In 2020 kregen wij onze paard aan huis en na de komst van shetje Pino wilden we er ook graag een paard bij. We hebben als gezin paarden, dus de afspraak was dat het nieuwe paard ons alle vier aan moest spreken. Nou ik kan je vertellen, dat valt niet mee. Welgeteld één keer hadden we een paard gezien, maar die was al meteen verkocht.
Wij gingen ondertussen verder kijken, ons paard zou nog wel komen. Op bokt stuitte ik op het topic van Cheytjuh en haar Gelderse paarden. Haar merrie had net een veulentje gekregen, Paso Doble WFTM, oftewel Pumba. Het veulentje was een WV Saron. Een WV Saron, halfbroer van ons overleden paard Liberty. Dat zou toch wel heel mooi zijn! Cheytjuh meldde in haar topic dat het veulen ws wel te koop zou komen te staan. Meteen met de rest besproken of ze het wat vonden, want tja, naar een veulen waren we natuurlijk niet op zoek, maarja hij was prachtig en ook nog een soort van familie!
De eerste foto die we van hem zagen, we waren alle vier echt onder de indruk!
Wie vindt dit nou niet een mooie man?!
Meteen Cheyenne een berichtje gestuurd en ze wilde ‘m misschien wel aan ons verkopen. Meteen een afspraak gemaakt en dit was onze eerste ontmoeting
Ik geloof dat Pumba niet veel van ons vond, maar dat geeft niet, hij was nauwelijks droog achter de oren en wij vonden hem wel heel erg leuk. Pumba zou lid van onze familie worden.
We zijn, dat hij weer iets ouder werd, nog eens op bezoek gegaan en hebben meteen maar een familiefoto gemaakt.
We wilden dat Pumba zo lang mogelijk bij zijn moeder kon blijven, maar helaas heeft hij dat voor zichzelf verpest door zijn moeder weg te houden bij het voer, ze begon helemaal terug te vallen. Dat is niet de bedoeling natuurlijk, dus Pumba ging verhuizen, we waren er helemaal klaar voor.
De dag dat hij bij ons kwam
Shetje Pino en Pumba waren meteen dikke vrienden, Flash heeft wat langer moeten wennen, maar dat is ook helemaal goed gekomen. Wat wel grappig is, is dat bijdehandte ventje dat zijn moeder zo terroriseerde nu onderaan in de rang staat, zelfs onder shet Pino. Dat levert wel eens grappige situaties op.
Hieronder nog wat foto’s van Pumba over de afgelopen drie jaar
En nog even het vergelijk met de eerste foto die we zagen. Niks veranderd alleen wat groter geworden!
Afgelopen drie jaar hebben in het teken gestaan van vooral veel plezier maken en veulen zijn, maar toch ook wel opgevoed worden. Hij was een echte brokkenpiloot, maar merken nu echt dat hij wat ouder en wijzer aan het worden is. Heel rustig aan hebben we een begin gemaakt met grondwerk, loswerken en longeren en zullen binnenkort ook beginnen met zadelmak maken. Echt rijden wachten we nog mee, dat komt volgend jaar wel. Alles op z’n tijd en rustig aan.
Gefeliciteerd lieve Pumbie, hopelijk mag je nog vele jaren bij ons blijven.
Laatst bijgewerkt door Elsje123 op 22-04-23 15:31, in het totaal 2 keer bewerkt