Bokt.nl

**Geplaatst**: 06-06-19 22:56

Geplaatst: 06-06-19 22:56

Met eten vooral niet bang zijn om fouten te maken en dingen uit te proberen .
Wat is het ergste dat kan gebeuren ? Dat het niet te eten is en he als nog brood of iets minder gezond moet eten. Volgende dag weer beter.
Vraag van de dingen die je thuis lekker vindt het recept aan je moeder.

Eigenlijk moet een receptenboekje met familie recepten gewoon tot de standaard dingen horen als je uit huis gaat ( mits je moeder kam koken )

**Geplaatst**: 06-06-19 23:56

Geplaatst: 06-06-19 23:56

Het is wennen.
Ik woon thuis maar mijn ouders zijn 3-4 dagen per week niet thuis, en dat met een beperkt energiepeil waarbij ik op slechte dagen praktisch gewoon niet kan koken.
Huishouden is ook een marathon, ik moest het hebben van mijn goede momentjes en die pakken voor stofzuigen en dergelijke.
Wat mij geholpen heeft is loslaten dat dingen moeten.
Een stoffig huis ga je niet dood aan en twee dagen de snackbar omdat ik gewoon echt even niet kon door ziekte ook niet.
Sinds ik los heb gelaten dat het koken dagelijks weet ik wat moét zijn merk ik dat ik veel minder stress heb om het koken, en ik me altijd wel redt.
Als ik echt een megadrukke zware dag heb probeer ik zo te plannen dat er of iets in de koelkast/vriezer ligt of ik haal wat, maar dan calculeer ik in dat ik evt niet koken kan.
Ik wilde gewoon veel te graag en juist daardoor ging het fout, de hele dag was ik onbewust bezig met hoe ik alles rond moest breien en ik werd er verdrietig van.
Nu ik dat los heb gelaten en toe sta dat alles niet picture perfect is bij de was of in de keuken is er een last van me afgevallen.

**Geplaatst**: 07-06-19 00:24

Re: Alleen gaan wonen: dubbel gevoel

Geplaatst: 07-06-19 00:24

Op 21ste mijn eerste huurhuis , rond mijn 19de begeleid wonen . Het is zalig de vrijheid , heb zelf 3 katten en 2 konijnen

. Koken leer je vanzelf wel wat handigheidjes en anders is er ome Google . Gewoon lekker het huis uit je kan het !

**Geplaatst**: 07-06-19 06:08

Geplaatst: 07-06-19 06:08

[***] schreef:
Oud genoeg om alleen te gaan wonen
Heeft het belang om in detail te gaan?

Een twijfelverbod klinkt goed Hersenen uitschakelen overigens ook.

Bedankt voor de tips ClauH, zo klinkt het al makkelijker.
Enkel kan ik geen vaste dagen inplannen om te poetsen of eten te maken omdat ik heel wisselend werk (ook weekenden). Dat is wel een extra dingetje (in mijn hoofd), een vaste routine kunnen hebben zou makkelijker zijn, maar ook in mijn situatie zullen wel meerdere mensen zijn en die doen het ook.

TS ik heb ook wisselende diensten. Toch zuig en dweil ik elke woensdag en zaterdag. En dan door de week heen gaat er eens een sopje en doekje door het huis. Juist door het "simpel" te houden met zuigen en dweilen (en ik gebruik zo'n spray dweil) ben ik vaak in een 15-20 min klaar. Grote schoonmaak van oa badkamer etc doe ik iets minder vaak.

**Geplaatst**: 07-06-19 07:23

Geplaatst: 07-06-19 07:23

En.....heb je er al geslapen?

**Geplaatst**: 07-06-19 07:58

Geplaatst: 07-06-19 07:58

Hier ook heel laat uit huis gegaan, ik woonde heel fijn bij mijn moeder. Daar stonden de paarden en we hadden hondjes. Het heeft heel lang geduurd voor ik er eindelijk klaar voor was qua omstandigheden en in mijn hoofd. Ik heb wel de paarden weggedaan want met werk, huishouden etc was het geen optie meer voor mij. De hond zoek ik nog bijna dagelijks op want ik eet nog wel vaak bij mijn moeder. Dat vinden we beiden ook gezellig. Verder is het ook loslaten, ook het koken. Laat die hoge lat gewoon vallen, tosti of een gebakken ei is ook prima. En bami uit de vriezer kan ook, of bakjes soep die je ingevroren hebt.
Huishouden valt wel mee. Maak het jezelf ook niet te moeilijk.

**Geplaatst**: 07-06-19 09:34

Re: Alleen gaan wonen: dubbel gevoel

Geplaatst: 07-06-19 09:34

Bedankt weer voor de ervaringen, ik zit een beetje met hetzelfde als moonfish13 (hoewel het natuurlijk zo moeilijk te vergelijken is maar hetzelfde idee zeg maar) waardoor het moeilijker is/ik mij (teveel) zorgen maak.

