Bokt.nl

**Geplaatst**: 25-10-18 19:26

Geplaatst: 25-10-18 19:26

Negatief fokadvies :')

Ik snap dat ook niet ,hoor het geregeld en dan denk ik ook op het is een fiets beest met een naam .. Ga jullie toch ook niet brulapen noemen >;)

**Geplaatst**: 25-10-18 19:26

Geplaatst: 25-10-18 19:26

Jeej nieuw topic $*\%/*$

Ik lees meer mee dan ik reageer maar om goed te starten heb ik nog wel een waargebeurd verhaal voor jullie.

Begin deze week was ik aan het werk in een winkel in de Bijlmer. Liep een groepje mensen binnen met een kind wat vrij irritant was. Moeders probeerde er nog wat van te maken door het kind te waarschuwen en het op een gegeven moment best stevig vast te pakken met de mededeling dat ze zich nu moest gaan gedragen en dat dit echt de laatste waarschuwing was. Zegt een man (vader?) uit het groepje: ‘van je moeder is dit de laatste waarschuwing maar van mij krijg je er nog wel een paar voor je straf krijgt.’ _-:(

**Geplaatst**: 25-10-18 19:27

Geplaatst: 25-10-18 19:27

Natalie36 schreef:
Jeej nieuw topic $*\%/*$

Ik lees meer mee dan ik reageer maar om goed te starten heb ik nog wel een waargebeurd verhaal voor jullie.

Begin deze week was ik aan het werk in een winkel in de Bijlmer. Liep een groepje mensen binnen met een kind wat vrij irritant was. Moeders probeerde er nog wat van te maken door het kind te waarschuwen en het op een gegeven moment best stevig vast te pakken met de mededeling dat ze zich nu moest gaan gedragen en dat dit echt de laatste waarschuwing was. Zegt een man (vader?) uit het groepje: ‘van je moeder is dit de laatste waarschuwing maar van mij krijg je er nog wel een paar voor je straf krijgt.’

Klinkt meer als een opa

Wat slecht zeg

**Geplaatst**: 25-10-18 19:29

Geplaatst: 25-10-18 19:29

Selka schreef:
Noordje, Nee echt?! Idioot

Joolien, hij is met jou getrouwd en wist dit van te voren? Dan vindt ie jou blijkbaar belangrijker.

Ja we hebben het al vaak genoeg besproken. Het is ook wel goed, maar toch doet het me soms pijn dat ik hem niet kan geven wat hij zo graag wil.

Niobe, vandaag was er een man die eindelijk na 14 jaar proberen vader werd, dat was wel ff een dingetje hoor. Die man was echt zielsgelukkig.

**Geplaatst**: 25-10-18 19:31

Re: Bewust kinderloos gaat verder ... deel #2

Geplaatst: 25-10-18 19:31

Of misschien denkt je man wel dat je nog omslaat

Hier zijn we gelukkig eenduidig. We willen het beiden niet en genieten van het rustige bestaan.
Bovendien heb ik al een papegaai die een soort kind is en 17 kleuters in de voliere :')

**Geplaatst**: 25-10-18 19:32

Geplaatst: 25-10-18 19:32

Hier ook een bewust kinderloos iemand.

Toen ik jong was, was oppassen al het meest vreselijke baantje wat er was. Want wat moet je in hemelsnaam met kinderen. Zolang ze maar op bed lagen en er vooral niet af kwamen of gingen huilen was het goed.

Verjaardagen waar kleine kinderen zijn, zijn de ergste. Snotneuzen die ze afvegen aan hun handjes/vingers om vervolgens in de traktaties op tafel te graaien. Of wanneer ze iets pakken, ervan eten en het vervolgens weer terug leggen. Waarbij de ouders zich dan ook niet geroepen voelen dit te voorkomen of op te lossen.
Waarom doen ouders van nu het niet hetzelfde als in mijn kindertijd waarin we als kinderen ons eigen bakje chips kregen en niet van tafel mochten pakken zonder te vragen.

Er is geen betere anti conceptie dan deze verjaardagen. We zijn beide altijd opgelucht als we in alle rust weer in de auto naar huis zitten.

Bij de vraag of we kinderen hebben kijken mensen altijd een beetje met een trieste blik, alsof ze er direct vanuit gaan dat dit niet onze eigen keus was, wanneer ik nee zeg. Om vervolgens opgelucht te zijn als ik aangeef dat dit niet het geval is.

Niemand die het begrijpt wanneer ik aangeef dat het me het vreselijk lijkt om zwanger te zijn. Ik moet altijd aan een klein alientje denken die in me groeit en daar letterlijk paraciteert totdat het eruit komt op de meest traumatische manier die er is......

