Bokt.nl

**Geplaatst**: 08-12-12 23:58

Geplaatst: 08-12-12 23:58

Ons hondje is vreselijk eenkennig en ze heeft niets met voedsel. Puppycursus was enerzijds een uitdaging, omdat ze het niet voor het voer doet (eet ze toch niet/nauwelijks, hooguit een mini stukje frikandel of leverworst), maar anderzijds ging ze als enige hond als een speer naar de baas, want dan was ze doodsbang voor de persoon die haar vasthield. :')

Ze komt alleen een beetje los als de andere persoon een leuk hondje bij zich heeft waar ze mee kan spelen.

**Geplaatst**: 09-12-12 00:04

Geplaatst: 09-12-12 00:04

Hier ook een spanjaard, Cadíz van 6(hij komt ook uit Cadiz ;-)

)
Erg fijne hond, wel wat gebruiksaanwijzingen op socialiserings gebied!

Afbeelding

**Geplaatst**: 09-12-12 00:30

Re: Adoptie hondjes uit het buitenland - Topic

Geplaatst: 09-12-12 00:30

Ik vind Podenco's ook geweldig. Helaas voor ons precies de verkeerde hond. We hebben nu een Labrador/Schotse Collie kruising, hij is 11 jaar. Bij kinderen is hij super betrouwbaar, visite vindt hij hartstikke gezellig, bezoek welke we liever niet op het erf hebben heeft hij feilloos door, dus ook nog eens een goede waakhond. Hij is nu 11, maar het zal nog een hele klus worden als we ooit een andere hond moeten zoeken. Een betrouwbare, lieve maar ook waakhond, die woont op een boerderij, dus met koeien en paarden moet kunnen omgaan en die een zee van ruimte tot z'n beschikking heeft maar wel in onze weides en op het eigen erf blijft....ga d'r maar aan staan

**Geplaatst**: 09-12-12 09:37

Geplaatst: 09-12-12 09:37

Wij hebben nu sinds een kleine maand Lola in huis.
Ze komt via AINF.
Lola is op oudjaarsdag 2008 naar het asiel in Gandia gebracht en toen werd ze 9 maanden geschat.
Ze is dus waarschijnlijk van eind Maart 2008, nu bijna 5 jaar en bijna haar hele leven in het asiel gezeten.
De reis naar Nederland is heel traumatisch geweest want alles is mis gegaan wat er mis kón gaan.
Eerst is de truck met panne komen te staaan waarin ze naar Duitsland gebracht zouden worden, die bleek uiteindelijk ook niet meer verder te kunnen voorlopig.
Dus het AINF is zelf naar Lyon gereden om de honden op te halen, maar dat is toch ook nog wel 9 uur rijden dus die waren er ook maar niet zo.
De honden waren inmiddels al 37 uur onderweg voordat zij om 3 uur ' snachts daar arriveerden.
Heel gedoe natuurlijk al die bange getraumatiseerde honden over te laden naar hun eigen bus.
Dus 2 uur later vertrokken zij dan eindelijk voor de lange reis terug.
Maar de ellende was nog niet voorbij, ook zij kregen panne.
Al na 3 kwartier rijden, bus kon ook niet gemaakt worden op korte termijn.
Lang verhaal kort, na een oproep op FB van mij zijn we met de bus van Hipar hier op Bokt ( uitlaatservice) naar Frankrijk gereden en de honden opgehaald.
Uiteindelijk zijn wij met de honden op maandagmorgen 7 uur aangekomen in Amersfoort.
De honden waren toen al 2 1/2 dag onderweg...
En dat icm haar toch al moeilijke leven heeft niet aan Lola haar welzijn bijgedragen.
Eigenlijk doet ze het naar omstandigheden geweldig.
Wij hebben zelf veel ervaring net getraumatiseerde dieren dus waren vtv eigenlijk niet bang dat het niet goed zou komen.
Met mij, de andere dieren, de buitenwereld het leven in huis gaat eigenlijk boven verwachting goed.
Ze doet snachts een klein plasje in huis, maar goed dat is niet zo'n probleem.
Er is echter 1 heeeel erg groot probleem, ze is doodsbang voor mijn man, en dat wordt alleen maar erger.
Er zijn meer dieren in het begin bang voor mijn man geweest, maar daar zie je altijd per dag verbeteringen, hij is nl heel erg lief en heel erg gek op dieren.
Zodra mijn man thuis is, is Lola een totaal andere hond.
Doodsbang en op haar hoede dat hij niet bij haar in de buurt komt of stel je voor, zelfs aan zou willen raken.
We kunnen haar niet verleiden met lekkers, of leuke dingen doen, want ze wil helemaal niks van hem.
Geen lekkers, niet uitgelaten worden of eigenlijk alleen maar dat hij weg gaat...dat zou ze een prima idee vinden.
Ze staat al 2 weken op Bach en ook is ze homeopatisch behandeld.
Maar de angst voor mijn man wordt erger.
Ik heb al gemaild met de stichting om advies maar zij zat juist in Spanje.
Ze is gister terug gekomen en eind van de week hebben we een afspraak.
Ook heb ik 2 gedragsdeskundigen gemaild, maar nog geen antwoord.
Heeft iemand ervaring met zo'n extreme angst voor de man des huizes!
Vreemde mannen vindt ze ook niks, maar die gaan weer weg weet ze, dus die vindt ze volgens mij minder eng.
Zucht...
Ik ben helemaal gek met haar en ze is echt zoooo leuk, alleen mijn man krijgt alleen dat bange hondje maar te zien en hij is er heel beroerd van.
Voelt zich een dierenbeul als hij met haar op straat loopt, zij als een geslagen hond naast hem, staartje tussen de poten, of als een gek trekkend om zo ver mogelijk van hem vandaan te komen.
Als we samen lopen is ze iets rustiger, maar lang niet zo blij en vrolijk als ik alleen met haar loop.
We voelen ons er allemaal ellendig van.
Er moet toch iets aan te doen zijn..
We geven heus niet op, ze is hier nog maar kort.
Maar dit gedrag moet doorbroken worden voordat het een bevestigd gedrag wordt denk ik.

