Bokt.nl

**Geplaatst**: 01-06-19 19:47

Geplaatst: 01-06-19 19:47

Gewoon doen. En dan eet je de eerste weken niet zoals het “ hoort” en is het misschien af en toe een rommeltje, niemand die je op de vingers kijkt. Mocht je moeder nog goed kunnen dan vraag je haar of ze tegen betaling de boel een keer in de week op te ruimen. Denk zo te lezen dat je meer met je dieren zit dan met jezelf . Optie is om een andere stalling te zoeken, waar ze echt op pensioen kunnen en de uitlaatservice of iemand die met je hond elke keer iets doet wanneer je wel een lange werkdag hebt.

**Geplaatst**: 01-06-19 19:52

Geplaatst: 01-06-19 19:52

Gaan met die banaan ! Niet denken, maar doen !

En geloof mij, wisselende shiften zijn echt heel veel makkelijker dan die vaste diensten.
Been there, done that. Allebei.

Wie heeft er last van dat je niet elke week op die dag gaat staan poetsen ?
Dus laat het woordje '' moeten '' maar even buiten de deur voor een tijdje :')

Ik was 23 toen ik alleen ging wonen. Oud boederijtje, net aan bewoonbaar ( nu nog steeds trouwens :')

). 3 paarden mee aan huis, 4 poezen, een hond en wisselende shiften. Heerlijk !

**Geplaatst**: 01-06-19 20:10

Re: Alleen gaan wonen: dubbel gevoel

Geplaatst: 01-06-19 20:10

Ook met wisselende shiften zul je een soort routine ontdekken. En dan zal, zoals hier al meer gezegd, je huis niet altijd of meteen spic en span zijn. Nou en? En dan eet je een keer frietjes. Nou en?

**Geplaatst**: 01-06-19 20:32

Re: Alleen gaan wonen: dubbel gevoel

Geplaatst: 01-06-19 20:32

Denk dat moeders (overigens zeer goed bedoelend) regelmatig wel eens zal informeren wat ik gegeten heb of gedaan heb en als dit dan niet 'volgens het boekje' is dat er een hele uitleg komt waarom het toch belangrijk is om gezond te doen etc. Zelfde met de rest, ze zal zeker bereid zijn om te helpen (heeft ook gewoon een sleutel ivm eventueel de hond etc) maar als het dan niet volgens haar boekje gaat zal ze daar toch haar zegje over moeten doen. Allemaal zeer goed bedoelend maar toch...

Grote veranderingen ivm de dieren (andere stalling ed) zie ik niet zitten, dat gaat nog meer onrust en gedoe brengen en weet niet of dat iets gaat oplossen. Uitlaatservices bestaan hier trouwens niet.. en is ook niet gratis en heb ook geen oneindige financiële middelen

**Geplaatst**: 01-06-19 20:37

Geplaatst: 01-06-19 20:37

Je openingspost is zo ontzettend herkenbaar TS! Ik moet niet het huis uit, maar het wordt zo ondertussen wel tijd. Of nouja, zo voelt het. Word dit jaar 26, werk tegen die tijd ook alweer 2 jaar fulltime na mijn afstuderen, dusja het is wel tijd. Aan de ene kant lijkt het me heerlijk, lekker rustig, niet in de troep van een ander (vnml mn broertje) zitten en niet als oudste verantwoordelijk voelen.

Een paar weken geleden bij een super fijn, in stap klaar appartement wezen kijken. Mooie ligging, veel licht, en in het dorp bij mijn ouders. Maar daarna sloeg ik dicht. Op een of andere manier voelt het zo onwerkelijk, ik zie mijzelf nog niet ergens anders wonen dan thuis. Heb t hier goed. Wordt doordeweeks gekookt, en mijn huishoudelijke klusjes vallen ook mee. Kan mij echt wel voorstellen dat zo'n overgang ineens heel groot is en je daar tegenop ziet.

Maar stiekem vind ik het ook wel jammer dat het appartement onder bod is en niet door ons..

