Bokt.nl

**Geplaatst**: 11-01-21 22:27

Re: [VOLG] Onze emigratie naar Canada

Geplaatst: 11-01-21 22:27

Wat leuk dat bij jullie meer Ford of Dodge gereden wordt.

Hier in Australie noemen ze het een een ute ipv truck en rijden de meeste Toyota of Holden (Opel) al zie je Ford ook wel. Dodge is hier zeldzaam.

Ik blijf verder lekker meelezen vind je verhaal fijn lezen!

**Geplaatst**: 11-01-21 22:38

Re: [VOLG] Onze emigratie naar Canada

Geplaatst: 11-01-21 22:38

Dodge, Ford en Chevy (GMC) worden hier natuurlijk ook gemaakt, dus daarom zijn er zo veel van

Hilary, volgens mij zijn de meeste F250 superduty’ sowieso 4x4, maar ik let er nooit zo op :')

Valt mij altijd vooral op hoe duuuur die krengen zijn, zelfs voor een 2002 betaal je nog 15-20k! (Tenzij er een 6.4L inzit haha) En dan zijn ze toch alweer bijna 20 jaar oud... en meestal bijna 200k miles op de teller >;)

**Geplaatst**: 11-01-21 22:41

Re: [VOLG] Onze emigratie naar Canada

Geplaatst: 11-01-21 22:41

En zúípen dat die dingen doen :oo

Mijn tijd in Texas is al weer 11 jaar geleden; ze klaagden toen dat de diesel zo duur was (die is ook duurder dan gewone benzine). Ik heb ze even voorgerekend wat dezelfde tank in Nederland gekost zou hebben. Toen vonden ze het toch wel meevallen ineens :))

**Geplaatst**: 11-01-21 22:42

Geplaatst: 11-01-21 22:42

Libera begrijpelijk ook maar wel leuk om de verschillen te lezen. Wij zitten veel dichter bij Azie dus Toyota is een goede optie. Meer dan voldoende onderdelen beschikbaar. Rijd je hier in een bmw of audi dan kun je echt niet zomaar naar iedere garage.

**Geplaatst**: 11-01-21 23:01

Re: [VOLG] Onze emigratie naar Canada

Geplaatst: 11-01-21 23:01

Toyota’s hebben we hier wel veel maar zijn niet zo geschikt voor trailers vaak. (Tacoma’s zijn te licht en Tundra’s zijn benzine, geen diesel)
Audi en BMW zijn er veel maar duur in onderhoud idd!

**Geplaatst**: 11-01-21 23:06

Re: [VOLG] Onze emigratie naar Canada

Geplaatst: 11-01-21 23:06

Moet je in Nederland een Jeep Liberty, Amerikaanse import, rijden, kan je helemaal je lol op. Je hoort 'm zuipen (daarom wordt ie ook wel liefkozend Slurpie genoemd) maar hij trekt de trailer zo lekker en doordat ie zo'n lekker formaat heeft kan je veel meenemen en heb je goed overzicht in het verkeer. Daarom heet ie ook wel Jeep Jeep Hoera. Onderdelen vervangen is drama.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-01-21 23:01

Geplaatst door de TopicStarter : 14-01-21 23:01

Thanksgiving weekend in Canada. Hier is dat in oktober, de tweede maandag in oktober om precies te zijn. Dat betekende een druk weekend en een extra vrije dag op de maandag.
De planning was om het weekend naar Guelph te gaan (mijn Canadian-mum J), maar met de stijgende corona cijfers (die begonnen hier destijds pas te stijgen) en het feit dat Wilco en ik de daaropvolgende donderdag een medische keuring moesten doorlopen, leek het me uiteindelijk verstandiger om gewoon thuis te blijven. Als we er donderdag goed door zouden komen vieren we nog zo vaak de een of andere feestdag bij J dat het onze neus uitkomt, hahaha.

Op de zaterdag ben ik wederom naar Toronto gereden om Wilco voor de laatste keer van boodschappen te voorzien in zijn quarantaine-tijd. De woensdag na Thanksgiving zou ik hem eindelijk op mogen halen!
Op de terugweg naar huis ben ik nog langs een conservation area gegaan om een stukje te wandelen. Want als je dan toch dat rot-eind moet rijden (op papier zonder (Canadees) verkeer anderhalf uur) kun je er beter nog een bestemming bij zoeken op de route. Deze keer was de eindbestemming Bruce's Mill. Het was er stervensdruk, maar ter plaatse bleek dat de drukte alleen op de picknickplaatsen was (en die zijn daar heeeeeel veel). Op de paden in het bos was er werkelijkwaar helemaal niemand.

