Alvast een gedicht. graag zou ik weten wat jullie er van vinden
een meisje,
die huilend op de trap zit
die bid, dat ze niet eenzaam was
dat haar pijn diep in haar genas
dat ze weer mensen had
iemand die bij haar zat
die naar haar lachten
en dat ze samen leuke dingen bedachten
dat weer iemand zei dat die van haar hield
die naast haar neerknielt
en een arm om haar heen slaat
was dat al maar werkelijkheid
Ze was alleen, voor altijd alleen
Het was allemaal zo gemeen
Elke keer weer dat mes in haar pols
Huilend verdween de pijn
diep in haar hart..
Laatst bijgewerkt door Anoniem op 03-04-06 14:54, in het totaal 3 keer bewerkt
Reden: Tag in titel + verduidelijkt.