**Geplaatst**: 01-06-19 20:38

Geplaatst: 01-06-19 20:38

Gewoon doen.
Iedereen doet het en iedereen kan een huishouden runnen

zoveel fout kan je niet doen, hoogstens heb je een keer honger, geen eten in huis en zijn de winkels dicht of heb je een keer geen schone onderbroeken meer

**Geplaatst**: 01-06-19 20:44

Geplaatst: 01-06-19 20:44

[***] schreef:
Oud genoeg om alleen te gaan wonen
Heeft het belang om in detail te gaan?

Een twijfelverbod klinkt goed Hersenen uitschakelen overigens ook.

Bedankt voor de tips ClauH, zo klinkt het al makkelijker.
Enkel kan ik geen vaste dagen inplannen om te poetsen of eten te maken omdat ik heel wisselend werk (ook weekenden). Dat is wel een extra dingetje (in mijn hoofd), een vaste routine kunnen hebben zou makkelijker zijn, maar ook in mijn situatie zullen wel meerdere mensen zijn en die doen het ook.

Ik was ook iets ouder dan(destijds) de gemiddelde persoon toen ik uit huis ging.
Ik kon wel eerder maar was net hersteld van een hernia en wilde toch nog wel graag een reis maken naar Australie en Nieuw Zeeland. Dus dat eerst gedaan

.

Ik zag er niet zo heel erg tegen op maar heb de eerste paar maanden wel wat moeite gehad met de planning. Werk (7-5), 2 paarden en ineens een huishouden :oo

.
Maar hoe belangrijk was die elke dag de afwas...pfff ik was toch maar alleen. En uiteindelijk toch de draai wel gevonden. Dus nu staat er wel eens een afwas tot de volgende dag of zelfs de dag erna :')

(ik heb er zo'n hekel aan)
Ik heb wel heel snel een kat in huis gehaald....het was wel heel stil.
Toen heb ik niet lang daarna weer ene tijd thuis gezeten ivm weer rug problemen en daarna ben ik onregelmatig gaan werken.
En heel eerlijk ik vond dat super fijn. Ik had veel meer vrije tijd(ookal moest ik 50 min reizen) als een 9-5 baan. Ook meer tijd voor de paarden.

Ik heb een goede band met mijn ouders en als ik een keer geen zin heb om te koken...restaurant pa en ma!
Dat kun je natuurlijk ook doen 1 of 2x per week nog lekker thuis eten. Mijn broer ging altijd op woensdag bij mijn ouders eten toen hij nog vrijgezel was.

Ik ben nog steeds alleen en maak vaak eten voor meer dagen. In de vriezer en op een dag dat je weet laat thuis te zijn haal je dat eruit.
Ik woon naast de supermarkt en dat is zooooo handig.

Het gaat je wel lukken hoor. :)F

**Geplaatst**: 01-06-19 20:54

Geplaatst: 01-06-19 20:54

[***] schreef:
Denk dat moeders (overigens zeer goed bedoelend) regelmatig wel eens zal informeren wat ik gegeten heb of gedaan heb en als dit dan niet 'volgens het boekje' is dat er een hele uitleg komt waarom het toch belangrijk is om gezond te doen etc. Zelfde met de rest, ze zal zeker bereid zijn om te helpen (heeft ook gewoon een sleutel ivm eventueel de hond etc) maar als het dan niet volgens haar boekje gaat zal ze daar toch haar zegje over moeten doen. Allemaal zeer goed bedoelend maar toch...

Dat jij uit huis gaat is niet alleen een leerproces voor jou maar ook voor haar. Met dat jij uitvliegt gaat haar 'bemoederende' rol en de verhouding tussen jullie onderling ook veranderen. Ook dit hoort daarbij, is voor mij heel herkenbaar. Ik kan uit ervaring zeggen dat dit soort acties ook uiteindelijk wel gaan minderen. En dat je heus ook wel eens op je strepen mag gaan staan als de bemoeizucht teveel wordt.

**Geplaatst**: 01-06-19 21:06

Re: Alleen gaan wonen: dubbel gevoel

Geplaatst: 01-06-19 21:06

Jeetje TS, wat denk je veel, ik zou daar moe van worden.
Gewoon gaan, lekker doen, lekker je eigen ritme erin vinden, genieten en stoppen met denken.
Oh ja, en je grenzen leren aangeven voordat je straks bemoederd wordt in je eigen huis.