Laatst bijgewerkt door mazzeltje op 09-12-12 09:41, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 09-12-12 09:38

Re: Adoptie hondjes uit het buitenland - Topic

Geplaatst: 09-12-12 09:38

Lola is trouwens rasloos, een echt spaans bastaardje om te zien, maar zooooo leuk!

**Geplaatst**: 09-12-12 09:56

Geplaatst: 09-12-12 09:56

Miepie77 schreef:
@Margee: is toch wel duidelijk een verschil, ze hoeven niet op jacht, komen op straat geen agressieve straathonden tegen, kleine en grote honden worden daar gescheiden en ik neem aan dat ze die honden daar niet lopen te slaan en schoppen, dus ideaal is het niet maar altijd beter als op straat of bij een idiote Jager

Dat wel maar veel asielen zijn in beheer van een gemeente, en daarna wordt het dus het dodingsstation..... De asielen waar wij onze honden vandaan hebben, zijn in beheer van mensen die contacten hebben met de stichtingen die de honden hier bemiddelen. Daar zitten dus de "mazzel" honden tussen. Er wordt gekeken naar de gezondheid en het karakter, is de hond bemiddelbaar, heeft hij geluk. De honden die bv kunnen bijten, komen niet naar hier. Dat risico nemen ze dan niet, dan gewoon een andere hond die wel goed uit de testen komt. Terwijl de reden dat een hond bijt toch altijd de mens is. Ik schaam mij altijd diep voor de soort (mens) die wij zijn en hoe wij dieren behandelen...........

**Geplaatst**: 09-12-12 09:59

Geplaatst: 09-12-12 09:59

@Mazzeltje over Lola; ik zou zeker hulp zoeken en ik denk dat het ook heel lang kan duren.
Iemand als Cesar Millan zou hier moeten wonen.....

**Geplaatst**: 09-12-12 10:12

Re: Adoptie hondjes uit het buitenland - Topic

Geplaatst: 09-12-12 10:12

Nog tips voor iemand die ervaring met zo'n probleem heeft?

**Geplaatst**: 09-12-12 10:17

Geplaatst: 09-12-12 10:17

Vindt je het goed als ik jouw stukje voorleg aan wat hondenkennissen? Je weet maar nooit...

**Geplaatst**: 09-12-12 10:18

Re: Adoptie hondjes uit het buitenland - Topic

Geplaatst: 09-12-12 10:18

Zeker!

