Bokt.nl

**Geplaatst**: 28-12-20 16:27

Geplaatst: 28-12-20 16:27

sterregoud schreef:
Jessica, wat erg, hopelijk valt het mee, anders veel sterkte ,

Dankjewel

**Geplaatst**: 28-12-20 16:35

Re: Lucht je hart, verdrietig zijn mag!

Geplaatst: 28-12-20 16:35

Heel veel sterkte Jessica, de duimen draaien hier voor je.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 28-12-20 19:44

Re: Lucht je hart, verdrietig zijn mag!

Geplaatst door de TopicStarter : 28-12-20 19:44

Veel sterkte Jessica!

**Geplaatst**: 28-12-20 19:54

Geplaatst: 28-12-20 19:54

Sterkte Jessica :knuffel:

--
Mijn oma gaat helaas nog steeds slecht. Huisarts is eindelijk langs geweest , maar denkt toch dat de misselijkheid en nog meer klachten door de kanker komen. Wat eerst werd afgeschreven door een buikgriepje wat lang kon duren door slechte weerstand en immuunsysteem lijkt toch helaas van wat anders te komen. Zelf denken we toch dat nu het vrij spel heeft enorm losslaat in het lijf en overal heentrekt.

Ik hoop zo dat het dan maar heel snel voorbij is , elke dag je ziek voelen is niks.... Klinkt misschien wat cru maar pijn gun ik haar zo niet

**Geplaatst**: 28-12-20 23:48

Re: Lucht je hart, verdrietig zijn mag!

Geplaatst: 28-12-20 23:48

Dankjulliewel...
Duimen heeft helaas niet geholpen, dierenarts bevestigde waar ik al bamg voor was. Het is op, het is klaar.
Morgen om 16:00 staat de afspraak, avabvidn langs geweest bij mn mama, zusje, vader en opa & oma om afscheid te nemen van de hond.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 29-12-20 00:22

Re: Lucht je hart, verdrietig zijn mag!

Geplaatst door de TopicStarter : 29-12-20 00:22

Sterkte Zebrastreep. Verdrietig voor je oma en jullie. :(:)

Wat verschrikkelijk naar Jessica_1998.
Heel veel sterkte, verwen hem of haar nog maar zoveel mogelijk, op welke wijze dan ook. Zal een kaarsje aansteken morgen. :knuffel:

**Geplaatst**: 29-12-20 21:54

Geplaatst: 29-12-20 21:54

Sterkte Jessica met dit verlies Y;(

Ik ben verdrietig omdat ik zo vastzit in een slecht eetpatroon, braken, laxeren, overmatig sporten. Wetende dat het ongezond is, maar geen idee hoe ik uit deze cirkel kom

**Geplaatst door de TopicStarter** : 29-12-20 21:58

Geplaatst door de TopicStarter : 29-12-20 21:58

Independence schreef:
Sterkte Jessica met dit verlies

Ik ben verdrietig omdat ik zo vastzit in een slecht eetpatroon, braken, laxeren, overmatig sporten. Wetende dat het ongezond is, maar geen idee hoe ik uit deze cirkel kom

Heb je al professionele hulp? Dit is zo zwaar, misschien is het beter om hulp bij te zoeken?
Ik wens je veel sterkte en kracht toe. :(:)

@Jessica: ik hoop dat je hond rustig gegaan is. Gecondoleerd en heel veel sterkte! :knuffel:

**Geplaatst**: 29-12-20 23:29

Geplaatst: 29-12-20 23:29

Independence, heel veel sterkte. Dat zal niet makkelijk zijn :(:)

Hier ga je niet alleen uitkomen dus ik hoop dat je hulp hebt. Die dwang is zó krachtig. En niemand verdiend dat, je verdiend een fijn leven waarin je gelukkig bent. Sterkte!