**Geplaatst**: 01-06-19 21:06

Geplaatst: 01-06-19 21:06

Laat de hond gewoon bij je moeder en haal hem in t weekend op.

**Geplaatst**: 01-06-19 21:12

Geplaatst: 01-06-19 21:12

Ik was achttien toen ik op kamers ging, een behoorlijk eind van huis, en ik keek er naar uit en vond het heerlijk. Ik had niet veel gepland en alles liep gewoon vanzelf.

Maar begrijp ik goed dat je al een jaar geleden een huis hebt gekocht en er dus niet woont? Dat is toch hartstikke zonde? En wat let je om het gewoon te proberen als je toch terug kunt vallen op je moeder?
De hond kun je gewoon een soort co- ouderschap doen.
Heb je niet iemand die de eerste nacht bij jou in je nieuwe huis wil slapen? Een vriendin?

**Geplaatst**: 01-06-19 21:19

Geplaatst: 01-06-19 21:19

[***] schreef:
Oud genoeg om alleen te gaan wonen
Heeft het belang om in detail te gaan?

Een twijfelverbod klinkt goed Hersenen uitschakelen overigens ook.

Bedankt voor de tips ClauH, zo klinkt het al makkelijker.
Enkel kan ik geen vaste dagen inplannen om te poetsen of eten te maken omdat ik heel wisselend werk (ook weekenden). Dat is wel een extra dingetje (in mijn hoofd), een vaste routine kunnen hebben zou makkelijker zijn, maar ook in mijn situatie zullen wel meerdere mensen zijn en die doen het ook.

Dat laatste heb ik ook, en vind ik heel vervelend omdat ik heel erg gebaat ben bij routine.

Ik heb een weekplanner gekocht met een kolom voor werk, prive, huishouden en overige en zo plan ik per maand in wanneer ik wat wil doen. Dat werkt voor mij heel goed!

**Geplaatst**: 01-06-19 21:22

Geplaatst: 01-06-19 21:22

Ik was 27 toen ik uit huis ging en nu anderhalf jaar op mezelf.
Herken mezelf in je verhaal, heb echt een knop om moeten zetten.
Koken doe ik nog steeds niet overigens :')

Eet veel bij mama en er bestaan goeie aps enzo ~~}>

en heb een goeie oven aangeschaft _O-

Mijn eigen hond moest ik ook daar laten helaas.
Echter ik heb door omstandigheden mij eigen hondje gekregen die altijd overdag met werk bij haar is :')

Tsja de rest... huishouden etc doe ik allemaal vlug vlug tussendoor en wanneer ik zin heb.
Woon toch alleen dus wie Doet me wat $*\%/*$
Het is wel schoon maar je ziet dat er in geleefd word.
Heb ook veel huisdieren.
Had ook een paard en 3 shetten maar de zin werd toch al minder dus reed amper.
Word ouder en prioriteiten veranderen.
Paard is door omstandigheden wel verkocht en geeft een stuk rust.
Shetten gaan nooit weg maar moet eigenlijk meer aandacht aan ze besteden.

Het zal een stuk drukker worden voor je maar je kan het wel gewoon. Je moet het alleen wel willen en het zal ook echt wel een keer moeten gebeuren

**Geplaatst**: 01-06-19 21:26

Geplaatst: 01-06-19 21:26

Wat hierboven gezegd wordt, is zo waar. Ook je moeder moet wennen als jij straks niet meer thuis woont. Dat neemt niet weg dat jullie allebei afstand moeten leren nemen en je ook inderdaad je grenzen aan moet geven.

Er worden hier al goede tips gegeven maar de belangrijkste is zennnnn.

**Geplaatst**: 01-06-19 21:40

Re: Alleen gaan wonen: dubbel gevoel

Geplaatst: 01-06-19 21:40

En houd in je achterhoofd dat niemand doodgaat als je een keer niet hebt schoongemaakt, of als er een paar dagen een afwasje staat.

En probeer ook lekker te ontspannen als daar tijd voor is. Het lijkt nu in je hoofd een heleboel en het lijkt waarschijnlijk heeeel druk, maar in werkelijkheid als je dalijk je draai hebt gevonden merk je dat je ook gewoon tijd hebt om lekker op de bank te ploffen.