Afbeelding

Wel was het een enorme teleurstelling. De routes liepen vlak langs een drukke 80-weg dus het lawaai was echt niet om aan te horen. De helft van de route liep parallel aan de weg, met echt maar een kort stukje bomen ertussen. Niet grappig. De paden zelf waren echt belachelijk slecht onderhouden. Op moerassige stukken of om een beek te overbruggen moest je stukjes of stukken over een verhoogd pad, gemaakt van planken, een soort vlonder. Nou echt, het was zo kats verrot dat het gewoon veerde als je eroverheen liep. En er zaten zo vreselijk veel gaten overal, op een gegeven moment moest ik zelfs een meter ver-springen om over het gat heen te komen. En maar hopen dat ik bij de landing er niet alsnog doorheen zou zakken. Een beetje avontuur is leuk, maar als ik 7 dollar moet betalen voor entree tot het gebied verwacht ik wel dat je de paden onderhoudt. Een stukje verderop stond er zelfs nog een bordje dat de paden van november tot maart niet onderhouden worden. Hoe de heck ziet het er dan in de winter uit, kan het nog beroerder????

Afbeelding

De routes zelf waren ook bizar slecht aangegeven. De kaart aan het begin en op internet klopte gewoon totaal niet met de toestand in het park. Echt kansloos en een waste of money. Maar goed, weten we dat ook weer.
De naam Bruce's Mill komt van een oude Mill die nog op het terrein staat. Wat het precies geweest is kan ik zo niet vinden, op locatie stond er ook geen bord bij. Maar goed, wel een leuk gebouw.

Afbeelding

Zondagochtend ben ik net boven Lindsay naar Ken Reid conservation area gegaan. Heerlijk dichtbij op 10 autominuten. Het was enorm fris maar o zulk mooi weer! Strakblauwe lucht. Echt enorm genieten. Bij aankomst bleek de betaalautomaat buiten werking dus parkeren was gratis. Kwam dat even goed uit.
Waar ik zaterdag zo'n teleurstellende ervaring heb gehad, heeft Ken Reid dat weer dubbel en dwars goedgemaakt.

Afbeelding

Prachtige paden, keurig onderhouden, routes heel duidelijk aangegeven. Hele mooie afwisseling ook tussen naaldbos, loofbos, moeras, rietkraag en strand. Echt ontzettend mooi, zo mooi dat ik nog maar de helft gezien heb, haha. Maar goed, hij ligt heel dichtbij zoals ik al zei dus daar gaan we vast nog wel eens vaker naartoe.

Afbeelding

Op Thanksgiving-maandag heb ik heeeeel weinig gedaan. Vooral lekker ontspannen. Ik heb nog wat boodschapjes gehaald (hartige taart maken, daar schijnt bladerdeeg wel handig bij te zijn) en heb het appartement eens goed onder handen genomen met de stofzuiger. Het arme apparaat zat gewoon verstopt aan het einde van de rit, hahaha (bouwstof, iets met gipsplaten en een schoonmaakploeg die nooit geweest is). Maar het was nog nooit zo schoon geweest hier.

**Geplaatst**: 15-01-21 11:06

Re: [VOLG] Onze emigratie naar Canada

Geplaatst: 15-01-21 11:06

Mooie update! Jeetje die planken! Dat is niet iets van de afgelopen maand haha!

**Geplaatst**: 15-01-21 12:17

Re: [VOLG] Onze emigratie naar Canada

Geplaatst: 15-01-21 12:17

Wat een leuke update weer!! Maar dat wandelpad, verschrikkelijk zeg. Gelukkig zijn er nog meer mooie plaatsen waar je wel fijn kan wandelen.

**Geplaatst**: 15-01-21 12:33

Re: [VOLG] Onze emigratie naar Canada

Geplaatst: 15-01-21 12:33

Leuke update en mooie foto's maar die houten wandelpaden. Daar zak je 's winters dus doorheen voordat je het door hebt. Lekker dan. Zelfs als je wel ziet waar je loopt is het geen aanrader terwijl het er daar wel mooi uitziet. Zonde.

**Geplaatst**: 15-01-21 22:48

Re: [VOLG] Onze emigratie naar Canada

Geplaatst: 15-01-21 22:48

Die foto met de krekel is echt prachtig! (En ja, ik lees hier dus mee, erg onderhoudend verhaal!)

**Geplaatst door de TopicStarter** : 16-01-21 17:36

Re: [VOLG] Onze emigratie naar Canada

Geplaatst door de TopicStarter : 16-01-21 17:36

Die planken waren inderdaad echt vreselijk. In heel veel natuurgebieden werken ze daarmee, maar ik heb ze echt nog nooit zo beroerd gezien als bij Bruce Mills. Echt ontzettend slecht, zeker als je kijkt dat dat gebied echt heel dicht bij Toronto ligt (klein uurtje rijden).

