Bokt.nl

**Geplaatst**: 01-01-21 18:49

Geplaatst: 01-01-21 18:49

capopjekop schreef:
Helpt het ook niet als je haar een brief schrijft met je gevoel erin? Je verstuurt hem niet maar vaak komt het dan wel los

Ja het is misschien al te ver vooruit denken maar in februari is ze jarig. Mocht ik dan nog niks hebben gehoord stuur ik haar een brief waarin ik gewoon eerlijk vertel wat ik voel en dat dat graag met haar face to face wil bespreken maar dat ik van haar kant laat komen wanneer dat moment is. Krijg ik daar geen response meer op dan zet ik er ook duidelijk in dat ik afstand ga nemen en we het ooit misschien weer op kunnen pakken. Nu zal ik te emotioneel zijn om het op te schrijven en kan ik het beter even laten rusten. Heb mijzelf flink uitgedaagd vandaag door juist te gaan paardrijden en op de spinningfiets te stappen. Sporten is echt mijn uitlaatklep dus daar zal ik voorlopig even de focus op gaan leggen.

@fading
Snap ik heel goed zulke mensen heb ik ook vaak meegemaakt. Dit is alleen een beetje een ander verhaal omdat ze mij uit een heel diep gat heeft getrokken en altijd liet merken dat ze niet was zoals die anderen. Als ze klaar met mij is prima maar het zou dan gewoon fijn zijn als dat gezegd werd. Dit geeft geen antwoorden maar alleen maar vragen. Ik probeer nu ook de focus te leggen op mijn andere eigenlijk betere vrienden nu. En ze heeft mij ook geleerd om voor mijzelf te kiezen en alle dingen die ik ervaar niet teveel over na te denken. Het is alleen rot dat ik hier even doorheen moet. Maar goed de eerste dag is altijd het ergste daarna wordt het weer beter. Ik reageer vanavond nog even op je Pb was nog te druk met mij even kapot fietsen op de spinningfiets

**Geplaatst**: 01-01-21 18:56

Geplaatst: 01-01-21 18:56

Zebrastreep schreef:
capopjekop schreef:
Helpt het ook niet als je haar een brief schrijft met je gevoel erin? Je verstuurt hem niet maar vaak komt het dan wel los

Ja het is misschien al te ver vooruit denken maar in februari is ze jarig. Mocht ik dan nog niks hebben gehoord stuur ik haar een brief waarin ik gewoon eerlijk vertel wat ik voel en dat dat graag met haar face to face wil bespreken maar dat ik van haar kant laat komen wanneer dat moment is. Krijg ik daar geen response meer op dan zet ik er ook duidelijk in dat ik afstand ga nemen en we het ooit misschien weer op kunnen pakken. Nu zal ik te emotioneel zijn om het op te schrijven en kan ik het beter even laten rusten. Heb mijzelf flink uitgedaagd vandaag door juist te gaan paardrijden en op de spinningfiets te stappen. Sporten is echt mijn uitlaatklep dus daar zal ik voorlopig even de focus op gaan leggen.

@fading
Snap ik heel goed zulke mensen heb ik ook vaak meegemaakt. Dit is alleen een beetje een ander verhaal omdat ze mij uit een heel diep gat heeft getrokken en altijd liet merken dat ze niet was zoals die anderen. Als ze klaar met mij is prima maar het zou dan gewoon fijn zijn als dat gezegd werd. Dit geeft geen antwoorden maar alleen maar vragen. Ik probeer nu ook de focus te leggen op mijn andere eigenlijk betere vrienden nu. En ze heeft mij ook geleerd om voor mijzelf te kiezen en alle dingen die ik ervaar niet teveel over na te denken. Het is alleen rot dat ik hier even doorheen moet. Maar goed de eerste dag is altijd het ergste daarna wordt het weer beter. Ik reageer vanavond nog even op je Pb was nog te druk met mij even kapot fietsen op de spinningfiets

Dikke knuffel, komt echt goed. Maar besef echt dat je vrienden wil die voor je klaar staan als je dat nodig hebt (en andersom ook natuurlijk) een vriendschap moet je geen energie kosten en ik heb het idee dat dat nu wel het geval is.. Pas een beetje op jezelf!