Misschien dat er hier mensen zijn die me hierin begrijpen

**Geplaatst**: 25-10-18 19:33

Geplaatst: 25-10-18 19:33

Cayenne schreef:
Of misschien denkt je man wel dat je nog omslaat

Hier zijn we gelukkig eenduidig. We willen het beiden niet en genieten van het rustige bestaan.
Bovendien heb ik al een papegaai die een soort kind is en 17 kleuters in de voliere

Ja dat zei hij de eerste paar keer toen ik hem vertelde geen kinderen te willen, dus ik dacht al dat ie nog hoop hield. Dus ik heb een paar maanden terug nogmaals met hem gezeten en het hem heeeel duidelijk gemaakt, en toen kwam het besef pas echt. Dat was het moment dat hij ook zei, ik kies voor een toekomst met jou, of dat nou met of zonder kinderen is.

**Geplaatst**: 25-10-18 19:34

Geplaatst: 25-10-18 19:34

Mijn fanilie geeft er niet om , ze respecteren mijn keuze

. Hun de 3 zussen hebben 7 keer gefokt en 1 zus met 4 hengsten dus er is al genoeg

**Geplaatst**: 25-10-18 19:35

Geplaatst: 25-10-18 19:35

Ik heb altijd gezegd, als het net als met paarden zou gaan, zou ik zo'n dracht en bevalling nog wel aan durven. Kind er in 20 minuten uit, en na 6 maanden gaat het op kamers

**Geplaatst**: 25-10-18 19:36

Geplaatst: 25-10-18 19:36

Dan is er in ieder geval duidelijkheid

Fijn!

Mijn vader roept altijd zelf dat we vooral geen kinderen moeten nemen, maar hij had niet verwacht dat we zijn advies serieus zouden nemen _O-

**Geplaatst**: 25-10-18 19:37

Re: Bewust kinderloos gaat verder ... deel #2

Geplaatst: 25-10-18 19:37

Mijn ouders stonden er ook altijd achter. Zeker mijn vader, die vond dat de wereld maar hard naar de sodemieterij ging. Geen wereld om kinderen in te zetten.

**Geplaatst**: 25-10-18 19:39

Geplaatst: 25-10-18 19:39

Ik snap best dat je je enigzins schuldig voelt t.a.v. je man/vriend Joolien.

Ondanks dat mijn man nu ook voor 100% aangeeft geen kinderen te willen, was dit ooit (15 jaar geleden) anders.
Ik moet er wel eens aan denken dat, mocht ik onverwachts vroeg dood gaan, hij kinderloos is door mij.
Dan voel ik me wel eens schuldig ondanks dat hij aangeeft nu erg blij te zijn geen kinderen te hebben.

**Geplaatst**: 25-10-18 19:41

Geplaatst: 25-10-18 19:41

Ik had jaren geleden opeens zelf dat de eierstokken gingen rammelen. Achteraf kwam dat door de pil die ik toen slikte. Die hormonenbom deed z'n werk wel :')

Toen ermee gestopt en ik besefte meteen weer waarom ik géén kinderen wil. Rond die tijd kregen de buren aan weerskanten beiden een huilbaby en onze muren waren erg dun waardoor we konden meegenieten (ook van de echtelijke ruzies die bij de buren door slaapgebrek ontstonden).
Dat heeft ook fijn meegeholpen :')

**Geplaatst**: 25-10-18 19:45

Geplaatst: 25-10-18 19:45

9jinte9 schreef:
Ik snap best dat je je enigzins schuldig voelt t.a.v. je man/vriend Joolien.

Ondanks dat mijn man nu ook voor 100% aangeeft geen kinderen te willen, was dit ooit (15 jaar geleden) anders.
Ik moet er wel eens aan denken dat, mocht ik onverwachts vroeg dood gaan, hij kinderloos is door mij.
Dan voel ik me wel eens schuldig ondanks dat hij aangeeft nu erg blij te zijn geen kinderen te hebben.

Ja daar zit ik ook wel eens mee, maar ja, je weet nooit hoe het loopt.
Ik heb wel eens gefantaseerd, stel dat ik ziek wordt en kom te overlijden, dat ik dan eitjes laat invriezen, mocht hij toch kinderen van mij willen. Dat klinkt gek, maar ik heb dat wel eens gezien bij 'over mijn lijk'. Die jongen overleed rond zn 30e, en zij wilde zo graag kinderen met hem, dat hij ook zn zaad ingevroren had en zij was volgens mij zwanger van hem een jaar na zijn overlijden. Dat vond ik heel bijzonder.