Dank je mysa! Een goede (maar oude) camera en prachtig weer doet wonderen!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-01-21 17:13

Geplaatst door de TopicStarter : 23-01-21 17:13

Op woensdag 14 oktober mocht ik dan eindelijk Wilco ophalen. Ik werkte die dag op kantoor, wat al mooi een klein half uurtje van mijn tocht naar Toronto afsnoepte. Ideaal, vooral in de avondspits. De daarmee gewonnen tijd heb ik overigens weer verloren door de verkeersdrukte. Oh well, geen probleem.
Nadat ik Wilco heb opgehaald, zijn we eerst wat gaan eten bij Swiss Chalet in Vaughan, net noord van Toronto. Het leuke is dat ik bij Wilco precies hetzelfde zag als hoe ik me voelde toen ik 2 maanden daarvoor net uit quarantaine kwam. Je ogen uitkijken naar werkelijk alles, genieten en stuiteren. O ja, en een tweede soort van jetlag op dag 2. Omdat je in quarantaine wel went aan het tijdsverschil, maar je zit vervolgens in je eigen wereld opgesloten en dat is even wennen als je weer de wijde wereld in mag. Zoveel prikkels, echt vermoeiend. Geloof me.

Afbeelding

Anyway, na een heerlijke maaltijd van gebraden kip met verse friet zijn we nog langs Bass Pro shop gereden, waar ik eerder ook al eens van schreef. We kwamen er nu een soort van langs en hij was tot 9 uur open, dus dat kon nog mooi even. Was het laatst in Barrie genieten bij Cabela's, dit was helemaal fantastisch. Bass Pro is twee keer zo groot, dus dat betekent twee keer zoveel spul om bij weg te kwijlen. Overigens dus ook een grotere kans om de inhoud van je portemonnee te verliezen, haha. Uiteindelijk hebben we het heel netjes gedaan met voor allebei een nieuw setje veters voor de wandelschoenen en voor mijzelf een fleece-lined jeans. Jawel, een spijkerbroek met fleece-voering. Ik kom de winter wel door, haha.

Afbeelding

Het was voor mij erg gek om Wilco weer bij me te hebben. Normaal sprak ik alleen via Skype Nederlands, nu ineens ook weer in real life tegen iemand. Daarnaast moest ik nu ineens mijn huis weer delen evenals mijn tijd. Ik moest weer even wennen aan het leven met iemand in plaats van als een soort van single. Maar ik genoot (en geniet

) er enorm van. Het haalt ook een hoop druk van me af voor wat betreft het regelen van dingen. Waar ik eerst alles alleen moest doen kan Wilco me nu in heel veel dingen ondersteunen of ze van me overnemen. Zo hebben we op de zaterdag bijvoorbeeld een nieuwe tweedehands koelkast gekocht. Omdat degene die we nu hebben een ontiegelijke herrie maakt, echt niet grappig. En dat dan elk uur, een half uur lang. De huisbaas wilde geen nieuwe kopen dus deden wij dat zelf en de huidige hebben we in de garage geparkeerd. Ze zien maar wat ze er dan mee doen. Voor het beeld, dat ding maakte zoveel herrie dat als ik aan de keukentafel zat te werken en ik kreeg iemand aan de telefoon, ik degene aan de andere kant van de lijn gewoon niet meer kon verstaan. Zoveel herrie. Leuke bijkomstigheid van de nieuwe tweedehands koelkast is ook de efficientere ruimte. Vooral in de vriezer miste ik dat. De oude had gewoon 1 groot vriesvak, de nieuwe heeft er nog een plank in waardoor je de ruimte veel beter kunt benutten.

Op donderdag 15 oktober hadden we de medische keuring, nodig voor de emigratie. Het was enorm naar om ernaartoe te gaan. Je moest namelijk veel drinken van tevoren omdat je zou beginnen met een urine-test. Nou lekker, je snapt al hoe dat was. Blaas op exploderen en het gooooot buiten. Bij aankomst moest je buiten in de auto wachten tot ze je belden dat je naar binnen mocht. Erg lekker, het geluid van regen er ook nog bij. Gelukkig werden we precies op tijd gebeld dat we naar binnen mochten. Eenmaal binnen verliep het allemaal enorm soepel. Ze hadden voor elk onderdeel een ander poppetje, waardoor ze echt heel efficient konden werken. Inschrijven bij balie 1, dan metingen en bloedtest in hokje 1, een soort vragenlijst in hokje 2 samen met nog wat metingen, daarna door naar balie 2 en die stuurde je door naar hokje 3 voor een chest x-ray. En toen was het alweer klaar. Je kreeg een formulier mee naar huis wat je in moest scannen en uploaden voor de aanvraag van het visum, en klaar is kees. In bijna precies een uur stonden we weer buiten. De uitslag zou binnen twee weken bekend zijn, als ze spannende dingen vinden zouden ze je binnen die tijd bellen. Oftewel je wilt geen telefoon de volgende twee weken.