Jessica wat een moeilijke beslissing. Soms heb je geen invloed meer op keuzes, deze keuze moest je maken en was de beste. Sterkte morgen!
Edit: het was vandaag. Ik hoop dat je 'goed' afscheid hebt kunnen nemen en dat je herinneringen je blij mogen maken over een poosje. Neem de tijd :(:)

**Geplaatst**: 30-12-20 00:51

Geplaatst: 30-12-20 00:51

Dankjulliewel voor de sterkte wensen!
Hij is rustig gegaan gelukkig, het besef is er hier nog niet & mn tranen zijn gewoon op.
Ben blij als ie van de week weer thuis is, want dit voelt echt heel naar.

Heb al sinds gistermiddag niks gegeten omdat ik gewoon zo misselijk word van alleen een paar slokjes drinken.

Dis ik vrees voor de momenten dat het besef wel binnen komt, ik ben echt gebroken in elk geval.

& ben zo verschrikkelijk moe, maar op het moment dat ik mn ogen dicht doe, ben ik terug in het moment waarop we hem moesten achterlaten bij de dierenarts, echt vreselijk

**Geplaatst**: 30-12-20 13:17

Re: Lucht je hart, verdrietig zijn mag!

Geplaatst: 30-12-20 13:17

Poe ik ben gewoon gaan zoeken naar dit topic.. Ik kwam gisteren op stal waar mijn 27jaar oude verzorgpaardje nog stond. Daar kom ik al jaren als het echt slecht met me gaat gewoon om hem te zien en uit te huilen in zijn stal. K verzorg hem al jaren niet meer maar hij was altijd een veilige haven. Maar hij stond er niet meer en vandaag te horen gekregen dat hij begin dit jaar is overleden.. En het is misschien heel raar maar ik ben er echt behoorlijk stuk van. Zo raar dat hij na al die jaren nog zo belangrijk voor mij is. De laatste jaren waren al niet te best en k heb vaak gezegd dat hij beter afwas in de paarden hemel. Maar dat het nu dus echt zo is komt heel hard binnen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-12-20 14:15

Geplaatst door de TopicStarter : 30-12-20 14:15

Jessica_1998 schreef:
Dankjulliewel voor de sterkte wensen!
Hij is rustig gegaan gelukkig, het besef is er hier nog niet & mn tranen zijn gewoon op.
Ben blij als ie van de week weer thuis is, want dit voelt echt heel naar.

Heb al sinds gistermiddag niks gegeten omdat ik gewoon zo misselijk word van alleen een paar slokjes drinken.

Dis ik vrees voor de momenten dat het besef wel binnen komt, ik ben echt gebroken in elk geval.

& ben zo verschrikkelijk moe, maar op het moment dat ik mn ogen dicht doe, ben ik terug in het moment waarop we hem moesten achterlaten bij de dierenarts, echt vreselijk

Och, ik herken het zo...
Er is niets wat ik kan doen, alleen maar nogmaals veel sterkte wensen. :knuffel:

Benoite schreef:
Poe ik ben gewoon gaan zoeken naar dit topic.. Ik kwam gisteren op stal waar mijn 27jaar oude verzorgpaardje nog stond. Daar kom ik al jaren als het echt slecht met me gaat gewoon om hem te zien en uit te huilen in zijn stal. K verzorg hem al jaren niet meer maar hij was altijd een veilige haven. Maar hij stond er niet meer en vandaag te horen gekregen dat hij begin dit jaar is overleden.. En het is misschien heel raar maar ik ben er echt behoorlijk stuk van. Zo raar dat hij na al die jaren nog zo belangrijk voor mij is. De laatste jaren waren al niet te best en k heb vaak gezegd dat hij beter afwas in de paarden hemel. Maar dat het nu dus echt zo is komt heel hard binnen.

Dubbelop zo, je gaat erheen omdat je je niet happy voelt en dan is je veilige haven ook nog ineens weg. Ook sterkte voor jou! :(:)

**Geplaatst**: 30-12-20 15:40

Re: Lucht je hart, verdrietig zijn mag!