Intussen de eerste nacht achter de rug maar ben nog niet overtuigd

Het schoonmaken loopt wel los en het koken vast ook wel, maar voel me toch meer alleen dan ik dacht. Denk omdat de hond er niet is. Ben wel al vaker (lang) alleen geweest thuis maar dan was de hond er wel altijd.En dit is natuurlijk nog niet mijn thuis, al is het hier wel aangenaam en mooi zitten. Merk ook dat ik nog wat verloren loop. Niet letterlijk want daar is het niet groot genoeg voor

maar alsof ik niet weet wat ik moet doen ofzo, wat stom is want moet gewoon dezelfde dingen als thuis, haha.

**Geplaatst**: 07-06-19 09:42

Re: Alleen gaan wonen: dubbel gevoel

Geplaatst: 07-06-19 09:42

Komt allemaal goed. Het went vanzelf en dan wordt het meer jouw thuis.

Ondanks al je bedenkingen doe je het toch maar mooi!

**Geplaatst**: 07-06-19 10:14

Re: Alleen gaan wonen: dubbel gevoel

Geplaatst: 07-06-19 10:14

Dat heeft even tijd nodig, geef het een maandje. Dan weet je genoeg

**Geplaatst**: 07-06-19 13:56

Re: Alleen gaan wonen: dubbel gevoel

Geplaatst: 07-06-19 13:56

Het duurt bij mij ook soms een tijd voor een huis als thuis voelt. En ook dat alleen voelen gaat over hoor!

**Geplaatst**: 07-06-19 14:16

Re: Alleen gaan wonen: dubbel gevoel

Geplaatst: 07-06-19 14:16

Je bent verhuisd! Wat fijn, moeten nog eens nodig afspreken.

**Geplaatst**: 07-06-19 18:53

Geplaatst: 07-06-19 18:53

Eigenlijk ben ik meerdere keren op mezelf gegaan als ik zo nadenk.
Heb 3x samen gewoond en daarna weer alleen.
Dus elke keer inrichten, inboedel uitzoeken.
Ritme vinden.

Weet je wat ik heel erg heb als ik verhuisd ben?

Het voelt alsof ik ergens op vakantie ben.
Of uit logeren....voelt niet als thuis
Voelt nog helemaal niet eigen dan, omdat het anders is dan het vorige huis.
Andere meubels, andere huis indeling.

En dat heeft tijd nodig..om je thuis te voelen.

**Geplaatst**: 07-06-19 20:15

Geplaatst: 07-06-19 20:15

Dat heb ik inderdaad ook ellepel, alsof ik ergens in een vakantiehuisje zit en steeds moet nadenken waar ik mijn spullen heb neergelegd :')

Maar dat zal hopelijk gaandeweg wel verbeteren.

Hondje is vanavond hier, eens kijken of ik dan meer op mijn gemak ben.
Verder ben ik momenteel vooral mentaal en fysiek uitgeput heb ik het idee. Maar even rustig de tijd voor alles nemen en hopelijk snel wat regelmaat vinden.

**Geplaatst**: 07-06-19 20:24

Re: Alleen gaan wonen: dubbel gevoel

Geplaatst: 07-06-19 20:24

Verhuizen is ook niet niks. Neem de tijd om te wennen.

**Geplaatst**: 07-06-19 23:26

Re: Alleen gaan wonen: dubbel gevoel

Geplaatst: 07-06-19 23:26

Goed dat je over bent gegaan naar je nieuwe huis ts! Ik hoop dat je snel gewend bent.

**Geplaatst**: 12-06-19 21:48

Geplaatst: 12-06-19 21:48

hee, hoe gaat het nu?

**Geplaatst**: 12-06-19 23:05

Re: Alleen gaan wonen: dubbel gevoel

Geplaatst: 12-06-19 23:05

Het begint te beteren

Pas op, het is een leuk appartement hoor, het is hier rustig zitten, fijn rustig ingericht en mooie groene omgeving. Maar het is toch nog zoeken, al is het al een heel stuk beter met hondje dan zonder (hoewel ik hem net vandaag moet missen omdat ik tot laat heb moeten werken). Het blijft zoeken en wennen maar dag per dag

**Geplaatst**: 12-06-19 23:30

Re: Alleen gaan wonen: dubbel gevoel

Geplaatst: 12-06-19 23:30

Wat gaat je het beste af?

En heb je iets wat zwaar tegenvalt?

**Geplaatst**: 13-06-19 11:22

Re: Alleen gaan wonen: dubbel gevoel

Geplaatst: 13-06-19 11:22

Poeh, dat zijn moeilijke vragen

Denk eigenlijk niet dat er echt uitersten zijn, het is meer het algemene. Het wauw-gevoel is er nog niet zeg maar, al ben ik er wel steeds meer op mijn gemak. Helpt natuurlijk niet mee dat ik juist nu ziek moet worden maar we roeien gewoon verder

**Geplaatst**: 13-06-19 11:32

Geplaatst: 13-06-19 11:32

[***] schreef:
Poeh, dat zijn moeilijke vragen
Denk eigenlijk niet dat er echt uitersten zijn, het is meer het algemene. Het wauw-gevoel is er nog niet zeg maar, al ben ik er wel steeds meer op mijn gemak. Helpt natuurlijk niet mee dat ik juist nu ziek moet worden maar we roeien gewoon verder

Het is misschien een troost wat ik ga typen.
Toen ik net alleen woonde, werd ik ook heel erg ziek. Woonde 1 uur van mn familie af. Ik heb huilend al mn familie opgebeld dat ik ziek was

. Ze hebben allemaal gelachen en de telefoon afgeduwd. Ondertussen zijn we 4 jaar verder en haat ik het nog steeds om ziek te zijn als ik alleen ben. Maar het went.

