Bokt.nl

**Geplaatst**: 11-11-19 22:55

Geplaatst: 11-11-19 22:55

Het is dat eentje hierboven het zei anders had ik niet doorgehad dat jij het was

Ik herken het ergens wel, maar ik denk dat er veel zijn die er gewoon wat anders mee om gaan. Als je alles negatief ziet, ga je het ook negatief voelen en gedragen. Kop op! Zo 'n verplicht feestje is niet altijd leuk nee. Maar zit het uit, wees blij dat er mensen zijn die tegen je praten. Ik heb weleens een feestje waar je eigenlijk niemand kent, dus dat je zelf moet gaan praten tegen mensen, nog moeilijker. Maar wees wat enthousiaster en ga gezellig praten met iemand. Zo gaat de avond een stuk harder en valt het vaak best mee. En ik denk dat het zo lijkt, dat mensen naar je staren. Als jij gewoon gezellig kletst met anderen, je eigen gevoel even opzij zet en misschien alleen al even een gesprek aangaan door naar de ander te vragen (en dan gaat het nog niet eens om dat jij zo'n leuk gesprek heb maar dat je je interesseert in de ander) houden ze je echt niet in de gaten.

Soms moet je gewoon even je eigen gevoel opzij zetten en je interesseren in de ander. Als je dat probeert, gaan de gesprekken een stuk makkelijker en gaat de tijd ook sneller.

Edit: Zie nu je laatste reactie. Vervelend dat dit ook een stukje onzekerheid is. Ik vind je op bokt altijd een tof mens en dat ben je vast in het echt ook. Je bent wie je bent, en zo ben je mooi.

Laatst bijgewerkt door Amado7 op 11-11-19 23:02, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 11-11-19 22:55

Geplaatst: 11-11-19 22:55

Ik ben zeker niet negatief over jou als persoon (dat vat je denk ik van de meeste verkeerd op)
Ik vind je verhaal alleen vervelend om te lezen.
Ook ik heb je weleens ontmoet en vind je een leuk persoon

**Geplaatst**: 11-11-19 22:57

Geplaatst: 11-11-19 22:57

Ja, ik herken je verhaal heel goed. Als ik er een uur ben word ik echt een naar persoon, ik heb met familie dan ook besloten niet meer te komen, en ik nodig ook niemand meer uit. Het voelt wel klote, maar het is beter zo voor iedereen, denk ik

**Geplaatst**: 11-11-19 22:58

Geplaatst: 11-11-19 22:58

Bellatrix schreef:
MB, hebben wij elkaar ontmoet?

In Londen.

**Geplaatst**: 11-11-19 22:59

Geplaatst: 11-11-19 22:59

Het valt mij vooral op dat je eigenlijk alles laat afhangen van de mening en het (al dan niet door jou ingevulde) oordeel van anderen over jou. Je eigen humeur, je kleding etc etc.
Dat lijkt mij ontzettend vermoeiend en vervelend leven. Ik zou zeggen ga voor jezelf leven en niet voor anderen.
Trek je niets aan van wat anderen van je vinden ( ook je vader en stiefmoeder niet).

**Geplaatst**: 11-11-19 23:02

Geplaatst: 11-11-19 23:02

Ik snap heel goed wat je schrijft hoor, Marlies. Ik heb altijd een vergelijkbare ongemakkelijkheid waar het om dit soort gelegenheden gaat, ik kan me daar ook nooit echt op mijn plek voelen. Ik denk alleen dat je het nog eens extra negatief ziet, en dat dat een deeltje te maken komt met een laag zelfbeeld. Daardoor ben je je extra bewust van "wat moeten ze wel niet denken" en "pfoe wat moet ik nu weer zeggen of doen". Dat maakt het nog eens extra rot en ongemakkelijk, wat erg jammer is, want daar zit je vooral jezelf mee in de weg.