:(:)

**Geplaatst**: 02-01-21 04:56

Geplaatst: 02-01-21 04:56

In dit geval zou ik zeggen bespreek het face to face. Misschien zit zij nu niet lekker in haar vel en wil ze jouw niet extra belasten. Mensen die je zo goed kunnen helpen kennen vaak de dalen zelf ook.

**Geplaatst**: 02-01-21 10:49

Geplaatst: 02-01-21 10:49

quickie schreef:
In dit geval zou ik zeggen bespreek het face to face. Misschien zit zij nu niet lekker in haar vel en wil ze jouw niet extra belasten. Mensen die je zo goed kunnen helpen kennen vaak de dalen zelf ook.

Wil ik ook proberen te doen maar dan wel op een rustige plek en niet op haar werk ( kom ik wel makkelijker in contact met haar maar dat schiet niks op) ik laat het nu eerst even rusten omdat ik mijzelf ook even moet herpakken en stuur haar binnenkort een brief met dat ik graag met haar wil praten.

**Geplaatst**: 03-01-21 12:43

Geplaatst: 03-01-21 12:43

De band tussen mij en mijn vader is al jaren niet goed. De lockdown heeft de afstand enkel vergroot. Hij is zeer egoïstisch en denkt enkel aan zich zelf. Nu was ik gisteren jarig en ik heb zelfs geen felicitaties van hem ontvangen. Ik weet nu totaal niet hoe hiermee om te gaan. Sommigen zeggen van er niet te zwaar aan te tillen maar voor mij is dit gewoon weer dat extra stukje dat bevestigd wat voor l*l hij is. Had ergens toch ook wel gehoopt dat ik nog zo belangrijk was dat hij aan mijn verjaardag ging denken.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 03-01-21 20:08

Geplaatst door de TopicStarter : 03-01-21 20:08

Moestuin schreef:
De band tussen mij en mijn vader is al jaren niet goed. De lockdown heeft de afstand enkel vergroot. Hij is zeer egoïstisch en denkt enkel aan zich zelf. Nu was ik gisteren jarig en ik heb zelfs geen felicitaties van hem ontvangen. Ik weet nu totaal niet hoe hiermee om te gaan. Sommigen zeggen van er niet te zwaar aan te tillen maar voor mij is dit gewoon weer dat extra stukje dat bevestigd wat voor l*l hij is. Had ergens toch ook wel gehoopt dat ik nog zo belangrijk was dat hij aan mijn verjaardag ging denken.

Ik weet ongeveer hoe je je voelt... heel erg k*t is dit.
Sterkte! :(:)

**Geplaatst**: 03-01-21 20:13

Geplaatst: 03-01-21 20:13

Moestuin schreef:
De band tussen mij en mijn vader is al jaren niet goed. De lockdown heeft de afstand enkel vergroot. Hij is zeer egoïstisch en denkt enkel aan zich zelf. Nu was ik gisteren jarig en ik heb zelfs geen felicitaties van hem ontvangen. Ik weet nu totaal niet hoe hiermee om te gaan. Sommigen zeggen van er niet te zwaar aan te tillen maar voor mij is dit gewoon weer dat extra stukje dat bevestigd wat voor l*l hij is. Had ergens toch ook wel gehoopt dat ik nog zo belangrijk was dat hij aan mijn verjaardag ging denken.