**Geplaatst**: 09-12-12 10:19

Geplaatst: 09-12-12 10:19

prachtige hondjes allemaal, ik vind het super dat jullie deze honden een kans geven.
Toch zou ik het persoonlijk niet doen.
Onze hond komt ook uit een asiel, maar dan gewoon uit nederland.
Voordat ik beslis om een hond te nemen, wil ik hem eerst gewoon in living-life mee maken.
Ik neem aan dat jullie je hond alleen van een foto/filmpje kenden? Vonden jullie dat niet moeilijk dan, dan kun je toch niet beoordelen of die 1e klik er is?

**Geplaatst**: 09-12-12 10:25

Geplaatst: 09-12-12 10:25

Bijna altijd heb je de hond op de foto-pagina gezien en zijn verhaal gelezen.
Daarna volgt een telefoongesprek en een mailing. Je moet vertellen wie je bent en wat je ervaring is. Lijkt het van beide kanten goed, ga je op bezoek bij de hond op het opvangadres. Dit zijn ook mensen met hondenkennis en mensenkennis. Ze kunnen je ter plekke meer over de hond vertellen en hoe zijn karakter is.
Als je denkt dat het wat voor je is, krijg je hem niet direct mee! Je moet het thuis laten bezinken en mag hem dan later ophalen als je bij je besluit blijft. De hond mag ook NOOIT doorgegeven worden maar wordt opnieuw bemiddeld in geval van nood.

**Geplaatst**: 09-12-12 10:31

Geplaatst: 09-12-12 10:31

Niet via een site, maar dit Griekse hondje liep achter me aan op het strand.(4-5 weekjes oud)
Samen met mij in het vliegtuig gegaan.

Afbeelding

**Geplaatst**: 09-12-12 10:37

Geplaatst: 09-12-12 10:37

Hier ook een hond uit Griekenland, zelf meegenomen van vakantie. Zie mijn profiel voor foto's. Heb haar nu 6 jr, ze wordt komend voorjaar 7. Het is een ontzettend lieve en dankbare hond.

Als ik momenteel rond kijk, wat er in NL aan zwaar verwaarloosde en gedumpte dieren de asiels worden binnengebracht, zou ik tegenwoordig gaan voor een hond uit een NL asiel.

**Geplaatst**: 09-12-12 10:57

Geplaatst: 09-12-12 10:57

mazzeltje schreef:
Nog tips voor iemand die ervaring met zo'n probleem heeft?

Een maand is kort hoor

. Hier wel dezelfde ervaring alleen minder heftig denk ik. Ons hondje is ook bang voor mannen zoals zoveel van de hondjes uit het buitenland. Ze is nu na 8 weken nog steeds gereserveerd tegen mijn man. Hij kan inmiddels wel haar tuigje omdoen, maar dat moet soms ook nog met de truckendoos volop open. 's Avonds in de bench doen gaat ook beter, maar ook dat blijft ze eng vinden. Aan de andere kant wil ze af en toe ook wel met hem spelen, ze weet alleen niet hoe. Je kunt merken dat spelen met andere honden gesneden koek is, maar hoe je precies met mensen moet spelen???

Ik denk dat je dit gedrag alleen maar doorbreekt door steeds weer kleine stapjes te doen en te blijven volhouden. De neiging om haar met rust te laten krijg je natuurlijk vanzelf maar ontwijkend gedrag van julliezelf gaat het in ieder geval niet oplossen. Ook heb ik gemerkt dat als mijn man dagen met haar alleen is, het wel aardig gaat. Ze voelt zich dan toch op één of andere manier afhankelijk van hem.
Is dit je enige hond? Ik heb ook de ervaring dat het gedrag van onze andere hond haar sterk beinvloed. Hij is juist gek met mijn man en dat helpt haar duidelijk ook verder.

**Geplaatst**: 09-12-12 11:01

Geplaatst: 09-12-12 11:01

Knakker schreef:
prachtige hondjes allemaal, ik vind het super dat jullie deze honden een kans geven.
Toch zou ik het persoonlijk niet doen.
Onze hond komt ook uit een asiel, maar dan gewoon uit nederland.
Voordat ik beslis om een hond te nemen, wil ik hem eerst gewoon in living-life mee maken.
Ik neem aan dat jullie je hond alleen van een foto/filmpje kenden? Vonden jullie dat niet moeilijk dan, dan kun je toch niet beoordelen of die 1e klik er is?