Haha Cayenne, dat zijn wel goede antikinderalarmen zeg maar :')

**Geplaatst**: 25-10-18 19:47

Geplaatst: 25-10-18 19:47

Ik kom gezellig met jullie mee lezen en kletsen

Vaak krijg ik de opmerking naar mijn hoofd toe geslingerd. Waar mijn kinderen zijn en of ze al in aantocht zijn 8)7

Voldoe je niet aan het standaard huisje boompje beestje patroon, dan staan ze daar opmerkelijk raar van te kijken en doen ze net alsof jij een of andere afwijking hebt :')

**Geplaatst**: 25-10-18 19:47

Geplaatst: 25-10-18 19:47

Toen ik mijn vriend leerde kennen zei ik.
Als je kinderen wilt moet je nu heel hard gas geven naar huis want van mij krijg je ze niet.
We zijn al 22 jaar samen... dus zo hard wilde hij niet weg rennen.

We hebben 3 kattenkids en Mando. Meer dan genoeg.

Ik vind sommige leuk van andere maar daarna weer vol gas naar huis.

**Geplaatst**: 25-10-18 19:48

Geplaatst: 25-10-18 19:48

Cayenne schreef:
Ja, van die lopende groene snotneuzen die ze aan hun handen afwegen en vervolgens met hun snotterige plakhandjes overal aan zitten

Ja aan de mandarijnen in de supermarkt bij de kassa vant weekend.. die ik kocht. Ranzige vieze vingers

Ik lees ook weer mee en reageer ook wel weer.

Ik roep al vanaf mijn tienerjaren dat ik geen kinderen wil.. nu in de dertig geloven de meesten me nu wel.

Laatst bijgewerkt door Christiene op 25-10-18 19:49, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 25-10-18 19:49

Geplaatst: 25-10-18 19:49

Ondanks dat ik meer meelees dan reageer, ben ik ook weer van de partij

**Geplaatst**: 25-10-18 19:50

Geplaatst: 25-10-18 19:50

Joolien schreef:
9jinte9 schreef:
Ik snap best dat je je enigzins schuldig voelt t.a.v. je man/vriend Joolien.

Ondanks dat mijn man nu ook voor 100% aangeeft geen kinderen te willen, was dit ooit (15 jaar geleden) anders.
Ik moet er wel eens aan denken dat, mocht ik onverwachts vroeg dood gaan, hij kinderloos is door mij.
Dan voel ik me wel eens schuldig ondanks dat hij aangeeft nu erg blij te zijn geen kinderen te hebben.

Ja daar zit ik ook wel eens mee, maar ja, je weet nooit hoe het loopt.
Ik heb wel eens gefantaseerd, stel dat ik ziek wordt en kom te overlijden, dat ik dan eitjes laat invriezen, mocht hij toch kinderen van mij willen. Dat klinkt gek, maar ik heb dat wel eens gezien bij 'over mijn lijk'. Die jongen overleed rond zn 30e, en zij wilde zo graag kinderen met hem, dat hij ook zn zaad ingevroren had en zij was volgens mij zwanger van hem een jaar na zijn overlijden. Dat vond ik heel bijzonder.

Haha Cayenne, dat zijn wel goede antikinderalarmen zeg maar

Klopt je weet nooit hoe het gaat lopen, gelukkig ook maar.
Aan de optie die jij noemt heb ik nooit gedacht. Al lijkt me dat wel makkelijker als vrouw/vriendin van dan als vriend/man van.

**Geplaatst**: 25-10-18 19:51

Geplaatst: 25-10-18 19:51

Ik val waarschijnlijk even gruwelijk binnen. Moet even mijn ei kwijt en ondanks dat ik een kind heb hoor ik wel tussen jullie denk ik.

Ik ben wat het omgekeerde van Joolien. Ik wou never nooit niet kinderen, maar mijn vriend wou ze wel heel graag. Ik wou hem dat niet ontzeggen dus sinds dik 3 maand hebben wij een jankende, poepende baby. Ik zie ze ongelofelijk graag, echt waar. Maar pfieuw, zonder was het leven toch makkelijk zeg