Succes!

**Geplaatst**: 01-06-19 22:11

Re: Alleen gaan wonen: dubbel gevoel

Geplaatst: 01-06-19 22:11

Afwas zet je gewoon in de vaatwasser, als je alleen woont hoeft ie niet elke dag te draaien maar heb je wel je aanrecht leeg.

**Geplaatst**: 01-06-19 22:20

Re: Alleen gaan wonen: dubbel gevoel

Geplaatst: 01-06-19 22:20

Misschien nog een ideetje: als je hier een volgtopic van maakt, dan kan je alles van je afschrijven als het even te veel wordt en zijn wij hier met z'n allen om je een hart onder de riem te steken! :(:)

Ik zit in een soortgelijke situatie en begrijp jouw twijfels heel goed. Soms moeten we even de sprong in het diepe wagen +:)+

**Geplaatst**: 01-06-19 22:32

Geplaatst: 01-06-19 22:32

Ben ook lang thuis blijven plakken en toen kon ik een ideaal huurhuisje krijgen. Lekker op de buiten, hond mocht mee en leuke tuin en hoewel ik blij hoorde te zijn was ik dat helemaal niet. De eerste weken op eigen benen vond ik echt verschrikkelijk en ik wilde alleen maar naar huis. Gelukkig heb ik doorgezet en echt, het wende en eigenlijk vond ik mijn eigen stekkie na een paar weken heel gezellig. Soms is het goed om even door die zure appel heen te bijten

.

Gewoon gaan met die banaan en anders blijf je de eerste weken toch nog voor de helft bij je ouders wonen? Lekker op jouw gemakkie doen $*\o/*$

**Geplaatst**: 01-06-19 22:54

Geplaatst: 01-06-19 22:54

Ben je wel eens op vakantie geweest? Dan kan je thuis afspreken dat je een week (of langer) op "vakantie" gaat. Je hebt dan een duidelijke einddatum. Daarna kan je even bij je moeder bijkomen en je volgende "vakantie" plannen.

Door het op te breken in overzichtelijke stukjes hoef je je geen zorgen te maken over allerlei rampscenarios. Het hoeft ook niet allemaal in 1x perfect te gaan, hè. Gewoon gaan en genieten van je "vakanties."

**Geplaatst**: 01-06-19 23:41

Re: Alleen gaan wonen: dubbel gevoel

Geplaatst: 01-06-19 23:41

Huishouden en eten koken zijn gewoond praktische dingen waar je ervaring en je eigen weg in moet vinden.
Huishouden doe ik bv in het weekend tijd voor inplannen. Leer jezelf aan dat je spullen niet overal neergooit maar gewoon op vaste plek leg. Scheelt al heel veel in opruimen. Vooral met appartement ben je er in het weekend zo door heen. Doordeweeks keer nog met swiffer max 10 minuten werk en alles is netjes .
Koken is gewoon doen en aan je moeder recepten vragen. Heel veel kan je invriezen. Dus kook toch grotere porties en vries rest in bakjes in. En eigenlijk kook in altijd voor 2 dagen. En dan bv dsg dat je iets hebt of naar paarden gaat opwarmen van dag tevoren of iets uit diepvries.
Ga de 1e keer met je moeder boodschappen doen en zorg dat je een goede basis voorraad hebt. Heb altijd wel rijst , iets van pasta, wraps liggen. Meerdere soorten kruiden is handig. Tomaten puree, iets van groente in diepvries of potje.

**Geplaatst**: 02-06-19 01:07

Geplaatst: 02-06-19 01:07

Bedankt voor de vele reacties, fijn de herkenning en tips en de figuurlijke schoppen.
Ga morgen op de laptop even uitgebreider reageren, dat wil niet zo op de tablet, maar ik lees wel

**Geplaatst**: 02-06-19 01:52

Geplaatst: 02-06-19 01:52

Ik heb nu redelijk wat appartementen bezichtigd en was dan laaiend enthousiast, tot het moment dat ik het nog eens na ging rekenen en tot de conclusie kwam dat ik geen “waar” voor mijn geld ging krijgen. :')

