Moderators: C_arola, Coby, Nicole288, Dyonne
casperzazoe schreef:Iemand hier ervaring met frustratie als symptoom van de Cushing?
Paard krijg sinds Augustus de tabletten, een kwartje.
Laatste tijd wel wat gedoe met het opeten er van, soms liet hij z'n slobber staan of de appel uit de bak vallen dus dan weet ik niet zeker of hij de pil op heeft.
Slobber laat hij nu helemaal staan, appel hoeft ie ook niet meer. Ga het nu met wortels proberen.
Het is nooit een kroelkont geweest, altijd boos kijken in de stal, wat voernijd etc. Maar sinds het nieuwe jaar lijkt hij gewoon echt boos.
Geen respect voor mij of mijn persoonlijke ruimte (zou gerust door me heen denderen als ik niet oplet), wat snauwen naar de shetlander die er altijd bij staat, ontzettend gefocust op eten: gefrustreerd langs de draad lopen waar het verse gras achter staat, oren plat in de nek als ik wat later ben met z'n snoepje geven, helemaal niet meer genieten of blijven staan als ik hem wil aaien.. continu die oren naar achter.
Wandelen vind hij wel leuk en dan is ie lekker blij. Met longeren zo'n houding van "omdat het moet", niet aan willen draven maar als hij eenmaal draaft, gaat het wel.
Loopt ook niet helemaal lekker maar denk eerder dat hij wat stijf is omdat hij langer dan normaal stil heeft gestaan.
Lang verhaal kort; paard lijkt ontzettend gefrustreerd, kijkt ook anders uit z'n ogen op zo'n moment.
Pijn (van z'n artrose) lijkt me niet de (hoofd)oorzaak omdat hij dan juist timide en rustig wordt.
Ben nu sinds een paar dagen een halve tablet Prascent aan het geven, als ik geen verschil merk gaat de pijnstilling omhoog.
Ik weet dus niet zo goed waar ik het moet zoeken. Het is nooit een echte lieverd geweest maar dit gedrag ken ik niet van hem.
casperzazoe schreef:Maar, PPID wordt veroorzaakt door een vergrote hypofyse. Een soort tumor. Kan dit niet op een plek in zijn hoofd gaan drukken / knellen waardoor hij zo doet...?