Vrijdag ging ik weer naar mijn werk en bleef Wilco thuis in Lindsay. Hoe heerlijk is het thuis te komen en begroet te worden door niet alleen de konijnen! Ik ben fan, haha.

Zaterdag hadden we een lekker dagje ingepland. We gingen wandelen en op de route ernaartoe zouden we de toeristische route gaan doen. Oftewel drie keer zo lang, haha.
In de ochtend zijn we eerst naar de appliance store gegaan voor de koelkast, en daarna reden we snel nog even langs de farmers market waar we nog een flinke stapel groenten voor een belachelijke prijs hebben ingeslagen. Op de farmers market kun je zo heerlijk bevestiging krijgen dat we de goede keuze hebben gemaakt wat betreft ons einddoel hier in Canada. Zo hebben we 8 dollar betaald voor een kg spruitjes, even voor het beeld.
De enige reden dat wij er nu zoveel voor betalen is dat je met de producten van de farmers market weet dat er geen rotzooi overheen gespoten is (uiteraard nog steeds afhankelijk bij welke farm je het koopt). Dat kun je van de producten uit de supermarkt bepaald niet zeggen.

Anyway. Nadat we de groenten gedropt hebben zijn we op onze kleine roadtrip gegaan. Zoals ik al zei namen we de toeristische route, door een stukje behoorlijk dun bevolkt Ontario met prachtige natuur. Met de nog aanwezige herfstkleuren was dat uiteraard wederom geen straf.
De eerste halte was Orilia. Ik probeerde al weken om aan een kleine uitbreidingsset voor Wilco's dumbbells te komen, maar werkelijk overal waren ze uitverkocht vanwege covid (als in, geen nieuwe voorraden vanwege covid). Volgens de website waren er in Orilia nog 9 aanwezig, dus we waagden het erop. Op locatie bleek dat ze de hele winkel aan het verhuizen waren. Hij was nog wel open, maar je raadt het al, de fitness-afdeling stond al deels ingepakt en deels in de andere winkel. Dat ging hem niet worden. Helaas, nou ja dan maar weer door naar de volgende halte.
Dat was Cabela's in Barrie. Wilco had nog een pet nodig en ja rondkijken bij Cabela's is altijd leuk zoals jullie nu inmiddels wel weten, haha. Nadat we de hele winkel bekeken hadden en Wilco voorzien was van een pet, gingen we weer op pad.
De laatste halte was Scanlon Creek, waar ik een paar weken geleden ook al eens geweest was. De voornaamste reden om daar weer naartoe te gaan was omdat ze daar een arboretum hebben waar Wilco zijn bomenkennis even kon testen. Op de trails zelf was het echt belachelijk druk. Als in je kon er wel prima lopen maar je kwam echt behoorlijk wat mensen tegen. Vorige keer dat ik er was waren er niet zoveel. Ondanks dat toch een lekker stukje gewandeld en dus afgesloten met het arboretum waar we misschien wel een uurtje rondgehangen hebben tot Wilco alle bordjes en bomen had gezien.

Afbeelding

Op de zondag hadden we een rustig ochtendprogramma wat bestond uit niks doen. In de middag gingen we naar T en S, de eigenaren van de Paso Fino paarden waar ik tegenwoordig elk weekend even naartoe ga. Terwijl ik met T met de paarden bezig was heeft Wilco zich met S vermaakt. Auto's en overige voertuigen is van beide een interesse, dus dat klikte wel. Uiteindelijk heeft Wilco nog een paar filmpjes van mijn rijden gemaakt, maar die waren niet toonbaar-waardig, haha.
Na het rijden gingen we lekker het warme huis binnen, T en S hadden ons uitgenodigd om te blijven eten. Nou, T had flink uitgepakt hoor! Eerst een flinke borrelschaal met allerhande lekkers. Toen een uur later het eten klaar was kregen we cabbage rolls met salade, en als toetje een nog warme aardbeien-rabarber taart met een flinke schep aardbeienijs. Jammie! Wat een geweldige mensen zijn het ook, we hebben echt een hele gezellige avond gehad.