Nu wel een appartement gevonden waarbij ik doorzet, maar moet niet teveel gaan rekenen want dan krijg ik enorm de kriebels (in het kader van, je koopt geen brood bij de bakker/huurt een fiets). Het zijn serieuze zaken :Y)

**Geplaatst**: 02-06-19 01:55

Geplaatst: 02-06-19 01:55

Ik ben arbeidsongeschikt geworden vlak nadat ik uit huis ging. De trigger was ironisch genoeg het schuren van deurposten in mijn nieuwe huis. Maar ook met mijn arbeidsongeschiktheid kan ik goed alleen wonen gelukkig. Voor het huishouden krijg ik hulp en koken doe ik zo simpel mogelijk. Ik zweer bij kleine blikjes groente en mijn airfryer. En ik hoop dat je hier moed uit kan halen, dat als ik het kan, het jou ook lukt

**Geplaatst**: 02-06-19 15:43

Geplaatst: 02-06-19 15:43

Zo, mij er eens even voor gezet om wat uitgebreider te reageren...

@ Goldwynn : als het een troost kan zijn: je hebt nog TIJD genoeg! Ik ben nog wel een stukje ouder en tegenwoordig is dat helemaal niet gek meer, zeker als je alleen bent. Je moet het ook allemaal financieel maar kunnen dragen.

@ verootjoo : haha ja, wat is het ergste wat er kan gebeuren hé :Y)

@ Cowgirl : dank je voor je ervaring, hier is het restaurant ook steeds open als ik daar behoefte aan heb inderdaad, maar ik wil het toch ook wel zelf kunnen allemaal

@ Memories : is zeker zo, en het zal zich inderdaad allemaal wel zetten. Maar het is wel één van de dingetjes waardoor ik de stap een beetje uitstel, omdat als ik er éénmaal woon ik sowieso zal moeten zoeken en dan geen zin heb om constant te horen wat ik gedaan/gegeten heb of hoe ik het zou moeten doen. Al is dat allemaal heel goedbedoeld.

@ Goof : oh, ik word er zelf ook heel erg moe van hoor. Begrijp je volledig. Maarja, dat is wel een dingetje van mij, en mijn hersenen zijn soms moeilijk uit te zetten. Ik doe mijn best

@ elnienjo : dat is iets te makkelijk, door mijn wisselend rooster is er geen vast schema te vinden dus het zal altijd zoeken zijn, maar het is inderdaad wel de bedoeling om het in die richting te doen, als ik wat vrije dagen heb ed dat ik hem zelf heb en anders bij mijn moeder. Maar even afwachten hoe het gaat.

Mbt de afwas heb ik gelukkig inderdaad die vaatwasser.

@ Nikass : het idee vind ik op zich ook heerlijk, maar de stap zetten is precies toch wat anders. Een jaar geleden ben ik het gaan bekijken, de sleutels heb ik van eind oktober. Daarna was er toch wel wat werk aan (dingen wat ik zelf niet kan en afhankelijk was van mensen die tijd moesten maken), en dat bleek toen we begonnen nog meer werk dan initieel gedacht, dus dat heeft allemaal wat langer geduurd. Daarna nog het verven en de meubels ed en je bent zo een hele tijd verder. Van mij hoeft niemand bij mij te slapen hoor, dat is het probleem echt niet, vind het juist heerlijk om alleen te zijn en die rust te hebben. Heb geen bang om daar te blijven slapen ofzo, het is de rest waar ik 'bang' van ben. Zoals eerder gezegd denk ik veel te veel en heb ik schrik dat ik het allemaal niet ga kunnen, terwijl het waarschijnlijk wel losloopt als ik éénmaal de stap heb gezet.

@ Arnon : klinkt goed, bedankt voor het idee.

@ LukieBradley : haha, hoe doe je dat dan op de dagen dat je niet bij je moeder eet? Je kan toch niet altijd afhaal/kant-en-klaar doen? Of wel?

@ Maflinger_S : klopt, is nog wel een dingetje, zeker zolang de hond nog in het spel is zeg maar. Maar probeer heel zennnnn te zijn, sommige dagen lukt dat beter dan andere. Maar ik ga het wel gewoon doen!

