Moderators: Mjetterd, Dani, ynskek, Ladybird, xingridx, Polly, Hanmar
pmarena schreef:Ik denk dat het ook een stuk makkelijker gezegd is, als er nog geen kinderen zijn.
Dat je dan je geluk elders gaat zoeken als de partner toch ineens geen kinderen wil.
Maar als er al een kind is.... en 1 kind voelt niet als genoeg.
Als je dan je partner verlaat dan heb je in veel gevallen daarna nog maar een half kind
Dan zit je dus een beetje klem want dan gaat dat gezapige doorsnee gezinnetje nooit meer lukken.
En is dat potentiële 2e kind het dan waard, om je eerste kind (en jezelf en je man) zo'n gebroken gezin aan te doen...als je verder wel een fijn leventje hebt samen.
meggiemeg schreef:Het is altijd maar afwachten of dat 2e kindje wel gegeven is binnen de relatie erna. Vraag me af hoe je dat gaat doen, dat opzoek gaan naar de nieuwe partner, ben je direct eerlijk? Ga je meteen met de billen bloot door te zeggen dat je je jarenlange relatie hebt beëindigd omdat hij van mening is veranderd? Lijkt me een lastig gespreksonderwerp. Voor hetzelfde geld tref je iemand die al een kind-kinderen heeft en dat genoeg vindt? Persoonlijk zou ik me heel goed afvragen of het het waard is om dat alles wat je samen hebt opgebouwd om dat weer af te breken.
Urbanus schreef:meggiemeg schreef:Het is altijd maar afwachten of dat 2e kindje wel gegeven is binnen de relatie erna. Vraag me af hoe je dat gaat doen, dat opzoek gaan naar de nieuwe partner, ben je direct eerlijk? Ga je meteen met de billen bloot door te zeggen dat je je jarenlange relatie hebt beëindigd omdat hij van mening is veranderd? Lijkt me een lastig gespreksonderwerp. Voor hetzelfde geld tref je iemand die al een kind-kinderen heeft en dat genoeg vindt? Persoonlijk zou ik me heel goed afvragen of het het waard is om dat alles wat je samen hebt opgebouwd om dat weer af te breken.
Maar, ts heeft toch al gezegd dat ze het onderwerp laten rusten en even focussen op elkaar? Waarom zou je hier dan over doorgaan?
Urbanus schreef:Ik vind het vreemd, that's all. Ik hoop op een update van ts maar zo'n randdiscussie over iets wat iemand heeft gezegd uit misschien wel emotie vind ik niet zo boeiend.
Onali schreef:Urbanus schreef:Ik vind het vreemd, that's all. Ik hoop op een update van ts maar zo'n randdiscussie over iets wat iemand heeft gezegd uit misschien wel emotie vind ik niet zo boeiend.
Maar waarom draait het om wat jij boeiend vind en mag jij wel reageren en andere Bokkers niet?
Jij hebt echt overal een weerwoord op.
Er is gevraagd of TS eventueel een update wilt plaatsen, houdt dan verder je mond.
moonsparkle schreef:Ts kan een slotje aanvragen toch?
Ik ken ook iemand die bij partner is weggegaan vanwege een andere kinderwens, ze heeft daarna helaas geen man meer gevonden.
Neevoor2 schreef:Lief dat jullie vragen hoe het met me gaat!
Ik heb het topic een tijdje laten rusten omdat het wel veel bij me losmaakt (logisch, ik heb daar zelf om gevraagd) en ik nu juist probeer wat rust te vinden in de situatie. Het lastige is alleen dat het me niet zo goed lukt. Het onderwerp is tot op heden niet weer besproken. Tijd samen (nachtje weg) staat op korte termijn op de planning. Maar ik wil dat ook besteden als tijd samen en niet om te praten over dit onderwerp.
Ik heb inmiddels wel een lange brief geschreven die mijn gevoel uitlegt, maar heb deze nog niet laten lezen aan hem. Ik denk dat hij niet zo goed in de gaten heeft dat ik er nog steeds enorm mee worstel maar ik laat ook niks merken omdat ik wil proberen te genieten van de vakantie tijd, dingen ondernemen met zijn drieën en hierbij wel een beetje te voelen wat ik ervan vind als ons gezin in deze samenstelling zo blijft.
Al met al blijf ik het nog steeds een hele moeilijke situatie vinden.
Neevoor2 schreef:Lief dat jullie vragen hoe het met me gaat!
Ik heb het topic een tijdje laten rusten omdat het wel veel bij me losmaakt (logisch, ik heb daar zelf om gevraagd) en ik nu juist probeer wat rust te vinden in de situatie. Het lastige is alleen dat het me niet zo goed lukt. Het onderwerp is tot op heden niet weer besproken. Tijd samen (nachtje weg) staat op korte termijn op de planning. Maar ik wil dat ook besteden als tijd samen en niet om te praten over dit onderwerp.
Ik heb inmiddels wel een lange brief geschreven die mijn gevoel uitlegt, maar heb deze nog niet laten lezen aan hem. Ik denk dat hij niet zo goed in de gaten heeft dat ik er nog steeds enorm mee worstel maar ik laat ook niks merken omdat ik wil proberen te genieten van de vakantie tijd, dingen ondernemen met zijn drieën en hierbij wel een beetje te voelen wat ik ervan vind als ons gezin in deze samenstelling zo blijft.
Al met al blijf ik het nog steeds een hele moeilijke situatie vinden.