Moderators: NadjaNadja, Essie73, Muiz, Maureen95, Firelight
pompadour schreef:Moeilijk te zeggen, Ze is gered van een broodfokker.
Dat ken zijn dat ze geestelijk niet goed is. Door het doorfokken en bij een broodfokker wordt er niet gekeken of er familie band is met deze honden.
Ik heb wel eens met bij flatcoated teefje. Geen broodfok.
Ik liet haar uit, en ze ging tekeer.
Heel fel was ze. Ze zat aan lijn anders had ze aan willen vallen zo kwaad was ze, ik dacht eerst tegen een andere hond maar die zag ik niet.
Maar er liep een marokkaan achter ons aan, bleek dat zij hem niet vertrouwde
Ik heb haar kort moeten houden en die man voorbij laten gaan, eerlijk gezegd was ik wel weer blij dat zij te keer ging tegen hem. Je weet het immers nooit .
Laibadji schreef:tiwi1969 schreef:Arm dier heb je het idee dat ze angstig is tijdens de aanvallen?
Ik zou inderdaad ook geen scan laten doen. Wel zou ik pijn willen uitsluiten dmv pijnstilling geven en kijken of het gedrag/aanvallen verandert.
Hond van mijn ouders had waarschijnlijk ook een hersentumor, was angstig, had glaucoom en epileptische aanvallen. Heeft het nog een tijd redelijk gedaan op medicatie.
De aanvallen van jouw hond hoeven geen primaire epileptische aanvallen te zijn om toch te verbeteren op antiepileptica. Misschien toch het proberen waard.
Ze lijkt niet angstig. Ze is zich wel bewust dat het niet ok is. Ze zondert zich dan ook af en neemt afstand. Je merkt wel dat het niet niks is. Ze is versuft en heeft even tijd nodig om te bekomen.
De DA zei pas in te grijpen als ze naar ons agressief wordt. Echter vind ik dat te laat. Ze zou dan schuldig zijn aan fout gedrag terwijl wij dit in handen hebben en dat is niet ok.
Van pijn medicatie is er niet gesproken omdat er geen duidelijke 'pijn' symptomen zijn. Wel anti epileptica maar deze moet ze 3x per dag krijgen. Praktisch voor ons niet haalbaar + dat dit haar versuft. Onregelmatig zware medicatie geven is ook niet goed noch de bedoeling. De andere medicatie blijkt zware gevolgen voor de lever te hebben.
Ik vind het heel moeilijk. Ik ben de enige die de knoop moet doorhakken. (Voor man is alles goed en zoon is te jong)
Ik vind het emotioneel niet makkelijk omdat ze nog 'goed' oogt. Normaal kan ik hier makkelijk de knoop doorhakken, je moet dieren niet laten lijden maar nu worstel ik al 2 maanden. Wanneer is het te?
Lynn2014 schreef:Als eerste wat een rot situatie. Niet weten wat er is en wat het beste is voor je beestje geeft zo een onzeker gevoel.
Een paar maanden geleden had onze hond een periode waar ze ineens heel angstig was. Begon te hijgen, kroop zowat in je, kortom het was niet onze hond. Dit was ook met vlagen maar werd steeds erger.
Omdat ze al oud was, dacht ik ook evt aan dementie. Epilepsie leek het mij niet op. Maar toch even langs de DA voor een controle.
De DA kon niks lichamelijke vinden. Ze was in een super conditie dus alleen de mentale en inwendige dingen bleven over. Echter zei hij dit eerder meegemaakt te hebben.
Hij benoemde dat bleek dat de buren van deze hond een nieuwe wasmachine gekocht hadden. Deze had een ander piepje, wat de hond goed hoorde en werd hier dus angstig van.
Toen ik dit benoemde naar mijn man is hij naar boven gegaan en de rookmelder na gaan kijken. Deze piepte idd een enkele keer kort en zacht ivm stofje dat erin zat. Onze hond reageerde hier schijnbaar op ( was een keer boven en door de angst kwam ze mee. Toen ging toevallig dat piepje af en zag haar dus gigantisch schrikken.)
Nu wil ik niet zeggen dat dit dezelfde situatie is want dat denk ik niet. Maar het is wel een idee om het uit te sluiten evt. Honden horen zoveel meer dan wij. Wie weet is er ergens een geluid wat ze niet kan thuis brengen. Daarbij met wat doofheid.....
Succes met je hondje. Ik kan alleen maar zeggen volg je hoofd. Welk advies zou je een vriendin geven in dit geval.
Laibadji schreef:Lynn2014 schreef:Als eerste wat een rot situatie. Niet weten wat er is en wat het beste is voor je beestje geeft zo een onzeker gevoel.
Een paar maanden geleden had onze hond een periode waar ze ineens heel angstig was. Begon te hijgen, kroop zowat in je, kortom het was niet onze hond. Dit was ook met vlagen maar werd steeds erger.
Omdat ze al oud was, dacht ik ook evt aan dementie. Epilepsie leek het mij niet op. Maar toch even langs de DA voor een controle.
De DA kon niks lichamelijke vinden. Ze was in een super conditie dus alleen de mentale en inwendige dingen bleven over. Echter zei hij dit eerder meegemaakt te hebben.
Hij benoemde dat bleek dat de buren van deze hond een nieuwe wasmachine gekocht hadden. Deze had een ander piepje, wat de hond goed hoorde en werd hier dus angstig van.
Toen ik dit benoemde naar mijn man is hij naar boven gegaan en de rookmelder na gaan kijken. Deze piepte idd een enkele keer kort en zacht ivm stofje dat erin zat. Onze hond reageerde hier schijnbaar op ( was een keer boven en door de angst kwam ze mee. Toen ging toevallig dat piepje af en zag haar dus gigantisch schrikken.)
Nu wil ik niet zeggen dat dit dezelfde situatie is want dat denk ik niet. Maar het is wel een idee om het uit te sluiten evt. Honden horen zoveel meer dan wij. Wie weet is er ergens een geluid wat ze niet kan thuis brengen. Daarbij met wat doofheid.....
Succes met je hondje. Ik kan alleen maar zeggen volg je hoofd. Welk advies zou je een vriendin geven in dit geval.
Gelieve de update te lezen
Hond is ook geen binnenhuis hond. Morgen wordt ze ingeslapen omwille van een heel groot vermoeden van hersentumor.
Laibadji schreef:Morgen wordt de hond ingeslapen.
Deze ochtend aanval en onze andere hond valt sinds kort de zieke hond aan. Ze kan het blijkbaar niet meer plaatsen.
Deze namiddag wou onze zoon de hond aaien en gromde ze en haalde uit. Zoon gelukkig enkel geschrokken maar dit was dus de druppel.
Gelukkig met DA reeds op dezelfde lijn dus morgen komt ze langs.
Bah wordt een verdrietig moment.