**Geplaatst**: 23-01-21 21:45

Re: [VOLG] Onze emigratie naar Canada

Geplaatst: 23-01-21 21:45

Stille meelezer meld zich. Geniet echt van je verhalen!
Heb zelf een tijd in Canada gezeten en hier serieus over getwijfeld. Maar ik vind het nogal een ding om mijn paard achter te laten, en om mijn diploma geldig te krijgen in Canada moet er dan nog behoorlijk wat gebeuren. Sluit het niet helemaal uit, maar voor mij staat emigreren nog even op de plank, haha! Wie weet in de toekomst.
Tot die tijd lees ik hier lekker mee! Je schrijfstijl is heerlijk!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 25-01-21 02:16

Re: [VOLG] Onze emigratie naar Canada

Geplaatst door de TopicStarter : 25-01-21 02:16

Dat snap ik goed! Het scheelt enorm dat ik de Shetlanders altijd al gedeeld heb met mijn zusje, dus die zijn nu gewoon weer naar haar gegaan.
En ik heb geen spannend beroep waar ik speciale papieren voor moet hebben, dat scheelt wel.
Als het je helpt, er is echt wel een flinke behoefte aan goede dierenartsen. In de afgelopen maanden heb ik hier aardig wat vacatures voorbij zien komen en de salarissen zijn niet mis!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 03-02-21 20:54

Geplaatst door de TopicStarter : 03-02-21 20:54

In de eerste week van oktober kregen we (ik en collega's) aan het einde van de dag om half 5 ineens een mail dat onze algemene directeur per direct gestopt was bij het bedrijf. Dat kan natuurlijk niets anders betekenen dan een ontslag. Voor mij en enkele anderen was dit niet heel relaxt, omdat hij degene was die ons aangenomen heeft. Zou de vervangende partij wel hetzelfde over ons denken? Of zou hij ons overbodig vinden, ons vriendelijk bedanken en daarmee het contract beeindigen?

Nu de baas weg was waren er twee mannen die het nodig vonden om de leiding over ons op zich te nemen. Laten we zeggen dat zij geen vrienden zijn, dus wij kregen tegenstrijdige signalen van hen. Doe dit zei de een, doe dit vooral niet zei de ander. Heel fijn, maar niet heus. Daar hebben we (een ander meisje en ik) even melding van gemaakt want we waren er inmiddels wel een beetje flauw van.
Na 3 weken was er meer helderheid gekomen in wat we wel en niet moesten doen, vanuit de tijdelijke algemene directeur. Dus we hadden nu weer wat vastigheid, dat was erg prettig. We hadden beide een twintigtal klanten erbij gekregen dus we kunnen weer lekker aan de gang.

In diezelfde week heb ik bij een klant een potje verse honing gekregen als bedankje, daar doe je het toch voor! (Zij houdt zelf bijen voor de honing.)

Wilco vermaakte zich ondertussen prima hier in Lindsay. Wandelen kun je hier goed. De trans Canada trail loopt hier vlak achter ons huis langs, dus vaak als ik klaar ben met werken lopen we daar nog even een stukje. Even helemaal weg uit de drukte.

En wat kun je in het weekend dan beter doen dan echt helemaal weg gaan uit de bewoonde wereld? Nou, dat hebben we op zaterdag 24 oktober dus gedaan. De bestemming was Silent Lake Provincial Park, hier anderhalf uur vandaan richting het noorden. Als je hier een half uur naar het noorden rijdt kom je al gauw in bijna onbewoonde gebieden, dus je kunt je voorstellen dat je met anderhalf uur wel lekker safe zit. Silent Lake is zoals de naam al doet vermoeden, een groot meer. Op het park zit een camping en er staan een paar cottages. Op het meer is alleen ongemotoriseerd spul toegestaan, dus boten waren er niet.

We hadden een tocht van 15 km in de planning. Niet heel veel, maar als je bedenkt dat er officieel 6 uur voor staat weet je wel dat je iets te wachten staat. Wandelen in de middle of nowhere is niet vergelijkbaar met de wandelroutes in Nederland. Naast de staat van de paden is het ook een groot deel het landschap. Als het in Nederland heuvelachtig is, is het wat glooiend, om het maar even te omschrijving. Hier in Canada (Ontario) zijn de heuvels echt meer hobbels/bulten, dus met hele steile kanten en heel kort op elkaar.

Het was flink fris toen we de tocht begonnen, de temperatuur schommelde ergens tussen 2 en 4 graden. Na een half uurtje gelopen te hebben begon er zelfs wat motsneeuw te vallen. En een lol dat we hadden! Ik heb de eerste 3 kilometer enorm lopen stuiteren. Het was echt ontzettend gaaf. Over de hele route hebben we in totaal 3 groepjes mensen gezien (2 van 2, 1 van 6). En we hebben er 7 uur over gedaan. Geeft ook aan hoe uitgestorven het daar was.

De tocht was erg goed aangegeven met blauwe bordjes. Als er een volle km overbrugd was werd dat aangegeven op de bordjes. Op de kaart die je had meegekregen bij de ingang stonden ook alle kilometer-punten aangegeven. Zo kon je ook een beetje zien waar je ergens liep en wat er nog zou komen.