Bovendien, als je je niet fijn voelt op de plek waar je bent straalt het gemiddelde mens dat ook uit, en dat maakt ook dat een leuk enthousiast gesprek aanknopen nog een stukje extra minder makkelijk wordt. Dan ga je toch sneller een beetje stil ergens zitten en zo iemand is gewoon iets minder benaderbaar.

Ik denk dat op het moment dat je iets positiever naar jezelf leert kijken, dat ook zo'n gelegenheid een veel minder grote kwelling zal worden. Makkelijker gezegd dan gedaan natuurlijk, maar lijkt me niet eens zo'n slecht idee om in te investeren als je dat op de een of andere manier vorm kunt geven. Zodra je minder afhankelijk wordt van de mening van anderen over jou, scheelt dat een hoop zorgen in het leven! Daar wordt het leven ook een stuk fijner van!

Je bent een topmens en je mag er echt wezen hoor. Geloof in jezelf :+:

**Geplaatst**: 11-11-19 23:02

Geplaatst: 11-11-19 23:02

Ik heb een hekel aan dit soort gelegenheden. Ik herken mezelf wel heel erg in dit verhaal alleen check ik niet zovaak mn make up enzo haha.
We zijn ook weer uitgenodigd voor kerstavond bij de schoonouders met mensen die elkaar alleen NOOIT spreken, nog te lam zijn om elkaar een fijne verjaardag te wensen etc.

Ik HAAT dat soort dingen. Moet je jezelf toonbaar maken en leuk doen de hele avond. Ik ben best een leuk mens af en toe en heb leuke ideeen en volgens mij ben ik ook best gezellig, maar ik heb zo'n pleuris hekel aan die gelegenheden.
Ik vind het tof om met goede bekenden gewoon iets leuks te doen. Dan voel ik me echt op mn gemak, maar schoonfamilie die ons op audientie vragen en dan super oppervlakkige gesprekken aanknopen terwijl ze eigenlijk niet geïnteresseerd zijn. Nee, laat mij lekker thuis chillen op de bank.
Ik ga liever gezellig met mn collega en haar partner een kerstdinertje doen. Dat is tenminste gezellig.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-11-19 23:02

Geplaatst door de TopicStarter : 11-11-19 23:02

Ah, je hebt een andere naam. :)*

Ik reageer morgen op de rest van de berichten. Ga nu slapen.

De 'zuchten' heb ik natuurlijk niet letterlijk gedaan maar dat dacht ik.

En ik wilde dit ook leuk opschrijven. Gelukkig vond 1 persoon het leuk geschreven.

**Geplaatst**: 11-11-19 23:03

Geplaatst: 11-11-19 23:03

Bellatrix schreef:
.

Juist op mijn leeftijd moet je dit soort dingen ook alleen kunnen doen, zonder steun..

.

Van wie moet dat?
Je zou het jezelf makkelijker maken als je die verwachtingen die je denk dat andere van je hebben, naast je neer kon leggen.

**Geplaatst**: 11-11-19 23:05

Geplaatst: 11-11-19 23:05

WesternWay schreef:
Bellatrix schreef:
.

Juist op mijn leeftijd moet je dit soort dingen ook alleen kunnen doen, zonder steun..

.

Van wie moet dat?
Je zou het jezelf makkelijker maken als je die verwachtingen die je denk dat andere van je hebben, naast je neer kon leggen.

Klopt. Ik heb op mn 30e ook wel eens een vriendin meegenomen; en andersom ben ik ook een aantal keer +1 geweest van een vriendin.
Je mag natuurlijk altijd zelf gaan maar als het je helpt, maak er gebruik van

**Geplaatst**: 11-11-19 23:06

Re: Mijn beleving...herkenbaar?

Geplaatst: 11-11-19 23:06

Het is ook wel een beetje wat je er zelf van maakt. Mindset.

**Geplaatst**: 11-11-19 23:09

Geplaatst: 11-11-19 23:09

Ik kan niet oordelen over jou als persoon, maar wat ik teruglees in dit stuk is dat je ontzettend veel opgelegde gedachten hebt en 'dwanggedachten' die daar aan vast hangen. Zonde.