Ik begrijp je punt en dat is ook voor een deel ook wel zo.
Ik 'kende' mijn hondje van foto's en filmpjes en van de verhalen van de mensen die regelmatig in het betreffende asiel kwamen. Vooral de filmpjes hebben mij voor dit hondje doen besluiten.
Op de filmpjes is duidelijk te zien dat het een heel mensgericht hondje is, welliswaar bang, maar wil wel erg graag bij mensen in de smaak vallen. Zoals ik haar toen beoordeeld heb naar aanleiding van de filmpjes blijkt ze ook precies te zijn.
Je kunt dus best een inschatting maken, maar dat is denk ik niet weggelegd voor mensen die weinig ervaring met honden hebben.
Die mensen zou ik wel aanraden om iemand dit te laten beoordelen die hun situatie, wensen enz. kent.

**Geplaatst**: 09-12-12 11:08

Geplaatst: 09-12-12 11:08

Hoe gaat zoiets eigenlijk als je zelf een hond meeneemt met het vliegtuig van je vakantiebestemming, dat zal toch niet zomaar kunnen?

**Geplaatst**: 09-12-12 11:12

Re: Adoptie hondjes uit het buitenland - Topic

Geplaatst: 09-12-12 11:12

Bij mij was het heel simpel..
chip, passpoort, vaccinaties, vliegticket een reisbox en meneertje zat in het vliegtuig!

**Geplaatst**: 09-12-12 11:15

Geplaatst: 09-12-12 11:15

Ik dacht altijd dat dat wel wat meer voeten in de aarde zou hebben, zeker bij de vliegmaatschappij. Maar kennelijk niet dus.

**Geplaatst**: 09-12-12 11:15

Geplaatst: 09-12-12 11:15

Nederlands of buitenlands asiel, het is allebei een goede keuze, als de honden maar een beter leven krijgen.
Wij hebben een hond van Stichting Idemo, hij is in november 1 geworden en wij hebben hem sinds eind juni. Hij zat bij een opvang gezin in Groningen, dus wij konden hem gelukkig wel eerst zien. Hij was al eens herplaatst geweest bij mensen waarvan de kinderen eigenlijk bang waren voor honden. Dat ging dus niet goed, waardoor hij weer terug moest. Hij heet Ollie en heeft maar 1 oog. Ik zal straks een foto plaatsen:D

**Geplaatst**: 09-12-12 11:25

Geplaatst: 09-12-12 11:25

stichting waar mijn hond vandaan komt haalt de honden eerst naar Nederland naar de opvanggezinnen zodat ze zien hoe de hond IRL is en dan word er een adoptiegezin gezocht, alleen pups gaan wel direct uit het vliegtuig naar de nieuwe baasjes.
vanuit Spanje kun je overigens niet zo maar een hond het land uitnemen, worden op van alles getest eerst

Laatst bijgewerkt door Miepie77 op 09-12-12 11:27, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 09-12-12 11:26

Geplaatst: 09-12-12 11:26

Margee schreef:
Bijna altijd heb je de hond op de foto-pagina gezien en zijn verhaal gelezen.
Daarna volgt een telefoongesprek en een mailing. Je moet vertellen wie je bent en wat je ervaring is. Lijkt het van beide kanten goed, ga je op bezoek bij de hond op het opvangadres. Dit zijn ook mensen met hondenkennis en mensenkennis. Ze kunnen je ter plekke meer over de hond vertellen en hoe zijn karakter is.
Als je denkt dat het wat voor je is, krijg je hem niet direct mee! Je moet het thuis laten bezinken en mag hem dan later ophalen als je bij je besluit blijft. De hond mag ook NOOIT doorgegeven worden maar wordt opnieuw bemiddeld in geval van nood.

Na het in laten slapen van onze honden beide 16 jaar geworden hebben wij na een jaar hond loos te zijn geweest en na veel informatie over buitenlandse honden besloten om via SOS-Strays.nl een hond te gaan adopteren. Na het zoeken op hun site viel mijn oog op Utah heb het een paar dagen laten rusten maar kon haar niet uit mijn hoofd zetten dus contact opgenomen en verder is het zo gegaan als Margee verteld...

Dit is Utah een Spaanse schone Mastin x Galgo nu bijna 9 maanden oud en sinds september bij ons...een geweldige hond alleen ook zij kan niet los tenminste niet hier in de buurt er zitten te veel reeën en hazen....Maar wel rond huis en daar heeft ze ruimte zat....

