2019 vliegt voorbij.... een jaar met hoogte- en dieptepunten, zowel op paardengebied als daarbuiten.
Allereerst stel ik jullie graag voor aan de hoofdrolspelers in dit verhaal...
Knelis, NRPS ruin, 18-6-2017
Cobus, Friese ruin, 7-4-2016
Banjer, draversmerrie, 24-10-1996
Cobus is dit jaar zadelmak gemaakt en voor de kar beleerd. De staleigenaar heeft dit gedaan en we zijn meer dan tevreden over het resultaat. We rijden Cobus ongeveer 2x per week. We rijden voornamelijk buitenritten en 1x per maand ongeveer rijden we in de bak, onder begeleiding van een lief stalgenootje, die ORUN heeft.
Ik weet het... die gympen...
Ik op Banjer, vriendje op Cobus...
In de bak, beugels nog op maat van mn vriend...
Knelis heeft vooral veel knuffels ontvangen en wandelingen gemaakt... het mannetje doet het erg goed... hij is lief, beleefd, lekker ondeugend en ook al bijna helemaal verkeersmak. Alleen trekkers, vrachtwagens, etc zijn nog eng.
Banjer heeft ons dit jaar laten schrikken... ze heeft 3 dagen (2 nachten) bij Dierenkliniek Wolvega gelogeerd.. waterdunne poep, onregelmatige hartslag, etc... uiteindelijk bleek ze, ondanks het strakke ontwormschema, wormen te hebben. Ik vermoed dat de wormen zijn vrijgekomen door de diarree en dat dat werd veroorzaakt door het duizendblad, dat ik op advies van een stalgenootje, heb gegeven tegen de pollenallergie. Wolvega heeft dit naast zich neergelegd, want ze hadden immers iets gevonden. Onze eigen VA nam me op dat punt wel serieus en heeft onderzoek gedaan en zij bevestigde dat mijn theorie wel degelijk kan kloppen. Banjer is gelukkig weer helemaal de oude en ze heeft afgelopen oktober haar 23e verjaardag gevierd