Geplaatst: 30-12-20 15:40

het ging net zo goed. Ik voelde me weer vrolijker. eergister werd ik wakker en ik voelde me leeg. gisteravond weer ruzie gehad omdat het tussen mij en m'n pa stroef loopt in communicatie omdat ik dingen anders interpreteer ( bijna alleen bij hem; toon, lichaamshouding... )
en veel dingen overdenken: vinden mijn vrienden mij wel een goede vriendin? waarom vragen ze niet eens hoe het met mij is terwijl ze weten dat het niet goed gaat. en ik vraag het wel aan hun.
Waarom ben ik ineens steeds zo verdrietig en verlang ik weer om naar het bos te gaan en die frisse lucht in te ademen en al die zorgen te vergeten... alleen door de maatregelen gaat het al lastiger. en veel vrienden werken in supermarkten alleen de winkel waar ik werk is dicht...
ik vul de dagen op met tekenen, gamen, lezen, muziek luisteren maar dat word ook beetje saai.

er komt binnenkort wel een vriendin logeren gelukkig. en ik heb magnum mijn kat nog gelukkig.

**Geplaatst**: 30-12-20 17:00

Geplaatst: 30-12-20 17:00

Mijn lieve uitlaat hond wordt ingeslapen... vanmiddag langs geweest om afscheid te nemen. Y;(

**Geplaatst**: 30-12-20 17:05

Geplaatst: 30-12-20 17:05

Zertab schreef:
Mijn lieve uitlaat hond wordt ingeslapen... vanmiddag langs geweest om afscheid te nemen.

Ah sterkte... :knuffel:

**Geplaatst**: 30-12-20 21:40

Re: Lucht je hart, verdrietig zijn mag!

Geplaatst: 30-12-20 21:40

Ik ben mijn lijf even helemaal zat. Geen energie, last van een vervelende verstandskies die eruit moet (maar scheiding en huis gekocht, dus moet eerst sparen voor de tandarts), artrose die opspeelt en een blaasontsteking die niet weg wil. Ik ben al die pijn iedere dag gewoon even helemaal zat. Niet eens mijn huis kunnen stofzuigen zonder dat ik verga van de pijn in mijn handen. Bah...

@iedereen: heel veel sterkte en een digitale knuffel voor jullie allemaal.

**Geplaatst**: 30-12-20 23:01

Geplaatst: 30-12-20 23:01

Iedereen hier een hele dikke knuffel :(:)

Ik ben verdrietig om eigenlijk alles?
Voel me zo eenzaam terwijl ik echt lieve mensen om mij heen heb. Ben dit jaar al 20 keer opgenomen geweest in het ziekenhuis en voel volgende opname al aankomen -O-

.
Het lijkt alsof iedereen het normaal vind en krijg dus steeds minder bezoek als ik in het ziekenhuis lig.. snap dat het lastiger is ook wegens corona.. maar dan ook geen berichtje ofzo.
Daardoor voel ik me nog eenzamer en dan denk ik laat maar en vertel gewoon niet dat ik er weer lig.

**Geplaatst**: 01-01-21 11:34

Geplaatst: 01-01-21 11:34

Misschien overdrijf ik maar een zogenaamd goede vriendin van mij loopt mij keihard te negeren op mijn nieuwjaarswensen. Het is misschien wat kleins maar voel mij er wel wat verdrietig en teleurgesteld om...

Aangezien het negeren vaker gebeurd heb ik gestuurd dat ik het jammer vindt dat ze mij negeerd maar ook van laat maar.

Ben er zo klaar mee wil haar aan een kant echt helemaal niet kwijt ze betekend veel voor mij. Maar het liegen dat je niks binnenkrijgt omdat je we geen zin in hebt zeg dat dan gewoon dan ga ik wel even tijdelijk weg.....

Het voelt gewoon stom omdat ik dacht dat we een speciale band hadden maar dat volgens mij niet zo is en dat doet pijn.

Anyways ik trekt straks mijn lieve paardje uit het land en ga er even op uit ik denk dat ik dat wel even nodig ben.

**Geplaatst**: 01-01-21 11:45

Geplaatst: 01-01-21 11:45

Zebrastreep schreef:
Misschien overdrijf ik maar een zogenaamd goede vriendin van mij loopt mij keihard te negeren op mijn nieuwjaarswensen. Het is misschien wat kleins maar voel mij er wel wat verdrietig en teleurgesteld om...