@ Shaggy09 : dood zal er niemand gaan, maar moeders is daar nogal gevoelig voor en als ze er toevallig moet zijn voor iets ivm de hond of ze hoort dat ik weer afhaal heb gegeten of noem het maar .. tja, heb daar toch wel wat 'schrik' voor.. Al weet ik dat ik natuurlijk doe wat ik wil en hoe ik het wil, en dat weet zij ook, maar ze moet dan toch haar zegje kunnen doen

@ Bentleyyy : haha, ik denk niet dat jullie zitten te wachten op een echt volgtopic, ik kan nogal goed zagen :')

Maar wel bedankt voor het begrip! Heb jij ook al gekocht of ben je nog zoekende?

@ Mazida : fijn toch die herkenning, en dat het je goed gelukt is. Ik denk dat het hier interessanter is om gewoon te gaan en die knop om te zetten, al is het maar voor de hond. Wat niet inhoudt dat ik natuurlijk niet eens een nachtje kan blijven slapen ofzo, maar er moet hier ook nog het één en ander gebeuren en dan is mijn slaapkamer nodig als stockage-ruimte dus of dat nu zo makkelijk gaat worden, hahaha.

@ Guinevere : op vakantie ga ik wel, met moeders, tante & hond :')

Maar gedeeltelijk daar en dan weer terug zie ik niet zitten, als ik het doe ga ik er volledig voor, en kijk er ook echt wel naar uit omdat het daar echt is zoals ik het wil, kom daar wel tot rust als ik daar ben (en kom waarschijnlijk nog meer tot rust als ik daar alleen ben

).

@ genja : bedankt, heb je gelijk in. Merk dat ik daar toch zelf al wel netter & preciezer ben omdat het nu allemaal nog 'nieuw' is en ik dat graag zo netjes wil houden. Dus denk dat dat wel goed komt. Qua eten zal het inderdaad voor meerdere dagen zijn, ik eet niet zo veel qua porties dus als ik gewoon kook eet ik daar al zeker 2 keer van. Een vriezer is nog een beetje een dingetje, deze zou in de garage komen maar nu blijkt dat bij zwaar onweer de hele garage blank gaat (één van die leuke dingen die achteraf ontdekt zijn, ondanks op voorhand vragen). Dus nu zijn we aan het kijken voor een kleiner model die we dan een stuk hoger kunnen zetten, maar dat zijn geen no frosts (of ze zijn ontzettend duur) dus is een pallet eronder weer moeilijker als je moet ontdooien dus daar zijn we nog even een plan voor aan het bedenken. Boodschappen doen we inderdaad de 1e keer samen om een goede voorraad aan te leggen

@ Snorlex : oh, zwijg me ervan, de berekeningen. Enorm veel tijd in gestoken voor de beslissing en toen het besluit er was dat het moest kunnen (al zal het niet altijd even makkelijk zijn) en alles in gang gezet werd kwam de twijfel. Weet nu nog steeds niet of ik het wel ga redden, hoewel ik het allemaal al 1000 keer berekend heb. Dus heb mezelf nu gezegd: het zal wel, en als het niet is zoek je dan maar een oplossing.

@ Eilish : poeh, dat klinkt ook niet als goede timing. Maar wel stoer dat je toch doorgezet hebt en dat je jezelf toch redt! Hoe pak jij dat koken aan dan? Als je daar meer over wil vertellen.

**Geplaatst**: 02-06-19 16:27

Re: Alleen gaan wonen: dubbel gevoel

Geplaatst: 02-06-19 16:27

Ik heb op mijn 25e 1.5 jaar alleen gewoond. Vond het best wel lastig ook in het begin. Alleen in het huis slapen etc. Schoonmaken en paarden combineren vond ik juist makkelijker omdat er niet verplicht van je verwacht wordt dat je om 18.00 eet.

Zo ging ik als ik een dagdienst gad vaak na het werk direct om 5 uur even naar de paarden en dan at ik vaak om half 8. Ik kookte ook steeds voor 2 dagen. Kan me wel goed voorstellen dat je er tegen op ziet maar ik zou het gewoon lekker proberen. Wil het niet kan je altijd weer terug.