Afbeelding

Zoals ik al zei waren het dus heeeel veel heuvels. Sommige klein, sommigen echt flink. Sommige stukken vlak, en soms echt stevig klimmen of dalen. En de ondergrond was ook prachtig. Het meeste was gewoon zandpad (bedekt in een dikke laag versgevallen blad) maar regelmatig moest je ook over een wirwar van boomwortels of over kale rotsen. Voornamelijk op het tweede deel van de wandeling stonden er veel delen van de trail onder water, er liep dan gewoon een beek over het pad. Het had de vrijdagavond ervoor enorm geregend (hele flinke onweersbui met een belachelijke hoeveelheid water) en dat was wel te zien. Veel stukken moest je via rotsen de overkant zien je bereiken als je de voeten droog wilde houden en op sommige stukken waar het echt heel nat was moest je via boomstammen naar de overkant.

Afbeelding

Halverwege de route hebben we een half uurtje pauze gehouden naast een beverdam. Een enorm gevaarte, echt zo gaaf hoe die beesten zoiets kunnen maken! Wilco hing ergens halverwege in een boom en ik zat op een rots rustig van het uitzicht te genieten en het geluid van de waterval die door de beverdam gecreeerd was.

Afbeelding

Qua wildlife was er niet heel veel te zien. Een handjevol vogels, maar geen watervogels, en vooral een flink aantal eekhoorns en chipmunks. En boy, wat zijn die een potje agressief zeg in de herfst. Je hoort eerst een soort ratelgeluid gevolgd door een flink gepiep. En dan zie je ineens een eekhoorn als een idioot van boven in de boom naar beneden crossen. Holy moly, echt bizar. Maar het leverde wel hele leuke plaatjes op! Wilco had ook de filmcamera mee, dus ook daarmee hebben we best leuke shotjes kunnen maken.

Afbeelding

Na de wandeling waren we niet eens zo heel moe. We hebben het natuurlijk heel rustig aan gedaan want je wilt ook genieten van al het moois wat je ziet. Om elke hoek en na elke heuvel kreeg je weer wat nieuws te zien. De spieren waren de dag erna wel voelbaar, maar het was meer een soort stijf dan echt spierpijn.

Maar boy wat was dat ongelooflijk gaaf. 7 uur non-stop genieten. Dit zijn de wandelpaden waar ik voor gemaakt ben, die ik altijd al heb willen doen. Het is gewoon 1 grote speeltuin. Echt wauw, ik kan er niet over ophouden. Wat een cadeautje is die locatie.

Ik zou zeggen, bekijk de foto's, want we hebben er genoeg! En bedenk dat de foto's het nooit halen bij de realiteit...

Helemaal vergeten te vertellen. Wilco en ik waren vrijdagavond 23 oktober op visite bij onze bovenburen. Ze vroegen wat we nog nodig hadden aan meubilair en wij antwoordden daarop dat we eigenlijk alleen nog een bank moeten hebben. Het gesprek ging verder en een hele tijd later sprong mevrouw ineens overeind. "We hebben nog ons tuinmeubilair in de garage staan! Daar zit ook een bank bij, die mogen jullie zolang wel gebruiken!" Dus hop, wij met ons alleen naar de garage en de bank met bijzettafels uit de puinhoop gevist. De bijpassende kussens werden erbij gezocht en zo staat er nu hier bij ons een hele fancy bank met knalrode kussens. Zo tof! We hebben het echt enorm getroffen met zulke buren.

Op zondagmiddag ben ik naar Peterborough gegaan, waar ik eerst paardgereden heb. Daarna ging ik nog boodschappen doen daar. T (de paardenmevrouw) had de week daarvoor genoemd dat er een drietal hele leuke outletwinkels zitten met supermarkt-waren. Daar is vast een Nederlands woord voor maar daar kom ik even niet op.

Dus op de zondag ging ik die winkels maar eens bekijken. Nummer 1 was een groot drama. Gigantische bende en de winkel zat echt vol met Chinezen. Een paar items gehaald, maar aan boodschappen (dat was het woord) was vrijwel niks te vinden. En wat er lag was vrij fancy spul en alsnog heel duur.

Nadat ik bij de Walmart flink geld heb uitgegeven (Halloween chocola in de aanbieding, nu hadden wij mini-Smarties, Kitkat en Bros in huis voor onszelf, haha) was het de beurt aan outlet nr 2. Ik was de enige in de winkel, heerlijk! Dit was wel een winkel met alleen etenswaren (nog een mogelijk woord) wat voornamelijk ingevroren spul was. Het bleken voornamelijk restanten te zijn uit de horeca en groothandels, zoals grote zakken met kipnuggets, afbakbroodjes, en nog meer van dat soort spul. Ik heb goed kunnen slagen met echt Frans stokbrood voor slechts een dollar (in de winkel minstens 2 dollar voor een beetje kwaliteit) en meer van dat soort dingen. Met een hele grote vriezer had ik vast meer ingeslagen, maar dat gaat nu even niet. Geen probleem, komt vast in de toekomst nog wel eens.

