Moderators: NadjaNadja, Essie73, Muiz, Maureen95, Firelight
DatBenIkNou schreef:Ik krijg een beetje de kriebels om agressie of ander nietsociaal gedrag maar op de natuur af te schuiven. Van nature zijn honden sociale wezens die contact met soortgenoten nodig hebben. Een snauw of grauw zou voldoende moeten zijn om iets duidelijk te maken. Of zoals iemand hier schreef, het vertrouwen hebben dat de baas het oplost. Een paard is van nature ook een vluchtdier, maar dat tolereren we toch ook niet als we op buitenrit zijn?
dierenfan schreef:Ook een kenner kan niet alles hoor. Heb al met enorm veel honden gewerkt in het asiel. Kan wel zeggen dat ik enorm veel gedrag goed in kan schatten en goed op in kan grijpen maar nooit op alles. Er blijven verrassingen in hoekjes zitten.
Ik ken mijn roedel door en door. Wist voor de pup er kwam al aan te geven hoe ze zouden reageren en hoe het uiteindelijk zou worden. Dit is uitgekomen maar had natuurlijk makkelijk anders kunnen zijn.
Mijn roedel is sociaal maar heeft grenzen. Er is nooit gevochten maar dat komt door bewust met hun bezig te zijn en te sturen. Zeker nu met een puber erbij is het weer anders dan dat het was.
Ze gaan allemaal los in omheind terrein. Hoe meer honden daar hoe meer vreugde. Maar ik zal ze nooit gelijk allemaal los gooien als ze vol energie daar aan komen en ik niet weet welk soort honden er al lopen
Het blijven levende wezens en hoop de roedel sociaal te houden. Lukt dat niet dan wordt het met enkel de sociale honden nog naar zoiets gaan . Het is altijd afwachten of een hond sociaal blijft. Of het nu een labrador is of een herder of een husky.
Al denk ik dat honden die goed verzorgd worden en krijgen wat ze nodig hebben al vlot acceptabel gedrag hebben
Nikass schreef:DatBenIkNou schreef:Ik krijg een beetje de kriebels om agressie of ander nietsociaal gedrag maar op de natuur af te schuiven. Van nature zijn honden sociale wezens die contact met soortgenoten nodig hebben. Een snauw of grauw zou voldoende moeten zijn om iets duidelijk te maken. Of zoals iemand hier schreef, het vertrouwen hebben dat de baas het oplost. Een paard is van nature ook een vluchtdier, maar dat tolereren we toch ook niet als we op buitenrit zijn?
Het is nou juist helemaal niet natuurlijk om honden buiten je eigen roedel te accepteren en vriendelijk te benaderen. Dat is wat wij mensen graag zien en waaraan veel van onze honden zich ook hebben aangepast. Maar natuurlijk is het niet, en daarom zullen sommige honden daar niet (of niet in alle situaties) aan kunnen voldoen. Voor die honden moet je maatregelen treffen.
Je tolereert van een paard inderdaad niet alles maar je houdt wel rekening met het feit dat het een vluchtdier is; je verwacht niet van hem dat hij zijn instinct verandert.
Dat kun je van een hond ook niet verwachten en juist daarom moet je als eigenaar verantwoordelijkheid nemen.
Het lastige daarin is natuurlijk dat iedereen andere ideeën heeft over wat dat inhoudt.
Samen leven met elkaar is niet altijd makkelijk. Zeker niet als de ruimte beperkt is.
secricible schreef:Oomens, ik weet ondertussen dat jij dit topic ziet als de ideale plek om op rasverenigingen e.d. te bashen. Dat is jou keuze, prima. Maar er staat niet voor niks tussen haakjes "wil gaan" bij. Ik probeer alleen maar zonder oordeel of mening te bedenken waarom een advies verschil maakt tussen stamboom en geen stamboom.
Anoniem schreef:Wat mij opvalt is dat velen een probleem maken van kinderen die hun honden benaderen.