Zeer herkenbaar helaas. Hele dikke knuffel en alsnog gefeliciteerd

**Geplaatst**: 03-01-21 20:15

Geplaatst: 03-01-21 20:15

Moestuin schreef:
De band tussen mij en mijn vader is al jaren niet goed. De lockdown heeft de afstand enkel vergroot. Hij is zeer egoïstisch en denkt enkel aan zich zelf. Nu was ik gisteren jarig en ik heb zelfs geen felicitaties van hem ontvangen. Ik weet nu totaal niet hoe hiermee om te gaan. Sommigen zeggen van er niet te zwaar aan te tillen maar voor mij is dit gewoon weer dat extra stukje dat bevestigd wat voor l*l hij is. Had ergens toch ook wel gehoopt dat ik nog zo belangrijk was dat hij aan mijn verjaardag ging denken.

He moestuin wat rot zeg! Ik wil jou graag nog van harte feliciteren met je verjaardag , en ik hoop dat je ondanks alles nog een beetje een leuke dag hebt gehad :(:)

Ken het gevoel hoor , vaak van de kleine dingen ga je toch meer aantrekken dan dat je eigenlijk moet doen. Snap wel dat het je pijn doet! Het zegt meer over je vader dan over jou.

**Geplaatst**: 03-01-21 21:45

Geplaatst: 03-01-21 21:45

Moestuin schreef:
De band tussen mij en mijn vader is al jaren niet goed. De lockdown heeft de afstand enkel vergroot. Hij is zeer egoïstisch en denkt enkel aan zich zelf. Nu was ik gisteren jarig en ik heb zelfs geen felicitaties van hem ontvangen. Ik weet nu totaal niet hoe hiermee om te gaan. Sommigen zeggen van er niet te zwaar aan te tillen maar voor mij is dit gewoon weer dat extra stukje dat bevestigd wat voor l*l hij is. Had ergens toch ook wel gehoopt dat ik nog zo belangrijk was dat hij aan mijn verjaardag ging denken.

Dat moet rot voelen. Ergens 'verlang ' je waarschijnlijk toch naar liefde van je vader. Wat er ook is gebeurt, onbewust. En dat het dan opnieuw bevestigd wordt is echt niet leuk. Hou de eer aan jezelf, dan is hij het niet waard om jouw gedachten bezig te houden als hij niet aan de verjaardag van zijn kind kan denken. Sterkte :(:)

**Geplaatst**: 04-01-21 17:45

Re: Lucht je hart, verdrietig zijn mag!

Geplaatst: 04-01-21 17:45

Nieuw in dit forum... maar voel de behoefte om mijn eigen rot gevoel even van mij af te schrijven..

Ik ben ontzettend onzeker in relaties.. ik dacht eerst nooit over mijn ex heen te komen, en gelukkig gebeurde dit... ik werd opnieuw echt verliefd op iemand anders.

Helaas is mijn vriend ook aardig getekend door zijn verleden, en heeft ontzettend bindingsangst. In de eerste 4 weken is hij vreemd geweest, dit heeft hij altijd verzwegen. Maanden lang bleven wij beide om elkaar heen draaien eigenlijk, waren veel samen en hadden het leuk. Al zijn vrienden kenden mij inmiddels oook... maar toen ik er achter kwam dat hij in de eerste weken vreemd is geweest voelde ik me echt super gekwetst en nog onzekerder dan dat ik al was.

We hebben gigantisch veel ruzie gemaakt en gepraat.. en hij heeft gigantisch zijn best gedaan en kwam er achter dat ik meer betekende voor hem dan dat hij ooit had gedacht. Stond 5x bij mijn ouders voor de deur in tranen... Hij had reeds een huis gekocht en ik heb veel geholpen met klussen omdat ik het oprecht leuk vond om te helpen. Eigenlijk hebben we gezamenlijk het hele huis opgeknapt en ingericht (meubels uitgezocht etc)

Sinds 6 weken woont hij er nu en ik ben er best wel veel. Het gaat goed.. erg goed. Hebben het super leuk met elkaar. Nu naar de feestdagen heb ik het idee dat het hem weer wat aanvliegt... hij wil rustig aan doen. En dat begrijp ik.. we kennen elkaar nog geen jaar.