Ik weet niet of je bij een psycholoog loopt oid? Hoef je echt niet persé moeilijk in je vel te zitten maar het kan bepaalde gedachtenpatronen wellicht wel doorbreken.

**Geplaatst**: 11-11-19 23:09

Geplaatst: 11-11-19 23:09

Ken je niet en weet je leeftijd niet maar ik las het en dacht van tjemig , waar kun je je druk om maken. Want heel eerlijk, iedereen heeft wel eens verplichtingen die aanvoelen als netjes zitten, lachen en pootje geven. Hoort bij het volwassen worden/zijn . Wees blij dat ze maar 1 keer per jaar jarig zijn en de volgende keer gewoon met wat meer eelt op je ziel er heen en niet invullen voor anderen wat ze van je vinden. En wat positiever er in proberen te staan helpt ook wel wat. Ik heb ook wel eens verplichtingen waar ik niet onder uit kan, vind er geen reet aan maar je gaat en na een paar uur wenselijk sociaal gelul ben ik er weer vanaf.

**Geplaatst**: 11-11-19 23:10

Geplaatst: 11-11-19 23:10

Wat ik van zulke feestjes heb geleerd is om zelf actiever te worden. Zelf onderwerpen aansnijden. Niet afwachten tot Jantje Pietje klaasje je gaan vragen hoe het gaat maar zelf het gesprek gaan sturen en mensen uitvragen. Levert hartstikke leuke gesprekken op inhoud op.
En voor de rest, ga zoals je je goed voelt. Dat gecheck of alles wel goed zit zou nergens voor nodig moeten zijn.

**Geplaatst**: 11-11-19 23:12

Geplaatst: 11-11-19 23:12

upendo schreef:
Ik kan niet oordelen over jou als persoon, maar wat ik teruglees in dit stuk is dat je ontzettend veel opgelegde gedachten hebt en 'dwanggedachten' die daar aan vast hangen. Zonde.

Ik weet niet of je bij een psycholoog loopt oid? Hoef je echt niet persé moeilijk in je vel te zitten maar het kan bepaalde gedachtenpatronen wellicht wel doorbreken.

Ik wilde niet te negatief doen, maar ik dacht bij het lezen van de OP ook direct dat therapie geen stom idee zou zijn.

**Geplaatst**: 11-11-19 23:14

Re: Mijn beleving...herkenbaar?

Geplaatst: 11-11-19 23:14

Als iemand vraagt hoe het gaat dan kan je als antwoord ook een leuk verhaaltje vertellen. Of vertellen wat je van plan bent waarbij je vraagt of die gene wat wat tips heeft. Of ideeën, enz.

Eigenlijk is heel positief dat men naar je toe komt om een praatje te maken. Jammer dat zelf steeds zo zucht.

**Geplaatst**: 11-11-19 23:16

Geplaatst: 11-11-19 23:16

Hutcherson schreef:
Ik heb een hekel aan dit soort gelegenheden. Ik herken mezelf wel heel erg in dit verhaal alleen check ik niet zovaak mn make up enzo haha.
We zijn ook weer uitgenodigd voor kerstavond bij de schoonouders met mensen die elkaar alleen NOOIT spreken, nog te lam zijn om elkaar een fijne verjaardag te wensen etc.

Ik HAAT dat soort dingen. Moet je jezelf toonbaar maken en leuk doen de hele avond. Ik ben best een leuk mens af en toe en heb leuke ideeen en volgens mij ben ik ook best gezellig, maar ik heb zo'n pleuris hekel aan die gelegenheden.
Ik vind het tof om met goede bekenden gewoon iets leuks te doen. Dan voel ik me echt op mn gemak, maar schoonfamilie die ons op audientie vragen en dan super oppervlakkige gesprekken aanknopen terwijl ze eigenlijk niet geïnteresseerd zijn. Nee, laat mij lekker thuis chillen op de bank.
Ik ga liever gezellig met mn collega en haar partner een kerstdinertje doen. Dat is tenminste gezellig.

