Moderators: Neonlight, balance, C_arola, Sica
flint_blesco schreef:Een tijdje geleden vroeg ik mijn moeder om nog eens een paar foto's te komen nemen op buitenrit.
Nu ik ben iemand dat mijn haar altijd in een staart doet en mijn moeder deed het op 1 voorwaarde: mijn haar moest los op de foto's.
amber15 schreef:Wat ik echt niet begrijp, is hoe je kunt genieten van het paardrijden met de wetenschap dat je paard op dat moment pijn heeft. Echt hoe dan..? Als de rollen omgedraaid waren, jij pijn moet lijden voor het plezier van een ander, zou je dat oke vinden?
superpony schreef:We kunnen wel iets doen. Blijven reageren, ook op foto's van GP ruiters bijv. Dat is wel een stuk lastiger, want als je geen GP hebt gereden mag je niks zeggen en een grote groep mensen vindt het nog steeds een mooi stukje sport. Dan moet je dus tegen enorm veel weerstand kunnen als je kritiek gaat geven.
Met z'n allen op iemand met een beperking is natuurlijk veel makkelijker......
amen schreef:DuoPenotti schreef:Moeder maakt de foto's, dus die ziet er geen probleem in.
Veel psychische stoornissen zijn ook erfelijk...
Je ziet wel vaker oa adhd autisme pdd nos ed. Dat dat bij de kinderen zit. Maar ook bij ouders of ooms tantes grootouders...
amen schreef:Sommige mensen hebben paarden voor hun eigen geluksgevoel..
De ellende en pijn die ze hun paard aan doen zien ze NIET. Kunnen ze niet zien. Tis een psychische stoornis. Die behandeld moet worden
Ze kunnen de gewone verantwoordelijk voor hunzelf niet eens dragen, laat staan voor hun kinderen of dieren!
Daar is psychische jeugdzorg voor.
DuoPenotti schreef:Maar dat zien ze niet.
Ook al word het verteld, hij eet toch goed, of kijk hier staan zijn oren een keer naar voren *terwijl net de fanfare voorbij komt*
Hij rent echt zelf nog door de wei *achterna gezeten door een horzel*
Ze zien het echt niet, geen onwil. Ze zien het werkelijk niet.
Ik ben ooit toevallig eens bij iemand op de koffie gegaan.
Kijk eens, onze merrie ligt in die wei en onze dochter kan er zo lief bij gaan zitten *trots glunder*
Bij mij gingen direct alarmbellen, ben er wel eens bij gevraagd wat te doen want merrie viel dochter in de wei aan.
Lag dat paard daar met koliek wat ze niet herkende.
Na komst van de dierenarts gelukkig opgeknapt hoor. Maar het echt gewoon niet zien. Foto's gemaakt van dat wonderlijke moment....
En dat waren echt mensen die niets lieten om hun paard, die waren er echt goed voor.
Maar als je het niet ziet, niet herkent? Dan handel je ook niet.amber15 schreef:Wat ik echt niet begrijp, is hoe je kunt genieten van het paardrijden met de wetenschap dat je paard op dat moment pijn heeft. Echt hoe dan..? Als de rollen omgedraaid waren, jij pijn moet lijden voor het plezier van een ander, zou je dat oke vinden?
amen schreef:DuoPenotti schreef:Moeder maakt de foto's, dus die ziet er geen probleem in.
Veel psychische stoornissen zijn ook erfelijk...
Je ziet wel vaker oa adhd autisme pdd nos ed. Dat dat bij de kinderen zit. Maar ook bij ouders of ooms tantes grootouders...
amen schreef:DuoPenotti schreef:Moeder maakt de foto's, dus die ziet er geen probleem in.
Veel psychische stoornissen zijn ook erfelijk...
Je ziet wel vaker oa adhd autisme pdd nos ed. Dat dat bij de kinderen zit. Maar ook bij ouders of ooms tantes grootouders...