Maar ik voel gelijk weer ontzettend veel onzekerheid opkomen.. en dat maakt mij heel erg verdrietig. Het voelt weer alsof hij niet zeker van zijn zaak is...

Nu ik dit typ merk ik dat het al meer bezinkt... het is iets bij hem en ik moet zijn punt hierin accepteren.
Hij mag graag alleen zijn en ik mag graag mensen om mij heen hebben...

**Geplaatst**: 04-01-21 17:58

Geplaatst: 04-01-21 17:58

Janine1997 schreef:
Nu ik dit typ merk ik dat het al meer bezinkt... het is iets bij hem en ik moet zijn punt hierin accepteren.
Hij mag graag alleen zijn en ik mag graag mensen om mij heen hebben...

.

Ik pik dit stukje er even uit. Ik had dit ook met m'n ex, wat uiteindelijk denk ik wel een reden was waarom hij het had uitgemaakt. Er moet namelijk wel een goed balans zijn in wat beiden mensen willen. In ons geval betekende dat uiteindelijk dat ik verdrietig was dat we niet vaker samen konden zijn en hij zich schuldig voelde dat hij meer tijd voor zichzelf nodig had. Héél lastig, maar als dit niet goed werkt, heb je er uiteindelijk alleen maar heel veel last van elkaar.

**Geplaatst**: 06-01-21 14:11

Geplaatst: 06-01-21 14:11

Dat alles gewoon verrot loopt sinds 1 januari.

Ze kunnen niks meer voor mijn oma doen het is einde verhaal en afwachten wanneer het stopt.

Echt enorm poedersuiker

En dan nog mijn 2de moeder die zo stom doet terwijl ik haar nu zo hard nodig ben. Niet dat ik nu haar kan knuffelen....

En net terwijl ik mij had aangemeld voor het vaccin en daar nog enigszins wat hoop uithaalde.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-01-21 16:15

Geplaatst door de TopicStarter : 06-01-21 16:15

Janine1997 schreef:
Nieuw in dit forum... maar voel de behoefte om mijn eigen rot gevoel even van mij af te schrijven..

Ik ben ontzettend onzeker in relaties.. ik dacht eerst nooit over mijn ex heen te komen, en gelukkig gebeurde dit... ik werd opnieuw echt verliefd op iemand anders.

Helaas is mijn vriend ook aardig getekend door zijn verleden, en heeft ontzettend bindingsangst. In de eerste 4 weken is hij vreemd geweest, dit heeft hij altijd verzwegen. Maanden lang bleven wij beide om elkaar heen draaien eigenlijk, waren veel samen en hadden het leuk. Al zijn vrienden kenden mij inmiddels oook... maar toen ik er achter kwam dat hij in de eerste weken vreemd is geweest voelde ik me echt super gekwetst en nog onzekerder dan dat ik al was.

We hebben gigantisch veel ruzie gemaakt en gepraat.. en hij heeft gigantisch zijn best gedaan en kwam er achter dat ik meer betekende voor hem dan dat hij ooit had gedacht. Stond 5x bij mijn ouders voor de deur in tranen... Hij had reeds een huis gekocht en ik heb veel geholpen met klussen omdat ik het oprecht leuk vond om te helpen. Eigenlijk hebben we gezamenlijk het hele huis opgeknapt en ingericht (meubels uitgezocht etc)

Sinds 6 weken woont hij er nu en ik ben er best wel veel. Het gaat goed.. erg goed. Hebben het super leuk met elkaar. Nu naar de feestdagen heb ik het idee dat het hem weer wat aanvliegt... hij wil rustig aan doen. En dat begrijp ik.. we kennen elkaar nog geen jaar.

Maar ik voel gelijk weer ontzettend veel onzekerheid opkomen.. en dat maakt mij heel erg verdrietig. Het voelt weer alsof hij niet zeker van zijn zaak is...