Inmiddels was het al bijna 6 uur, dus moest ik kiezen tussen outlet nr 3 of Jysk. Ik koos voor de laatste, want ik moest echt een nieuw setje dekbedovertrekken hebben. Want die we op dat moment hadden werd je stapelgek van. Je kwam er steeds mee in de knoop en het materiaal voelde niet fijn. Dus nu weer gewoon katoenen overtrekken en klaar. En ze waren in de aanbieding (uitverkoop) dus met zo'n 80% korting was ik wel goed geslaagd, haha.

**Geplaatst**: 03-02-21 22:14

Re: [VOLG] Onze emigratie naar Canada

Geplaatst: 03-02-21 22:14

Wat een mooie update! En klinkt gaaf zeg die wandeling! Mooie foto’s!

**Geplaatst**: 03-02-21 23:09

Re: [VOLG] Onze emigratie naar Canada

Geplaatst: 03-02-21 23:09

Ik denk dat ik dit topic maar ga ontstippen. Ik word veel te onrustig van al die verhalen over Canada, en dan vooral over "the great outdoors".

Hm, bij ontstippen mis ik ook de updates over jullie dagelijks leven. Ik blijf nog even ...

**Geplaatst**: 03-02-21 23:33

Re: [VOLG] Onze emigratie naar Canada

Geplaatst: 03-02-21 23:33

Hoe genieten zeg die natuur

**Geplaatst**: 04-02-21 05:48

Re: [VOLG] Onze emigratie naar Canada

Geplaatst: 04-02-21 05:48

Gaaaaaaaf die beverdam!
Wij hebben toen ook denk wel een half uur zitten kijken naar eentje in het Algonquin. En naar wat het veroorzaakt in de rest van de natuur.
Al zorgen ze ook regelmatig voor flinke overstromingen met hun kumstwerken

**Geplaatst**: 04-02-21 07:32

Re: [VOLG] Onze emigratie naar Canada

Geplaatst: 04-02-21 07:32

Prachtig prachtig prachtig! Wat moet dat heerlijk zijn om zo’n omgeving ‘in de buurt’ te hebben.

**Geplaatst**: 04-02-21 13:05

Re: [VOLG] Onze emigratie naar Canada

Geplaatst: 04-02-21 13:05

Prachtige update

Zo te zien vermaken jullie je prima! Is het redelijk makkelijk om vriendschappen met Canadezen op te bouwen? Het schijnt echt heel erg te verschillen per land (streek?)

**Geplaatst door de TopicStarter** : 04-02-21 16:37

Re: [VOLG] Onze emigratie naar Canada

Geplaatst door de TopicStarter : 04-02-21 16:37

Vrienden maken gaat heel makkelijk hoor! Zowel 5 jaar geleden in Guelph als nu in Lindsay kost dat echt helemaal geen moeite, ondanks corona nu.
Ik heb zoals eerder te lezen was nog steeds heel goed contact met mensen uit Guelph (J&J, weekendje kamperen in Port Elgin) en hier in Lindsay heb ik ook nu 2 adressen waar ik regelmatig kom/zij hier.

Naar mijn mening zijn Canadezen veel hartelijker, toegankelijker en vriendelijker dan de gemiddelde Hollander. Hoe dat in andere delen van het land is weet ik niet, maar een praatje maken in de winkel doe je hier echt overal. Niet alleen in de plaatselijke buurtsuper.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 08-02-21 17:48

Geplaatst door de TopicStarter : 08-02-21 17:48

Eind oktober was ik jarig! Mijn eerste verjaardag aan deze kant van de oceaan. Samen met Wilco heb ik een heel fancy messenset uitgezocht, want wat ik eerder had liggen waren echt goedkope flutmessen die alleen maar zorgden voor frustratie. Nu hebben we een set van een net-niet-A-merk die echt mega vlijmscherp zijn. En ze zitten in een heel fancy blok, ook niet geheel onbelangrijk. Altijd leuk zoiets op het aanrecht te hebben.

Afbeelding

Dinsdag 27 oktober begon het vlak voor de middag te sneeuwen. Jawel. Sneeuwen. Dat ging de hele dag door. Eerst bleef het niet liggen, maar halverwege de middag daalde de temperatuur onder 0 en begon alles toch netjes wit te worden (behalve het wegdek). Dat resulteerde erin dat ik woensdag 28 oktober dus voor het eerst sneeuw heb gehad op mijn verjaardag! Dat het in de loop van de dag weer weggesmolten is, hebben we het niet over.
Het was dus flink koud in Canada. Zaterdagochtend was het -4 met gevoel -12. Errrrg lekker fris, haha.