Afbeelding

**Geplaatst**: 09-12-12 11:31

Geplaatst: 09-12-12 11:31

Dat jachtinstinct was voor mij echt een no-go bij veel honden hoor. Zijn vaak verder wel hele leuke honden, degenen die hier voorbij komen ook.
Thuis vroeger altijd jachthonden gehad en dat weglopen vind ik toch echt een vervelende eigenschap hoor.
Ik wil mijn hondje tzt graag met de paarden mee het bos in nemen en dan moet ze in losloopgebieden toch echt gewoon bij ons blijven en niet haar eigen weg gaan.
Jachtinstinct heeft ze overigens inderdaad totaal niet. Wij hebben hier allerlei andere dieren en ze vindt ze allemaal prima, zelfs de ratten snuffelt ze aan maar is eigenlijk nauwelijks geinteresseerd. Ze heeft wel een poging gedaan om met de poezen te spelen, maar die konden dát wilde gedoe niet waarderen _-:(

.
En de paarden begint ze langzaamaan ook leuk te vinden. Ze vond ze eerst vooral groot en eng

.

**Geplaatst**: 09-12-12 11:34

Geplaatst: 09-12-12 11:34

@mazzeltje: dit heeft tijd nodig, wat erg belangrijk is is dat jij en je man niet laten merken dat je haar zielig/bang vind, anders beloon je dit gedrag dus ook als ze bang is voor je man moet jij haar niet gaan geruststellen, ze moet leren dat er niets aan de hand is met elke man en zeker niet jou man, misschien is het ook een idee om je man haar eten te laten geven en ook af en toe iets super lekkers (knakworst/leverworst) te laten geven, paar keer per dag, zodat haar neus het wint van haar angst, is nu misschien even omkopen maar na een tijd, kan wel een flinke tijd duren zal ze minder bang reageren, ik heb een tijd in het park gelopen met een zak vol worst en als ik dan een man met hond zag vroeg ik of ze haar een stukje wilde geven, in het begin werd ze compleet gek als zo'n man dichterbij kwam en later begon ze te beseffen, mannen dan krijg ik iets dus is leuk, 100% krijg je het niet weg, maar op bekenden reageert mn Jara niet meer zo bang, hoop dat je hier wat aan hebt.
Negeren overigens niet doen, dat werkt voor stabiele en dominante honden, een bange hond gaat dan nog meer in zn angst zitten, juist zo normaal mogelijk doen alsof er niets aan de hand is en als er dan normaal gereageerd word de hemel in belonen, dan zie je ze groeien.

Laatst bijgewerkt door Miepie77 op 09-12-12 11:47, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 09-12-12 11:35

Geplaatst: 09-12-12 11:35

Kinke schreef:
Ik vind Podenco's ook geweldig. Helaas voor ons precies de verkeerde hond. We hebben nu een Labrador/Schotse Collie kruising, hij is 11 jaar. Bij kinderen is hij super betrouwbaar, visite vindt hij hartstikke gezellig, bezoek welke we liever niet op het erf hebben heeft hij feilloos door, dus ook nog eens een goede waakhond. Hij is nu 11, maar het zal nog een hele klus worden als we ooit een andere hond moeten zoeken. Een betrouwbare, lieve maar ook waakhond, die woont op een boerderij, dus met koeien en paarden moet kunnen omgaan en die een zee van ruimte tot z'n beschikking heeft maar wel in onze weides en op het eigen erf blijft....ga d'r maar aan staan

Waarom is de podenco precies de verkeerde hond voor jullie?

Mazzeltje wat een verhaal zeg.
Heb je meer honden? Want in de roedel hoe klein ook hebben ze vaak wel een vriendje waar ze zich aan optrekken.
Persoonlijk zou ik zeggen je man moet haar negeren. Geen contact willen met haar. En dus ook niet uitlaten. Dat zijn constant trauma's voor haar.
Als ze een honden vriendje heeft je man deze juist extra aandacht laten geven. Laten zien dat als je bij hem in de buurt komt lekker gekroelt wordt. Dat je dan lekkers krijgt. En dan denk ik dat ze met veel rust geduld en liefde uit eindelijk ook bij hem komt.
Maar daar gaat tijd over heen. Heel veel tijd.