Nu ik dit typ merk ik dat het al meer bezinkt... het is iets bij hem en ik moet zijn punt hierin accepteren.
Hij mag graag alleen zijn en ik mag graag mensen om mij heen hebben...

Welkom en gefeliciteerd met je verjaardag! Y)(^)

Lastig dilemma hoor, snap je onzekerheid wel. Maar zo te lezen is dat niet nodig en is hij wel heel gek op je! Hoop dat je onzekerheid minder wordt dit jaar en dat jullie een hele fijn tijd samen tegemoet gaan!

Zebrastreep schreef:
Dat alles gewoon verrot loopt sinds 1 januari.

Ze kunnen niks meer voor mijn oma doen het is einde verhaal en afwachten wanneer het stopt.

Echt enorm poedersuiker

En dan nog mijn 2de moeder die zo stom doet terwijl ik haar nu zo hard nodig ben. Niet dat ik nu haar kan knuffelen....

En net terwijl ik mij had aangemeld voor het vaccin en daar nog enigszins wat hoop uithaalde.

Och, wat akelig.

Wens je veel sterkte toe! :(:)

**Geplaatst**: 09-01-21 13:03

Re: Lucht je hart, verdrietig zijn mag!

Geplaatst: 09-01-21 13:03

Dat ik zo gruwelijk perfectionistisch ben. Levert heel veel verdriet en stress op als iets niet is zoals ik wil. Ik word gek van mijzelf. Ik kan er ook met niemand bij terecht, want niemand snapt het echt. Ze proberen het wel, maar goed. Kan me ook voorstellen dat ik alleen overblijf, bedoel, als ik al gek van mijzelf word... Hoe moet dat dan met een eventuele vriend? :')

En ja, ik heb begeleiding hierbij.

**Geplaatst**: 11-01-21 12:35

Re: Lucht je hart, verdrietig zijn mag!

Geplaatst: 11-01-21 12:35

ik mis mijn oma nog zo erg. vooral in de avond als ik dan naar muziek luister en dan ineens komt het allemaal weer binnen...
volgende week begint school weer en ik wil er voor gaan maar soms vind ik het zo lastig om alles te combineren met school en privé leven. en de ene dag gaat het beter en de volgende dag is alles gewoon ontzettend messed up in m'n hoofd.

**Geplaatst**: 11-01-21 12:40

Geplaatst: 11-01-21 12:40

Maylene0910 schreef:
ik mis mijn oma nog zo erg. vooral in de avond als ik dan naar muziek luister en dan ineens komt het allemaal weer binnen...
volgende week begint school weer en ik wil er voor gaan maar soms vind ik het zo lastig om alles te combineren met school en privé leven. en de ene dag gaat het beter en de volgende dag is alles gewoon ontzettend messed up in m'n hoofd.

Ik zit in hetzelfde schuitje , mijn oma is er nog maar voor hoelang is nog maar de vraag. Ik vindt het ook erg lastig om bezig te gaan met school terwijl ik deze week examens heb. Ik ben ook totaal kwijt wat ik allemaal moet doen op een dag terwijl ik normaal alles goed onder controle heb.

--

Dat ik naast de erg vervelende tijd wat mijn fam en oma mee moet maken , ik mijn tweede moeder echt zo mis nu.... Ze heeft mij pijn gedaan en ontzettend teleurgesteld maar jeetje wat mis ik haar opeens wil zo graag gewoon even met haar knuffelen en over praten.... Ook al zei een collega dat het mij nog te hoog zit en ik nog even niet moet gaan praten. ( collega heeft een soort gelijk probleem dus heb wel veel steun daaraan). Blij dat ik even een gesprek heb met mijn werkgever/stagebegeleidster is een fijn mens om mee te praten over dit soort dingen.

**Geplaatst**: 11-01-21 13:06

Geplaatst: 11-01-21 13:06

Myfairytale schreef:
Janine1997 schreef:
Nieuw in dit forum... maar voel de behoefte om mijn eigen rot gevoel even van mij af te schrijven..