Aangezien het negeren vaker gebeurd heb ik gestuurd dat ik het jammer vindt dat ze mij negeerd maar ook van laat maar.

Ben er zo klaar mee wil haar aan een kant echt helemaal niet kwijt ze betekend veel voor mij. Maar het liegen dat je niks binnenkrijgt omdat je we geen zin in hebt zeg dat dan gewoon dan ga ik wel even tijdelijk weg.....

Het voelt gewoon stom omdat ik dacht dat we een speciale band hadden maar dat volgens mij niet zo is en dat doet pijn.

Anyways ik trekt straks mijn lieve paardje uit het land en ga er even op uit ik denk dat ik dat wel even nodig ben.

**Geplaatst**: 01-01-21 18:23

Geplaatst: 01-01-21 18:23

Als zelfs je paardje voelt dat je wat emotioneel bent en teleurgesteld en het dan zou goed maakt door uit zichzelf naar de ingang van de wei te komen , en daarna herhaaldelijk haar neus tegen je hoofd aanduwt en gewoon oprecht blij bent om je zien en gewoon even het voortouw neemt voelt toch wel heel fijn. En vervolgens zo goed voelt om zonder zadel naar buiten te gaan en kinderen aan het begroeten is is toch echt ook wel hele fijn zo

Kon wel in tranen uitbarsten bij de auto. Haar maar even flink bedankt. En dan mag ze 21 zijn , artrose hebben en veel struikelen. Dit was een heel speciaal moment gewoon vandaag. Zo mooi als ze je verdriet aanvoelen kan er nu ook wel om janken.

Die oortjes en dit uitzicht. Dat kan geen persoon vervangen
Afbeelding

**Geplaatst**: 01-01-21 18:28

Re: Lucht je hart, verdrietig zijn mag!

Geplaatst: 01-01-21 18:28

Paarden zijn het beste medicijn, Zebrastreep :knuffel:

**Geplaatst**: 01-01-21 18:30

Re: Lucht je hart, verdrietig zijn mag!

Geplaatst: 01-01-21 18:30

Paarden zijn fantastisch

**Geplaatst**: 01-01-21 18:30

Geplaatst: 01-01-21 18:30

Unseen schreef:
Paarden zijn het beste medicijn, Zebrastreep

Mee eens en ik ben heel gelukkig dat ik er 2 heb maar de oudste blijft toch wel het speciaalst. Maar zou wel even lekker willen huilen maar het lijkt niet te komen dus dan doen we dat ook maar niet.

**Geplaatst**: 01-01-21 18:37

Re: Lucht je hart, verdrietig zijn mag!

Geplaatst: 01-01-21 18:37

Helpt het ook niet als je haar een brief schrijft met je gevoel erin? Je verstuurt hem niet maar vaak komt het dan wel los

**Geplaatst**: 01-01-21 18:37

Geplaatst: 01-01-21 18:37

Zebrastreep schreef:
Unseen schreef:
Paarden zijn het beste medicijn, Zebrastreep

Mee eens en ik ben heel gelukkig dat ik er 2 heb maar de oudste blijft toch wel het speciaalst. Maar zou wel even lekker willen huilen maar het lijkt niet te komen dus dan doen we dat ook maar niet.

Ik heb een jaar op Curacao gewoond, ik moet zeggen dat ik daar ook echt echt mijn vrienden heb leren kennen. De personen die mijn 'vrienden' waren. Maar waar in ruim een jaar tijd geen prive bericht vanaf kon heb ik allemaal laten 'vallen' ik had er geen behoefte meer aan.

Nu kan ik wel zeggen dat ik echte vrienden heb en dat als ik ze bel of wat dan ook ik altijd op deze mensen kan rekenen. De rest zijn gewoon bekenden voor mij zegmaar..

Besef gewoon dat een vriendschap van beide kanten moet komen en als dat niet is, en jij dus er meer bent voor hen dan jij voor jou dat je beter verdiend, hoe moeilijk dat ook is, het is het beste voor jezelf