Geplaatst 
Eppie is mijn mega leuke stekelvos (ik herinner me nog de dressuurprikkers die zeiden: "Ga je dát kopen?!").
Kleine verpakking (1.64) maar een enorm hart. Lief, betrouwbaar, grappig en zo intelligent. Ik raak niet over haar uitgepraat geloof ik. Sommigen zullen onze vorige topics wel kennen. Ik heb erg veel angst van mijn vorige paard opgelopen. Het maakte niet uit hoe mijn nieuwe paard eruit zou zien: groen, paars, 1.50m hoog of met 5 benen. Als het maar braaf was. En eigenlijk heb ik met Ep een loterij gewonnen. Extreem betrouwbaar (nooit schrikken of kijken, nooit bokken) en ook nog eens een ontzettend fijn dressuurpaard waar je als (broekpoepende) amateur ook heerlijk op wedstrijd mee rondscheurt.
Het begin van het jaar rustig aan gedaan en daardoor eigenlijk weinig foto's. Vanaf dat het wat lekkerder weer werd, meer gaan trainen. De zesde versnelling (a.k.a) de uitgestrekte draf, werd steeds beter controleerbaar. Ik kon hem steeds meer rijden wanneer ík dat wilde. In plaats van op goed geluk gas geven en hopen dat het ergens op leek
Na 7 maanden niet gestart te hebben gingen we gewoon op goed geluk naar de selectiewedstrijd voor de Utrechtse Kampioenschappen. Waar we pardoes 1e werden met 216 punten (72%).
Foto's met grote dank aan Timo Martis:
De verbazing was groot toen ik niet op het podium geroepen werd (en wel keurig klaar stond in tenue). Ik werd gediskwalificeerd vanwege het 'niet tonen van het paspoort' terwijl we wel door de I&R controle zijn geweest (vinkje achter chip was wel gezet, achter paspoort niet). En ik bleek niet de enige deelnemer die dit was overkomen die dag...
Aangezien Utrecht in de zomer maar één selectiewedstrijd heeft is het dus echt erop-of-eronder of je door mag naar de 'finale', het kampioenschap de dag erna. Ik mocht vanwege mijn diskwalificatie dus niet door. Heel erg zuur. Hoefslag heeft hier toen uitgebreid aandacht aan besteed: https://www.dehoefslag.nl/laatste-nieuw ... schap.html
Balen, zuur. Maar ach. Ik had laten zien dat mijn kleine rode vuurvreter er ook een veld met broodruiters uit kon rijden op een kampioenschap. Dus het heerlijke gevoel bleef toch wel hangen, prijs of niet. Ticket naar NK of niet.
Wedstrijden een beetje gelaten voor wat het was. Thuis gingen we verder aan de knutsel. Want dit paard lijkt geen grenzen te hebben. Dingen die ik nooit had durven dromen lukken haar. Aan de hand piaffeert ze met groot gemak, onder het zadel begint ze het spelletje ook te begrijpen en we zijn nu bezig met passage.
En om haar veelzijdigheid te bewijzen: dit race/cross monster draait ook voor andere dingen haar hoef niet om.
Rondje Amsterdamse bos:
Duimen dat 2020 een mooi jaar wordt. Ik ben me al mentaal aan het voorbereiden op een overstap naar het M1. Want ja, als ponymeisje op de manege zag ik dat alleen heuuuule goede ruiters in het M reden. Dus dat zit nog een beetje in mijn hoofd geloof ik
... Ep kan het ongetwijfeld, nu haar bestuurder nog. 
Helaas sluit Instagram videos erg lelijk in. Maar voor de liefhebbers van bewegend beeld:
Een stukje draf (dat doorzitten in verruimingen is nog niet mijn grootste hobby en neig ik dan naar steun zoeken aan de voorkant, foei )
En een lekker galopje:
https://www.instagram.com/p/B5LNzPUBGhF ... _copy_link
en wat een leuk overzicht 
En M1 moet met gemak lukken, dacht vanaf de foto's dat jullie al wat hoger reden! 