Moest daar even aan denken toen ik dit bericht zag

**Geplaatst**: 13-06-19 11:44

Re: Alleen gaan wonen: dubbel gevoel

Geplaatst: 13-06-19 11:44

Gezellige familie heb je

Maar ja, het is allemaal zo erg niet, ben ook niet doodziek maar het breekt allemaal even uit denk ik. Heb sowieso al problemen met mijn gezondheid/weerstand dus het verbaast me niet. Overleef ik ook wel weer

Stilletjes aan zal alles wel in de plooi vallen en zal ik wel weer wat meer regelmaat/rust krijgen en dan komt het vanzelf wel weer in orde.

**Geplaatst**: 13-06-19 11:54

Geplaatst: 13-06-19 11:54

[***] schreef:
Zo, wat een reacties al! Bedankt

Verkopen of verhuren is altijd een optie, maar niet waarvoor ik het gekocht heb natuurlijk. Bedoeling is toch echt wel er te gaan wonen, en daar kijk ik ook wel naar uit. Je eigen ding, zelf ingericht, leuke kleuren en meubels. Ik kom er steeds wel graag binnen, en de buurt is ook een stuk fijner als waar ik nu woon (meer groen). Maar de echt definitieve stap zetten is precies toch moeilijk. Verhuren of verkopen kan later altijd nog zoals gezegd, al denk ik niet dat ik hier het verkopen voor de winst zou moeten doen (zit niet in Nederland en hier werkt het toch wat anders heb ik het idee ).

De hond meenemen en dan als ik ga werken thuis afzetten is ook ter sprake gekomen, maar is een beetje onpraktisch. Immers rij ik dan voorbij mijn werk op weg naar mijn moeder ... Daarnaast wil ik ook zo vaak mogelijk met de fiets gaan werken (iets met besparen op brandstof ) dus dan is het helemaal niet handig. Moeder wil hem eventueel wel komen halen en hem dan na de werkdag weer terugbrengen, maar dat lijkt me ook zo'n gedoe en weet niet of de hond daar beter van wordt. Gewoon de hond meenemen en dan alleen laten gedurende de werkdag gaat trouwens ook niet gebeuren (niet dat dit gedacht wordt).

Ik ben inderdaad al wat ouder (nog heel wat ouder dan 23 Bellatrix, haha). Eerder was het financieel niet mogelijk om dit te doen (en nu zal het ook nog moeilijk zijn, maar dat is de schuld van de paarden ) en denk ook niet dat het dan beter geweest zou zijn. Dan liep ik helemaal verloren denk ik. Nu zie ik het op zich wel zitten, ben ook niet bang om alleen te zitten of noem het maar. Alleen tja .. het onbekende zeker? Zal vast niet omkomen van de honger, maar nu moet ik er steeds aan denken dat ik ook eten moet maken als ik terug kom van het werk of van de paarden Maar dat zal vast wel loslopen als ik er éénmaal echt zit, nu is het nog zo'n beetje in theorie allemaal, en dan zit je er gewoon. Zal ook wel een verschil maken.

Bedankt voor de ervaringen tot nu toe en de bemoedigende woorden

Hondje toch bij je moeder brengen tijdens het werk en na het werk.ophalen en dan gelijk bij je moeder eten? Misschien ook een optie?

**Geplaatst**: 13-06-19 12:12

Geplaatst: 13-06-19 12:12

[***] schreef:
Poeh, dat zijn moeilijke vragen
Denk eigenlijk niet dat er echt uitersten zijn, het is meer het algemene. Het wauw-gevoel is er nog niet zeg maar, al ben ik er wel steeds meer op mijn gemak. Helpt natuurlijk niet mee dat ik juist nu ziek moet worden maar we roeien gewoon verder

Das niet fijn nee! Ziek zijn is eigenlijk juist een van die momenten dat je het liefst nog thuis woont en verzorgt wordt

Maar je red het wel hoor! Iedereen gaat door die fases heen. Even je draai vinden en op den duur is het juist lekker denk ik, zo alleen.

**Geplaatst**: 13-06-19 14:56

Geplaatst: 13-06-19 14:56

[***] schreef:
Gezellige familie heb je

Dat was de reden dat ik zo ver weg ben gaan wonen. Geen idee waarom ik dat een goed idee vond om naar hun te bellen

**Geplaatst**: 13-06-19 20:07

Re: Alleen gaan wonen: dubbel gevoel

Geplaatst: 13-06-19 20:07

Oh! Toen mijn man zijn eerste griep had bij ons thuis ben ik hem bij zijn mama gaan afzetten. En ik ben nog steeds erg zielig als ik ziek ben. Als er een moment is dat je je mama wilt...