Kiwiaa schreef:Ik schrik er toch ook een beetje van hoeveel mensen met een beperking doorbikkelen omdat ze zo gepassioneerd zijn, super knap!
Ik vind het ook echt heel knap!
Maar voel me tegelijkertijd wel extra schuldig dat ik met een op en top gezond en pijnvrij lichaam nog steeds niet zo boeiend veel nuttigs kan
Ik heb sowieso even een motivatie dipje, heb echt elke keer dat ik op mijn paard stap het gevoel dat ik gewoon niet kan paardrijden, punt als ik ff goede oefening voor elkaar krijg dan is mijn houding helemaal waardeloos, of het is toch met te grote hulpen gereden of <vul maar war in> Er is nog niemand beter geworden door zulk nutteloos gemopper, ik weet het maar ik heb dan toch zoiets in mijn achterhoofd van f*ck it, misschien had ik iets anders moeten doen in het leven... Wat op zo'n moment niet helpt is dat bijna iedereen op mijn huidige stal (op mij na dus) internationaal rijdt en heel luchtig doet over dingen waar ik niet eens van durf te dromen, en daar zit ik dan als een manegekind tussen allemaal grote mensen En ik heb niet eens het excuus dat mijn paard iets tekort komt of te moeilijk is ofzo, want Henk heeft genoeg kwaliteit ook volgens de grote mensen en is verder echt het liefste en meest werkwillige paard van de wereld. Dus alles wat ons als combinatie niet lukt is puur mijn onkunde, wat ik van hem vraag is precies wat ik krijg zeg maar, en dat is soms erg confronterend.
Einde rant, vanavond weer een kans om te oefenen En technisch gezien is elke goede ruiter ooit een beginner geweest, I know