Ik ben ontzettend onzeker in relaties.. ik dacht eerst nooit over mijn ex heen te komen, en gelukkig gebeurde dit... ik werd opnieuw echt verliefd op iemand anders.

Helaas is mijn vriend ook aardig getekend door zijn verleden, en heeft ontzettend bindingsangst. In de eerste 4 weken is hij vreemd geweest, dit heeft hij altijd verzwegen. Maanden lang bleven wij beide om elkaar heen draaien eigenlijk, waren veel samen en hadden het leuk. Al zijn vrienden kenden mij inmiddels oook... maar toen ik er achter kwam dat hij in de eerste weken vreemd is geweest voelde ik me echt super gekwetst en nog onzekerder dan dat ik al was.

We hebben gigantisch veel ruzie gemaakt en gepraat.. en hij heeft gigantisch zijn best gedaan en kwam er achter dat ik meer betekende voor hem dan dat hij ooit had gedacht. Stond 5x bij mijn ouders voor de deur in tranen... Hij had reeds een huis gekocht en ik heb veel geholpen met klussen omdat ik het oprecht leuk vond om te helpen. Eigenlijk hebben we gezamenlijk het hele huis opgeknapt en ingericht (meubels uitgezocht etc)

Sinds 6 weken woont hij er nu en ik ben er best wel veel. Het gaat goed.. erg goed. Hebben het super leuk met elkaar. Nu naar de feestdagen heb ik het idee dat het hem weer wat aanvliegt... hij wil rustig aan doen. En dat begrijp ik.. we kennen elkaar nog geen jaar.

Maar ik voel gelijk weer ontzettend veel onzekerheid opkomen.. en dat maakt mij heel erg verdrietig. Het voelt weer alsof hij niet zeker van zijn zaak is...

Nu ik dit typ merk ik dat het al meer bezinkt... het is iets bij hem en ik moet zijn punt hierin accepteren.
Hij mag graag alleen zijn en ik mag graag mensen om mij heen hebben...

Welkom en gefeliciteerd met je verjaardag! Y)(^)

Lastig dilemma hoor, snap je onzekerheid wel. Maar zo te lezen is dat niet nodig en is hij wel heel gek op je! Hoop dat je onzekerheid minder wordt dit jaar en dat jullie een hele fijn tijd samen tegemoet gaan!

Dankjewel nog!
Hoop ik ook.. de onzekerheid beïnvloed ons beide wel eens denk ik..

**Geplaatst**: 11-01-21 16:15

Re: Lucht je hart, verdrietig zijn mag!

Geplaatst: 11-01-21 16:15

Huisbaas stond weer in mijn kamer voor een lekkage bij de buren. Daarna wilde ze niet weg. Heb wel twintig keer gevraagd of ze uit mijn kamer kon. Gelukkig kon ik me bedenken om het gesprek op te nemen. Ze heeft 0 empathie. Kan me redelijk staande houden als ze er is, maar wanneer ze weg is dan zak ik in elkaar. Ben nu nog aan het huilen. Heb gelukkig wel met mama kunnen praten door de telefoon. Het is zo'n poedersuiker. Ik wil gewoon mijn eigen huis, mijn eigen plek.

**Geplaatst**: 14-01-21 10:37

Re: Lucht je hart, verdrietig zijn mag!

Geplaatst: 14-01-21 10:37

Normaal gezien zou mijn maatje ergens volgende week thuis komen na 4 maanden op zee. Maar vanwege de lockdown en alle hectiek op luchthavens enzo heeft hij eigenlijk besloten om nog wat langer aan boord te blijven. zoals hij nu wil wordt het eind maart begin april. Ik snap het heel erg goed want verlof hebben en niets kunnen/mogen is natuurlijk ook niet leuk.
Het is nog wel afhankelijk van de rederij of het kan/mag de kans is dus wel aanwezig dat hij toch thuis komt maar die onzekerheid is ook niet alles.