Maar goed, het leven draait niet alleen om jou...
Je kan imo best een keer over jezelf heen stappen als je daar een ander een plezier mee doet. (Ik doe dat weer te vaak, das de andere kant)

**Geplaatst**: 11-11-19 23:21

Geplaatst: 11-11-19 23:21

Waarom plaag je jezelf zo? Sommige dingen herken ik wel van de periode waarin ik voor mijn werk op allerlei recepties en netwerkbijeenkomsten (het woord alleen al, brrr) verwacht werd. Sommige mensen leven daarvoor (en dat is prima), de meeste houden zich aardig goed staande en dan is er nog een categorie waarvoor het écht een kwestie van overleven is. Dat is geen kwestie van aanstellen of even een roze bril opzetten, was het maar zo eenvoudig. Als je het mij vraagt went het ook niet. Tenzij je er ontzettend goed voor betaald wordt moet je dat gewoon niet meer doen (en anders eigenlijk ook niet). "Nee, heb ik geen zin in" is ook een antwoord. Er is geen enkele reden waarom je niet net zo goed gewoon eens bij je vader en stiefmoeder of die leuke tante op bezoek kunt gaan.

**Geplaatst**: 11-11-19 23:30

Re: Mijn beleving...herkenbaar?

Geplaatst: 11-11-19 23:30

Ik herken je verhaaltje deels.
Ik heb soms moeite met grotere mensenmassa.
Ondanks dat ik met de meeste van mijn familie goed kan opschieten vibd ik het fijner om gewoon een x thuis bij hun af te spreken ofzo.
Ik vind het praten op een feestje zo moeilijk door alle andere indrukken enzo.

Raar genoeg verheug ik mij wel op de weinachtsfeier met mijn collega's binnenkort.
Maar ook daarvan kan ik binnen 2 uur totaal uitgeput zijn.

En officieel getest voor autist ben ik niet. Maar ik kan soms echt zo uitgeput raken van sociale gebeurtenissen dat ik er niet echt zin in heb omdat het zoveel energie vreet.

Ik kan dagen lang kilometers wandelen fietsen en paardrijden en ik word er niet echt heel moe van.
Maar 1 x 4 uurtjes op een feestje aanwezig zijn en ik ben 2 dagen gesloopt.
En ik snap ook zeker dat je vroeg gegaan bent omdat je ook vroeg weer op moet

**Geplaatst**: 11-11-19 23:33

Geplaatst: 11-11-19 23:33

TS, vind je dit soort gelegenheden sowieso niet leuk of gaat het juist om specifiek dit etentje met je stiefmoeder, vader en familie?

ik denk dat het je gaat helpen als de de kluwen van wat je tegenstaat wat uit elkaar haalt. En je dan misschien een manier vindt die voor jou wel prettig is.
En ja, het klinkt alsof je voor de andere gasten bang bent of sowieso negativiteit verwacht. Maar uiteindelijk zijn feestjes bedoeld om het leuk te hebben. En ik denk maar zo dat je vader het leuk vond dat zijn dochter er was.

**Geplaatst**: 11-11-19 23:36

Geplaatst: 11-11-19 23:36

LadyMadonna schreef:
Hutcherson schreef:
Ik heb een hekel aan dit soort gelegenheden. Ik herken mezelf wel heel erg in dit verhaal alleen check ik niet zovaak mn make up enzo haha.
We zijn ook weer uitgenodigd voor kerstavond bij de schoonouders met mensen die elkaar alleen NOOIT spreken, nog te lam zijn om elkaar een fijne verjaardag te wensen etc.