Nu vraagt iedereen of er nog 1tje kom. De reacties als ik zeg van niet. Jeetje. Ik was een paar dagen terug in de auto zo vol van schuldgevoel dat ik bijna voor een 2de zou zorgen. Mensen vinden dat ik het haar niet kan aandoen dat er geen broertje of zusje komt. De reacties toen ik vroeger zei dat ik geen kinderen wou zijn peanuts in vergelijking met diegene die ik nu krijg. Alsof ik 1 of ander monster ben als ik mijn kind een broertje of zusje ontzeg. Soms twijfel ik wel maar als ik dan bedenk waarom ik het zou doen is het vooral vanwege andere en niet vanwege mij zelf. Ok, ze is 14 weken. Ze is nog jong. Ik kan nog veranderen van idee maar ik betwijfel het heel erg

Mijn vriend verschoot al van mijn moedergevoel, die dacht dat ik dat niet ging hebben (Maakt al duidelijk hoe hard ik geen kind wou) :')

en die heeft ook al aangegeven dat hij ziet dat ik het met 1 al heel erg zwaar heb. Ik snap niet waarom mensen voor meer dan 2 kinderen zouden gaan. Niemand wil toch zo lang luiers vervangen? Of als iemand zegt: Zwanger zijn is zo leuk. Nee. Zwanger zijn is poedersuiker. Been there, done that. Buik in de weg, geknelde zenuwen, plassen voor 4 mensen samen, nauwelijks fatsoenlijk uit de auto geraken en noem maar op. Maar toch zie ik mijn dochter heel erg graag, dat wel hoor.

**Geplaatst**: 25-10-18 19:52

Geplaatst: 25-10-18 19:52

Klopt, andersom is het wel makkelijker idd.

Ach je moet een vrouw vinden die zo gek is om nog eens zwanger te worden. En een van mijn vriendinnen die wil dat heel graag nog eens, draaagmoeder zijn. die vond zwanger zijn helemaal geweldig, maar ook zij durft toe te geven dat kinderen toch wel echt heel onpraktisch zijn.

**Geplaatst**: 25-10-18 19:58

Geplaatst: 25-10-18 19:58

Ik meld me toch maar even haha. Heb topic 1 sporadisch voorbij zien komen.

Maar hallo :wave:

Ik heb dus een pesthekel aan kinderen. Hoe kleiner hoe erger. Ik zie mezelf gewoon niet met kinderen rondlopen. Daarnaast ben ik er dusdanig van overtuigd dat mijn emotioneel instabiele gezeur genetisch bepaald wordt, en dat wil ik wie dan ook niet aan doen.

Als er een vraag komt op werk; wil jij geen kinderen dan?

Nou eh nee. Ik hoef ze niet, wil ze niet, ze komen er niet. Kan 100 redenen opnoemen, maar ze komen niet.

"Je weet het nooit toch?"
Oh jawel, ik weet dat wel.

"Ook niet als ongelukje?"
Moet je daarvoor niet een vent hebben?
Nog een probleem opgelost

Geef mij maar 12 katten, overleef het prima zonder.

Het scheelt ook dat mijn moeder geen oma wil zijn

Oh en deze natuurlijk :')

**Geplaatst**: 25-10-18 20:01

Geplaatst: 25-10-18 20:01

Out of interest: Laten jullie het ongeboren foetus/embryo/kindje (hoe je er ook tegenaan mag kijken) weg halen als je perongeluk zwanger blijkt te zijn?

Zelf ben ik ook iemand die helemaal geen kindermens is, en ze pas enigszins kan waarderen na een leeftijd van pak 'm beet 8 jaar wanneer ze wat meer voor reden vatbaar zijn. Vriend vindt dit helemaal prima gelukkig

Edit: typo

**Geplaatst**: 25-10-18 20:04

Geplaatst: 25-10-18 20:04

Dat is altijd mijn grootste nachtmerrie geweest en me gelukkig altijd bespaard gebleven. Ik ben zeker niet tegen abortus maar toch het idee dat je welbewust een leven gaat beeindigen. Niet een beslissing die je zo even maakt als het weggooien van een paar kapotte schoenen. -O-

Nu heb ik vanaf jong al nul kinderwens, en op mijn 23 e ook ernstig afgeraden door de gyneacoloog. Los van feit of ik uberhaupt wel vruchtbaar zou zijn met mijn hormoon sores en grote hoeveelheid medicatie, ben inmiddels 50 en mogelijk al door de overgang heen $*\o/*$

**Geplaatst**: 25-10-18 20:05

Geplaatst: 25-10-18 20:05

Nee. Of ik nu in mijn: Er komen nooit van mijn leven kinderen periode zat of nu, ik heb altijd gezegd: Moest ik zwanger zijn dan blijft het. Ik ben anti abortus, tenzij in gevallen van misbruik, medische reden etc. Maar ik begrijp dat iedereen daar anders over denkt.