**Geplaatst**: 19-01-21 14:21

Re: Lucht je hart, verdrietig zijn mag!

Geplaatst: 19-01-21 14:21

ben ik nog een keer...

ik heb zovaak dat ik twijfel aan mn vrienden... ze vragen nooit aan mij hoe het met me gaat. ik moet het altijd als eerste vragen. ik vraag hun of ze eens kunnen afspreken; kunnen ze nooit. vragen niet aan mij of ik een keer kan afspreken. nu met covid is het lastiger ofcourse maar ze spreken wel met elkaar af en mij vragen ze niet. als ik het vraag kunnen ze niet.
ik heb wel vrienden die ik af en toe zie maar die zitten in examenjaar dus die kunnen minder of zitten met covid.

ik voel me gwn vreselijk op het moment

**Geplaatst**: 20-01-21 09:54

Geplaatst: 20-01-21 09:54

Door omstandigheden heb ik al mijn paarden moeten wegdoen. Gisteren zijn de laatste opgehaald en ik ben er kapot van. Ik kan alleen maar huilen.

**Geplaatst**: 20-01-21 09:57

Re: Lucht je hart, verdrietig zijn mag!

Geplaatst: 20-01-21 09:57

Dat lijkt me heel zwaar. Hopelijk kun je er later vrede mee hebben...heel veel sterkte :knuffel:

**Geplaatst**: 20-01-21 10:05

Geplaatst: 20-01-21 10:05

Voor hun is het de beste keuze. Maar voor mijzelf gevoelsmatig is het verschrikkelijk.

**Geplaatst**: 20-01-21 11:07

Geplaatst: 20-01-21 11:07

Sterkte, Moestuin, wat enorm rot voor je.

**Geplaatst**: 20-01-21 12:23

Geplaatst: 20-01-21 12:23

Maylene0910 schreef:
ben ik nog een keer...

ik heb zovaak dat ik twijfel aan mn vrienden... ze vragen nooit aan mij hoe het met me gaat. ik moet het altijd als eerste vragen. ik vraag hun of ze eens kunnen afspreken; kunnen ze nooit. vragen niet aan mij of ik een keer kan afspreken. nu met covid is het lastiger ofcourse maar ze spreken wel met elkaar af en mij vragen ze niet. als ik het vraag kunnen ze niet.
ik heb wel vrienden die ik af en toe zie maar die zitten in examenjaar dus die kunnen minder of zitten met covid.

ik voel me gwn vreselijk op het moment

Spreek uit wat je voelt tegen je vrienden. Maar eigenlijk zegt het wel wat als ze je nooit wat vragen of uitnodigen. Ik heb ook een vriendin die mij nu nergens meer naar vraagt en negeert ook al hebben we een goede band samen. Ik spreek mijn gevoel nu ook uit door haar een brief te sturen. Vindt het heel spannend , want het kan ook einde vriendschap betekenen. Maar weet dat je er altijd beter en sterker uit komt als mensen weggegaan. Soms is het zelfs beter als mensen gaan , hoe pijnlijk en vervelend het ook is. Ik heb nu ook zoiets van nou ja , als het niks wordt heb ik in ieder geval mijn best gedaan en ik kom er wel weer overheen.

Mijn stagebegeleidster zei laatst; ' neem de regie , en los het op'. En ook al twijfel ik nu als een gek of ik dat briefje straks op de bus moet doen , maar dan denk ik aan wat mijn stagebegeleidster zei en ik denk ik van we gaan het doen. Ik stap er zonder enige verwachting in.

Maar pijn doet het wel hoor als deze belangrijke vriendschap voor mij zou stoppen. Zou ik zeker eventjes van ondersteboven zijn , maar als de ander echt niet wil houdt het gewoon op helaas....

@moestuin
wat rot , veel sterkte toegewenst :knuffel:

En huilen is niet erg gewoon lekker doen.