Wat doe je dan als je gaat wandelen? Nou, dan trek je de laatst nieuw aangeschafte fleece-lined jeans uit de kast, een muts, een sjaal, een paar handschoenen en voegt die toe aan de rest van je kledij, en gaan met die banaan! De zon scheen, het was echt praaaachtig weer. Planning was Hardy Lake Provincial Park. Met een kleine tussenstop bij een knusse outdoorshop in Orilia, waar Wilco nog even een muts gekocht had. Die van hem was blijkbaar niet meegekomen vanuit Nederland, maar met de frisse temperaturen is iets wat ook over je oren valt wel erg aangenaam. Over de Highway 11 ging het naar het noorden, naar Hardy Lake. Onderweg had ik nog last van een paar O-ja!! momentjes, van 4 jaar geleden toen ik richting Algonquin Park ging om te kamperen. Heel erg leuk!

Eenmaal bij Hardy Lake bleek het flink druk te zijn. Er stond al een heel aantal auto's in de berm geparkeerd, dus daar heb ik mijn mega-grote-kleine Sparky (nog steeds rental) maar braaf achter gezet. Eenmaal op de trail (8km) liepen we eerst achter een stel sjappies waar de ene zo wijdbeens van liep dat het leek of hij de afslag naar de wc gemist had. Gelukkig namen zij al gauw een andere afslag naar een kortere route, dus konden wij weer even op adem komen van het lachen.
Op de route waren er hier en daar wat mensen, maar steeds wel met flinke tussenposen waarin er niemand in de buurt was. Ook dit was weer een trail in de wildernis, over rotsen, boomwortels, langs een meer en met pieken en dalen. Wel waren de heuvels hier niet zo massaal aanwezig, dus het was wel een heel stuk eenvoudiger om te lopen. Dit resulteerde erin dat Wilco regelmatig bovenop een rots klom (om er vervolgens achter te komen dat naar beneden gaan niet zo makkelijk is als omhoog...) of in een boom. We namen nu nog meer tijd om lekker te chillen onderweg en om maffe dingen uit te halen zoals dus rotsen beklimmen. Net na de helft van de trail was er een kleine detour van een extra km. Uiteraard hebben we deze genomen, want detours zijn er niet voor niks. En dat bleek ook hier het geval, toen we bij een prachtige waterval uitkwamen. Je kon hem op meerdere plekken oversteken, dus ook hier hebben we veel lol gehad met de camera.

Afbeelding

Op een gegeven moment hadden we weer een pauze gehouden op een rots langs het meer. Toen we opstonden spotte Wilco een boom met een laaghangende tak die bijna horizontaal groeide. Hij klom erin, en verkondigde dat hij "de cougar" ging doen. Ofwel zijn nieuwe yoga-pose, de poema. Zie hier het resultaat. Uiteraard heb ik hem ook even geprobeerd, haha. Wat een hilariteit.

Afbeelding

Wilco heeft trouwens van de week weer wat nieuws ontdekt. Hij doet tegenwoordig de handstand en is er helemaal fan van, haha. Nog nooit gedaan en hij is heel erg trots op zichzelf!
Hij is echt bizar aan het stuiteren al sinds de helft van de week, echt niet normaal. Waren we gisteren aan het wandelen, ging het pad over een rots, verkondigde hij dat het aardig was dat ze het pad voor ons verhard hadden. Vanmiddag hadden we een eitje gebakken en ik vroeg of hij ook kaas op zijn ei wilde. Pakt hij een plak kaas, legt het op een rauw ei. "Kaas op ei!"
En zo nog meer van die dingen. De lachspieren werken goed, zullen we maar zeggen!
O ja, Wilco heeft mijn Ripley (konijn) omgedoopt tot Pantoffel. Hij stuitert steeds naar de ren en eerlijk waar, dat beest heeft het zwaar te verduren haha. Maar op deze manier is hij over een tijdje wel echt mega tam, dat moet ik hem nageven!

Op de zondag was het zwaar k.weer. Wat je daar invult mag je zelf weten, haha. Het begon 's ochtends met regen en wind, en in de loop van de dag ging dat over in sneeuw en hagel.

Omdat het weer zo slecht was, had T mijn paardrij-ritje afgezegd voor vandaag. In plaats daarvan gingen Wilco en ik hier thuis dus maar loltrappen voor zover we dat nog niet deden.
Foto's uitgezocht en bekeken van de tocht van zaterdag, nieuwe tochten bekeken voor in de toekomst, gekeken naar kano's, auto's, etc. O en koekjes gebakken!

**Geplaatst**: 08-02-21 18:27

Re: [VOLG] Onze emigratie naar Canada

Geplaatst: 08-02-21 18:27

Ik vind jullie leuk! Heerlijk leesvoer over de pret die jullie samen hebben tijdens jullie (ontdekkings)tochten. Klinkt een beetje als een hernieuwde honeymoon.