Ik HAAT dat soort dingen. Moet je jezelf toonbaar maken en leuk doen de hele avond. Ik ben best een leuk mens af en toe en heb leuke ideeen en volgens mij ben ik ook best gezellig, maar ik heb zo'n pleuris hekel aan die gelegenheden.
Ik vind het tof om met goede bekenden gewoon iets leuks te doen. Dan voel ik me echt op mn gemak, maar schoonfamilie die ons op audientie vragen en dan super oppervlakkige gesprekken aanknopen terwijl ze eigenlijk niet geïnteresseerd zijn. Nee, laat mij lekker thuis chillen op de bank.
Ik ga liever gezellig met mn collega en haar partner een kerstdinertje doen. Dat is tenminste gezellig.

Maar goed, het leven draait niet alleen om jou...
Je kan imo best een keer over jezelf heen stappen als je daar een ander een plezier mee doet. (Ik doe dat weer te vaak, das de andere kant)

Als ik over mezelf heen stap, heeft dat geen voordeel voor iemand. Mijn partner ziet zoiets ook niet echt zitten maar vind het lastig om dan te zeggen 'nee sorry, we hebben geen zin'.
Ik vind zulke avonden gewoon echt niet leuk, dus ga ik meestal niet. Het is dat mn partner vind dattie moet gaan en ik het sneu vind als ie alleen moet (iedereen komt met partner en kinderen), dus feitelijk zet ik me elk jaar er al overheen maar leuk is echt heel anders.

**Geplaatst**: 11-11-19 23:37

Geplaatst: 11-11-19 23:37

Wat kan jij leuk schrijven! Vond het heerlijk om het te lezen. Ik kon wel uit je schrijven opmaken dat je het zuchten dacht en niet echt deed. Het doet mij wat denken aan De films van bridget jones diary.

Vind dat veel mensen hier wel een beetje overdreven negatief reageren. Nee, dat helpt om TS beter te laten voelen... -O-

Bijgewerkt wegens typfoutjes.

**Geplaatst**: 11-11-19 23:41

Geplaatst: 11-11-19 23:41

Ik lees in je verhaal niet per se negativiteit. Je bent wel heel erg op jezelf gericht. Je bent veel bezig met hoe al jouw acties overkomen. Als ik dit doe, dan.... Als ik dat zeg, dan... Je maakt jezelf en jouw acties daarmee belangrijker en groter dan ze zijn.
Dat is heel menselijk. En goed af te leren (met hulp).

Ik herken je gedachten, ze kwamen bij mij met name tijdens stage lopen in een nieuwe omgeving.
Wat mij hielp is mijn gedachten delen met een veilig persoon. Meestal kon hij/zij dan goed relativeren. En ze zeiden altijd hetzelfde: "Verplaats je in de ander. Als jij die ander bent en je ziet dat zij haar bord niet leeg eet, (maar waarschijnlijk valt je dat helemaal niet op), denk jij dan hetzelfde over haar?"
Mijn antwoord was dan altijd nee. De meeste mensen zijn totaal niet bezig met anderen. Wat maakt het een ander uit of jij de vijg laat liggen

**Geplaatst**: 11-11-19 23:45

Re: Mijn beleving...herkenbaar?

Geplaatst: 11-11-19 23:45

Herkenbaar....althans toen ik nog kind was. Kwam destijds voort uit onzekerheid.
Nu vind ik het juist gezellig....lekker praatje maken met wie dan ook.
Dat mensen vragen hoe het met je gaat lijkt me ook niet meer dan normaal, toch?!

**Geplaatst**: 11-11-19 23:48

Geplaatst: 11-11-19 23:48

Hutcherson schreef:
Als ik over mezelf heen stap, heeft dat geen voordeel voor iemand. Mijn partner ziet zoiets ook niet echt zitten maar vind het lastig om dan te zeggen 'nee sorry, we hebben geen zin'.
Ik vind zulke avonden gewoon echt niet leuk, dus ga ik meestal niet. Het is dat mn partner vind dattie moet gaan en ik het sneu vind als ie alleen moet (iedereen komt met partner en kinderen), dus feitelijk zet ik me elk jaar er al overheen maar leuk is echt heel anders.

Het leven is wel vaker niet leuk :)*

zolang je er niet dood van gaat...

Ik vind de tandarts ook niet leuk, moet ook...