Moderators: Ladybird, Mjetterd, xingridx, ynskek, Polly, Hanmar
Selka schreef:Nou zo vreemd vind ik dat niet. Mijn beesten staan ook op 1. Zij zijn afhankelijk van mij, mijn partner niet. Op het moment dat hij mij laat kiezen zou ik niet eens meer een relatie met zo’n man willen.
Maar gelukkig staat hij ruimschoots op 1 wat mensen in mijn leven betreft
Selka schreef:Nou zo vreemd vind ik dat niet. Mijn beesten staan ook op 1. Zij zijn afhankelijk van mij, mijn partner niet. Op het moment dat hij mij laat kiezen zou ik niet eens meer een relatie met zo’n man willen.
Maar gelukkig staat hij ruimschoots op 1 wat mensen in mijn leven betreft
Selka schreef:Nou zo vreemd vind ik dat niet. Mijn beesten staan ook op 1. Zij zijn afhankelijk van mij, mijn partner niet. Op het moment dat hij mij laat kiezen zou ik niet eens meer een relatie met zo’n man willen.
Maar gelukkig staat hij ruimschoots op 1 wat mensen in mijn leven betreft
Selka schreef:Nou zo vreemd vind ik dat niet. Mijn beesten staan ook op 1. Zij zijn afhankelijk van mij, mijn partner niet. Op het moment dat hij mij laat kiezen zou ik niet eens meer een relatie met zo’n man willen.
Maar gelukkig staat hij ruimschoots op 1 wat mensen in mijn leven betreft
Ayasha schreef:Selka schreef:Nou zo vreemd vind ik dat niet. Mijn beesten staan ook op 1. Zij zijn afhankelijk van mij, mijn partner niet. Op het moment dat hij mij laat kiezen zou ik niet eens meer een relatie met zo’n man willen.
Maar gelukkig staat hij ruimschoots op 1 wat mensen in mijn leven betreft
Dat dus. Mijn man kan voor zichzelf zorgen. Mijn dieren zijn in hun gehele welzijn afhankelijk van mij.
WesternWay schreef:Hier geen probleem. Hij houdt van fitness en ik van paarden. Heel af en toe kan ie weleens klagen over het huishouden wat blijft liggen als ik drukker op stal ben dan thuis maar nooit echt serieus.
VogeltjeM schreef:Selka schreef:Nou zo vreemd vind ik dat niet. Mijn beesten staan ook op 1. Zij zijn afhankelijk van mij, mijn partner niet. Op het moment dat hij mij laat kiezen zou ik niet eens meer een relatie met zo’n man willen.
Maar gelukkig staat hij ruimschoots op 1 wat mensen in mijn leven betreft
Met een man die mij deze levensstijl niet zou gunnen, zou ik niet samen kunnen zijn. Dit omdat ik elkaar respecteren en steunen het allerbelangrijkst vind en mijn paarden een deel van mij zijn. De paarden zijn daarnaast afhankelijk, dus in praktische zin zijn ze er altijd en plannen we om de paarden heen.
Maar toch staan mijn paarden niet op 1. Als er iets zou zijn met mijn gezin waarvoor de paarden echt moesten wijken, dan is dat zo en zijn man en kind belangrijker. Dan gaan de paarden eruit. Maar wel pas in het alleruiterste geval natuurlijk.
Ik voel het oprecht zo. Maar zou het ook niet ethisch vinden (vooral voor mijn kind, maar ook voor mijn man) als ik de dieren boven hen zou stellen. Mijn kind natuurlijk sowieso. Maar ook mijn man verdient mijn liefde en steun net zo hard als ik die van hem.
Selka schreef:Ik zou geen enkele situatie kunnen bedenken waarin mijn dieren moeten wijken voor mijn partner. Toen er spraken was van een tijdelijke verhuizing naar het buitenland heb ik altijd gezegd "ik ga met je mee als mijn beesten ook mee mogen" en zo sta ik er in. Ik wil alles voor hem opgeven behalve de dieren. Dus mocht dan de keuze zijn geweest partner of dieren, nou sorry maar dan houdt het op. Andersom zou hij mij laten gaan als ik ga eisen dat hij meer thuis moet zijn.
Saul schreef:Ik heb niet het hele topic gelezen sorry, dus ik antwoord puur op de openingspost.
Mijn partner wist van te voren dat ik 2 pony's had en hoe belangrijk ze voor mij zijn.
Gelukkig is hij zelf een grote dierenvriend en zelfs thuis ook opgegroeid met paarden.
Rijden was echter nooit echt aan hem besteed.
Wel in de begin fase althans ging hij met mij overal mee naartoe, mee op de wagen, mee wandelen met de paarden, de paarden longeren en zelfs er op was niet te gek.
Helaas is dat aardig wegge-ept sinds dat we echt een vast setje zijn geworden
Hij is knetter dol op mijn (inmiddels onze) pony's, wil ze voor geen goud missen. Ze staan daarom ook aan huis en hij voert ze ook gewoon iedere ochtend. En heeft het zelfs al over een derde gehad omdat we toch te veel gras hebben.
Echter, de laatste jaren heeft hij ineens minder vertrouwen in mij qua rijden.
Hij doet zo godsgruwelijk moeilijk als ik wil gaan rijden, en al helemaal als ik met de trailer weg wil.
Het liefst heeft hij dat ik gewoon vanaf een stoel naar ze kijk in plaats van dat ik er op zit.
Ik weet dat dit allemaal goed bedoeld is en (over)bezorgdheid is. Maar eerlijk? Ik word er inmiddels wel echt heel erg moe van.
Tegenwoordig is het ruzie als ik ergens heen wil met de paarden, hij haalt allerlei smoesjes uit de kast waarom ik het niet zou moeten doen.
Ik snap het niet.. echt niet. En ik ga mijn hobby niet voor hem opzij zetten.
Maar heb ook geen zin om iedere keer een discussie en een hoop gechagrijn te hebben
Ok mijn merrie is niet altijd de makkelijkste dat klopt, maar in de 9 jaar dat ik haar heb ben ik er hooguit 4x afgevallen... 4x. Als ik er nu wekelijks naast zou liggen. Maar dat is dus niet het geval.
Zucht.
Sorry moest even mijn frustratie kwijt