Dat vond ik nou juist een goeie maatstaf om te beoordelen hoe sociaal die hond nou eigenlijk is en of hij daadwerkelijk een correct karakter bezit.
Dat valt aan de mate van onder appèl staan niet in te schatten. Wanneer een hond niet kan schakelen en kinderen als een bedreiging ziet wanneer deze in het openbaar op hem afkomen vind ik het karakter helemaal niet zo fijn gefokt.
Mijn honden kunnen dan misschien monsters zijn op eigen terrein achter het hek, maar wanneer ik kinderen op visite heb of wanneer het om mijn mijn eigen kleuter thuis gaat, of kleine kinderen in het algemeen op openbare plaatsen, dan schakelen mijn honden van gevaarlijke waakhonden naar lieve doetjes die met onderdanige oortjes weten dat ook mensenpuppies heilig zijn. Dat zit in hun karakter, dat is ze nooit geleerd.
Waar mijn kruising kangal mij in sommige situaties nog wel eens arrogant aan kan kijken gaat hij met onderdanige houding vlot aan de kant wanneer mijn kleuter hem thuis laat weten waar het langs gaat.
Geaaid worden door een kind vinden ze juist fijn, terwijl ik ze op moet sluiten wanneer bijv de volwassen werkster het terrein op komt.
MyWishMax schreef:Met kinderen hebben ze geen problemen, de reu houdt er alleen absoluut niet van om vastgepakt of geknuffeld te worden. Dat heb ik ook altijd geleerd als kind dat je dat niet doet. Jammer genoeg zie ik het nu vaker kinderen doen, ook hele kleine die met hun hoofd op kophoogte zitten. En de ouders zeggen dat het kind het bij eigen hond ook altijd doet. Daar hoeft een hond niet eens lelijk voor te doen om schade te veroorzaken
DatBenIkNou schreef:dierenfan schreef:Ook een kenner kan niet alles hoor. Heb al met enorm veel honden gewerkt in het asiel. Kan wel zeggen dat ik enorm veel gedrag goed in kan schatten en goed op in kan grijpen maar nooit op alles. Er blijven verrassingen in hoekjes zitten.
Ik ken mijn roedel door en door. Wist voor de pup er kwam al aan te geven hoe ze zouden reageren en hoe het uiteindelijk zou worden. Dit is uitgekomen maar had natuurlijk makkelijk anders kunnen zijn.
Mijn roedel is sociaal maar heeft grenzen. Er is nooit gevochten maar dat komt door bewust met hun bezig te zijn en te sturen. Zeker nu met een puber erbij is het weer anders dan dat het was.
Ze gaan allemaal los in omheind terrein. Hoe meer honden daar hoe meer vreugde. Maar ik zal ze nooit gelijk allemaal los gooien als ze vol energie daar aan komen en ik niet weet welk soort honden er al lopen
Het blijven levende wezens en hoop de roedel sociaal te houden. Lukt dat niet dan wordt het met enkel de sociale honden nog naar zoiets gaan . Het is altijd afwachten of een hond sociaal blijft. Of het nu een labrador is of een herder of een husky.
Al denk ik dat honden die goed verzorgd worden en krijgen wat ze nodig hebben al vlot acceptabel gedrag hebben
Was het maar waar dat een goede verzorging zou volstaan, dan zouden al deze maatregelen allemaal niet nodig zijn en er nauwelijks incidenten voor komen? FF serieus zeg, de meeste eigenaren zijn echt stapeldol op hun hond, die komt echt niks te kort aan verzorging, dierenarts, trimster, riempje ect. Maar dat is toch echt even andere koek dan ook kennis van hondengedrag hebben.
Diablo schreef:En ze weten ook heel goed dat de baas niet wil dat ze kwaad gedaan wordt. Totdat de baas even weg is. Dan nemen ze zelf de leiding. En daar gaat het vaak fout.
Anoniem schreef:Het maakt niet uit welk ras hond je neemt, groot of klein... In handen van verkeerde mensen kun je van iedere hond een HR hond maken.