte op het werk, maar wel te kunnen in het najaar. Dit wil de stichting niet. Het is nu of nooit. Tja... Het is vrij logisch dat iemand zich niet op stel en sprong vrij kan maken om naar Spanje te gaan. Ik snap niet waarom het een probleem is voor de stichting dat ze later op het jaar komt?

Dimphyl schreef:

Ik ben inderdaad niet van plan naar Spanje te gaan als ik alleen zou moeten gaan. Ook een evt gesprek ga ik niet alleen aan.

Daarnaast vind Ik, na het nog eens goed lezen van het voorstel, het eigenlijk niks.. over mijn hondje of het opvanggezin van toen heb ik geen vragen. Ik heb de communicatie van beide kanten uit gelezen dus meer hoeven ze mij niet te vertellen. Een bezoek aan de finca hardstikke leuk, maar daar zouden, volgens de site, alleen de oudere, niet adopteerbare honden leven.

Bezoek aan de zuster stichtingen interesseert me ook niet zo.. en bezoek aan asiels waar ze mee werken, volgens eigen zeggen werken ze niet met asiels maar met kleine opvang gezinnen.. mocht dat dus niet waar zijn zou ik best naar die asiels willen maar dan wél met iemand anders erbij en met een goede tolk die ik mag uitkiezen(en die ik dan uiteraard ook zelf betaal)

Maar goed een bezoek later was al niet mogelijk kreeg ik te horen. Gesprek zou dan opzich nog kunnen maar durf niet te zeggen of ik daar iets aan heb en of ik het zie zitten; het wordt een welles nietes spelletje tot er gewoon harde bewijzen zijn, die of voor hen spreken of tegen..

dees_daan schreef:

In Nederland is absoluut geen tekort aan honden en is het aanbod inmiddels ook groter dan de vraag. Om daar achter te komen hoef je alleen maar even op marktplaats te kijken. Ik ken een "opvang" hier om de hoek waar honden uit het buitenland de kennels in gaan en waar ze zo 2 jaar zitten omdat er niemand is die ze wil hebben.. En dat vind ik dus zo jammer, als er niet zoveel stichtingen geweest waren en er eerst honden geplaatst worden voordat er nieuwe komen dan had je het goed aangepakt en werd er echt geholpen. Nu komen hier ladingen honden heen die nog geen plek hebben en waardoor er gewoon juist een overschot is aan honden.
Je ziet het hier in topics ook genoeg voorbij komen, iemand zoekt een leuke hond en de stichtingen vliegen je om de oren.. Het schiet gewoon niet op want overal zijn wel honden verkrijgbaar bij de stichtingen, honden die al in NL zijn. Als er echt een tekort geweest was zoals gesteld word dan was dit niet zo geweest.